Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 stycznia 2019 r.

Sąd Rejonowy Szczecin - Centrum w Szczecinie V Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Sądu Rejonowego Cezary Jankowski

Protokolant – Anna Sobańska

bez udziału prokuratora

po rozpoznaniu w dniach: 16.05., 28.05., 13.08., 22.10., 26.11., 20.12.2018r. i 03.01.2019r. sprawy przeciwko:

M. K. - synowi E. i K. z domu H.,

ur. (...) w D.

oskarżonemu o to, że:

1.w dniu 25 sierpnia 2016 roku w S. przy ul. (...), będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczecinie z dnia 3 listopada 2004 r. o sygn. VI K 461/04 za przestępstwo podobne na karę roku i dwóch miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 5 marca 2010 r. do 25 sierpnia 2011 r. dokonał podpalenia przedmiotów wielkogabarytowych, w wyniku czego doszło do uszkodzenia poprzez nadpalenie okien mieszkania nr (...), w wyniku czego powstała szkoda w wysokości 2.452 zł, czym działał na szkodę K. R.,

tj. o czyn z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk,

2. w dniu 11 listopada 2016 roku, w S. przy ul. (...) dokonał podpalenia przedmiotów wielkogabarytowych i poremontowych, w wyniku czego poprzez nadpalenie uszkodzeniu uległa ściana wiatrołapu i budynku, w wyniku czego powstały straty w wysokości 1.620 zł na szkodę Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w S. oraz (...) S.A. w Ł.,

tj. o czyn z art. 288 § 1 kk

3. w dniu 23 stycznia 2017 roku w S. przy ul. (...) dokonał podpalenia przedmiotów wielkogabarytowych powodując uszkodzenie elewacji budynku oraz aneksu wejściowego budynku, w wyniku czego powstały straty w wysokości 7.020 zł na szkodę Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w S. oraz (...) S.A. w Ł. oraz uszkodzenie drzwi balkonowych mieszkania nr(...), w wyniku czego powstały straty w wysokości 1.440 zł na szkodę B. K.,

tj. o czyn z art. 288 § 1 kk

4. w okresie od 11 listopada 2016 roku do 31 stycznia 2017 roku, działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru dokonał:

- podpalenia przedmiotów wielkogabarytowych i poremontowych przy ul. (...) w S., w wyniku czego poprzez nadpalenia uszkodzeniu uległy dwa śmietniki, powodując straty o łącznej wartości 180 zł na szkodę R. Sp. z o.o w S.

- podpalenia przedmiotów wielkogabarytowych i poremontowych przy ul. (...) w S., w wyniku czego poprzez nadpalenie uszkodzeniu uległ pojemnik na szkło powodując straty w wysokości 430 zł na szkodę R. Sp. z o.o w S.

w wyniku czego powstały straty o łącznej wartości 610 zł, czym działał na szkodę R. Sp. z o.o w S.,

tj. o czyn z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

5. w dniu 22 lutego 2017 roku, w S. przy ul. (...), dokonał podpalenia pojemnika na śmieci w wyniku czego uszkodzeniu uległo okno oraz drzwi wejściowe w lokalu “P. B. J.” powodując straty w wysokości 5.200 zł na szkodę P. R. (1), tj. o czyn z art. 288 § 1 kk

6. w okresie od 14 lutego 2017 do dnia 21 lutego 2017 roku działając w krótkich odstępach czasu, wykonaniu z góry powziętego zamiaru dokonał:

- uszkodzenia pojemnika na śmieci przy ul. (...)w S. poprzez jego podpalenie, w wyniku czego powstały straty w wysokości 458,33 zł na szkodę (...) Sp. z o.o. w S.

- uszkodzenia pojemnika na śmieci przy ul. (...) w S. poprzez jego podpalenie, w wyniku czego powstały straty w wysokości 458,33 zł na szkodę (...) Sp. z o.o. w S.

- uszkodzenia pojemnika na śmieci przy ul. (...) w S. poprzez jego podpalenie, w wyniku czego uszkodzeniu uległ czip znajdujący się na śmietniku, powodując straty w wysokości 16 zł na szkodę (...) Sp. z o.o. w S.

