Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 kwietnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Otwocku – III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: SSR Dariusz Ciulkiewicz

Protokolant: sekr.sądowy Ewa Wilczyńska

po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2018 r. w Otwocku

sprawy z powództwa M. K.

przeciwko małoletniej I. M. reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową J. M.

o obniżenie alimentów

oddala powództwo

Sygn. akt RC 342/17

UZASADNIENIE

M. K. pozwem wniesionym dnia 27 listopada 2017 roku wniósł o obniżenie alimentów zasądzonych od niego na rzecz małoletniej córki I. M., z kwoty po 800 zł miesięcznie, zasądzonej wyrokiem tut. Sądu z dnia 4 lutego 2016 r. w sprawie o sygn. akt III RC 342/15, do kwoty po 400 zł miesięcznie.

Nadto wniósł o udzielenie zabezpieczenia przedmiotowego roszczenia poprzez obniżenie alimentów do kwoty po 500 zł miesięcznie. Postanowieniem z dnia 13 grudnia 2017 roku Sąd oddalił wniosek o zabezpieczenie.

Przedstawicielka ustawowa małoletniej pozwanej, w dniu 19 lutego 2018 r. wniosła odpowiedź na pozew, w którym wniosła o oddalenie powództwa.

Na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2018 r. powód podtrzymał żądanie pozwu, zaś przedstawicielka ustawowa małoletniej podtrzymała swoje stanowisko w sprawie.

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia I. M. urodzona (...) pochodzi ze związku (...). W dniu 4 lutego 2016 r. w sprawie III RC 342/15 tut. Sąd wydał wyrok, na mocy którego zasądził od M. K. alimenty w kwocie po 800 zł miesięcznie na rzecz małoletniej córki I. M.. Alimenty są egzekwowane przez komornika sądowego. J. M. poza małoletnią ma jeszcze dwie pełnoletnie córki w wieku dziewiętnastu lat. J. M. od lipca 2016 r. prowadzi własną działalność gospodarczą związaną z kosmetyką. Zarówno w trakcie postępowania w sprawie III RC 342/15, jak i obecnie J. M. wskazywała, iż prowadzona przez nią działalność nie przynosi dochodów. Działalność prowadzona jest w formie spółki z o.o. pod firmą Salon (...) w W.. Składa się na nią wynajmowany lokal, w którym jest salon, leasingowany sprzęt, za który płacony jest leasing w wysokości 996 zł. rata miesięczna. W spółce tej J. M. jest współudziałowcem oraz zatrudniona jest na podstawie umowy zlecenia od dnia 5 stycznia 2017 roku i w okresie od sierpnia 2017 roku do stycznia 2018 roku miała nie otrzymać z tego tytułu wynagrodzenia. W firmie pracuje tylko J. M.. W 2016 roku J. M. wykazała dochód w kwocie 1190,65 zł. Od powrotu z Irlandii w 2014 r. zamieszkuje w domu jednorodzinnym o powierzchni 300 m ², stanowiącym jej własność wraz z najmłodszą córką – I. M.. Rodzice J. M. mieszkają w drugim domu na tej działce. Rodzice darowali J. M. tę nieruchomość z zapisem, iż nie będą ponosili kosztów opłat związanych z użytkowaniem domu, w którym mieszkają, a ponosić je będzie ich córka. W okresie planowania życia z M. K. matka chciała wspólnie z ojcem urządzić pokój dla córki, w konsekwencji koszty z tym związane w postaci zakupu mebli, pomalowania sama poniosła biorąc na to kredyt w kwocie 4000 zł. J. M. jak wskazała utrzymuje się ze świadczenia 500+ w wysokości 500 zł oraz zaciągniętego kredytu w kwocie 24000,-zł., z której do spłaty obecnie pozostało 2000 zł, zaś rata kredytu wynosi 700 zł miesięcznie. J. M. przeszła operację w lutym 2018 roku, która rzutuje na jej stan zdrowia i możliwość pracy. Zdaniem J. M., koszty utrzymania małoletniej pozwanej nie zmniejszyły się, jak twierdzi powód, a wzrosły i ponoszone są w kwocie łącznej 3558 zł. miesięcznie. Pomimo zmiany przedszkola małoletniej I., z prywatnego na publiczne, wiążącej się ze zmianą wysokości czesnego z 850 zł na 300 zł miesięcznie, koszty utrzymania dziecka wzrastają. Dziecko uczęszczało na zajęcia taneczne, których koszt wynosi 35 zł., jeździła również na basen- koszt jednorazowy 20 zł. W przedszkolu matka płaci dodatkowo za zajęcia rytmiki, język angielski. Na koszty utrzymania dziecka składają się między innymi: udział w opłatach za światło, które wynoszą co dwa miesiące 560-600 zł. co na dziecko daje udział 150 zł/mc, ogrzewanie kwota łączna 800,-zł. co na dziecko dawać ma kwotę 400 zł. miesięcznie, wywóz nieczystości 120 zł. łącznie, udział dziecka 60 zł/mc, inne media 50 zł/mc; telefon i Internet 200 zł. miesięcznie, udział dziecka matka szacuje na połowę tej kwoty, wyżywienie dziecka poza przedszkolem 300 zł/mc. Nadto J. M. ponosi także koszty zakupów dla córki odzieży i obuwia, opieki medycznej oraz rozrywki, zabawek, których nie jest w stanie oszacować kwotowo. Matka kupuje dziecku zabawki edukacyjne, których koszt sięgał do 200 zł. Podczas jednego z zakupów dla córki kurtki, butów matka przeznaczyła na ten cel 300 zł. Dziecko miało badanie EKG, które stwierdziło szmery w sercu, co powoduje konieczność ponowienia badania za cztery miesiące. I. M. była na konsultacji u okulisty, której koszt wyniósł 130 zł. i planowany jest zakup dla niej okularów, których szacowany koszt wynosi ok. 400 zł. J. M. pozostaje w nowym związku.

