Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 października 2018 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 23 października 2018 r. w Gliwicach

sprawy W. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o składki

na skutek odwołania W. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 3 lutego 2016 r. nr RWA (...)

oddala odwołanie.

(-) SSO Patrycja Bogacińska-Piątek

Sygn. akt VIII U 553/16

UZASADNIENIE

Decyzją z 3 lutego 2016r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. stwierdził, że W. K. jest dłużnikiem Zakładu z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i zadłużenie to wraz z odsetkami za zwłokę naliczonymi na dzień wydania decyzji wynosi łącznie 35 893,22 zł.

W odwołaniu od ww. decyzji W. K. domagał się jej zmiany i uznania, że od dnia podjęcia pracy na Słowacji nie jest dłużnikiem ZUS. Skarżonej decyzji zarzucił naruszenie art. 13 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego poprzez nie ustalenie tymczasowego ustawodawstwa słowackiego oraz naruszenie art. 16 ust. 2 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego nr (...) z dnia 16 września 2009r. dotyczącego wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego poprzez nie wdrożenie procedury zawiadomienia słowackiej instytucji. Odwołujący podniósł, iż w trakcie zatrudnienia na Słowacji podlegał tamtejszemu ustawodawstwu, a więc zaskarżona decyzja stwierdzająca jego zadłużenie jest nieprawidłowa.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko.

Postanowieniem z 26 lipca 2016r. (VIII U 553/16) Sąd zawiesił postępowanie na podstawie art. 177 § 1 pkt 3 k.p.c. do czasu wydania decyzji przez organ rentowy w sprawie ustalenia właściwego ustawodawstwa dla W. K..

Postanowieniem z 18 lipca 2018r. (VIII U 553/16) Sąd podjął zawieszone postępowanie.

Sąd ustalił co następuje:

Odwołujący W. K. prowadził działalność gospodarczą na terenie Polski od 23 stycznia 2007r. do 1 lipca 2015r. w zakresie wykonywania instalacji elektrycznej.

Pismem z 27 listopada 2015r. ZUS Odział w Z. zawiadomił płatnika składek W. K. o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie określenia wysokości należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Płatnik składek W. K. nie złożył wyjaśnień.

W konsekwencji powyższego zaskarżoną decyzją 3 lutego 2016r. ZUS Odział w Z. stwierdził, że W. K. jest dłużnikiem ZUS z tytułu niepopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenia zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w kwocie 35 893,22, wliczając należne odsetki za zwłokę naliczone na dzień wydania decyzji, w tym:

1)  z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne za okres od 1/2013r. do 6/2015r. w kwocie 24 678,71 zł oraz związanych z nimi:

-

odsetkami za zwłokę w kwocie 2759,61 zł,

-

kosztami upomnienia w kwocie 34,00 zł,

-

kosztami egzekucyjnymi w kwocie 209,30 zł,

2)  z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres od 1/2013r. do 6/2015r. w kwocie 8948,12 zł oraz związanych z nimi:

-

odsetkami za zwłokę w kwocie 1065,00 zł,

-

kosztami upomnienia w kwocie 11,60 zł,

-

kosztami egzekucyjnymi w kwocie 73,70 zł,

3)  z tytułu składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od 1/2013r. do 6/2015r. w kwocie 1804,39 zł oraz związanych z nimi:

-

odsetkami za zwłokę w kwocie 169,00 zł,

-

kosztami upomnienia w kwocie 11,60 zł,

-

kosztami egzekucyjnymi w kwocie 12,10 zł.

W. K. odwołał się od powyższej decyzji.

Odwołujący w okresie od 1 marca 2013r. do 5 lipca 2015r. wykonywał pracę dla (...) s.r.o. w Č. na Słowacji w wymiarze 10 godzin miesięcznie z wynagrodzeniem 40 euro miesięcznie.

Decyzją z 9 października 2013r. słowacka instytucja ubezpieczeniowa (...) orzekła, że od 1 marca 2012r. ubezpieczony jako pracownik (...) s.r.o. nie został objęty obowiązkowo ubezpieczeniem chorobowym, emerytalnym oraz na wypadek bezrobocia. Decyzja uprawomocniła się 13 grudnia 2013r.

W dniu 26 lipca 2016r. W. K. złożył wniosek o ustalenie właściwego ustawodawstwa w okresie od 1 marca 2013r. do 6 lipca 2015r. w związku z podjęciem zatrudnienia na terenie Słowacji.

Ustalono, że (...) Oddział w Z. decyzją z 20 grudnia 2016r. stwierdził, że dla W. K. w okresie od 1 marca 2012r. do 30 czerwca 2015r. właściwym jest ustawodawstwo polskie.

W. K. wniósł odwołanie od decyzji z 20 grudnia 2016r.

Wyrokiem z 21 kwietnia 2017r., sygn. VIII U 274/17, Sąd Okręgowy w Gliwicach oddalił odwołanie W. K..