- uszkodzenia pojemnika na śmieci przy ul. (...) w S. poprzez jego podpalenie, w wyniku czego uszkodzeniu uległ czip znajdujący się na śmietniku powodując straty w wysokości 16 zł na szkodę (...) Sp. z o.o. w S.

- uszkodzenie pojemnika na śmieci przy ul. (...) w S. poprzez jego podpalenie, w wyniku czego uszkodzeniu uległ czip znajdujący się na śmietniku, powodując straty w wysokości 16 zł na szkodę (...) Sp. z o.o. w S.

w wyniku czego powstały straty o łącznej wartości 964,66 zł, czym działał na szkodę R. Sp. z o.o w S.,

tj. o czyn z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

I oskarżonego M. K. uniewinnia od popełnienia czynów wskazanych w punkcie 1, 4, 5 i 6,

II oskarżonego M. K. uznaje za winnego popełnienia czynu wskazanego w punkcie 2 i za to na podstawie art. 288 § 1 kk skazuje go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

III oskarżonego M. K. uznaje za winnego popełnienia czynu wskazanego w punkcie 3 i za to na podstawie art. 288 § 1 kk skazuje go na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

IV na podstawie art. 85 § 1 kk i art. 86 § 1 kk orzeczone w stosunku do oskarżonego M. K. kary pozbawienia wolności wymienione w punktach II i III łączy wymierzając mu karę łączna w rozmiarze 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

V na podstawie art. 618 § 1punkt 11 kpk przyznaje adwokatowi K. K. (2) wynagrodzenie za obronę z urzędu udzieloną oskarżonemu M. K. w kwocie (...),20 (jednego tysiąca trzydziestu trzech złotych i dwudziestu groszy) złotych zawierające podatek VAT w wysokości 23 % obliczony od kwoty 840 złotych - wyliczony na kwotę 193,20 złotych,

VI na podstawie art. 624 § 1 kpk w zakresie części skazującej rozstrzygnięcia zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, w pozostałym zakresie dotyczącym części uniewinniającej rozstrzygnięcia na podstawie art. 632 punkt 2 kpk kosztami procesu obciąża Skarb Państwa.

SSR Cezary Jankowski

Sygnatura akt: V K 1381/17

UZASADNIENIE

W S. przy ul. (...) znajduje się budynek mieszkalny należący do Spółdzielni Mieszkaniowej (...). Przy budynku mieszkalnym, obok klatki schodowej wyznaczone zostało miejsce do przechowywania przedmiotów wielkogabarytowych, które w ustalone dni zabierane były przez firmę (...) Sp. z o. o. świadczącą na rzecz wymienionej Spółdzielni usługi komunalne. W dniu 11 listopada 2016 r. zamieszkały przy ul. (...) w S. M. K., około godziny 03.00, przechodząc ulicą (...) w S. podpalił składowane obok klatki schodowej przedmioty wielkogabarytowe i poremontowe, a następnie oddalił się z miejsca zdarzenia. W wyniku podpalenia tych przedmiotów uszkodzeniu uległa elewacja budynku - ściana wiatrołapu i budynku na kwotę 1.620 złotych.

Dowód:

- zeznania E. R. – k. 85-86,

- pismo SM (...) – k. 80,

- dokumentacja fotograficzna – k. 81-82,

- pismo Centrum Likwidacji S. U. – k. 83,

- notatki urzędowe – k. 99, 100,

- zeznania T. K. – k. 430-431,

- zeznania A. G. –k. 442, 444,

- zeznania Ł. S. – k. 445-447,

- zeznania J. K. – k. 457-459,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego - 104-106, 300-301, 315-318, 410-411, 415-416.

