Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 21 stycznia 2019 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy,

w składzie:

Przewodniczący: SSR Aleksandra Wójcik-Wojnowska

Protokolant: Weronika Szymczuk-Dąbkowska

po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2019 r. w Szczecinie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej w S.

przeciwko (...) spółce akcyjnej w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) spółki akcyjnej w W. na rzecz powódki (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej w S. kwotę 8610,00 zł (osiem tysięcy sześćset dziesięć złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 2 marca 2018 r. do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2759,68 zł (dwa tysiące siedemset pięćdziesiąt dziewięć złotych sześćdziesiąt osiem groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt XI GC 1362/18

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 24 lipca 2018 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w S. wniosła przeciwko (...) spółce akcyjnej w W. o zapłatę kwoty 8 610 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 2 marca 2018 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, iż dnia 31 sierpnia 2017 r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki V. nr rej. (...) należący do D. D.. Sprawca zdarzenia objęty był ochroną ubezpieczeniową na podstawie ważnej polisy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartej z (...) Zakładem (...). Poszkodowany dokonał zgłoszenia szkody ubezpieczycielowi sprawcy, który wszczął postępowanie likwidacyjne, przyjmując na siebie odpowiedzialność co do zasady. Poszkodowany w związku z niemożnością korzystania z uszkodzonego pojazdu zawarł z powódką umowę najmu pojazdu zastępczego marki M. o nr rej. (...). Poszkodowany zawarł z powódką umowę cesji wierzytelności, na podstawie której zbył na rzecz powódki wszelkie wierzytelności z tytułu szkody z dnia 31 sierpnia 2017 r. Powódka wystawiła na rzecz poszkodowanego fakturę VAT na kwotę 8 610 zł brutto tytułem najmu pojazdu zastępczego. Ubezpieczyciel sprawcy nie wypłacił na rzecz poszkodowanego odszkodowania.

Nakazem zapłaty z dnia 27 lipca 2018 r. Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W przepisanym terminie (...) spółka akcyjna wniósł sprzeciw od ww. nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa w całości oraz zasadzenie kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu sprzeciwu strona pozwana wskazała, iż uszkodzony pojazd był jezdny, wobec czego najem pojazdu zastępczego był uzasadniony jedynie w technologicznym czasie naprawy, o ile dana naprawa nastąpiła, a powódka nie wykazała, że naprawa miała miejsce. Ponadto podniosła, że poszkodowany był informowany o możliwej pomocy w organizacji pojazdu zastępczego i z niej nie skorzystał.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 31 sierpnia 2017 r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki V. (...) nr rej. (...) należący do D. D.. Sprawca zdarzenia posiadał ważną polisę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartą z (...) spółką akcyjną w W.. Poszkodowany zgłosił szkodę zaraz po zdarzeniu., ale pojazd nadawał się do jazdy więc z niego korzystał. Pierwsze oględziny pojazdu (...) wykonało w dniu 6 września 2017 r. Na podstawie tych oględzin (...) przyznało odszkodowanie w wysokości 6 989,78 zł. Poszkodowany został poinformowany o możliwości zorganizowania przez (...) najmu pojazdu zastępczego oraz o obowiązujących w tym najmie stawkach.

Dowód:

- fotografie – k. 38-44

- lista wypłaty odszkodowań – k. 45

- wydruk wiadomości elektronicznej – k. 46-47

- akta szkody (...) – płyta CD k. 58

- zeznania świadka D. D. – k. 66-67

Poszkodowany D. D. ustalił z warsztatem termin naprawy na grudzień 2017 r. Samochód był mu potrzebny do dojazdów do pracy, a także odwożenia dzieci do szkoły i przedszkola. Przed oddaniem pojazdu do naprawy poszkodowany skontaktował się telefonicznie z (...) i zgłosił chęć wypożyczenia auta zastępczego. Poinformowano go, że ktoś z wypożyczalni się nim skontaktuje, ale nikt się nie skontaktował. W sieci internetowej szukał oferty z pełnym ubezpieczeniem, które miał w swoim aucie, bez limitu kilometrów i możliwością korzystania z auta przez dwóch kierowców. Znalazł ofertę spółki (...). W dniu 19 grudnia 2017 r. poszkodowany zawarł z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością spółką komandytową z siedzibą w S. umowę najmu pojazdu zastępczego, marki M. o nr rej. (...), ustalając stawkę najmu na 250 zł plus VAT za dobę. Umowę zawarto na czas nieokreślony. Poszkodowany przewidywał, że naprawa potrwa 2-3 dni.

