Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 lutego 2019 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lutego 2019 r. w Piszu

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko M. S.

o zapłatę

o r z e k a

I.  Zasądza od pozwanej M. S. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 11 678,68 zł (jedenaście tysięcy sześćset siedemdziesiąt osiem złotych 68/100) z tym, że zasądzoną należność rozkłada na trzydzieści osiem rat miesięcznych, w tym trzydzieści siedem rat w kwocie po 300 zł (trzysta złotych 00/100) miesięcznie i trzydziesta ósma rata w kwocie 578,68 zł (pięćset siedemdziesiąt osiem złotych 68/100) płatnych do dnia 10- go każdego miesiąca, począwszy od miesiąca, po którym nastąpi uprawomocnienie wyroku wraz z ustawowy odsetkami za opóźnienie w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat.

II.  Odstępuje od obciążania pozwanej kosztami procesu.

Sygn. akt I C 808/18 upr

UZASADNIENIE

(...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. w dniu 30 maja 2018 roku wytoczyła powództwo przeciwko M. S. o zapłatę kwoty 11 678,68 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Ponadto powódka wniosła o zasądzenie od pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że w dniu 27 stycznia 2017 roku pomiędzy stronami zawarta została umowa pożyczki numer (...), na podstawie której pozwanej przyznana została kwota 9 705,89 złotych, w tym 2 240 złotych prowizja, 40 złotych opłata przygotowawcza, 960 zł Elastyczny Plan Spłat i 465,89 złotych odsetki umowne, a wypłacona została kwota 6 000 złotych. W związku z nieterminową spłatą pożyczki, powódka wypowiedziała umowę i zgodnie z postanowieniami umowy naliczyła odsetki od przeterminowanego zadłużenia za okres od 30.01.2017r. do 27.09.2017r. w łącznej wysokości 169,82 złotych. Z tytułu powyższej umowy pozwana dokonała wpłat w łącznej wysokości 1 710 złotych. Na dzień wniesienia pozwu do spłaty z tytułu umowy pożyczki numer (...) pozostaje kwota 8 082,37 złotych, w tym: kapitał w kwocie 7 993,74 złotych, odsetki umowne w kwocie 39,56 złotych i odsetki za opóźnienie w spłatach rat w kwocie 49,07 złotych.

Powódka wskazała, że ponadto w dniu 30 sierpnia 2016 roku pomiędzy stronami zawarta została umowa pożyczki numer (...), na podstawie której pozwanej przyznana została kwota 8 897,07 złotych, w tym 2 051 złotych prowizja, 40 złotych opłata przygotowawcza, 879 zł Elastyczny Plan Spłat i 427,07 złotych odsetki umowne, a wypłacona została kwota 5 500 złotych. W związku z nieterminową spłatą pożyczki, powódka wypowiedziała umowę i zgodnie z postanowieniami umowy naliczyła odsetki od przeterminowanego zadłużenia za okres od 05.09.2016r. do 01.09.2017r. w łącznej wysokości 111,74 złotych. Z tytułu powyższej umowy pozwana dokonała wpłat w łącznej wysokości 5 456,29 złotych. Na dzień wniesienia pozwu do spłaty z tytułu umowy pożyczki numer (...) pozostaje kapitał w kwocie 3 596,31 złotych.

Powódka wskazała nadto, że przed wystąpieniem z niniejszym pozwem podejmowała próby pozasądowego rozwiązania sporu poprzez kierowanie do pozwanej pism wzywających ją do spłaty zadłużenia. Próby te nie przyniosły jednak oczekiwanych rezultatów.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanym w niniejszej sprawie 14 czerwca 2018 roku, Sąd Rejonowy w Lublin-Zachód w Lublinie nakazał pozwanej zapłacić na rzecz powódki całość dochodzonego roszczenia wraz z kosztami postępowania.

Pozwana M. S. w przepisanym terminie wniosła sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty zaskarżając go w całości. W uzasadnieniu sprzeciwu podniosła zarzut: nieudowodnienia roszczenia, nieważności przedmiotowych umów pożyczek ze względu na zastosowanie w nich zapisów stanowiących klauzule niedozwolone oraz zarzut przedawnienia roszczenia. Z ostrożności procesowej wniosła o rozłożenie zasądzonej należności na raty.

