Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 stycznia 2019 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni VI Wydział Gospodarczy, w składzie:

Przewodniczący: SSR Justyna Supińska

po rozpoznaniu w dniu 08 stycznia 2019 roku w Gdyni

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko J. P.

o zapłatę

I.  umarza postępowanie w zakresie żądania kwoty 1 722 złotych ( jeden tysiąc siedemset dwadzieścia dwa złote);

II.  zasądza od pozwanego J. P. na rzecz powoda (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. odsetki ustawowe za opóźnienie liczone od kwoty 1 722 złotych ( jeden tysiąc siedemset dwadzieścia dwa złote) za okres od dnia 16 lutego 2018 roku do dnia 26 czerwca 2018 roku;

III.  w pozostałym zakresie oddala powództwo;

IV.  zasądza od pozwanego J. P. na rzecz powoda (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 947 złotych ( dziewięćset czterdzieści siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn akt VI GC 2262/18

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 21 czerwca 2018 roku złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym powód (...)spółka akcyjna z siedzibą w W. domagał się zasądzenia od pozwanego J. P. kwoty 1 722 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi za okres od dnia 16 lutego 2018 roku do dnia zapłaty, a także kosztów procesu – tytułem należnej powodowi opłaty wynikającej ze stosunku najmu, a stwierdzonej notą księgową numer (...).

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 09 lipca 2018 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 1158035/18 referendarz sądowy Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie uwzględnił żądanie pozwu w całości.

W sprzeciwie od powyższego orzeczenia pozwany J. P. wniósł o oddalenie powództwa z uwagi na nieistnienie przedmiotowego roszczenia wskazując, że należność dochodzona pozwem została zapłacona w terminie uzgodnionym z powodem.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 19 lutego 2015 roku (...)spółka akcyjna z siedzibą w W. (jako wydzierżawiający) zawarł z J. P. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (...) (jako dzierżawcą) umowę dzierżawy nieruchomości stanowiącej działkę gruntu numer (...) położonej w G. przy ulicy (...).

Zgodnie z § 16 umowy w przypadku opóźnienia w zwrocie przedmiotu dzierżawy, dzierżawca zobowiązany był do zapłaty kary umownej w wysokości dwukrotnego czynszu brutto obowiązującego w ostatnim okresie rozliczeniowym umowy, za każdy rozpoczęty okres rozliczeniowy opóźnienia, z tytułu pozbawienia wydzierżawiającego możliwości dysponowania przedmiotem najmu.

umowa dzierżawy – k. 44-66 akt

Pismem z datą w nagłówku „dnia 16 czerwca 2015 roku” (...)spółka akcyjna z siedzibą w W. wypowiedział J. P. umowę dzierżawy z dnia 19 lutego 2015 roku ze skutkiem na dzień 30 września 2015 roku oraz wezwał go do zwrotu przedmiotu dzierżawy w dniu 01 października 2015 roku w stanie wynikającym z jego prawidłowej eksploatacji, po usunięciu wszelkich ulepszeń i nakładów.

wypowiedzenie – k. 69 akt

J. P. nie zwrócił przedmiotu dzierżawy i nie usunął znajdującego się tam stoiska.

notatka służbowa – k. 68 akt

W dniu 01 lutego 2018 roku (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. wystawił J. P. notę księgową numer (...) z tytułu kary umownej za korzystanie z gruntu w G. przy ulicy (...) w okresie od dnia 01 stycznia 2018 roku do dnia 31 stycznia 2018 roku na kwotę 1 722 złotych, z terminem płatności do dnia 15 lutego 2018 roku oraz wezwał do natychmiastowego opuszczenia zajmowanej wbrew woli (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. nieruchomości.

nota księgowa – k. 70 akt

Pismem z datą w nagłówku „dnia 21 maja 2018” (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. wezwał J. P. do zapłaty należności wynikających z noty księgowej numer (...) w terminie do dnia 07 czerwca 2018 roku.

J. P. odebrał powyższe wezwanie w dniu 04 czerwca 2018 roku.

J. P. uiścił kwotę 1 722 złotych tytułem zapłaty za notę księgową numer (...) w dniu 03 lipca 2018 roku.

wezwanie do zapłaty wraz z dowodem nadania – k. 71-72 akt, potwierdzenie odbioru – k. 27-29 akt, potwierdzenie przelewu – k. 24 akt

Sąd zważył, co następuje:

Ustalając stan faktyczny będący podstawą rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie Sąd uwzględnił oświadczenia stron, w zakresie w jakim nie były one kwestionowane przez drugą stronę.