Dowód:

- umowa najmu z dn. 19.12.2017r. – k. 17

- zeznania świadka D. D. – k. 66-67

Przed oddaniem pojazdu do warsztatu D. D. zakupił uwzględnione w pierwszym kosztorysie ubezpieczyciela części. W warsztacie okazało się, że pojazd ma dodatkowe uszkodzenia, nie uwzględnione w pierwotnych oględzinach, wobec czego poszkodowany zgłosił je do (...) w dniu 20 grudnia 2017 r. Dodatkowe oględziny pojazdu przeprowadzone przez przedstawiciela (...) odbyły się w dniu 4 stycznia 2018 r. Po otrzymaniu nowego kosztorysu zamówiono dodatkowe części, ich sprowadzenie trwało 3 dni.

Dowód:

- wiadomość elektroniczna z dn. 20.12.2017 r. – k. 19

- zeznania świadka D. D. – k. 66-67

- kalkulacja kosztów naprawy – k. 21-23

Decyzją z dnia 5 stycznia 2018 r. (...) przyznało poszkodowanemu kwotę 9 076,97 zł tytułem całościowego odszkodowania za naprawę pojazdu.

Dowód:

- decyzja z dn. 5.01.2018 r. – k. 37

Najem pojazdu trwał do dnia 15 stycznia 2018 r. Z tytułu najmu spółka (...) wystawiła poszkodowanemu fakturę VAT nr (...) na kwotę 8 610 zł brutto z terminem płatności oznaczonym na dzień 30 stycznia 2018 r.

Dowód:

- faktura VAT – k. 18

Dnia 15 stycznia 2018 r. poszkodowany D. D. zawarł z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością spółką komandytowa w S. umowę cesji wierzytelności, na podstawie której przelał na rzecz powódki wszelkie wierzytelności wynikające z tytułu szkody z dnia 31 sierpnia 2017 r.

Dowód:

- umowa cesji wierzytelności z dnia 15 .01. 2017 r. k. 24;

W piśmie z dnia 24 stycznia 2018 r., doręczonym w dniu 30 stycznia 2018 r. spółka (...) poinformowała (...) o cesji wierzytelności i zwróciła się o wypłatę odszkodowania w kwocie 8 610 zł tytułem zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego w terminie 7 dni.

Dowód:

- pismo z dn. 24.01.2018 r. – k. 12-13

- wyciąg z książki nadawczej – k. 14

- potwierdzenie doręczenia przesyłki – k. 15-16

W decyzji z dnia 13 sierpnia 2018 r. (...) poinformowało, że nie ma podstaw do wypłaty odszkodowania z tytułu najmu pojazdu zastępczego, gdyż uszkodzenia pojazdu pozwalały na jego użytkowanie, a zasadny jest jedynie koszt najmu za czas naprawy, który jednak może być uwzględniony po przesłaniu dokumentu potwierdzającego wykonanie naprawy.

