Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 października 2018 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Kryńska - Mozolewska

Protokolant: starszy protokolant sądowy Marzena Szablewska

po rozpoznaniu w dniu 11 października 2018 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z odwołania J. M. (1)

od orzeczenia (...)w W. z dnia (...)znak: (...)

przeciwko (...) w W.

o ustalenie stopnia niepełnosprawności

oddala odwołanie.

Sygn. akt VI U 261/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24 lutego 2017 roku znak: (...) (...)w W. (dalej jako: (...)) zaliczył J. M. (1) do lekkiego stopnia niepełnosprawności o symbolu przyczyny 08-T do 1 marca 2019 roku. W dalszej części (...) wskazał, że jest on zdolny do podjęcia zatrudnienia na otwartym rynku pracy, ze wskazaniem ograniczeń w wykonywaniu ciężkich prac fizycznych oraz konieczności zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne ułatwiające funkcjonowanie według zaleceń lekarza specjalisty. Od powyższego orzeczenia J. M. (1) wniósł odwołanie, w wyniku rozpoznania którego orzeczeniem z dnia 27 kwietnia 2017 roku znak: (...) (...) (dalej jako: (...)) utrzymał w mocy zaskarżone orzeczenie.

(decyzja (...) z dnia 24.02.2017 r. - akta (...); decyzja (...) z dnia 27.04.2017 r. – akta (...))

Od powyższego orzeczenia (...) J. M. (1) wniósł odwołanie zaskarżając go w całości oraz wnosząc o zmianę poprzez przyznanie innego stopnia niepełnosprawności. W uzasadnieniu wskazał, że biorąc pod uwagę charakter schorzeń uzasadniona jest ocena stanu zdrowia przez lekarzy: ortopedę, transplantologa oraz gastroenterologa.

(odwołanie – k. 1-2)

W odpowiedzi (...) wniósł o oddalenie odwołania wskazując, że schorzenia odwołującego – marskość wątroby, żylaki przełyku udokumentowane w toku postępowania nie dają podstaw do przyznania stopnia niepełnosprawności wyższego niż lekki. W dalszej części (...) wskazał, że odwołujący sam zaznaczył, że samodzielnie wykonuje czynności samoobsługowe, samodzielnie się porusza w środowisku oraz samodzielnie prowadzi gospodarstwo domowe.

(odpowiedź na odwołanie – k. 5 – 6 verte)

Sąd ustalił, następujący stan faktyczny:

J. M. (1) z wykształcenia jest optykiem-mechanikiem (wykształcenie średnie - zawodowe). Ogólny staż pracy około 30 lat. Zdobył kwalifikacje masażysty. Obecnie zatrudniony jako pracownik w sklepie na 1/4 etatu przy sortowaniu odzieży. Mieszka z partnerką.

W 2013 roku w wyniku upadku z wysokości doznał urazu prawego stawu biodrowego. Z tego powodu ma dolegliwości bólowe stawu, szczególnie podczas chodzenia, leżenia i siedzenia. Nie przyjmuje leków przeciwbólowych z powodu braku działania zmniejszającego ból. Odwołujący choruje na chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa oraz stawu biodrowego prawego, marskość wątroby, żylaki przełyku, wodobrzusze, gastropatię, ma przepuklinę, oraz dnę moczanową.

