Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 grudnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Kielcach IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Tomasz Nowak

Sędziowie: SO Ewa Opozda-Kałka (spr.)

SO Krzysztof Sajtyna

Protokolant: sekr.sądowy Katarzyna Komosa

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Kielcach Andrzeja Hojnowskiego

po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2013 roku

sprawy W. G.

oskarżonego o przestępstwa z art.231 § 2 k.k. i inne

S. K. (1)

oskarżonego o przestępstwo z art.231 § 2 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k.

S. K. (2)

oskarżonego o przestępstwo z art.271 § 3 k.k. w zw. z art.271 § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionych przez prokuratora i obrońców oskarżonych W. G. i S. K. (1)

od wyroku Sądu Rejonowego w Sandomierzu

z dnia 10 kwietnia 2013 rokusygn. akt II K 850/10

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok w części dotyczącej oskarżonych S. K. (1) i S. K. (2);

II.  uchyla zaskarżony wyrok w części dotyczącej oskarżonego W. G. i sprawę w tym zakresie przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Sandomierzu;

III.  zasądza od oskarżonego S. K. (1) na rzecz Skarbu Państwa kwotę 440 (czterysta czterdzieści) złotych tytułem kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym;

IV.  kosztami procesu za postępowanie odwoławcze związanymi z apelacją prokuratora obciąża Skarb Państwa.

IX Ka 1095/13

UZASADNIENIE

Prokuratura Rejonowa w Sandomierzu oskarżyła:

W. G. o to, że:

I.  w okresie od bliżej nieustalonego dnia miesiąca maja 2007r., do bliżej nieustalonego dnia miesiąca grudnia 2008r., w S.woj. (...)działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej,
w podobny sposób i w krótkich odstępach czasu, pełniąc funkcję publiczną jako (...) S., przekroczył swoje uprawnienia, przywłaszczając mienie na szkodę (...)w ten sposób, że:

- w bliżej nieustalonym dniu miesiąca maja 2007r., w S.woj. (...), pełniąc funkcję publiczną(...)działając na szkodę interesu publicznego (...)w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia w ten sposób, że zaakceptował do wypłaty jako kierownik jednostki – (...)– listę płac zawierającą kwotę 2 tys. zł, przyznaną mu przez (...)tytułem nagrody z okazji „Dnia pracownika samorządowego”, wbrew Uchwale Rady Gminy (...)Nr II/5/06 z dnia 05.12.2006r. i wbrew zakazowi wynikającemu z ustawy z dnia 22.03.1990r.
o pracownikach samorządowych, wiedząc o obowiązującym ustawowym zakazie wypłaty nagród dla (...)z wyjątkiem nagrody jubileuszowej, przywłaszczając na szkodę Gminy (...)wypłacona mu kwotę 2 tys. zł

- w bliżej nieustalonym dniu miesiąca listopada 2007r. w S.woj. (...), pełniąc funkcje publiczną (...)działając na szkodę interesu publicznego (...)w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia w ten sposób, że zaakceptował do wypłaty jako kierownik jednostki – (...)– listę płac zawierającą kwotę 3500zł, przyznaną przez (...)tytułem nagrody z okazji „25-lecia pracy w samorządzie”, wbrew Uchwale Rady Gminy (...)Nr II/5/06 z dnia 05.12.2006r. i wbrew zakazowi wynikającemu z ustawy z dnia 22.03.1990r. o pracownikach samorządowych, wiedząc o obowiązującym ustawowym zakazie wypłaty nagród dla (...)z wyjątkiem nagrody jubileuszowej, przywłaszczając na szkodę Gminy (...)wypłaconą mu kwotę 3500zł

- w bliżej nieustalonym dniu miesiąca grudnia 2007r. w S.woj. (...), pełniąc funkcję publiczną (...)działając na szkodę interesu publicznego Gminy (...)w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia w ten sposób, że zaakceptował do wypłaty jako kierownik jednostki –(...) S.– listę płac zawierającą kwotę 3500zł, przyznaną mu przez (...)tytułem nagrody, bez okazji, wbrew Uchwale Gminy (...)Nr II/5/06 z dnia 05.12.2006r. i wbrew zakazowi wynikającemu
z ustawy z dnia 22.03.1990r. o pracownikach samorządowych, wiedząc
o obowiązującym ustawowym zakazie wypłaty nagród dl (...)z wyjątkiem nagrody jubileuszowej, przywłaszczając na szkodę Gminy (...)wypłaconą mu kwotę 3500zł