W dniu 23 stycznia 2017 r. M. K. przechodząc ulicą (...) w S. około godziny 04.00 dokonał podpalenia składowanych obok klatki schodowej budynku nr (...) przedmiotów wielkogabarytowych, a następnie oddalił się z miejsca zdarzenia. Przybyli na miejsce zdarzenia strażacy z jednostki ochotniczej straży pożarnej zabezpieczyli miejsce zdarzenia, ugasili pożar oraz dokonali oddymienia klatki schodowej oraz całego budynku. Doszło do uszkodzenia elewacji klatki schodowej i części elewacji budynku na powierzchni ok. 10 m ² oraz drzwi wejściowych do zsypu na śmieci. W wyniku zdarzenia powstała szkoda wysokości 7.020 złotych, która w całości została pokryta przez ubezpieczyciela. Ponadto pęknięciu uległa szyba zewnętrzna drzwi balkonowych mieszkania nr (...) należącego do B. K., znajdującego się bezpośrednio nad miejscem pożaru. Koszt naprawy szyby balkonowej wyniósł 1440 złotych.

Dowód:

- zeznania M. P. – k. 38-39, 183-184,

- zeznania D. Z. (1) – k. 8-11,

- zeznania B. K. – k. 18-19,

- zeznania J. L. k. 179,

- zeznania T. K. – k. 430-431,

- zeznania A. G. –k. 442, 444,

- zeznania Ł. S. – k. 445-447,

- zeznania J. K. – k. 457-459,

- protokół oględzin miejsca – k. 3-6,

- informacja ze zdarzenia – k. 14-15,

- dokumentacja fotograficzna – k. 24-27, 115-118,

- pismo SM (...) – k. 35,

- potwierdzenie przekazania terenu objętego działaniem ratowniczym- k. 37, 119,

- zawiadomienie SM (...) – k. 114,

- oferta naprawy – k. 187,

- dokumentacja fotograficzna – k. 43-46,

- notatki urzędowe – k. 99, 100,

- faktury VAT – k. 186, 192,

- pismo Centrum Likwidacji S. U. – k. 289-298,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego - 104-106, 300-301, 315-318, 410-411, 415-416.

W dniu 25 sierpnia 2016 r. w S. bliżej nieustalony sprawca dokonał podpalenia przedmiotów wielkogabarytowych składowanych przy parawanie śmietnikowym przy ul. (...), w wyniku, czego doszło do uszkodzenia poprzez nadpalenie okien mieszkania nr (...) należących do K. R.. Koszt naprawy okien wyniósł 2.452 złotych.

Dowód:

- pismo Wspólnoty Mieszkaniowej (...) – k. 48,

- zeznania R. K. – k. 50-51,

- zeznania K. R. – k. 64-65,

- faktura VAT - k. 69.

Około dnia 11 listopada 2016 roku (zgłoszenie Spółki (...), z którego wynika, iż zdarzenie ujawniono w dacie 14 listopada 2016 roku – k. 112) nieustalony sprawca dokonał podpalenia pojemników na śmieci – każdy o pojemności 240 litrów i wartości 90 złotych posadowionych przy ulicy (...) w S., działając na szkodę firmy (...) Sp. z o. o. w S.. W dniu 31 stycznia 2017 r. bliżej nieustalony sprawca dokonał podpalenia znajdujących się przy garażach mebli usytułowanych przy ul. (...) w S.. Zniszczeniu uległ pojemnik na szkło o wartości 430 złotych będący własnością firmy (...) Sp. z o. o. w S..

Dowód:

- notatka – k. 28

- protokół oględzin miejsca – k. 29-30

- dokumentacja fotograficzna – k. 31-34

- pismo R. k. 112

W dniu 22 lutego 2017 r. bliżej nieustalony sprawca w S., przy ul. (...) dokonał podpalenia pojemnika na śmieci, w wyniku, czego uszkodzeniu poprzez nadpalenie uległy drzwi wejściowe oraz okno lokalu (...). Lokal ten był własnością P. R. (1), a powstałe szkody wycenione zostały na kwotę 5.200 złotych.

Dowód:

- notatka urzędowa – k. 149,

- zeznania K. Ł. (1) – k. 150-151,

- zeznania P. R. (1) – k. 208,

- protokół oględzin miejsca – k. 154-155,

- notatka pooględzinowa wraz z dokumentacją fotograficzną – k. 156-163.

