Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 16 listopada 2018 r.

Powód (...) spółka z o.o. w Ś. domagał się zasądzenia od pozwanego Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych w W. kwoty 3.211,20 zł. z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu podał, że 24 czerwca 2017r. we W., w T. miała miejsce kolizja drogowa dwóch pojazdów M. (...) nr rej. (...) należącego do poszkodowanego M. T. i F. (...) nr rej. (...), kierowanego przez sprawcę zdarzenia. Ustalone zostało, iż odpowiedzialność za kolizję ponosi kierowca F. (...), posiadający ubezpieczenie drogowe. Poszkodowany M. T., prowadzący działalność gospodarczą podczas naprawy uszkodzonego pojazdu był zmuszony wynająć pojazd zastępczy w przedsiębiorstwie powoda za cenę 360 zł. netto plus 50 % VAT za każdą dobę najmu, który trwał od 19 lipca 2017r do 26 lipca 2017r. Najmowanym pojazdem był samochód marki M. (...).

Umową przelewu wierzytelności z 19 lipca 2017r. poszkodowany przeniósł na powoda wierzytelność z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego

W dniu 31 sierpnia 2017r. powód wezwał pozwanego do zapłaty należności wynikającej z faktury i przelewu wierzytelności.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu.

Podniósł pozwany zarzut braku legitymacji biernej bowiem sprawca zdarzenia komunikacyjnego korzystał z ochrony ubezpieczeniowej zagranicznego zakładu (...).P.A. a powyższe oraz fakt, iż zdarzenie miało miejsce poza terenem RP wyklucza odpowiedzialność Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. Pozwany nie zajmował się likwidacją szkody, która powinna zostać zgłoszona reprezentantowi ds. roszczeń zagranicznego zakładu ubezpieczeń. Reprezentantem wskazanego wyżej zakładu ubezpieczeń jest (...) spółka z o.o. w W..

Z ostrożności procesowej pozwany zakwestionował roszczenie powoda w całości co do zasady jak i wysokości uznając je za nieudowodnione.

Na powyższe zarzuty powód nie odpwoiedział.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

24 czerwca 2017r. we W., w T. miała miejsce kolizja drogowa dwóch pojazdów M. (...) nr rej. (...) kierowanego przez M. T. i F. (...) nr rej. (...), kierowanego przez J. M.. Z kolizji została sporządzona notatka policyjna, z której nie wynika kto jest odpowiedzialny za zdarzenie drogowe, a która potwierdza, iż samochód F. (...) posiadał ubezpieczenie drogowe. Ubezpieczycielem w dacie zdarzenia był V. A., nr polisy to (...).

M. T. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą P. H. (...), jego samochód uczestniczący w kolizji była naprawiany w firmie (...) w okresie od 19 lipca 2017r. do 26 lipca 2017r. 19 lipca 2017r. M. T. zawarł umowę najmu pojazdu zastępczego z powodem. Okres najmu trwał do 26 lipca 2017r. 19 lipca 2017r. została zawarta umowa cesji wierzytelności pomiędzy M. T. a powodem, której przedmiotem była wierzytelność w zakresie zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego w stosunku do pozwanego.

Nabywca wierzytelności wystawił w dniu 16 sierpnia 2017r. fakturę na koszty najmu pojazdu M. (...) na kwotę 2.880 zł. plus 23 % podatku VAT czyli łącznie 3.542,40 zł. dzienny koszt najmu wyniósł 360 zł. netto.

31 sierpnia 2017r. powód wezwał pozwanego do zapłaty. Roszczenie musiało zostać skierowane wcześniej bowiem to pozwany pismem z 24 sierpnia 2017r. poinformował, iż roszczenie nie zostało zgłoszone przez poszkodowanego oraz powołał się na przepisy ustawy o ubezpieczaniach obowiązkowych przewidujące odpowiedzialność (...) w określonych tylko sytuacjach.

Dowód: notatka k. 60-61, korespondencja k. 35-38, 58, historia naprawy k. 23, umowa najmu k. 24, umowa cesji k. 32

Stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o powołane wyżej dokumenty.

Z przedstawionych przez powoda dowodów wynika tylko, że doszło do kolizji drogowej, następnie, iż samochód zbywcy wierzytelności był naprawiany w określonym czasie, w trakcie zaś naprawy kierowca korzystał z samochodu zastępczego.