- w bliżej nieustalonym dniu miesiąca listopada 2008r. w S.woj. (...), pełniąc funkcję publiczną (...)działając na szkodę interesu publicznego Gminy(...)w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia w ten sposób, że zaakceptował do wypłaty jako kierownik jednostki – (...)– listę płac zawierającą kwotę 1 tys. zł, przyznaną mu przez (...)tytułem nagrody z okazji „90 rocznicy Odzyskania Niepodległości”, wbrew Uchwale Rady Gminy (...)Nr II/5/06 z dnia 05.12.2006r. i wbrew zakazowi wynikającemu z ustawy z dnia 22.03.1990r.
o pracownikach samorządowych, wiedząc o obowiązującym, ustawowym zakazie wypłaty nagród dla (...) z wyjątkiem nagrody jubileuszowej, przywłaszczając na szkodę Gminy(...)wypłacona mu kwotę 1 tys. zł

- w bliżej nieustalonym dniu miesiąca grudnia 2008r. w S.woj. (...), pełniąc funkcję publiczną (...)Gminy(...)działając na szkodę interesu publicznego Gminy (...)w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia w ten sposób, że zaakceptował do wypłaty jako kierownik jednostki – (...)– listę płac zawierającą kwotę 4 tys. zł, przyznaną mu przez (...)tytułem nagrody „za cały rok pracy”, wbrew Uchwale Rady Gminy (...)Nr II/5/06 z dnia 05.12.2006r. i wbrew zakazowi wynikającemu z ustawy z dnia 22.03.1990r. o pracownikach samorządowych, wiedząc o obowiązującym ustawowym zakazie wypłaty nagród dla (...)
z wyjątkiem nagrody jubileuszowej, przywłaszczając na szkodę Gminy (...)wypłacona mu kwotę 4 tys. zł.

tj. o pięć występków z art. 213 § 2 kk i 284 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełnionych w warunkach ciągu przestępstw określonego w art. 91 § 1 kk

II.  w bliżej nieustalonym dniu miesiąca maja 2008r. w S.woj. (...), przywłaszczył kwotę 3500zł przyznaną mu przez(...)tytułem nagrody z okazji „Dnia pracownika samorządowego” wbrew Uchwale Rady Gminy (...)Nr II/5/06 z dnia 05.12.2006r. i wbrew zakazowi wynikającemu z ustawy z dnia 22.03.1990r. o pracownikach samorządowych, w ten sposób, że przyjął nienależnie wypłaconą mu kwotę 3500zł wiedząc o obowiązującym ustawowym zakazie wypłaty nagród dla(...), z wyjątkiem nagrody jubileuszowej

tj. o przestępstwo z art. 284 § 1 kk

S. K. (1) o to, że:

I.  w okresie od 31.05.2007r. do 15.12.2008r. w S.woj. (...)działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez W. G., w podobny sposób i w krótkich odstępach czasu, pełniąc funkcję publiczną jako (...) przekroczył swoje uprawnienia w ten sposób, że:

- dnia 31.05.2007r. w S.woj. (...)działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez W. G., pełniąc funkcję publiczną jako (...), przekroczył uprawnienia przyznane mu Uchwałą Rady Gminy Nr II/5/06 z dnia 05.12.2006r. w ten sposób, że pismem datowanym na ten dzień przyznał (...)Gminy (...)– W. G.– wbrew zakazowi wynikającemu z Ustawy z dnia 22.03.1990r. o pracownikach samorządowych, nagrodę w kwocie 2 tys. złotych brutto z okazji „Dnia pracownika samorządowego”, która to nagroda została wypłacona (...)dnia 31.05.2007r., czym działał na szkodę interesu publicznego Gminy (...)