W okresie od 14 lutego 2017 r. do dnia 21 lutego 2017 r bliżej nieustalony sprawca dokonał w S. podpalania kontenerów plastikowych na odpady komunalne znajdujących się m. in. przy ulicy (...), ul. (...), ul. (...), ul. (...), ul. (...). Kontenery były własnością spółki (...) Sp. z o. o. z siedzibą w S.. Łączna wartość szkody wyniosła 964,66 złotych.

Dowód:

- notatki urzędowe – k. 129, 130, 131, 139,

- protokoły oględzin – k. 132- 133, 140-141, 142-143,

- dokumentacja fotograficzna – k. 134-136, 145-148,

- zeznania B. S. – k. 175 – 176,

- faktura VAT (...) – k. 178.

M. K. urodził się (...), posiada wykształcenie podstawowe, przed osadzeniem w zakładzie karny utrzymywał się z prac dorywczych uzyskując dochód około 1500 złotych miesięcznie. Oskarżony nie ma nikogo na swoim utrzymaniu. M. K. przeszłości był wielokrotnie karany, w tym za przestępstwa podobne.

Biegli psychiatrzy stwierdzili, że oskarżony nie cierpi na chorobę psychiczną w sensie psychozy. Rozpoznali u badanego upośledzenie umysłowe lekkiego stopnia, organiczne zaburzenia osobowości oraz uzależnienie mieszane. W czasie zarzucanych czynów zdaniem biegłych nie miał z przyczyn chorobowych zniesionej, ani znacznie ograniczonej zdolności rozpoznawania znaczenia czynów i kierowania swoim postępowaniem - nie zachodziły warunki z art. 31 § 1 i 2 kk.

Dowód:

- dane podane przez M. K., co do swojej osoby – k. 104,

- odpisy wyroków – k. 201-207,

- karta karna – k. 331-332,

- dane osobopoznawcze – k. 108,

- kserokopie opinii sądowo – psychiatrycznych z innych spraw - k. 215-234, 236-253, 265-269, 271-

275,

- opinia sądowo-psychiatryczna – k. 323-330.

M. K. początkowo przyznał się do poełninia zarzucanych mu czynów. Na etapie postepowania przygotowawczego wyjaśnił, że z powodu nadużywania alkoholu oraz narkotyków nie kontroluje swoich zachowań. Przebieg zdarzeń z przedstawionych mu zarzutów pamięta częściowo. Podczas postępowania sądowego podtrzymał swoje wcześniejsze wyjaśnienia, przesłuchany uzupełniająco wyjaśnił, że funkcjonariusze Policji w związku z podejrzeniami w sprawie podpaleń zatrzymali go, a następnie przewieźli do komisariatu policji. Wtedy oskarżony opowiedział im o podpaleniach i do części z nich się przyznał, a do części nie. Oskarżony wyjaśnił, że nie pamięta zdarzenia opisanego w zarzucie pierwszym, a mającego miejsce na ul. (...). Odnośnie drugiego z zarzutów wyjaśnił, że mogło tak być, że dokonał tego podpalenia przy ul. (...). Zdarzenia opisanego w punkcie trzecim zarzutów nie pamiętał i trudno mu było powiedzieć czy tego dokonał czy nie dokonał. Dodał, że w tamtym okresie był uzależniony od narkotyków i kiedy „brał” pamiętał zdarzenia, lecz obecnie jest na detoksie i ich nie pamięta. Nie pamięta czy dokonał czynów opisanych w punktach 4, 5 i 6 aktu oskarżenia. Wyjaśnił ponadto, że wcześniej, rzeczywiście przyznawał się do wszystkich zarzucanych mu czynów, ale miał wówczas na myśli jedynie to, że przyznaje się do części z nich. Nie składał w komisariacie żadnych wyjaśnień tylko złożył podpis pod wcześniej przygotowanym protokołem. Oskarżony nie pamiętał czy wracał do tych samych miejsc, aby dokonać ponownych podpaleń.

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonego – k. 104-106, 300-301, 315-318, 410-411, 415-416.