(d. wyrok z dnia 4 lutego 2016 rok k. 23 akt sprawy III RC 342/15, zaświadczenie o zatrudnieniu J. M. – k. 27, rozliczenie podatkowe J. M. – k. 28-33, rachunki, faktury – k. 34,38,46-52, umowy kredytu k. 35-36, 53-55, zeznania J. M. z dn. 19.04.2018 r. – k. 63-66, akta sprawy III RC 342/15)

M. K. przed wydaniem wyroku zasądzającego alimenty na rzecz jego małoletniej córki zamieszkiwał na w Niemczech, gdzie na przestrzeni wielu lat podejmował się szeregu prac, ostatecznie od sierpnia do grudnia 2015 pobierał zasiłek w wysokości 1 032 euro miesięcznie. Następnie od połowy listopada 2017 r. do końca stycznia 2018 r. pracował przy cebulkach kwiatowych na wózku widłowym w Holandii. Po powrocie z Niemiec M. K. mieszkał z J. M. i córką w jej domu. Powód otrzymywał wówczas zasiłek transferowy w wysokości 770 euro. Nadto M. K. jeździł jako kierowca karetki w pogotowiu. Obecnie M. K. mieszka u swojej matki we W.. Pracuje dorywczo jako kierowca i rozwozi meble, szacuje swoje zarobki na kwotę ok. 2000 zł., posiada prawo jazdy kat. B oraz badania lekarskie psychotechniczne. Powód poza córką nie ma nikogo na utrzymania. M. K. stara się o pracę na wózku widłowym gdzie zarobki szacuje na kwotę między 2500 a 3000 zł. M. K. od lat ma problemy z nadużywaniem alkoholu, co skutkowało na jego związek z J. M.. Na koszta utrzymania M. K. składają się: abonament telefoniczny – 60 zł/mc, ubezpieczenie samochodu F. (...) z 2001 roku, udział w kosztach związanych z opłatami za mieszkanie oraz wyżywienie.