- dnia 05.11.2007r. w S.woj. (...)działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez W. G., pełniąc funkcję publiczną jako (...), przekroczył uprawnienia przyznane mu Uchwałą Rady Gminy (...)Nr II/5/06 z dnia 05.12.2006r. w ten sposób, że pismem datowanym na ten dzień przyznał (...)– W. G.– wbrew zakazowi wynikającemu z Ustawy z dnia 22.03.1990r. o pracownikach samorządowych, nagrodę w kwocie 3500 złotych brutto z okazji „25-lecia pracy w samorządzie”, która to nagroda została wypłacona (...)dnia 05.11.2007r., czym działał na szkodę interesu publicznego Gminy (...)

- dnia 12.12.2007r. w S.woj. (...)działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez W. G., pełniąc funkcję publiczną jako (...), przekroczył uprawnienia przyznane mu Uchwałą Rady Gminy (...)Nr II/5/06 z dnia 05.12.2006r. w ten sposób, że pismem datowanym na ten dzień przyznał (...)– W. G.– wbrew zakazowi wynikającemu z Ustawy z dnia 22.03.1990r. o pracownikach samorządowych, nagrodę w kwocie 3500 złotych brutto, bez okazji, która to nagroda została wypłacona (...) dnia 18.12.2007r., czym działał na szkodę interesu publicznego Gminy (...)

- dnia 09.05.2008r. w S.woj. (...)działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez W. G., pełniąc funkcję publiczną jako (...), przekroczył uprawnienia przyznane mu Uchwałą Rady Gminy(...)Nr II/5/06 z dnia 05.12.2006r. w ten sposób, że pismem datowanym na ten dzień przyznał (...)– W. G.– wbrew zakazowi wynikającemu z Ustawy z dnia 22.03.1990r. o pracownikach samorządowych, nagrodę w kwocie 3500 zł brutto „bez okazji”, która to nagroda została wypłacona (...)dnia 14.05.2008r., czym działał na szkodę interesu publicznego Gminy (...)

- dnia 20.11.2008r. w S.woj. (...)działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez W. G., pełniąc funkcję publiczną jako (...), przekroczył uprawnienia przyznane mu Uchwałą Rady Gminy (...)Nr II/5/06 z dnia 05.12.2006r. w ten sposób, że pismem datowanym na ten dzień przyznał (...)– W. G.– wbrew zakazowi wynikającemu z Ustawy z dnia 22.03.1990r. o pracownikach samorządowych, nagrodę w kwocie 1 tys. złotych brutto z okazji „90-rocznicy Odzyskania Niepodległości”, która to nagroda została wypłacona (...)dnia 20.11.2008r., czym działał na szkodę interesu publicznego Gminy (...)

- dnia 15.12.2008r. w S.woj. (...)działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez W. G., pełniąc funkcję publiczną jako (...), przekroczył uprawnienia przyznane mu Uchwałą Rady Gminy (...)Nr II/5/06 z dnia 05.12.2006r. w ten sposób, że pismem datowanym na ten dzień przyznał (...)– W. G.– wbrew zakazowi wynikającemu z Ustawy z dnia 22.03.1990r. o pracownikach samorządowych, nagrodę w kwocie 4 tys. złotych brutto „za cały rok pracy”, która to nagroda została wypłacona (...)dnia 22.12.2008r., czym działał na szkodę interesu publicznego Gminy (...)

tj. o sześć występków z art. 231 § 2 kk popełnionych w warunkach ciągu przestępstw określonych w art. 91 § 1 kk

S. K. (3) o to, że:

dnia 02.06.2003r. w Z.woj. (...)działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez Firmę Usługowo-Handlowo-Produkcyjną (...) będąc upoważnionym jako inspektor nadzoru i przedstawiciel inwestora – (...)do wystawienia dokumentu potwierdzającego wykonanie robót remontowo-budowlanych, w protokole odbioru wykonanych robót, tj. drogi dojazdowej do szkoły podstawowej w Z.poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne - będącej podstawą realizacji faktury, oceniając jakość wykonanych robót jako dobrą i wartość ich w okresie rozliczeniowym na kwotę 27463,68 zł odpowiadającą kwocie wartości robót od początku budowy wynikającej z zawartej z wykonawcą umowy pomimo, iż ilość wykonanych prac, ich wartość była mniejsza niż wynikało to z wybranej oferty wykonawcy i zawartej z nim umowy i wynosiła 23345,85 złotych czym działał na szkodę Gminy w (...)