Wyrok skazujący w sprawie karnej może opierać się wyłącznie na dowodach niebudzących wątpliwości, które w sposób oczywisty wskazują, iż oskarżony jest sprawcą zarzucanego mu przestępstwa i wykluczają możliwość popełnienia czynu przez inną osobę. W przedmiotowej sprawie kluczowym dowodem na poparcie tez aktu oskarżenia były wyjaśniania oskarżonego. Oczywiście same przyznanie się do winy oskarżonego, nie może stanowić podstawy skazania, a w takiej sytuacji sąd miał obowiązek poddania wyjaśnień oskarżonego wnikliwej analizie pod kątem ich wiarygodności wedle reguł zawartych w art. 7 kpk i w konfrontacji z innymi dowodami. Zaczynając, zatem od wyjaśnień oskarżonego, na wstępie wskazać należy, iż wielokrotnie przyznawał się on do popełnienia zarzuconych mu czynów, a nawet wyraził chęć dobrowolnego poddania się karze w trybie art. 335 kpk (k. 301). Stanowisko oskarżonego ograniczone jednak było wyłącznie do przyznania się do winy. M. K. nie opisywał, w jaki sposób dokonywał podpaleń stwierdzając tylko, że gdy robi się chłodniej na dworze to podpala śmietniki oraz że dokonał podpaleń przedmiotów wielkogabarytowych w swoich stałych miejscach. Większości zdarzeń nie pamięta. Wyjaśnienia oskarżonego charakteryzowały się częściowo zmiennością, gdyż podczas wyjaśnień uzupełniających w toku postępowania sądowego oskarżony stwierdził, że przyznał się jedynie do części ogłoszonych mu zarzutów i że mógł on być sprawcą podpalenia mającego miejsce w dniu 23 stycznia 2017 r. przy ul. (...). W ocenie sądu część wyjaśnień oskarżonego, w której przyznaje się on do podpaleń dokonanych przy ul. (...) zasługuje na przymiot wiarygodności, gdyż znalazła potwierdzenie w zeznaniach T. K. – funkcjonariusza Policji, który przeprowadzał czynności z oskarżonym w dniu 9 lutego 2017 r. Przesłuchany na okoliczność sporządzenia notatki urzędowej (k. 100) świadek T. K. potwierdził, iż informacje w niej nadmienione polegają na prawdzie, a zatem oskarżony miał oświadczyć świadkowi m. in. to, że na koniec 2016 r. i na początku 2017 r. dokonał podpaleń na ul. (...). Zestawiając, zatem wyjaśnienia oskarżonego złożone po raz pierwszy w postępowaniu przygotowawczym w dniu 9 lutego 2017r. (k.106), z treścią wyjaśnień uzupełniających złożonych w dniu 28 maja 2018 r. oraz zeznaniami T. K., uznać należało, że przyznanie się do winy oskarżonego w zakresie podpaleń przedmiotów wielkogabarytowych przy ul. (...) zarówno w dniu 11 listopada 2016 r. jak i w dniu 23 stycznia 2017 r. polegało na prawdzie. Wskazać należy, że pierwsze wyjaśnienia odnośnie czynu opisanego w punkcie drugim aktu oskarżenia składne były niedługo po zaistnieniu zdarzenia, a zatem mimo lekkiego upośledzenia umysłowego oskarżonego i wskazanymi przez oskarżonego kłopotami z pamięcią, dysponował on wówczas zdolnościami adekwatnego zapamiętania zdarzenia. Z uwagi na znaczny upływ czasu nie można wykluczyć tego na co wskazuje oskarżony tego, że obecnie nie pamięta dokładnie zdarzenia z dnia 11 listopada 2016 r. Przechodząc do wyjaśnień oskarżonego dotyczących zdarzeń opisanych w punktach 1, 4, 5 i 6 zauważyć należy, że jedynym dowodem obciążającym oskarżonego były jego własne wyjaśnienia składane podczas postępowania przygotowawczego. Przyznanie się oskarżonego do winy w ich zakresie nie znalazło potwierdzenia ani w ujawnionym w sprawie materiale dowodowym ani w samych wyjaśnieniach oskarżonego, który nie pamiętał takich zdarzeń, a jedynie nie wykluczał możliwości ich zaistnienia – z jego udzialem. Z materiału dowodowego wynika, że żaden ze świadków nie widział sprawcy podpaleń, nie zabezpieczono też nieosobowego materiału dowodowego w postaci nagrań z monitoringu, które mogłyby zarejestrować osobę sprawcy. Sąd nie miał, zatem możliwości dokonania weryfikacji stanowiska oskarżonego, albowiem zarówno na etapie postępowania przygotowawczego, jak też sądowego nie zostały przedstawione inne dowody winy oskarżonego we wskazanym powyżej zakresie. Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie, w jakim wskazał, że w istocie nie składał on żadnych wyjaśnień w komisariacie policji, a jedynie podpisywał wcześniej sporządzone protokoły. Wyjaśnieniom tym przeczą zeznania świadków w osobach funkcjonariuszy Policji przeprowadzających czynności z oskarżonym, którym sąd dał wiarę. Ponadto oskarżony, w toku postepowania sądowego nie kwestionował prawdziwości twierdzeń zawartych w protokołach przesłuchań, a jedynie zmodyfikował stanowisko w zakresie przyznania się do winy. Nie podważał prawdziwości własnych podpisów złożonych pod protokołami.