J. M. (1) w związku z naruszoną sprawnością organizmu ma istotne obniżenie zdolności do wykonywania pracy w porównaniu do zdolności jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną. Ma także ograniczenia w pełnieniu ról społecznych, dające się kompensować przy pomocy przedmiotów ortopedycznych, środków pomocniczych lub środków technicznych. Wnioskodawca jest zdolny do podjęcia zatrudnienia na otwartym rynku pracy ze wskazaniem ograniczeń w wykonywaniu ciężkich prac fizycznych. J. M. (1) nie kwalifikuje się do przyznania stopnia niepełnosprawności z przyczyn ortopedycznych, bowiem przebyte stłuczenie prawego stawu biodrowego nie doprowadziło do niewydolności statycznej i dynamicznej prawej kończyny dolnej. J. M. (1) jest samodzielny w zakresie samoobsługi, porusza się samodzielnie, ale utyka na prawą nogę. Wykonuje prace domowe takie jak: zmywanie naczyń, odkurzanie, wieszanie prania, gotowanie, zakupy, wychodzi na spacer z psem trzy razy dziennie. Jest aktywny w życiu społecznym. Wnioskodawca nie wymaga szkolenia specjalistycznego, zatrudnienia w zakładzie aktywności zawodowej, korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku z ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. J. M. (1) jest osobą o lekkim stopniu niepełnosprawności wywołaną schorzeniami gastrologicznymi od stycznia 2016 r, kiedy to stwierdzono wodobrzusze i żylaki przełyku w przebiegu marskości wątroby. Mają one charakter nieodwracalny i postępujący. W zakresie schorzeń gastrologicznych w wyniku stwierdzonego wodobrzusza i żylaków przełyku w marskości wątroby odwołujący jest niepełnosprawny w stopniu lekkim na stałe o symbolu przyczyny niepełnosprawności 08-T. Stwierdzona marskość wątroby powikłana żylakami przełyku powoduje istotne upośledzenie zdolności do pracy w porównaniu z osobami zdrowymi, nie powoduje niezdolności do pracy i nie wymaga zatrudnienia w warunkach chronionych oraz nie powoduje konieczności pomocy innej osoby w celu pełnienia ról społecznych. Nieodwracalny i postępujący charakter schorzenia pozwala na przyznanie trwałego charakteru niepełnosprawności.

(akta pozwanego: protokół i załącznik do protokołu z posiedzenia składu orzekającego MZd/sON, k. 7, 6 ocena stanu zdrowia osoby zainteresowanej wystawiona przez lekarza przewodniczącego składu orzekającego – akta (...); ocena zawodowa dla potrzeb postępowania o ustalenie stopnienia niepełnosprawności oraz rehabilitacji zawodowej – akta (...) k. 7; opinia biegłego sądowego ortopedy-traumatologa K. K. z dnia 18.09.2017 r. – k. 19-20; opinia biegłego sądowego z zakresu chorób wewnętrznych i gastroenterologii S. O. z dnia 17.11.2017 r. – k. 32 – 33; opinia biegłego sądowego z zakresu transplantologii W. L. z dnia 12.04.2018 r. – k. 69-70)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o opinie biegłych z zakresu ortopedii-traumatologii, gastroenterologii oraz transplantologii które to opinie nie były kwestionowane przez strony w toku postępowania. Sąd podzielił wnioski biegłych zawarte w trzech opiniach, mając na uwadze fachowość biegłych oraz rzeczowość sporządzonych przez nich opinii i przejrzystość wniosków. W tym zakresie Sąd miał na uwadze fakt, że żadna ze stron postępowania nie kwestionowała ustaleń poczynionych przez biegłych.

Sąd zważył, co następuje:

Przedmiotem rozpoznania Sądu w niniejszym postępowaniu był odwołanie J. M. (1) od decyzji (...) utrzymującej w mocy orzeczenie (...) zaliczające go do lekkiego stopnia niepełnosprawności o symbolu przyczyny niepełnosprawności 08-T. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych stanowi, że ustala się trzy stopnie niepełnosprawności, które stosuje się do realizacji celów określonych ustawą:

1)znaczny;

2)umiarkowany;

3)lekki.

Zgodnie z art. 4 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych:

ust. 1. Do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.

ust. 2. Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych.

ust. 3. Do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.

ust. 4. Niezdolność do samodzielnej egzystencji oznacza naruszenie sprawności organizmu w stopniu uniemożliwiającym zaspokajanie bez pomocy innych osób podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim samoobsługę, poruszanie się i komunikację.