tj. o przestępstwo z art. 271 § 3 kk w zw. z art. 271 §1 kk

Sąd Rejonowy w Sandomierzu wyrokiem wydanym w dniu 10 kwietnia 2013r. w sprawie sygn. akt II K 850/10

I.  uznał oskarżonego W. G. za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu w pkt I aktu oskarżenia, a stanowiących występki z art. 231 § 2 kk i art. 284 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk
w zw. z art. 91 § 1 kk i za to na mocy art. 231 § 2 kk wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 złotych;

II.  uznał oskarżonego W. G. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt II aktu oskarżenia, a stanowiącego występek z art. 284 § 1 kk i za to na mocy art. 284 § 1 kk i art. 33 § 2, § 1 i § 3 kk wymierzył mu karę 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 30 stawek dziennych, ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 20 złotych;

III.  na mocy art. 85 kk i art. 86 § 1 i § 2 kk w zw. z art. 91§ 2 kk i art. 33 § 2, § 1 i § 3 kk wymierzył oskarżonemu W. G. karę łączną 1 roku pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny
w wymiarze 100 stawek dziennych, ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 20 złotych;

IV.  na mocy art. 69 § 1 i § 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego W. G. kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby 2 lat;

V.  uznał oskarżonego S. K. (1) za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu w pkt I aktu oskarżenia, a stanowiących występki z art. 231 § 2 kk w zw. z art. 91 § 1kk i za to na mocy art. 231 § 2 kk w zw. z art. 91 § 1 kk i art. 33 § 2, § 1 i § 3 kk wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 60 stawek dziennych, ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 20 złotych;

VI.  na mocy art. 69 § 1 i § 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego S. K. (1) kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby 2 lat;

VII.  oskarżonego S. K. (2) uniewinnił od popełnienia zarzucanego mu czynu i kosztami postępowania w tej części obciążył Skarb Państwa;

VIII.  zasadził na rzecz Skarbu Państwa tytułem kosztów sądowych od oskarżonego W. G. kwotę 470 złotych, a od oskarżonego S. K. (1) kwotę 390 złotych.

Apelacje od wyroku wnieśli: prokurator, obrońca oskarżonego S. K. (1), obrońca oskarżonego W. G..

Prokurator, zaskarżył wyrok w części dotyczącej S. K. (2)i na podstawie art. 438 pkt 1 kpk zarzucił zakurzonemu wyrokowi: obrazę artykułów 271 § 3 kk i art. 271 § 1 kk poprzez wyrażenie błędnego poglądu, iż zachowanie oskarżonego S. K. (2)polegające na poświadczeniu nieprawdy
w protokole odbioru wykonanych robót tj. drogi dojazdowej do Szkoły Podstawowej
w Z., nie wyczerpuje znamion przestępstwa z art. 271 § 1 i 3 kk gdyż jest to przestępstwo indywidualne właściwe i może je popełnić wyłącznie funkcjonariusz publiczny lub inna osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, zaś oskarżony nie należy do żadnej z tych kategorii podmiotów, a tym samym sporządzony przez niego protokół z końcowego odbioru wykonanych robotnie może być traktowany jako dokument o którym mowa w przepisie z art. 271 § 1 kk, co w efekcie skutkowało uniewinnieniem oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu mimo, iż prawidłowa ocena prawna, prawidłowo ustalonych przez Sąd okoliczności popełnienia czynu przez S. K. (2)uzasadnia uznanie go winnym zarzucanego mu przestępstwa stypizowanego w art. 271 § 3 w zw. z art. 271 § 1 kk.

Formułując zarzut jak wyżej skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku części dotyczącej oskarżonego S. K. (2) i przekazanie sprawy tego oskarżonego do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Sandomierzu.