Za wiarygodne sąd uznał również zeznania T. K., A. G., Ł. S. oraz J. K., albowiem brak było podstaw do ich kwestionowania. Świadkowie szczerze wskazywali, iż pewnych okoliczności nie pamiętają, a z kolei naprowadzane przez nich okoliczności nie budzą wątpliwości co do ich prawdziwości. Ponadto policjanci wykonywali jedynie swoje obowiązki służbowe, a tym samym nie sposób uznać, aby byli zainteresowani w złożeniu celowo niekorzystnych dla oskarżonego zeznań, niezgodnych z rzeczywistym przebiegiem zdarzeń.

Sąd dał w pełni wiarę zeznaniom D. Z. (2), B. K., M. P., R. K., K. R., E. R., K. Ł. (2), B. S., J. L. oraz P. R. (2). Zeznania te są zgodne z dowodami z dokumentów ujawnionymi w sprawie. Nie ujawniły się takie okoliczności w tych relacjach, które mogłyby wskazywać na ich nieprawdziwość.

Dowody z dokumentów nie dały podstaw by kwestionować je pod względem wiarygodności i fachowości ich sporządzenia. Dowody te uzupełniają się wzajemnie i są zgodne z zeznaniami świadków. Sąd uznał również za jako pełnowartościowy dowód opinię z badania sądowo - psychiatrycznego oskarżonego. Opinia została wydana, jak wynika z jej treści po przeprowadzeniu wnikliwego badania, a przedstawione w niej wnioski końcowe zostały należycie i przekonywująco uzasadnione. Wiarygodność wskazanych dokumentów nie budzi wątpliwości sądu i nie była kwestionowana przez strony.

W ocenie sądu analiza zgromadzonego w sprawie i ujawnionego w toku przewodu sądowego materiału dowodowego nie pozwala na stwierdzenie, aby oskarżony dopuścił się popełnienia czynów zarzuconych mu w punkcie 1, 4, 5 i 6 aktu oskarżenia, co w konsekwencji skutkowało jego uniewinnieniem.

Mając na uwadze powyższe okoliczności sąd uznał oskarżonego M. K. za winnego, tego, że:

- w dniu 11 listopada 2016 roku, w S. przy ul. (...) dokonał podpalenia przedmiotów wielkogabarytowych i poremontowych, w wyniku, czego poprzez nadpalenie uszkodzeniu uległa ściana wiatrołapu i budynku, w wyniku, czego powstały straty w wysokości 1.620 zł na szkodę Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w S. oraz (...) S.A. w Ł., tj. popełnienia czynu z art. 288 § 1 kk (zarzut 2 aktu oskarżenia).

