Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 czerwca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni

Wydział I Cywilny – Sekcja d.s. rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie:

Przewodniczący: SSR Marzanna Stefaniuk-Muczyńska

Protokolant: sekr. sąd. Monika Welka

po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2018 r. w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa: Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G.

przeciwko: D. B.

o zapłatę

I.  oddala powództwo

II.  obciąża powoda kosztami procesu i uznaje je za uiszczone w całości.

SSR Marzanna Stefaniuk-Muczyńska

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować w rep. C,

2.  odpis wyroku doręczyć:

- powódce z pouczeniem o apelacji,

- pozwanemu z pouczeniem o sprzeciwie od wyroku zaocznego i zażaleniu na rozstrzygnięcie zawarte w pkt. II i III wyroku, jeśli nie wnosi sprzeciwu

3. akta przedłożyć z wpływem lub za 30 dni.

G., dnia 29.06 2018 r.

UZASADNIENIE

Przedmiotowym pozwem powódka Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w G. wniosła o zasądzenie od pozwanego D. B. kwoty 3.013,31 zł z tytułu czynszu, opłat za media i na poczet funduszu remontowego wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu oraz o obciążenie pozwanego poniesionymi przez powoda kosztami procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że pozwany zobowiązany jest względem niej do uregulowania wyżej wskazanych opłat, naliczonych za okres od lipca 2016 r. do stycznia 2017 r., gdyż zamieszkuje i jest zameldowany w należącym do zasobów powodowej spółdzielni lokalu mieszkalnym przy ul. (...) w G..

W piśmie z dnia 28 lutego 2018 r. pełnomocnik powoda podał, iż od 20 maja 2015 r. wyłącznie pozwany pozostaje zameldowaną osobą w przedmiotowym lokalu, zaś zgodnie z przepisem art. 4 ust. 6 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych za opłaty, o których mowa w ust. 1-2 i 4 odpowiedzialność ponosi nie tylko członek spółdzielni, ale również osoby, które członkami spółdzielni nie są, ale są właścicielami lokalu lub przysługuje im spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a wraz z nimi odpowiadają osoby pełnoletnie stale z nimi zamieszkujące w lokalu lub takie, które z niego faktycznie korzystają. Taką właśnie osobą jest pozwany, albowiem jako jedyny stale użytkuje i zamieszkuje lokal nr (...) przy ul. (...). Stąd, zdaniem strony powodowej, bez wątpienia pozwany jako jedyny zamieszkujący w przedmiotowym lokalu winien odpowiadać do wysokości opłat należnych za okres jego stałego zamieszkiwania lub faktycznego korzystania z lokalu. Jednocześnie pełnomocnik powoda podał, iż jakkolwiek strona powodowa ma świadomość, iż samo zameldowanie nie ma znaczenia dla powstania zobowiązania za zaległości czynszowe, to istotne jest jedynie faktyczne zamieszkiwanie, które ma miejsce w niniejszej sprawie. W przypadku gdyby pozwany mimo zameldowania w lokalu, faktycznie w nim nie mieszkał, to w sytuacji pociągnięcia go do odpowiedzialności, może i powinien przeprowadzić dowód przeciwny i wykazać, że jedynie nie dopełnił obowiązku wymeldowania się, a faktyczne zamieszkiwanie nie miało miejsca w czasie powstania zadłużenia.

Informacyjnie strona powodowa wskazała też, że przed tut. Sądem w Wydziale VII Cywilnym toczy się pod sygn. akt VII Ns 543/15 postępowanie wszczęte przez powódkę, w sprawie stwierdzenia nabycia spadku przez pozwanego D. B. po zmarłej w dniu 11 lipca 2014 r. R. K. - matce pozwanego. Zmarła matka pozwanego była członkiem powodowej spółdzielni oraz posiadała spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nr (...) przy ul. (...) w G.. Pozwany jest jedynym, ustawowym spadkodawcą po zmarłej matce i to jemu, po zakończeniu postępowania spadkowego, przypadać będzie wyłącznie spółdzielcze własnościowe prawo do przedmiotowego lokalu.

Odnośnie składników zadłużenia powódka wskazała, że obejmuje ono okres od lipca 2016 r. do stycznia 2017 r., a w jego skład wchodzą należności za wodę, energię elektryczną, czynsz raz fundusz remontowy. I tak zadłużenie za czynsz we wskazanym okresie wynosi: 3.176,43 zł, które pomniejszone o rozliczenie ogrzewania i zużycia wody wynosi 2.538,31 zł, zaś zaległość z tytułu opłat za fundusz remontowy wynosi 475 zł, co łącznie z zaległością z tytułu opłat czynszowych daje kwotę 3.012,31 zł stanowiącą przedmiot roszczenia w niniejszym postepowaniu.

Ponieważ pozwany nie wdał się w spór w niniejszej sprawie, nie wniósł odpowiedzi na pozew, ani nie żądał rozpoznania pod swoją nieobecność wydany w sprawie wyrok był wyrokiem zaocznym.