Obrońca oskarżonego S. K. (1) , na podstawie art. 438 pkt 2 i 3 kpk zarzucił zaskarżonemu wyrokowi:

1.  naruszenie przepisów postępowania karnego, mogące mieć wpływ na treść wyroku, a mianowicie

- art. 4 kpk poprzez niedostateczne uwzględnienie okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonego,

- art. 7 kpk, poprzez ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego wykraczającą poza ramy tegoż przepisu i przyjęcie że zgromadzony materiał dowodowy pozwala na przypisanie oskarżonemu S. K. (1) popełnienia występku określonego w art. 231 § 2 kk w zw. z art. 91 § 1 kk,

- art. 92 o 410 kpk, poprzez ustalenie stanu faktycznego w sprawie i wyrokowanie
z pominięciem całokształtu okoliczności ujawnionych w toku postępowania,

- art. 389 § 1 i 2 kpk, poprzez nie odczytanie na rozprawie protokołu wyjaśnień oskarżonego S. K. (1) w odpowiednim zakresie, złożonych
w postępowaniu przygotowawczym, które są sprzeczne z wyjaśnieniami złożonymi na rozprawie (co do znajomości ustawy o pracownikach samorządowych
i uczestnictwa w omawianiu wyników kontroli R.),

- art. 424 § 1 kpk przez omawianie i przytoczenie w pisemnym uzasadnieniu wyroku sprzeczności w wyjaśnieniach oskarżonego złożonych w postępowaniu przygotowawczym i na rozprawie, obdarzenie walorem wiarygodności wyjaśnień oskarżonego z postępowania przygotowawczego chociaż te wyjaśnienia nie zostały odczytane na rozprawie w trybie art. 389 kpk,

2.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku i mający wpływ na jego treść, a będący następstwem obrazy przepisów postępowania, polegający na uznaniu oskarżonego winnym popełnienia przestępstwa z art. 231 § 2 kk w zw. z art. 91 § 1 kk, chociaż wnikliwa i wszechstronna ocena całokształtu zebranego materiału dowodowego przeczy ustaleniom
w zakresie winy dokonanym przez Sąd I instancji.

W konkluzji skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku przez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu, ewentualnie
o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Obrońca oskarżonego W. G. zarzucił zaskarżonemu wyrokowi:

1.  na podstawie art. 438 pkt 3 kpk błąd w ustaleniach faktycznych, przyjętych za jego podstawę, a mający wpływ na treść wyroku poprzez ustalenie na podstawie prawidłowej oceny dowodów, że oskarżony W. G.otrzymując nagrody przyznane przez przewodniczącego rady gminy przekroczył swoje uprawnienia i działał z zamiarem przywłaszczenia mienia gminnego, a tym samym popełnił przestępstwa,

2.  na podstawie art. 438 pkt 2 obrazę przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść orzeczenia, a to:

- art. 4 w zw. z art. 410 kpk poprzez nie uwzględnienie okoliczności wskazujących na niewinność oskarżonego W. G.,

- art. 7 kpk poprzez dokonanie oceny dowodów wbrew wskazaniom wyrażonym
w tym przepisie,

- art. 5 § 2 kpk poprzez nie rozstrzygnięcie nie dających się usunąć wątpliwości na korzyść oskarżonego.

Wskazując na powyższe skarżący wniósł o:

1.  zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego W. G. ewentualnie z ostrożności procesowej, umorzenie postępowania ze względu na znikomy stopień społecznej szkodliwości czynu

względnie

2.  uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Sandomierzu.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacje: prokuratora i obrońcy oskarżonego S. K. (1) nie są zasadne i na uwzględnienie nie zasługują.

Apelacja obrońcy oskarżonego W. G. okazała się o tyle skuteczna, o ile doprowadziła do uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Odnośnie apelacji prokuratora.

