Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia, 15 lutego 2018 r.

Sąd Rejonowy w Złotoryi III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący : SSR Tomasz Popiel

Protokolant: Elżbieta Juszczyk

po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2018 roku w Złotoryi na rozprawie sprawy

z powództwa J. J. (1)

przeciwko S. M.

o ustalenie, że obowiązek alimentacyjny wygasł

oraz z powództwa S. M.

przeciwko J. J. (1)

o podwyższenie alimentów

I. ustala, że obowiązek alimentacyjny powoda J. J. (1) wobec pozwanej S. M. (wcześniej J.) orzeczony wyrokiem Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 29 lipca 2016 roku w sprawie (...) wygasł z dniem 1 września 2017 roku,

II. dalej idące powództwo J. J. (1) oddala,

III. oddala powództwo wzajemne S. M. w całości,

IV. nie obciąża pozwanej S. M. obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz powoda J. J. (1).

UZASADNIENIE

Powód J. J. (1) wniósł o ustalenie, że jego obowiązek alimentacyjny wobec pozwanej S. M. wygasł z dniem 1 czerwca 2017 r.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, iż pozwana w czerwcu 2017 r. ukończyła naukę w Zespole Szkół Zawodowych w Z. i uzyskała zawód sprzedawcy. Ponadto, w trakcie nauki odbywała płatne praktyki w sklepie w Z.. Zdaniem powoda, jego córka S. M. uzyskała odpowiednie wykształcenie oraz umiejętności, niezbędne do podjęcia pracy zarobkowej oraz samodzielnego utrzymania.

W odpowiedzi na pozew pozwana S. M. wniosła o oddalenie powództwa. Jednocześnie wniosła powództwo wzajemne o podwyższenie alimentów do kwoty po 700 złotych miesięcznie.

W uzasadnieniu wskazała, iż od września 2017 r. będzie kontynuować naukę w Liceum Ogólnokształcącym dla Dorosłych w L., aby zdobyć wykształcenie średnie. Przyznała, że do 31 sierpnia 2017 r. odbyła obowiązkowy staż, który był niezbędny do zakończenia edukacji w Zespole Szkół Zawodowych w Z.. Pozwana oświadczyła, iż zamierza nadal kontynuować naukę w celu podnoszenia swoich możliwości zawodowych. Obecnie pozwana pozostaje na utrzymaniu matki i zamieszkuje w jej mieszkaniu razem z małoletnią siostrą. S. M. wskazała, iż na swoje utrzymanie potrzebuje kwoty 1 200 - 1400 złotych miesięcznie. Pozwana obecnie nie pracuje zawodowo, zamierza kontynuować naukę i dlatego nadal potrzebuje alimentów od powoda.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia z 29 lipca 2016 r. w sprawie (...) zasądzono alimenty od podwoda J. J. (1) na rzecz pozwanej S. M. ( poprzednio J. ) w kwocie po 550 złotych miesięcznie.

Dowód: akta Sądu Okręgowego w Legnicy (...)

Powód J. J. (1) pracuje obecnie jako mechanik maszyn i urządzeń górniczych pod ziemią w (...) - Oddział Zakłady (...) i zarabia około 4 300 złotych miesięcznie. Oprócz pozwanej łoży jeszcze alimenty na rzecz małoletniej córki S. J. w wysokości po 550 złotych miesięcznie. Ponadto ma na utrzymaniu małoletniego syna J. J. (3), z którym zamieszkuje. Mieszkają razem w domu należącym do rodziców powoda, a miesięczne koszty utrzymania domu wynoszą powoda 500 - 600 złotych.

Pozwana S. M. ma obecnie 20 lat. W czerwcu 2017 r. ukończyła naukę w Zespole Szkół Zawodowych w Z. i uzyskała zawód sprzedawcy. Do 31 sierpnia 2017 r. odbywała obowiązkowe praktyki zawodowe. We wrześniu 2017 r. pozwana zarejestrowała się w Powiatowym Urzędzie Pracy, jako osoba bezrobotna. Otrzymała trzy propozycje stażu, które nie przyjęła, gdyż miały kolidować z zajęciami w liceum. Pozwana szuka również zatrudnienia samodzielnie, lecz ogranicza się jedynie do obszaru miasta Z.. Obecnie pracuje dorywczo jako opiekunka dla dziecka. Z tego tytułu otrzymuje 100-200 złotych miesięcznie. Pozwana jest zdrowa i może podjąć zatrudnienie w pełnym wymiarze czasu pracy.

We wrześniu 2017 r. pozwana rozpoczęła naukę w Liceum dla Dorosłych w L.. Nauka odbywa się średnio w dwa weekendy w miesiącu, w sobotę i niedzielę od godziny 8.00 do 16.00.

Pozwana S. M. zamieszkuje razem z matką, jej obecnym partnerem oraz małoletnią siostrą. Pozostaje na utrzymaniu matki.