Dowód:

- decyzja z dn. 13.08.2018 r. – k. 36

Uszkodzony pojazd marki V. (...) należał do segmentu (...). Po demontażu zderzaka i ujawnieniu dodatkowych uszkodzeń (nie uwzględnionych w pierwszej kalkulacji (...)) pojazd nie mógł być ponownie złożony i eksploatowany. Przy założeniu, że części zostały w całości zgromadzone do 9.01.2018 r. naprawa mogła zacząć się od środy 10.01.2018 r, technologiczny czas naprawy to 4 dni, zatem biorąc pod uwagę dni wolne naprawa powinna zakończyć się w poniedziałek 15.01.2018 r. Zasadny czas wynajmu samochodu zastępczego trwał 28 dni – od dnia 19 grudnia 2017 r. do dnia 15 stycznia 2018 r. Stawki za wynajem pojazdu zastępczego na rynku (...) w klasie samochodów (...) przy założeniu wynajmu na okres ponad 14 dni, a także przy uwzględnieniu zniesienia udziału własnego w szkodach i pełnym ubezpieczeniu AC/OC/NW na przełomie 2017 i 2018 roku zawierały się w opcji bez limitu kilometrów w przedziale od 188 zł do 254 zł za dobę, to jest średnio 224 zł netto za dobę.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego W. S. k. 77-87, 101

Sąd zważył co następuje:

Powództwo jest uzasadnione w całości.

Podstawę prawną żądania pozwu stanowił art. 822 § 1 i 2 k.c., zgodnie z którym przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz została zawarta umowa ubezpieczenia. Umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o których mowa w §1, będące następstwem przewidzianego w umowie wypadku, który miał miejsce w okresie ubezpieczenia. Odpowiedzialność pozwanego towarzystwa ubezpieczeń wynikała również z art. 35 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, zgodnie z którym, ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej, wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu. Obowiązkiem odszkodowawczym ubezpieczyciela wobec poszkodowanego są objęte wszelkie postaci szkody wyrządzone tej osobie, a więc zarówno szkody na osobie, jak i szkody na mieniu, co wynika z art. 34 ust. 1 powołanej ustawy.

Legitymacja powódki wynikała z treści umowy cesji oraz przepisów art. 509 i 510 k.c.

Spór koncentrował się wokół długości trwania najmu oraz umówionej przez strony stawki najmu.

Co do uzasadnionego czasu naprawy, Sąd oparł się na dokumentach zawartych w aktach oraz opinii biegłego i zeznaniach świadka D. D.. W opinii biegły wskazał, że zasadny czas najmu wynosił 28 dni, od momentu oddania pojazdu do warsztatu w dniu 19 grudnia 2017 r. do jego odbioru w dniu 15 stycznia 2018 r. N tak długi czas realizacji naprawy wpływ miało przede wszystkim zrealizowanie dodatkowych oględzin przez pozwana w dniu 4 stycznia 2018 r. czyli 15 dni po zgłoszeniu konieczności ich przeprowadzenia. Istotny był także fakt nie uwzględnienia przez pozwaną wszystkich uszkodzeń podczas pierwszych oględzin. Treść opinii koresponduje z zeznaniami poszkodowanego D. D., zgłoszeniem konieczności powtórnych oględzin (k. 19) oraz kalkulacja naprawy potwierdzającą datę ich dokonania (k. 21-23). W tej sytuacji cały czas pozostawania pojazdu w warsztacie jest uzasadniony, a warsztatowi czy poszkodowanemu nie można zarzucić opieszałości, powodującej wydłużenie naprawy i związanego z naprawą okresu najmu pojazdu zastępczego. Co więcej, z zeznań poszkodowanego wynikało, że dołożył on wymaganej staranności, gromadząc części przed rozpoczęciem naprawy, nie mógł zaś przewidzieć tego, że po wstępnym rozbrojeniu pojazdu wyjdą na jaw inne uszkodzenia. Biegły wskazał też, że po demontażu zderzaka, z uwagi na ujawnione uszkodzenia, nie było możliwości ponownego złożenia pojazdu i użytkowania go do czasu ponownych oględzin.

Pozwany kwestionował też stawkę z umowy najmu, wskazując, iż sam oferował najem za kwoty niższe.