Apelacja ta nie jest zasadna. Wbrew zarzutowi skarżącego Sąd I instancji uniewinniając S. K. (2)od popełnienia zarzucanego mu czynu nie obraził wskazanych przez skarżącego przepisów prawa karnego materialnego. Prawidłowo Sąd Rejonowy ustalił, iż z treści dokumentu z k. 260 wynika, że odbioru drogi dojazdowej do S. P.w miejscow3ości Z., której realizację zakończono w dniu 2 czerwca 2003r., dokonał oskarżony S. K. (2), - oraz Z. P.– kierownik budowy.

Jakość wykonanych robót oceniona została jako dobra. Jest rzeczą oczywistą, co akcentował sam oskarżyciel publiczny kierując do Sądu akt oskarżenia w niniejszej sprawie, iż w toku postępowania nie ujawniono umowy pomiędzy S. K. (2), a (...) o nadzór nad wykonaniem przedmiotowej drogi.

Ten stan rzeczy nie uległ zmianie w toku postępowania jakie w niniejszej sprawie prowadził Sąd Rejonowy. Faktem jest, iż Urząd Gminy (k. 306) wypłacił oskarżonemu S. K. (4) wynagrodzenie „za pełnienie nadzoru” przy budowie przedmiotowej drogi.

Okoliczność ta nie uprawnia do jednoznacznego stwierdzenia, iż faktycznie oskarżony zobowiązany był do sprawowania przedmiotowego nadzoru. W oparciu
o ten dokument oraz wyjaśnienie samego oskarżonego (m. in. z k. 1375-1376) nie można czynić jednoznacznych i pewnych ustaleń, iż był on osobą uprawnioną do sprawowania tego nadzoru i wystawiania dokumentów związanych ze sprawowaniem funkcji inspektora nadzoru nad wykonywaniem przedmiotowej drogi.

Oskarżony S. K. (2) przesłuchiwany w toku postępowania przyznał (k. 1376), iż pełnił nadzór nad budową szkoły.

Tymczasem realizacja przedmiotowej drogi była inwestycja odrębną, nie wchodziła w zakres prac związanych z budową szkoły.

W tym stanie rzeczy sam fakt podpisania przedmiotowego protokołu (k. 260), pobrania wynagrodzenia (k. 307), przy braku pewnych i jednoznacznych dowodów świadczących o tym, iż S. K. (2) był osobą faktycznie uprawnioną do sprawowania przedmiotowego nadzoru nie pozwala na ustalenie sprawstwa oskarżonego S. K. (2) w zakresie zarzucanego mu czynu.

Biorąc pod uwagę powyższe zaskarżony wyrok w części dotyczącej tego oskarżonego należało utrzymać w mocy (art. 437 § 1 kpk).

W oparciu o przepis art. 636 § 1 kpk kosztami procesu za postępowanie odwoławcze obciążono Skarb Państwa.

Odnośnie apelacji obrońcy oskarżonego S. K. (1).

Apelacja obrońcy oskarżonego S. K. (1) nie jest zasadna i na uwzględnienie nie zasługuje.

Wbrew zarzutom skarżącego materiał dowodowy zgromadzony przez Sąd I instancji daje podstawy do uznania oskarżonego winnym popełnienia przypisanych mu występków.

Jest rzeczą oczywistą, na co wskazuje skarżący, iż wobec nieujawnienia przez Sąd I instancji, w trybie art. 389 kpk wyjaśnień składanych przez oskarżonego S. K. (1) w toku postępowania przygotowawczego, wyjaśnienia te nie mogą w myśl art. 410 kpk stanowić podstawy do dokonywania ustaleń w sprawie.

Dokonana przez Sąd Rejonowy ocena tych wyjaśnień, wskazanie iż pozostają one w sprzeczności z treścią wyjaśnień składanych przez oskarżonego na rozprawie, stanowi niewątpliwie obrazę art. 389 kpk, jednakże uchybienie to nie ma wpływu na treść wyroku.

Pozostałe dowody jakimi dysponował Sąd I instancji szczegółowo przytoczone przez tenże Sąd w pisemnych motywach zaskarżonego wyroku, ocenione zgodnie
z wymogami określonymi w art. 4 kpk i art. 7 kpk pozwoliły na poczynienie jednoznacznych i pewnych ustaleń wskazujących na sprawstwo oskarżonego
w zakresie przypisanych mu czynów.

