Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt

VIII Gz 4/14

POSTANOWIENIE

				Dnia		5 lutego 2014r.
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VIII Wydział Gospodarczy w składzie:
Przewodniczący Sędziowie			SSO Barbara Jamiołkowska ( spr. ) SO Elżbieta Kala SR del. Wiesław Łukaszewski
Protokolant			stażysta Joanna Dudzińska
po rozpoznaniu w dniu		5 lutego 2014r.			w Bydgoszczy
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa:		A. M.
przeciwko:		M. G.
o	zapłatę
na skutek zażalenia powoda A. M. od postanowienia Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 31 lipca 2013r., sygn. akt VIII GNc 2028/13 postanawia : oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 31 lipca 2013 r., sygn. akt VIII GNc 2028/13 Sąd Rejonowy w Bydgoszczy zmienił postanowienie referendarza sądowego z dnia 11 czerwca 2013 r. i oddalił wniosek o nadanie klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty z dnia 15 kwietnia 2013 r. oraz umorzył postępowanie wywołane skargą pozwanego wniesioną w dniu 18 lipca 2013 r. na postanowienie referendarza sądowego o nadaniu klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty z dnia 15 kwietnia 2013 r. W uzasadnieniu wskazano, iż nakaz zapłaty został doręczony na niewłaściwy adres, tj. na adres, pod którym pozwany prowadzi działalność gospodarczą, nie zaś na adres zamieszkania.

W zażaleniu od powyższego orzeczenia powód A. M. domagał się uchylenia zaskarżonego postanowienia. Powód wskazał, że wnosząc pozew dał wiarę rzetelności odpisu CEIDG. Skarżący podniósł również, iż pozwany celowo nie odbierał korespondencji. Na koniec, powód wskazał, że termin do wniesienia wniosku i przywrócenie terminu do czynności procesowych mija w ciągu 7 dni od momentu dowiedzenia się o zaistniałej sytuacji, a w tym przypadku miało to miejsce przed 1 lipca 2013 r. W związku z tym wniosek pozwanego o przywrócenie terminu został złożony po terminie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie powoda nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 133. § 1 k.p.c. jeżeli stroną jest osoba fizyczna, doręczenia dokonuje się jej osobiście. Regułą jest zatem, że przy doręczeniach pism sądowych przedsiębiorcom będącym osobami fizycznymi stosuje się zasady przewidziane dla osób fizycznych, a więc doręczenia dokonuje się w mieszkaniu, miejscu pracy lub tam, gdzie się adresata zastanie. Dlatego pisma sądowe skierowane przeciwko osobie fizycznej prowadzącej taką działalność powinny wskazywać miejsce zamieszkania tej osoby. Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą nie ma bowiem obowiązku ustanowienia osoby uprawnionej do odbioru pism zarówno w miejscu wykonywania tej działalności (siedzibie), jak i zamieszkania (postanowienie SN z dnia 11 stycznia 1994 r., I CRN 209/93, OSNC 1994, nr 7-8, poz. 163).

W przedmiotowej sprawie nakaz zapłaty został doręczony na niewłaściwy adres, tj. na adres, pod którym pozwany prowadzi działalność gospodarczą, nie zaś na adres zamieszkania. W związku z tym awizowanie przesyłki pod innym adresem nie mogło wywrzeć skutku prawnej fikcji doręczenia z art.139 § 1 k.p.c. Skoro więc domniemanie doręczenia zostało obalone, w konsekwencji nie doszło do uprawomocnienia się nakazu zapłaty.

Odnosząc się więc do zarzutu podniesionego w zażaleniu przez powoda, iż wnosząc pozew dał wiarę rzetelności odpisu CEIDG, uznać należy, że nie znajduje on podstawy w przepisach prawa. Podobnie bezpodstawny jest w ocenie Sądu zarzut jakoby pozwany dowiedział się wcześniej tj. przed dniem 1 lipca 2013 r. o toczącym się przeciwko niemu postępowaniu egzekucyjnym. Powód bowiem nie zaoferował Sądowi żadnych dowodów na tą okoliczność.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

VIII Gz 4/14

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE