Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 57/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 maja 2018 roku

Sąd Rejonowy w Chojnicach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Grażyna Drobińska

Protokolant: sekr. sąd. Sylwia Gruszczyńska

po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2018 roku. na rozprawie sprawy

L. B. (B.)

syna E. i I. z domu P., ur. (...) w C.

oskarżonego o to, że:

w dniu 22 listopada 2017 roku w C. na skrzyżowaniu ulicy (...) z ulica (...), będąc w stanie nietrzeźwości o stężeniu 1,72 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu prowadził w ruchu lądowym samochód marki F. (...) o nr rej. (...),

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

ORZEKA

1.  oskarżonego L. B. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia, tj. przestępstwa z art. 178a § 1 kk i za to, na podstawie tego przepisu skazuje go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

2.  na podstawie art. 43a § 2 kk zobowiązuje oskarżonego L. B. do zapłaty na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej świadczenia pieniężnego w kwocie 5.000 (pięć tysięcy 00/100) złotych,

3.  na podstawie art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego L. B. środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat,

4.  zwalnia oskarżonych od ponoszenia kosztów sądowych w całości.

UZASADNIENIE

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwolił na ustalenie, że L. B. w dniu 22 listopada 2017 roku w C. na skrzyżowaniu ulicy (...) z ulicą (...), będąc w stanie nietrzeźwości o stężeniu 1,72 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu prowadził w ruchu lądowym samochód marki F. (...) o nr rej. (...). Swoim zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa określonego w art.178a §1 kk.

Przy analizie materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie, Sąd Rejonowy wziął pod uwagę, że odpowiedzialność za przestępstwo z art.178a kk jest ponoszona wówczas, gdy sprawca prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, znajdując się w stanie nietrzeźwości. Przy czym prowadzeniem pojazdu jest wyprawienie w ruch silnika i pojazdu (uchwała SN z 08.12.1960 r., VI KO 64/60, PiP 1961, z.4-5,s.845-846). Przestępstwo to może zostać popełnione w każdym miejscu, gdzie odbywa się ruch pojazdów.

Oskarżony L. B. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, a zgromadzony w sprawie materiał dowodowy potwierdził jego winę.

Uznając, że oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa z art.178a§1 kk, Sąd Rejonowy na podstawie tego przepisu skazał go na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Na podstawie art.42§2 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 3 lat. Na podstawie art.43a§2 kk zobowiązał oskarżonego do zapłaty na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości 5.000 zł.

W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara i środki karne nie przekraczają stopnia jego winy oraz społecznej szkodliwości zarzuconego mu czynu. W przypadku oskarżonego Sąd potraktował jako okoliczność obciążającą jego dotychczasową pięciokrotną karalność za inne przestępstwa. W przeszłości sądy wymierzały oskarżonemu kary grzywny, ograniczenia wolności oraz pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Kary te nie przyniosły oczekiwanych rezultatów. L. B. powracał na drogę przestępstwa. Nie było żadnej szczególnej okoliczności, które usprawiedliwiałaby prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości. Nadto stan nietrzeźwości był znaczny. Oskarżony prowadził pojazd, podróżując wspólnie z drugą nietrzeźwą osobą. Można również przypuszczać, że gdyby nie doszło do zatrzymania oskarżonego przez policyjny patrol, kontynuowałby on swoją jazdę na ulicach (...). Oskarżony jest osobą młodą- ma 36 lat, znającą obowiązujące normy społeczne i prawne, zdającą sobie również sprawę z konsekwencji ich naruszania.

Oskarżony w chwili obecnej jest kawalerem. Nie ma nikogo na utrzymaniu. Nie posiada żadnego majątku. Obecnie podejmuje prace dorywcze. Sąd nie dopatrzył się okoliczności łagodzących.

W ocenie Sądu wymierzona kara wpłynie na oskarżonego wychowawczo i zapobiegnie powrotowi do popełniania przestępstw, zaspokoi również społeczne poczucie sprawiedliwości.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 624§1 kpk. Oskarżony w chwili obecnej pracuje jedynie dorywczo. Nie posiada żadnego majątku. Stąd też Sąd doszedł do przekonania, ze uiszczenie kosztów byłoby dla oskarżonego zbyt uciążliwe.