Sąd Rejonowy zasadnie przyjął, odwołując się do wskazanych przez siebie dokumentów, iż oskarżony od 1990r. do 1994r. pełnił funkcję (...), zaś w latach 1998r.do 2010r. pełnił funkcję(...)

Sąd ten w sposób prawidłowy ustalił upoważnienia (...)jakie przysługiwały mu co do czynności z zakresu pracy wobec(...)wynikające z brzmienia uchwały Rady Gminy w (...)z dnia 5 grudnia 2006r. nr II/5/06.

Nie ulega najmniejszej wątpliwości, iż treść powyższej uchwały była znana oskarżonemu, bowiem jej wykonanie powierzono właśnie jemu samemu, oraz pod jej treścią sam oskarżony osobiście się podpisał. § 3 wyżej cytowanej uchwały precyzyjnie określa zakres upoważnienia (...) do dokonywania czynności z zakresu prawa pracy wobec wójta gminy. Treść powyższej uchwały jest jasna i oczywista.

W katalogu uprawnień przysługujących przewodniczącemu rady gminy,
w myśl cytowanej uchwały, nie przewidziano uprawnienia do przyznawania nagród (...)

Nadmienić przy tym należy, iż treść § 3 tejże uchwały miała brzmienie identyczne z uchwałą dotyczącą tej samej kwestii podjętą przez Radę Gminy
(...) w dniu 20 listopada 2002r.

Ponadto „nieprawidłowości” sygnalizowane przez Sąd I instancji w zakresie nagród przyznawanych (...)już w 2002r. stwierdzone zostały przez Regionalną Izbę Obrachunkową, która w latach 2003-2004 dokonywała kompleksowej kontroli gospodarki finansowej gminy za okres 2002r.

Nadto przeprowadzając kolejną kontrolę w tym zakresie w 2006r. Regionalna Izba Obrachunkowa, wprawdzie nie stwierdziła uchybień w powyżej wskazanym zakresie, tym niemniej w protokole pokontrolnym akcentowano ponownie zakaz przyznawania nagród wójtowi gminy wynikający z przepisów ustawy o pracownikach samorządowych.

Słusznie postąpił Sąd Rejonowy traktując wyjaśnienia oskarżonego, w których twierdził, że nie znał treści ustawy o pracownikach samorządowych, oraz wystąpienia pokontrolnego Regionalnej Izby Obrachunkowej z 2004r., a także że nie uczestniczył w podsumowaniu kontroli przeprowadzonej w 2006r. za konsekwencję przyjętej przez niego linii obrony. Wyjaśnieniom tym przeczą reguły logicznego rozumowania
i doświadczenia życiowego, a także wyjaśnienia oskarżonego W. G.
i zeznania świadków: J. N. i B. W., słusznie uznane przez Sąd za miarodajną podstawę do dokonania ustaleń faktycznych. W świetle dowodów zgromadzonych przez Sąd I instancji, wina i okoliczności popełnienia przez oskarżonego S. K. (1) przypisanych mu czynów nie budzą żadnych wątpliwości.

Oskarżony S. K. (1)przyznając (...)nagrody w okolicznościach ustalonych przez Sąd I instancji przekroczył swoje uprawnienia przyznane mu Uchwałą Rady Gminy (...)z dnia 5.12.2006r., o której była mowa powyżej, a tym samym wypełnił znamiona występków z art. 231 § 2 kk w zw.
z art. 91 § 1 kk.

Skarżący kwestionując ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Rejonowy w zakresie tych występków, nie przytoczył żadnych racjonalnych argumentów, które byłyby w stanie podważyć tok rozumowania Sądu prowadzący do tych ustaleń.

Biorąc pod uwagę dyrektywy wymiaru kary, a więc uwzględniając te okoliczności, które były przedmiotem ocen i rozważań Sądu I instancji, nie można uznać kar wymierzonych oskarżonemu za rażąco niesprawiedliwie surowe.

Kary te jawią się jako sprawiedliwe i wyważone.

Uwzględniając powyższe, na podstawie art. 437 § 1 kpk orzeczono jak
w wyroku.