W judykaturze utrwalony jest pogląd, że odszkodowanie przysługujące od ubezpieczyciela obejmuje niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy pojazdu, ustalone według cen występujących na lokalnym rynku (por. uchwała SN z 13 czerwca 2003 r., III CZP 32/03 i wskazane w jej uzasadnieniu orzecznictwo), zaś poszkodowany nie ma obowiązku poszukiwania warsztatów oferujących najniższe ceny prac naprawczych. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy poszkodowanemu zarzucić można naruszenie wynikającego z art. 354 § 2 k.c. obowiązku współpracy z dłużnikiem, lub działanie sprzeczne z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, zgodnie z którym poszkodowany jest zobowiązany zapobieżeniu zwiększenia się szkody, a więc sytuacja, w której poszkodowany świadomie lub przez niedbalstwo wybrał zakład oferujący usługi w zawyżonych cenach (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 kwietnia 2002 r., I CKN 1466/99). Brak skorzystania z oferty ubezpieczyciela, jeśli ten proponuje najem bezgotówkowy, i wynajęcie pojazdu za stawki wyższe niż w wypożyczalni współpracującej z ubezpieczycielem jest uznawany za brak wykonania powyższych obowiązków przez poszkodowanego i działanie powodujące zwiększenie szkody, chyba, że poszkodowany przedstawi obiektywnie uzasadnione przyczyny, dla których nie skorzystał z oferty ubezpieczyciela.

Poszkodowany potwierdził, że otrzymał ofertę pozwanej, wskazał jednak, że przed oddaniem pojazdu do naprawy skontaktował się telefonicznie z (...) i zgłosił chęć wypożyczenia auta zastępczego. Poinformowano go, że ktoś z wypożyczalni się nim skontaktuje, ale nikt się nie skontaktował. W związku z tym poszkodowany znalazł interesująca go ofertę w sieci internetowej. Strona pozwana nie kwestionowała zeznań świadka w tej części i nie podważyła ich. Jeśli zatem za pierwotną propozycją ubezpieczyciela do co możliwości wynajmu pojazdu zastępczego nie szła realna możliwość zorganizowania takiego najmu, gdy poszkodowany potrzebował pojazdu, to wypożyczenie pojazdu gdzie indziej nie może być uznane za przyczynienie się poszkodowanego do zwiększenia szkody.

Poszkodowany zeznał też, że w sieci internetowej szukał oferty z pełnym ubezpieczeniem, które miał w swoim aucie, bez limitu kilometrów i możliwością korzystania z auta przez dwóch kierowców. Z opinii biegłego płynie zaś wniosek, że zastosowana w umowie stawka nie wykracza poza średnie stawki stosowane na rynku w opcji bez limitu kilometrów, toteż poszkodowanemu nie można poczynić zarzutu, że świadomie lub przez niedbalstwo doprowadził do zwiększenia się szkody.

Z tych względów ustalając wysokość należnego powodowi odszkodowania, Sąd przyjął za uzasadniony okres najmu 28 dni, przy stawce 250 zł netto, co daje kwotę 7000 zł netto (8610 zł brutto).

Żądanie zapłaty odsetek znajduje uzasadnienie w treści art. 481 § 1 k.c. Z uwagi na treść art. 817 § 1 i 2 k.c., a także art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, pozwana winna spełnić świadczenie najpóźniej w ciągu 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia w tej sprawie, a najpóźniej w terminie 14 dni od momentu, w którym wyjaśnienie wszystkich okoliczności stało się możliwe (art. 817 § 2 k.c.). Powód wezwał pozwaną do zapłaty kosztów najmu pismem doręczonym dnia 30 stycznia 2018 r., sama szkoda zgłoszona była wcześniej, zatem wypłata odszkodowania za najem winna nastąpić 13.02.2018 r. Powódka żądała odsetek od 2.03.2018 r., zatem żądanie to podlegało uwzględnieniu w całości.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje postawę prawną w art. 108 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. w związku z art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Na poniesione przez powódkę koszty złożyło się, opłata od pozwu w kwocie 431 zł wynagrodzenie pełnomocnika wraz z opłatą skarbową (...)– zł, zgodnie z § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, a także koszt wynagrodzenia biegłego w wysokości 511,68 zł.

W tym stanie rzeczy orzeczono, jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...) I. B.

4.  (...)