Sąd oparł się nadto na dowodach z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy. Dokumenty zebrane w sprawie Sąd uznał za wiarygodne, albowiem ich prawdziwość i autentyczność nie była kwestionowana przez żadną ze stron, jak również Sąd nie znalazł podstaw do podważenia ich wartości i mocy dowodowej. Pozostałe dokumenty dołączone do akt nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wnosiły do sprawy nowych i istotnych okoliczności.

Zgodnie z treścią art. 148 ¹ k.p.c. Sąd może rozpoznać sprawę na posiedzeniu niejawnym, gdy pozwany uznał powództwo lub gdy po złożeniu przez strony pism procesowych i dokumentów, w tym również po wniesieniu zarzutów lub sprzeciwu od nakazu zapłaty albo sprzeciwu od wyroku zaocznego, sąd uzna – mając na względzie całokształt przytoczonych twierdzeń i zgłoszonych wniosków dowodowych – że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne. Rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym jest niedopuszczalne, jeżeli strona w pierwszym piśmie procesowym złożyła wniosek o przeprowadzenie rozprawy, chyba że pozwany uznał powództwo.

W niniejszej sprawie żadna ze stron nie wnosiła o przeprowadzenie rozprawy, a w ocenie Sądu całokształt przytoczonych twierdzeń, w tym zarzutów pozwanego i zgłoszonych wniosków dowodowych pozwalał na przyjęcie, że przeprowadzenie rozprawy w przedmiotowej sprawie nie jest konieczne.

Postanowieniem wydanym na posiedzeniu niejawnym w dniu 08 stycznia 2019 roku Sąd dopuścił i przeprowadził dowód z dokumentów dołączonych do pozwu, sprzeciwu od nakazu zapłaty i pozostałych pism procesowych znajdujących się w aktach sprawy na okoliczność istnienia wierzytelności dochodzonej przez powoda, jej zasadności i wysokości, terminu wymagalności i daty zapłaty tej należności przez pozwanego. Jednocześnie Sąd oddalił wniosek pozwanego o przeprowadzenie dowodu z „bilingów oraz nagrań rozmów z komórką windykacyjną powoda oraz z korespondencji, bilingów i nagrań z Kancelarią (...)” zgłoszonych przez pozwanego na okoliczność ustalania terminu zapłaty należności dochodzonej pozwem, mając na uwadze, że zarządzeniem z dnia 24 listopada 2018 roku (doręczonym pozwanemu w dniu 12 grudnia 2018 roku, z.p.o. – k. 79 akt) Sąd zobowiązał pozwanego do przedłożenia bilingów oraz nagrań, o przeprowadzenie dowodu z których wnosił – w terminie 14 dni, pod rygorem oddalenia wniosku o dopuszczenie i przeprowadzenie powyższych dowodów, zaś pozwany przedmiotowych bilingów oraz nagrań nie przedłożył.

Pismem z datą w nagłówku „dnia 19 listopada 2018 roku” (k. 34-35 akt) powód cofnął pozew bez zrzeczenia się roszczenia w zakresie żądania kwoty 1 722 złotych i podtrzymał powództwo w zakresie zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonych od tej kwoty za okres od dnia 16 lutego 2018 roku do dnia zapłaty, tj. do dnia 26 czerwca 2018 roku. Jednocześnie powód sprecyzował, że w niniejszym procesie domaga się kary umownej za opóźnienie w zwrocie przedmiotu umowy po jej rozwiązaniu za okres stycznia 2018 roku, na podstawie § 16 ust. 1 umowy.

Zgodnie z treścią art. 355 § 1 k.p.c. Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne. Zgodnie zaś z art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku.

W niniejszej sprawie powód cofnął pozew bez zrzeczenia się roszczenia, jednakże w związku z tym, że uczynił to przed rozpoczęciem rozprawy, zgoda pozwanego J. P. na dokonanie tej czynności nie była wymagana. Sąd zaś oceniając powyższą czynność procesową powoda z punktu widzenia przesłanek określonych w art. 203 k.p.c. nie dopatrzył się, ażeby była ona sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego lub by zmierzała do obejścia prawa.

Uznając zatem, iż czynność powoda jest zgodna z prawem, Sąd na podstawie art. 355 § 1 i 2 k.p.c. w zw. z art. 203 § 1 i 4 k.p.c. umorzył postępowanie w zakresie wynikającym z oświadczenia o cofnięciu pozwu, tj. w zakresie żądania kwoty 1 722 złotych (punkt pierwszy wyroku).

W niniejszej sprawie, uwzględniając ograniczenie powództwa wynikające z cofnięcia pozwu w powyższym zakresie, powód (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. domagał się w dalszym ciągu zasądzenia od pozwanego J. P. odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonych od kwoty 1 722 złotych za okres od dnia 16 lutego 2018 roku do dnia zapłaty, tj. do dnia 26 czerwca 2018 roku.

Kierując zarzuty przeciwko żądaniu pozwu pozwany J. P. podnosił, że należność dochodzona pozwem nie istnieje, została bowiem zapłacona przez pozwanego, a także że niezależnie od powyższego pozwany w stosunku do powoda posiada nadpłatę, która nie została rozliczona. W tym miejscu odnosząc się do tego zarzutu, wskazać należy, że pozwany z tego tytułu nie podniósł zarzutu potrącenia z wierzytelnością powoda, a zatem okoliczność tę uznać należało za nie mającą znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Pozwany J. P. wskazywał również, że należność dochodzona pozwem została zapłacona w terminie uzgodnionym z powodem.

Stosownie do treści art. 6 k.c. ciężar dowodu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W świetle powyższego, to na pozwanym J. P. spoczywał ciężar wykazania, że strony uzgodniły termin zapłaty inny, aniżeli wynikający z wezwania z datą w nagłówku „dnia 21 maja 2018 roku”, wobec czego powództwo z dnia 21 czerwca 2018 roku zostało wytoczone przez powoda przedwcześnie. Tymczasem pozwany dla wykazania tej okoliczności nie przedłożył żadnych dowodów, w tym wskazywanych przez siebie bilingów oraz nagrań rozmów z komórką windykacyjną powoda, jak i korespondencji, bilingów i nagrań z Kancelarią (...), a zatem jego twierdzenia pozostały całkowicie gołosłowne. Wskazać przy tym należy, że okoliczności te pozostawały bez żadnego wpływu na możliwość domagania się przez powoda odsetek od dnia 16 lutego 2018 roku, tj. od dnia, w którym pozwany popadł w zwłokę nie uiszczając należności wynikającej z noty księgowej numer (...) w wynikającym z niej terminie.

Mając powyższe na uwadze, Sąd w punkcie drugim wyroku na podstawie § 16 ust. 1 umowy z dnia 19 lutego 2015 roku w zw. z art. 483 k.c. w zw. z art. 481 k.c. zasądził od pozwanego J. P. na rzecz powoda(...)spółki akcyjnej z siedzibą w W. odsetki ustawowe za opóźnienie liczone od kwoty 1 722 złotych za okres od dnia 16 lutego 2018 roku do dnia wskazanego przez powoda, tj. do dnia 26 czerwca 2018 roku i w pozostałym zakresie oddalił powództwo (punkt trzeci wyroku), tj. w zakresie żądania odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych. Sąd miał bowiem na uwadze, że w niniejszym procesie powód dochodził należności głównej tytułem kary umownej za opóźnienie w zwrocie przedmiotu umowy po jej rozwiązaniu, a kara umowna niewątpliwie nie stanowi transakcji handlowej w rozumieniu ustawy z dnia 08 marca 2013 roku o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 roku, poz. 684).

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 k.p.c. obciążając nimi pozwanego jako stronę, którą uznać należy za stronę przegrywającą niniejszą sprawę. Jak bowiem wskazał Sąd Najwyższy m. in. w postanowieniu z dnia 21 lipca 1951 roku (sygn. akt C 591/51, OSN z 1952 roku, nr 2, poz. 49) oraz w postanowieniu z dnia 12 sierpnia 1965 roku (sygn. akt I CZ 80/65, OSNC z 1966 roku, nr 3, poz. 47) zaspokojenie przez pozwanego roszczenia powoda po wytoczeniu powództwa jest równoznaczne z przegraniem sprawy przez pozwanego – a zatem uzasadnione staje się zastosowanie w takich okolicznościach reguły odpowiedzialności za wynik procesu określonej w art. 98 § 1 k.p.c. W niniejszej zaś sprawie pozwany bezsprzecznie zaspokoił roszczenie powoda poprzez spłatę dochodzonej należności po wytoczeniu powództwa.

Na kwotę koszów postępowania zasądzonych od pozwanego rzecz powoda składa się: kwota 30 złotych tytułem zwrotu uiszczonej opłaty sądowej od pozwu, kwota 17 złotych tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kwota 900 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego ustalona w oparciu o § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 roku, poz. 265).

ZARZĄDZENIE

1.  (...),

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)

SSR Justyna Supińska

Gdynia, dnia 26 stycznia 2019 roku