- w dniu 23 stycznia 2017 roku w S. przy ul. (...) dokonał podpalenia przedmiotów wielkogabarytowych powodując uszkodzenie elewacji budynku oraz aneksu wejściowego budynku, w wyniku, czego powstały straty w wysokości 7.020 zł na szkodę Spółdzielni Mieszkaniowej (...)w S. oraz (...) S.A. w Ł. oraz uszkodzenie drzwi balkonowych mieszkania nr (...), w wyniku, czego powstały straty w wysokości 1.440 zł na szkodę B. K. tj. popełnienia czynu z art. 288 § 1 kk ( zarzut 3 aktu oskarżenia).

Występku z art. 288 § 1 kk dopuszcza się ten, kto w sposób umyślny niszczy, uszkadza lub czyni niezdatnym do użytku cudzą rzecz ruchomą. Podpalenie przedmiotów wielkogabarytowych składowanych obok budynku mieszkalnego znajdującego się przy ul. (...), w wyniku, czego w dniu 11 listopada 2016 r. nadpaleniu uległa elewacja budynku, a w dniu 23 stycznia 2017 r. nadpaleniu uległa zarówno elewacja budynku jak i aneksu wejściowego, a także doszło do pęknięcia szyby balkonowej - mieści się w pojęciu uszkodzenia. Każdy z czynów przypisanych oskarżonemu spowodował szkody o wartości powyżej 500 złotych. W każdym z omawianych przypadków oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim. Wobec powyższego przyjąć należało, że oskarżony wypełnił każdorazowo swoim zachowaniem przedmiotowe i podmiotowe znamiona przestępstwa z art. 288 § 1 kk.

Przy wymiarze kary sąd kierował się dyrektywami wskazanymi w przepisie art. 53 § 1 i 2 kk w tym uwzględnił stopień winy i społecznej szkodliwości czynów popełnionych przez oskarżonego, a także jego motywację oraz cele kary w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej. Do okoliczności obciążających należało przede wszystkim zaliczyć znaczny stopień winy i społecznej szkodliwości czynów popełnionych przez oskarżonego. W ocenie sądu oskarżony w pełni zdawał sobie sprawę, że czyn, który zamierzał dokonać narusza obowiązujące prawo. Należy zaznaczyć, iż oskarżony miał pełną, niczym nie skrępowaną swobodę działania, w każdej chwili mógł porzucić pomysł podpalenia mienia. Tymczasem oskarżony dwukrotnie, w tym samym miejscu dokonał podpalenia. Oskarżony winien brać pod uwagę, że jego zachowanie mogło wywołać znacznie poważniejsze szkody, aniżeli zniszczenie mienia - budynek, przy którym dwukrotnie dokonał podpalenia był budynkiem zamieszkałym. Na niekorzyść oskarżonego sąd poczytał także jego uprzednią, wielokrotną karalność za przestępstwa podobne. Na korzyść oskarżonego sąd uwzględnił okoliczność, że oskarżony nie utrudniał postępowania karnego i co podkreślić należy w szczególności, iż w sytuacji gdyby oskarżony nie ujawnił, że to on jest sprawcą podpaleń nie zaistniałyby okoliczności do skazania jego osoby nawet w zakresie poczynionym w wyniku przedmiotowego postępowania. Podkreślić należy, iż w przedmiotowej sprawie protokolarnie nie udokumentowano relacji oskarżonego, co do ujawniania dokonanych przez niego podpaleń. Na tę okoliczności należało odebrać od oskarżonego szczegółowe wyjaśnienia lub jeszcze bardziej zasadnym procesowo byłoby przeprowadzenie z udziałem oskarżonego eksperymentu procesowego polegającego na wskazaniu w terenie miejsc, w których oskarżony miał dokonywać podpaleń. Tego zaniechano pozbawiając się ewentualnych istotnych dowodów w sprawie. Przesłuchani w tej sprawie policjanci, którzy mieli kontakt z oskarżonym bezpośrednio przed wykonywaniem w przedmiotowej sprawie czynności procesowych nie potrafili podać, kto dokonywał selekcji spraw stanowiących podstawę do przedstawienia zarzutów podejrzanemu, ani też kto faktycznie redagował przedstawione mu zarzuty. W zeznaniach policjantów przewija się ogólna myśl, iż osobę oskarżonego kojarzą z podpalaniem śmietników, i że do takowych zdarzeń przyznawał się oskarżony - w zeznaniach tych jednak brak jest szczegółów jak dokładnie wyglądały relacje oskarżonego udzielane w tym zakresie. Szczegółowych informacji co do tego jakich relacji dostarczył oskarżony co do podpaleń w wyniku rozpytania jego osoby dostarczają dwie notatki urzędowe sporządzone przez sierżanta sztabowego T. K. – z pierwszej z nich wynika, iż wytypowano oskarżonego jako sprawcę podpaleń z uwagi na okoliczność, iż wcześniej popełniał podobne czyny (k. 99). Druga notatka z dnia 9 lutego 2017 roku, której treść potwierdził T. K. w trakcie przesłuchania w charakterze świadka o następującej treści: „M. K. oświadczył, iż w dniu kiedy doszło do podpalenia wypił 2 piwa i udał się na miasto i podpalił śmietniki mieszczące się przy ulicy (...) jak oświadczył było to pod koniec roku 2016. Zapalił go poprzez wystający papier z kubła na śmieci zapalniczką po czym oddalił się z miejsca zdarzenia nie oglądał się jak śmietnik się pali. Oświadczył również, że jakoś na początku roku ponownie podpalił śmietnik mieszczący się przy ulicy (...) w ten sam sposób co poprzednie.” Z treści tej notatki wynika, iż oskarżony z pewnością przyznał fakt podpalenia tego samego śmietnika mieszczącego się przy ulicy (...), a zidentyfikowanego dodatkowym materiałem dowodowym spray przy numerze (...) posesji. Wobec powyższego nie sposób było jak tego żądał prokurator w skierowanym akcie oskarżenia, aby uznać sprawstwo oskarżonego w zakresie pozostałych czynów, albo z kolei uniewinnić oskarżonego od popełnienia wszystkich zarzucanych mu czynów o co wnosił oskarżony i jego obrońca.