Dowód:

-

zaświadczenie o nauce pozwanej k. 28

-

zaświadczenie o dochodach powoda k. 26-27

-

harmonogram zajęć pozwanej k. 35-36

-

zaświadczenie PUP w Z. k. 37

-

zeznania podatkowe powoda k. 57-72

-

przesłuchanie stron k. 105-106

Sąd zważył co następuje:

Powództwo J. J. (1) zasługiwało na uwzględnienie prawie w całości.

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 29 lipca 2016 r. w sprawie (...) zasądzono alimenty od podwoda J. J. (1) rzecz pozwanej S. M. ( poprzednio J. ) w kwocie po 550 złotych miesięcznie.

Zgodnie natomiast z treścią art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Według powoda S. M. jest obecnie w stanie utrzymać się samodzielnie i dlatego domaga się ustalenia, że jego obowiązek alimentacyjny wobec niej wygasł.

Zgodnie z art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Zatem, obowiązek rodziców dostarczania środków utrzymania i wychowania trwa tak długo, jak długo dziecko nie zdobędzie, stosownie do swoich uzdolnień i predyspozycji, kwalifikacji zawodowych, czyli do chwili usamodzielnienia się, niezależnie od osiągniętego wieku. Samodzielne utrzymanie oznacza natomiast zapewnienie minimum socjalnego zapewniającego zaspokajanie przez dziecko podstawowych potrzeb życiowych (koszty związane z mieszkaniem, wyżywieniem, ubraniem, koszty nauki, dojazdu do szkoły itp.). Sformułowanie „jeszcze nie jest w stanie utrzymać się” wskazuje, że dziecko powinno podejmować próby usamodzielnienia się, jeżeli jest to możliwe i uzasadnione.

Ponadto, zgodnie z art. 133 § 3 kro rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.

W ocenie Sądu, zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że pozwana S. M. jest obecnie w stanie utrzymać się samodzielnie bez alimentów od ojca. Nie dokłada jednak wystarczających starań w tym zakresie. Pozwana w 2017 r. ukończyła naukę w Zespole Szkół Zawodowych w Z. i zdobyła zawód sprzedawcy. We wrześniu 2017 r. zarejestrowała się jako osoba bezrobotna. W ocenie Sądu, pozwana nie wykorzystuje w pełni swoich możliwości w celu uzyskania zatrudnienia. Pozwana otrzymała już trzykrotnie ofertę stażu zgodnego z posiadanym wykształceniem. Odmówiła jednak propozycji przyjęcia stażu, gdyż miał kolidować on z zajęciami w liceum. Pozwana ma szukać również zatrudnienia samodzielnie, lecz ogranicza się jedynie do obszaru miasta Z.. To - w ocenie Sądu - znaczne zawęża jej możliwości zatrudnienia, a argumentacja, że koszty dojazdu np. do L. przekroczą jej ewentualne dochody jest pozbawiona racjonalnego uzasadnienia.

Pozwana posiada wyuczony zawód sprzedawcy, poparty doświadczeniem zdobytym w trakcie płatnych praktyk w sklepie. Biorąc pod uwagę obecny znikomy stopień bezrobocia i liczne oferty zatrudnienia w sklepach pozwana - w ocenie Sądu - nie powinna mięć większych trudności w znalezieniu zatrudnienia, umożliwiającego jej samodzielne utrzymanie. Okoliczność, że pracodawcy oczekują od pozwanej również świadczenia pracy w weekendy, zapewne ogranicza możliwości pozwanej, lecz jej nie uniemożliwia. Tym bardziej, że pozwana podejmuje naukę przeważnie w dwa weekendy w miesiącu, a ponadto w związku z niedawnymi zmianami w prawie ograniczona zostanie możliwość świadczenia pracy w sklepach w niedziele. Ponadto, jak wynikało z treści przesłuchania pozwanej, w trakcie rozmów z ewentualnymi pracodawcami, pozwana nie podejmowała dotychczas negocjacji w zakresie możliwości zatrudnienia w dni w które nie pobiera ona nauki. S. M. kontynuuje bowiem edukację w Liceum Ogólnokształcącym dla Dorosłych w L.. Uczy się w systemie zaocznym, który umożliwia jej zatrudnienie. Z tego względu należy uznać, iż obecna edukacja pozwanej nie przeszkadza jej w wykonywaniu pracy zarobkowej.

Mając na uwadze, iż do dnia 31 sierpnia 2017 r. pozwana S. M. odbywała obowiązkowe praktyki szkolne Sąd ustalił, że obowiązek alimentacyjny powoda względem pozwanej wygasł z dniem 1 września 2017 r. Z tego względu, Sąd oddalił powództwo wzajemne S. M. o podwyższenie alimentów, jako sprzeczne z uwzględnionym żądaniem powoda J. J. (1).

Orzeczenie o kosztach procesu wydano w oparciu o art. 102 kpc uznając, że zachodzi w sprawie szczególna okoliczność pozwalająca na nie obciążanie pozwanej kosztami postępowania na rzecz powoda.