Natomiast na rozprawie w 7 lutego 2019 roku pozwana przyznała, że łączyły ją z powódką przedmiotowe umowy pożyczki oraz, że posiada z tego tytułu zadłużenie wobec powódki w wysokości dochodzonej pozwem. Wskazała, że wpadła w spiralę długów. Żeby spłacić poprzednie zobowiązania finansowe, zaciągała kolejne mimo, że warunki umów były niekorzystne. Do spłacenia pozostało jej łącznie około 140 000 złotych. Żałuje tego. Chce spłacić swoje zobowiązania i powoli je spłaca. Podniosła, że zatrudniona jest w Starostwie Powiatowym w P.. Podjęła także dodatkową pracę na podstawie umowy zlecenia. Łącznie osiąga dochód w kwocie około 3 100 złotych netto miesięcznie. Cały swój dochód przeznacza na spłatę długów. Z uwagi na powyższe pozwana wniosła o rozłożenie przedmiotowej należności na raty w wysokości po 200-250 złotych miesięcznie oraz o odstąpienie od obciążania jej kosztami procesu.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 30 sierpnia 2016 roku pomiędzy (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W., a M. S. została zawarta umowa pożyczki numer (...), na podstawie której M. S. przyznana została kwota 8 897,07 złotych, w tym: 2 051 złotych prowizja, 40 złotych opłata przygotowawcza, 879 zł Elastyczny Plan Spłat i 427,07 złotych odsetki umowne, a wypłacona została kwota 5 500 złotych.

Zgodnie z harmonogramem spłat, M. S. zobowiązała się do spłaty pożyczki w 12 miesięcznych ratach w kwocie po 741,43 złotych, przy czym ostatnia rata w wysokości 741,34 złotych, płatnych do 1-ego dnia każdego kolejnego miesiąca kalendarzowego, począwszy od 1 października 2016 roku.

W związku z nieterminową spłatą pożyczki, pismem z 17 października 2017 roku (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wypowiedziała umowę pożyczki numer (...) z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia.

Z tytułu umowy pożyczki numer (...) z dnia 30 sierpnia 2016 roku do spłaty przez M. S. pozostaje kapitał w kwocie 3 596,31 złotych.

Wysłane do M. S. wezwanie do zapłaty pozostało bezskuteczne.

(okoliczności bezsporne, dowód: umowa pożyczki k. 20-22v; wypowiedzenie umowy k. 30-30v; wezwanie do zapłaty k. 31; historia spłat k. 33v-35; informacja o stanie zadłużenia k. 36; tabela odsetek karnych k. 32)

W dniu 27 stycznia 2017 roku pomiędzy (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W., a M. S. została zawarta umowa pożyczki numer (...), na podstawie której pozwanej przyznana została kwota 9 705,89 złotych, w tym 2 240 złotych prowizja, 40 złotych opłata przygotowawcza, 960 zł Elastyczny Plan Spłat i 465,89 złotych odsetki umowne, a wypłacona została kwota 6 000 złotych.

Zgodnie z harmonogramem spłat, M. S. zobowiązała się do spłaty pożyczki w 12 miesięcznych ratach w kwocie po 808,83 złotych, przy czym ostatnia rata w wysokości 808,76 złotych, płatnych do 27-ego dnia każdego kolejnego miesiąca kalendarzowego, począwszy od 27 lutego 2017 roku.

W związku z nieterminową spłatą pożyczki, pismem z 17 października 2017 roku (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wypowiedziała umowę pożyczki numer (...) z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia.

Z tytułu umowy pożyczki numer (...) z dnia 27 stycznia 2017 roku do spłaty przez M. S. pozostaje kwota 8 082,37 złotych, w tym: kapitał w kwocie 7 993,74 złotych, odsetki umowne w kwocie 39,56 złotych i odsetki za opóźnienie w spłatach rat w kwocie 49,07 złotych.

Wysłane do M. S. wezwanie do zapłaty pozostało bezskuteczne.

(okoliczności bezsporne, dowód: umowa pożyczki k. 25-27v; wypowiedzenie umowy k. 30-30v; wezwanie do zapłaty k. 31; historia spłat k. 33-33v; informacja o stanie zadłużenia k. 36; tabela odsetek karnych k. 32)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 720 § 1 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Obowiązkiem wierzyciela pierwotnego było więc udostępnić pozwanej określoną ilość pieniędzy, natomiast obowiązkiem pozwanej po udzieleniu jej przez pożyczkodawcę pożyczki było zwrócić pożyczoną kwotę i uiścić dalsze umówione opłaty.