Sąd swoje rozstrzygnięcie oparł na opinii biegłych: lekarza specjalisty ortopedy-traumatologa K. K., lekarza specjalisty z zakresu chorób wewnętrznych i gastroenterologii S. O. oraz lekarza specjalisty z zakresu transplantologii W. L.. W ocenie Sądu opinie biegłych są wiarygodne, jasne i rzeczowe. Zostały przeprowadzone przez specjalistów z zakresu schorzeń rozpoznanych u odwołującego, po analizie całej dokumentacji medycznej. W ocenie Sądu wszystkie okoliczności dotyczące sprawy zostały wyjaśnione w opinii biegłych. Opinie biegłych sądowych, jako logiczne i wyczerpujące stanowiły dla sądu podstawę merytorycznego rozstrzygnięcia, przyjmując zawarte w niej ustalenia za własne.

J. M. (1) w związku z przebytym w 2013 roku upadkiem z wysokości zgłaszał dolegliwości bólowe stawu biodrowego. W związku z prawidłową ruchomością stawów, nieupośledzeniem aparatu ruchu obraz brakiem zmian zwyrodnieniowych przebytego stłuczenia prawego stawu biodrowego nie doprowadziło to do niewydolności statycznej i dynamicznej prawej kończyny dolnej. Powyższe nie pozwala na zakwalifikowanie odwołującego do osób niepełnosprawnych z przyczyn ortopedycznych. Sąd nie kwestionuje, że odwołujący ma dolegliwości bólowe ze strony układu ruchu, jednak nie pozwalają one na zaliczenie odwołującego do osób niepełnosprawnych.

W zakresie schorzeń gastrologicznych w wyniku stwierdzonego wodobrzusza i żylaków przełyku w marskości wątroby najprawdopodobniej od 2016 roku odwołujący może zostać zaliczony do osób niepełnosprawnych w stopniu lekkim na stałe o symbolu przyczyny niepełnosprawności 08-T. Stwierdzona marskość wątroby powikłana żylakami przełyku powoduje istotne upośledzenie zdolności do pracy w porównaniu z osobami zdrowymi, nie powoduje niezdolności do pracy i nie wymaga zatrudnienia w warunkach chronionych oraz nie powoduje konieczności pomocy innej osoby w celu pełnienia ról społecznych. Nieodwracalny i postępujący charakter schorzenia pozwala na przyznanie trwałego charakteru niepełnosprawności. J. M. (1) jest samodzielny w zakresie samoobsługi, porusza się samodzielnie. Wykonuje prace domowe takie jak: zmywanie naczyń, odkurzanie, wieszanie prania, gotowanie, zakupy, wychodzi na spacer z psem trzy razy dziennie. Jest aktywny w życiu społecznym. Wnioskodawca nie wymaga szkolenia specjalistycznego, zatrudnienia w zakładzie aktywności zawodowej, korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku z ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.

W świetle poczynionych powyżej ustaleń faktycznych, w tym przede wszystkim na podstawie trzech pisemnych opinii biegłych sądowych, w ocenie Sądu należy zaliczyć J. M. (2) do osób o lekkim stopniu niepełnosprawności o symbolu przyczyny niepełnosprawności 08-T. Wobec powyższego orzeczenie (...) jest odpowiadające stanowi zdrowia odwołującego i jako takie może się ostać. Brak jest podstaw do uznania odwołującego za osobę niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym lub znacznym.

Należy podkreślić, że zgodnie z uzasadnieniem wyroku Sądu Najwyższego z dnia 13 września 2005 roku (I UK 382/04, LEX nr 276245), w judykaturze Sądu Najwyższego utrwalił się pogląd, że w postępowaniu sądowym w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, które ma charakter odwoławczy i kontrolny, postępowanie dowodowe ogranicza się do sprawdzenia zgodności z prawem decyzji wydanej przez organ rentowy.

Reasumując, Sąd uznał, że nie została spełniona przesłanka dotycząca przyznania wyższego stopnia niepełnosprawności i odwołanie - jako bezzasadne -podlegało oddaleniu na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. w zw. z art. 3 oraz 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

ZARZĄDZENIE

(...)