Stąd za prawdziwe Sąd przyjął twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie w zakresie podanej tam okoliczności zamieszkiwania przez pozwanego w przedmiotowym lokalu oraz pozostawania przez niego w tym lokalu zameldowanym, jak też w zakresie wysokości dokonanych przez powodową spółdzielnię w spornym okresie czasu naliczeń z tytułu opłat, o których mowa w art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

Dodatkowo w sprawie niniejszej, w oparciu o dokumenty zgromadzone we wskazanych przez pełnomocnika powoda aktach sprawy o sygn. VII Ns 543/15 prowadzonych przez Sąd Rejonowy w Gdyni Sąd ustalił nadto, iż matka pozwanego, której przysługiwało własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu nr (...) przy ul. (...) w G., zmarła w dniu 11 lipca 2014 r. oraz że pozwany w formie aktu notarialnego w dniu 3 października 2014 r. dokonał odrzucenia spadku po zmarłej matce. (vide: wypis aktu notarialnego – protokół odrzucenia spadku przez pozwanego po zmarłej matce R. K. – k. 53-54, wraz z pismem przewodnim notariusza, kierującym ten wypis do tutejszego Sądu – k. 52 oraz odpis skrócony aktu urodzenia pozwanego – k. 55 akt sprawy)

Sąd zważył, co następuje

W świetle powyższego stanu faktycznego sprawy, w ocenie Sądu skierowane przeciwko pozwanemu żądanie zapłaty opłat wynikających z brzmienia art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych pozostawało całkowicie bezzasadne.

Zgodnie bowiem z przywołanym przepisem ustawowy obowiązek pokrywania kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, który spełniany jest poprzez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu – obciąża wszak: członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali (art. 4 ust. 1); osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali (art. 4 ust. 1 ¹); członków spółdzielni będący właścicielami lokali (art. 4 ust. 2); członków spółdzielni, którzy oczekują na ustanowienie na ich rzecz spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego albo prawa odrębnej własności lokalu (art. 4 ust. 3); właścicieli lokali niebędący członkami spółdzielni (art. 4 ust. 4). Pozwany do żadnej z wyżej wymienionych grup zaś się nie zaliczał, gdyż jak to zostało ustalone, w okresie 6-ciu miesięcy od daty śmierci matki, odrzucił po niej spadek. W konsekwencji przysługujące zmarłej w dacie jej śmierci własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu nr (...) położonego w G. przy ul. (...) na niego nie przeszło, nie stał się on bowiem jej spadkobiercą. Art. 1020 kc stanowi wszak, że spadkobierca, który spadek odrzucił, zostaje wyłączony od dziedziczenia, tak jakby nie dożył otwarcia spadku.

W niezrozumiały też sposób powód, reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, podstawy żądania pozwu upatrywał w solidarnej odpowiedzialności pozwanego za opłaty obciążające wyżej wymienione grupy osób z tytułu stałego zamieszkiwania przez pozwanego w przedmiotowym lokalu, skoro warunkiem powstania solidarnej odpowiedzialności za uiszczanie tych opłat byłoby wyłącznie wspólne zamieszkiwanie przez pozwanego z jedną z tych osób. Powyższe wprost wynika z treści ust. 6 art. 4 o spółdzielniach mieszkaniowych, w myśl którego: „Za opłaty, o których mowa w ust. 1-2 i 4, odpowiadają solidarnie z członkami spółdzielni, właścicielami lokali niebędącymi członkami spółdzielni lub osobami niebędącymi członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, osoby pełnoletnie stale z nimi zamieszkujące w lokalu, z wyjątkiem pełnoletnich zstępnych pozostających na ich utrzymaniu, a także osoby faktycznie korzystające z lokalu.”. Matka pozwanego zmarła zaś na początku 2014 r. Niewątpliwie więc pozwany w okresie od lipca 2016 r. do stycznia 2017 r. z nią nie zamieszkiwał.

Uszło też uwadze pełnomocnika powódki, iż warunkiem powstania solidarnej odpowiedzialności osoby wymienionej w art. 4 ust. 6 za wymienione w art. 4 ust. 1-2 i 4 opłaty jest uprzednie skuteczne obciążenie tymi opłatami członka spółdzielni (bądź osoby, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub właściciela lokalu) – co w niniejszej sprawie również nie miało miejsca. Powód nie wykazał bowiem, by istniała osoba, która nabyła w drodze sukcesji generalnej przysługujące zmarłej matce pozwanego własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu, a w konsekwencji nie wykazał też, że pozwany pozostawał solidarnie z tą osobą odpowiedzialny za jej dług.

Stąd na marginesie jedynie wskazać należy, iż brak było nadto podstaw do obciążenia pozwanego, jako osoby faktycznie korzystającej z lokalu (o której to sytuacji stanowi przywołany przepis in fine) solidarną odpowiedzialnością z wyżej wymienionymi podmiotami za uiszczenie tych opłat, gdyż faktyczne korzystanie z lokalu dotyczy innego rodzaju korzystania niż stałe zamieszkiwanie, co ma miejsce w przypadku np. najemcy lokalu z przeznaczeniem na warsztat pracy (vide: Marcin Żak: Komentarz do zmiany do zmiany art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych wprowadzonej przez Dz.U. z 2002 r. Nr 240 poz. 2058).

W tym stanie rzeczy, powództwo jako pozbawione podstaw, zostało przez Sąd oddalone w oparciu o przepis art. 4 ust. 1-6 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych a contrario.

W konsekwencji powód, jako strona przegrywająca, na podstawie art. 98 §1 kpc w zw. art. 99 kpc i art. 108 kpc został obciążony obowiązkiem poniesienia w całości powstałych w sprawie kosztów procesu. Z uwagi na ich uprzednie już wydatkowanie – koszty te zostały uznane za uiszczone.

SSR Marzanna Stefaniuk-Muczyńska