Mając na uwadze całokształt okoliczności sprawy sąd wymierzył oskarżonemu za czyn opisany w punkcie 2 aktu oskarżenia - karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn opisany w punkcie 3 aktu oskarżenia - karę 8 miesięcy pozbawienia wolności. Różnica w wymiarze kar jednostkowych wynika z rozmiarów szkód, jakie każdorazowo wywołało zachowanie oskarżonego. W punkcie IV części dyspozytywnej wyroku sąd połączył orzeczone względem oskarżonego kary pozbawienia wolności, wymierzając mu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności. Orzeczone wobec oskarżonego kary cząstkowe pozbawienia wolności są zdaniem sądu karami wystarczającą dla osiągnięcia wobec niego celów zapobiegawczych i wychowawczych, a także uwzględniają potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Kary te są również proporcjonalne do stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości tych czynów i będą stanowić dla oskarżonego wystarczającą dolegliwość. Kara łączna jest wypadkową połączenia kar cząstkowych, nie w rozmiarze najniższym możliwym do orzeczenia, albowiem uwzględnić należy, iż oskarżony dokonał popełnienia dwóch czynów - podpaleń i w takim przypadku winien odczuć dolegliwość skazania płynącą z obu zdarzeń.

Na podstawie art. 618 § 1 punkt 11 kpk sąd przyznał adwokatowi K. K. (2) kwotę 1033,20 zł wraz z podatkiem VAT tytułem wynagrodzenia za obronę udzieloną oskarżonemu z urzędu.

W punkcie VI części dyspozytywnej wyroku w części, w której uniewinniono oskarżonego od popełnienia zarzuconych mu czynów – jak w punkcie I wyroku – wydatkami postępowania obciążono Skarb Państwa, a w pozostałym zakresie mając na względzie sytuację majątkową oskarżonego, sąd zwolnił go z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.

SSR Cezary Jankowski