( d. zeznania M. K. z dn. 19.04.2018 r. – k. 62-63, akta sprawy III RC 342/15

Sąd zważył, co następuje:

Oceniając zebrany materiał dowodowy Sąd uznał go co do zasady za wiarygodny w zakresie ustalenia przesłanek zmiany stosunków, o której mowa w art. 138 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Sąd dał wiarę przedstawicielce ustawowej małoletniej pozwanej, przychylając się do jej twierdzeń, że potrzeby jej córki nie uległy istotnym zmianom. Sąd nie dał wiary zeznaniom powódki wskazującym na wzrost kosztów utrzymania dziecka oraz okoliczność, iż matka na ten cel przeznacza kwotę 3558 zł. miesięcznie. Przeczy temu w ocenie Sądu przedstawiana przez J. M. jej sytuacja finansowa, z której wynika, iż nierealnym jest przeznaczanie na utrzymanie dziecka takiej kwoty przy dochodach rzędu 1190 zł. za 2016 rok oraz braku jakiegokolwiek dochodu z umowy zlecenia z firmą, której jest udziałowcem. Oceniając zeznania M. K. w zakresie jego sytuacji finansowej Sąd odmówił wiarygodności twierdzeniom o znacznym jej pogorszeniu. M. K. pracuje jako kierowca, uzyskuje z tego tytułu ok. 2000 zł. miesięcznie, ma również kwalifikacje do pracy na wózku widłowym, zakłada możliwość realną uzyskania pracy z wyższym wynagrodzeniem. Nadto powód posiada poza kwalifikacjami również doświadczenie zawodowe. Wskazywane koszty utrzymania powoda nie są wysokie, a nadto zobowiązany jest świadczyć tylko na swoją córkę.

Zgodnie z dyspozycją art. 133 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. O zakresie obowiązku alimentacyjnego decydują w każdym razie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego oraz zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego - art. 135 § 1 k.r. i op.

Potrzeby uprawnionego oraz możliwości zobowiązanego ulegają zmianie, tym samym może ulegać zmianie wysokość alimentów. Dlatego też w razie zmiany stosunków zarówno uprawniony jak i zobowiązany mogą żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego (art. 138 k.r. i op. Dla stwierdzenia, czy nastąpiła zmiana stosunków w rozumieniu wyżej wskazanego przepisu, należy brać pod uwagę, czy istniejące warunki i możliwości mają charakter trwały, dotyczą okoliczności zasadniczych, ilościowo znacznych i wyczerpują te przesłanki, które
w istotny sposób wpływają na istnienie czy zakres obowiązku alimentacyjnego. Zmiana orzeczenia dopuszczalna jest tylko w razie zmiany stosunków, powstałych po jego wydaniu, a jej ustalenie następuje poprzez porównanie stosunków obecnych z warunkami i okolicznościami uprzednio istniejącymi – tak uzasadnienie do tezy VII uchwały Sądu Najwyższego z dnia 16.12.1987r., II CZP 91/86. Przez zmianę stosunków w rozumieniu art. 138 k.r. i op. rozumie się więc istotne zmniejszenie lub zwiększenie możliwości majątkowych i zarobkowych zobowiązanego albo też istotne zwiększenie lub zmniejszenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego.

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Sąd uznał że, od chwili ustalenia alimentów na rzecz małoletniej pozwanej nie nastąpiły istotne zmiany okoliczności. Fakt powrotu M. K. do Polski po okresie zarobkowania poza granicami kraju, nie stanowi bowiem okoliczności przemawiającej za obniżeniem zasądzonych od niego alimentów. Powód M. K. jest osobą zdrową, posiada doświadczenie oraz kwalifikacje zawodowe, które wykorzystuje pracując na stanowisku kierowcy. Niewątpliwie zgodne zeznania stron wskazały na występujący problem alkoholowy u powoda jednakże w ocenie Sądu nie jest to okoliczność rzutująca na możliwości zarobkowe. W ocenie Sądu nie zmieniły się potrzeby związane z utrzymaniem dziecka, a po rozstaniu stron i zamieszkiwaniu ich oddzielnie niewątpliwie ciężar główny osobistych starań dla opieki i wychowania dziecka spoczywa na jego matce, co Sąd również wziął pod uwagę. Przedstawione wyższe od uprzednich koszty utrzymania dziecka w ocenie Sądu nie są wiarygodne, jednakże zmniejszenie czesnego w przedszkolu nie stanowi o ich znacznym obniżeniu. Zwłaszcza, iż pojawiły się koszty związane z leczeniem dziecka, zajęciami dodatkowymi.

Biorąc pod uwagę powyższe Sąd na podstawie art. 138 k.r. i op. orzekł jak w sentencji.