Pozwana ostatecznie nie kwestionowała, że jest pożyczkobiorcą w zakresie powołanych przez powódkę umów pożyczek, a także, iż udzielono jej umówionych kwot. Nie kwestionowała również, że do spłaty pozostała jej należność w łacznej wysokości 11 678,68 złotych. Wyjaśniła, że brak terminowej spłaty jest wynikiem trudnej sytuacji finansowej. Podkreśliła jednak, że chce uczciwie spłacić przedmiotowy dług, przy czym z uwagi na szereg innych zobowiązań finansowych, nie jest w stanie tego zrobić jednorazowo.

W związku ze stanowiskiem pozwanej, Sąd nie miał wątpliwości aby uznać zasadność roszczenia pozwu. Wysokość zobowiązania pozwanej została należycie przez powódkę udokumentowana i ostatecznie nie była przez pozwaną kwestionowana.

W konsekwencji, na podstawie przepisów art. 720 § 1 k.c. i umów pożyczek z dnia 30 sierpnia 2016 roku i 27 stycznia 2017 roku Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powódki dochodzoną pozwem kwotę 11 678,68 złotych.

Na podstawie art. 320 k.p.c., zasądzoną należność Sąd rozłożył na 38 miesięcznych rat płatnych do 10-ego dnia każdego miesiąca, począwszy od miesiąca który nastąpi po uprawomocnieniu się niniejszego orzeczenia, w wysokości po 300,00 złotych każda, przy czym ostatnia rata w wysokości 578,68 złotych, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat.

Zgodnie z treścią przepisu art. 320 k.p.c., w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie.

Wskazać należy, że powołany wyżej przepis wprowadza szczególną zasadę wyrokowania dotyczącą przedmiotu orzekania, dając sądowi możliwość wydania orzeczenia zasądzającego roszczenie powoda z uwzględnieniem interesów pozwanego w zakresie czasu wykonania wyroku.

Przepis art. 320 k.p.c. i sposób ustalenia spłaty w ratach stanowi odstępstwo od ogólnych reguł wymagalności roszczenia. Rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty ma ten skutek, iż wierzycielowi nie przysługują odsetki od ratalnych świadczeń za okres od daty wyroku do daty płatności poszczególnych rat.

Uprawnienie z art. 320 k.p.c. przysługuje sądowi w sytuacjach, w których ze względu na stan majątkowy, rodzinny czy zdrowotny spełnienie zasądzonego świadczenia byłoby dla pozwanego niemożliwe do wykonania lub w każdym razie bardzo utrudnione i narażałoby jego lub jego bliskich na niepowetowane szkody. Trudności w spełnieniu świadczenia mogą być obiektywne, spowodowane nieurodzajem czy klęską żywiołową, mogą być jednak także spowodowane działaniem samego dłużnika. Skorzystanie z przysługującego sądowi uprawnienia ma na celu także uchronienie pozwanego od postępowania egzekucyjnego, tak aby umożliwić mu wykonanie wyroku w sposób dobrowolny.

W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie zachodzą okoliczności uzasadniające zastosowanie dobrodziejstwa z art. 320 k.p.c. Jak wskazano wyżej, pozwana wyraża wolę spłaty przedmiotowego zadłużenia, jednakże nie posiada środków na dokonanie jednorazowej spłaty długu. Nie bez znaczenia jest trudna sytuacja majątkowa i rodzinna pozwanej. M. S. pozostaje w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój rozdzielności majątkowej. Na utrzymaniu ma małoletnie dziecko. Z tytułu wynagrodzenia za pracę osiąga dochód w łącznej wysokości 3 100,00 złotych netto miesięcznie, a do spłaty posiada zobowiązania finansowe na łączną kwotę około 140 000 złotych.

Zważywszy na powyższe stwierdzić należy, że jednorazowa spłata zasądzonego świadczenia byłaby dla pozwanej bardzo utrudniona i narażałaby ją na niepowetowane szkody.

Powyższe okoliczności związane z sytuacją rodzinną i majątkową pozwanej legły także u podstaw rozstrzygnięcia o kosztach procesu. Sąd uznał, iż w niniejszej sprawie zachodzą przesłanki z art. 102 k.p.c. i w związku z tym odstąpił od obciążania pozwanej kosztami procesu.