W. K. wniósł apelację od powyższego wyroku.

Ustalono, że prawomocnym wyrokiem z 15 maja 2018r., sygn. III AUa1348/17, Sąd Apelacyjny w Katowicach oddalił apelację W. K..

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego oraz akt tut. Sądu o sygn. VIII U 274/17.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd uznał za kompletny i spójny, a przez to mogący stanowić podstawę ustaleń faktycznych.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

Odwołujący kwestionował zaskarżoną decyzję twierdząc, iż nie jest dłużnikiem organu rentowego w okresie od stycznia 2013r. do czerwca 2015r. i zarzucając organowi rentowemu błędne ustalenie, że w okresie wskazanym w decyzji podlegał ubezpieczeniom z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w Polsce, ponieważ w tym czasie pracował na terenie Słowacji w firmie (...) s.r.o.

W ocenie Sądu twierdzenia odwołującego są bezzasadne.

Przedmiotowe postępowanie dowodowe wykazało jednoznacznie, że odwołujący w spornym okresie podlegał ubezpieczeniom z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w Polsce, mimo zatrudnienia na terenie Słowacji.

Powyższe potwierdziła już słowacka instytucja ubezpieczeniowa (...), która w decyzji z 9 października 2013r. orzekła, że od 1 marca 2012r. ubezpieczony jako pracownik (...) s.r.o. nie został objęty obowiązkowo ubezpieczeniem chorobowym, emerytalnym oraz na wypadek bezrobocia. Decyzja ta uprawomocniła się 13 grudnia 2013r.

Ponadto odwołujący – w trakcie niniejszego postępowania – zwracał się z wnioskiem do organu rentowego o ustalenie właściwego ustawodawstwa w okresie od 1 marca 2013r. do 6 lipca 2015r., a (...) Oddział w Z. decyzją z 20 grudnia 2016r. stwierdził, że właściwym dla ubezpieczonego jest ustawodawstwo polskie. Ostatecznie prawidłowość decyzji z 20 grudnia 2016r. potwierdził Sąd Apelacyjny w Katowicach prawomocnym wyrokiem z 15 maja 2018r. ( (...)) w którym oddalił apelację ubezpieczonego.

W konsekwencji Sąd nie ma wątpliwości, że odwołujący w spornym okresie podlegał obowiązkowym ubezpieczeniom jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą na terenie Polski. Nadto odwołujący nie kwestionował, że działalność taką rzeczywiście wykonywał. Wobec tego, zgodnie z obowiązującymi przepisami jest zobowiązany opłacać składki na te ubezpieczenia w wysokości określonej w przepisach.

Zgodnie z art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2017r., poz. 1778 ze zm.) płatnik składek jest obowiązany według zasad wynikających z przepisów ustawy obliczać, potrącać z dochodów ubezpieczonych, rozliczać oraz opłacać należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy.

Zgodnie z art. 84 ust. 1 i art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2018r., poz. 1510 ze zm.) składkę na ubezpieczenie zdrowotne opłaca osoba podlegająca ubezpieczeniu zdrowotnemu, z zastrzeżeniem art. 85 i 86. Osoby i jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 84 – 86 są obowiązane, bez uprzedniego wezwania, opłacić i rozliczyć składki na ubezpieczenie zdrowotne za każdy miesiąc kalendarzowy w trybie i na zasadach oraz w terminie przewidzianych dla składek na ubezpieczenie społeczne, a jeżeli do tych osób i jednostek nie stosuje się przepisów o ubezpieczeniu społecznym – w terminie do 15 – go dnia następnego miesiąca.

Stosownie do art. 32 ustawy systemowej, do składek na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz na ubezpieczenie zdrowotne w zakresie ich: poboru, egzekucji, wymierzania odsetek za zwłokę i dodatkowej opłaty, przepisów karnych, dokonywania zabezpieczeń na wszystkich nieruchomościach, ruchomościach i prawach zbywalnych dłużnika, odpowiedzialności osób trzecich i spadkobierców oraz stosowania ulg i umorzeń, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące składek na ubezpieczenia społeczne.

Reasumując, Sąd uznał, że zaskarżona decyzja organu rentowego odpowiada prawu. Sąd miał na uwadze, że odwołujący nie zgłaszał żadnych zarzutów względem ustalonych w tej decyzji kwot zadłużenia na poszczególne fundusze.

Należy dodać, że organ rentowy przed wydaniem decyzji ustalającej stan zadłużenia odwołującego nie miał obowiązku wydania decyzji stwierdzającej podleganie odwołującego obowiązkowym ubezpieczeniom jako osoby prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą, gdyż takie obowiązkowe podleganie wynika wprost z obowiązujących przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych – art. 6 ust. 1 pkt 5, art. 12 ust. 1, art. 13 pkt 4, zaś ewentualna decyzja o podleganiu obowiązkowym ubezpieczeniom ma charakter deklaratoryjny (por. wyrok Sadu Najwyższego z dnia 10 czerwca 2014r. sygn. II UK 464/13).

Zajmując takie stanowisko, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie jako bezzasadne.

(-) SSO Patrycja Bogacińska-Piątek