Wszelkie inne okoliczności nie zostały udowodnione. Ani kwestia odpowiedzialności za szkodę, choć ta zdaje się nie była kwestionowana przez pozwanego. Oświadczenia o zasadności najmu, faktura, wydruki z Internetu nawet gdyby pozwany nie kwestionował zasadności i wysokości roszczenia mają wątpliwą moc dowodową. Powód powinien zaoferować sądowi dowód, który pozwalałby zbadać potrzebę najmu tego typu pojazdu jak również koszt najmu, który kształtuje się w różnych częściach kraju na różnych poziomach, jest zależny od firmy wynajmującej i marki samochodu.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 123 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. za 2003 roku, nr 124, poz. 1152) Biuro odpowiada za szkody będące następstwem wypadków, które miały miejsce na terytorium RP w sytuacjach określonych w pkt 1 i 2 artykułu oraz na terytorium państw, których biura narodowe podpisały z biurem umowy o wzajemnym uznawaniu dokumentów ubezpieczeniowych i likwidacji szkód, jeżeli poszkodowanym jest osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium RP, a sprawca posiadał zieloną kartę wystawioną przez członka biura, którego upadłość ogłoszona, lub który uległ likwidacji (art. 123 pkt. 3), państw których biura narodowe są sygnatariuszami Porozumienia Wielostronnego, jeżeli poszkodowanym jest osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium RP, a sprawca zawarł umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych z członkiem biura, którego upadłość ogłoszono, lub który uległ likwidacji.

Art. 19 ust. 3 stanowi że poszkodowany może dochodzić roszczeń bezpośrednio od Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych w przypadkach, o których mowa w art. 123.

Z kolei w myśl art. 87 ust. 1 mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium RP poszkodowany lub uprawniony do odszkodowania w wyniku wypadku, który miał miejsce zagranicą w państwie członkowskim Unii Europejskiej, lub państwie trzecim, w związku z ruchem pojazdu zarejestrowanego w państwie członkowskim Unii Europejskim może żądać informacji dotyczących zakładu ubezpieczeń posiadacza pojazdu mechanicznego, którym spowodowano szkodę, reprezentanta ds. roszczeń ustanowionego przez zakład ubezpieczeń, o którym mowa w pkt. 1.

Poszkodowany lub uprawniony może zgłosić żądanie odszkodowawcze reprezentantowi ds. roszczeń (art. 179). Zadaniem reprezentanta ds. roszczeń jest likwidacja szkód będących następstwem zdarzeń, o których mowa w art. 178 ust. 1, jeśli szkoda powstała w związku z ruchem pojazdu mechanicznego, którego posiadacz miał zawartą umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych z reprezentowanym zakładem ubezpieczeń (art. 81).

W przedmiotowej sprawie nie zachodzą zatem przesłanki odpowiedzialności Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. Zdarzenie drogowe miało miejsce poza terytorium RP a brak podstaw do przyjęcia, iż zachodzi sytuacja opisana z w art. 123 pkt 3 i 4 ustawy.

Jeżeli w istocie sprawcą szkody była kierująca pojazdem F. (...), to przecież samochód ten był ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, nazwa ubezpieczyciela jest znana a pozwany podał też podmiot reprezentujący zagranicznego ubezpieczyciela w sprawach likwidacji szkód.

To do niego zgodnie z powołanymi wyżej przepisami należy kierować roszczenia związane z likwidacją szkody będącej następstwem zdarzenia, wypadku, który miał miejsce poza granicami kraju na terytorium Unii Europejskiej.

Zastanawiającym jest, na co zwrócił uwagę pozwany, że nie on likwidował szkodę komunikacyjną a przecież samochód uczestnika wypadku podlegał naprawie i niewskazany w tym procesie zakład ubezpieczeń musiał te szkodę pokryć.

Niezależnie od powyższych argumentów, które potwierdzają stanowisko pozwanego o braku jego legitymacji biernej, należy zauważyć, iż roszczenie nie zostało udowodnione co do zasady i wysokości. Wprawdzie pozwany kwestionując roszczenie także co do zasady, nie wskazał czy chodziło mu o kwestie odpowiedzialności za powstanie szkody. W ocenie jednak sądu nawet i ta okoliczność nie została wykazana, podobnie jak konieczność najmu pojazdu za tak wygórowaną stawkę.

Jedynymi nie budzącymi wątpliwości faktami są uczestnictwo w kolizji, naprawa samochodu, okres naprawy i zbycie wierzytelności.

Reasumują powództwo podlega oddaleniu z powodu skierowania roszczenie do podmiotu, który nie ponosi odpowiedzialności za szkodę oraz dodatkowo nie wykazania wszystkich istotnych dla rozstrzygnięcia okoliczności sprawy.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c.

SSR Grażyna Poręba

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

(...)

SSR Grażyna Poręba