O kosztach sądowych w postępowaniu odwoławczym orzeczono na podstawie art. 627 kpk.

Odnośnie apelacji obrońcy oskarżonego W. G..

Fakt pobierania przedmiotowych nagród przez oskarżonego W. G.w okresie objętym aktem oskarżenia jest oczywisty. Nie był on przez skarżącego kwestionowany. Słusznie postąpił Sąd Rejonowy odmawiając przymiotu wiarygodności, tym wyjaśnieniom oskarżonego W. G., w których twierdził, że nie znał treści ustawy o pracownikach samorządowych i nie wiedział
o zakazie przyznawania nagród (...) gminy, wynikającym z przepisu art. 20 ust. 5 wyżej cytowanej ustawy.

Oskarżony zapoznawał się z treścią protokołu pokontrolnego sporządzonego przez Regionalną Izbę Obrachunkową w K. z 2004r. i nie podważając zasadności tej kontroli i prawidłowości jej wyników w zakresie stwierdzonych nieprawidłowości przez przyznawaniu nagród, nie czekając nawet na wystąpienie pokontrolne zwrócił pobrane nagrody.

Oskarżony zapoznał się również z treścią wystąpienia pokontrolnego z tej kontroli.

Nie może więc oskarżony zasadnie twierdzić, że nie znał treści ustawy
o pracownikach samorządowych, oraz ze nie wiedział, o statuowanym w niej zakazie przyznawania nagród (...) gminy.

Jest rzeczą oczywistą, iż obowiązywanie powyższego „zakazu” akcentowano także w 2006r., kiedy to przeprowadzono kolejna kompleksową kontrolę gospodarki finansowej gminy za 2005r.

Również i z tej kontroli sporządzono protokół i wystąpienie pokontrolne, przy czym oskarżony zapoznał się z treścią tych dokumentów.

Jest również rzeczą oczywistą, iż oskarżony w przypadkach ustalonych przez Sąd I instancji podpisał lity płac opiewające na świadczenia w postaci przedmiotowych nagród.

Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił, o czym była już mowa we wcześniejszych dywagacjach, że decyzje w zakresie przyznawania przedmiotowych nagród podejmował (...), który ponadto wykonywał w stosunku do (...) kompetencji z zakresu prawa pracy.

Oceniając materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie Sąd Rejonowy nie ustalił, czy i jakie mechanizmy prawne przysługiwały oskarżonemu
w zakresie kwestionowania decyzji przewodniczącego rady Gminy co do przyznanych mu nagród i czy ewentualne nie skorzystanie z nich daje podstawę do przyjęcia, że oskarżony nie dopełnił ciążącego na nim obowiązku w myśl art. 231 § 1 kk.

Składanie przez oskarżonego podpisów na przedmiotowych listach płac, wbrew temu co ustala Sąd I instancji, nie było warunkiem koniecznym do wypłaty nagród, albowiem, co słusznie akcentuje skarżący, również i w przypadku, gdy oskarżony nie podpisał listy płac, nagroda została mu wypłacona (czyn z pkt II wyroku).

W tej sytuacji, dokonanej przez Sąd I instancji oceny dowodów nie można uznać za wyczerpującą i pozwalającą na dokonanie jednoznacznych ustaleń
w zakresie odpowiedzialności oskarżonego w myśl art. 231 § 2 kk.

Sąd Rejonowy w toku ponownego rozpoznania sprawy winien ustalić, czy
i jakie czynności prawne mógł podejmować (...)wobec decyzji (...) Gminy przyznających przedmiotowe nagrody, jakie faktycznie znaczenie miały podpisy składane przez oskarżonego na listach płac obejmujących wypłatę przedmiotowych nagród.

Sąd Rejonowy rozważy również, przy uwzględnieniu realiów niniejszej sprawy zasadność stawianego oskarżonemu zarzutu z art. 284 § 1 kk.

Biorąc pod uwagę powyższe, na podstawie art. 437 § 2 kpk orzeczono jak
w wyroku.

/SSO Ewa Opozda-Kałka/ /SSO Tomasz Nowak/ /SSO Krzysztof Sajtyna/