Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt: V K 474/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 grudnia 2018 r.

Sąd Rejonowy Szczecin - Centrum w Szczecinie V Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący - Sędzia Sądu Rejonowego Cezary Jankowski

Protokolant - Anna Sobańska

bez udziału prokuratora

po rozpoznaniu w dniu 20.12.2018r. sprawy przeciwko:

K. G. - synowi D. i B. z domu G.,

ur. (...) w S.

oskarżonemu o to, że:

w dniu 23 lutego 2014 r. o godzinie 02.30 w S. na ul. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości, posiadając 0,43 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy marki H. (...) o nr rej. (...), przy czym czynu tego dopuścił się, będąc uprzednio prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie o sygnaturze akt: VK 626/13 za czyn z art. 178 a § 1 kk oraz w okresie obowiązywania środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonego na mocy powyższego wyroku na okres od dnia 22.08.2013 r. do 22.08.2015 r.,

tj. o czyn z art. 178a § 4 kk

I.  uznaje oskarżonego K. G. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, przy czym w oparciu o przepis art. 4 § 1 kk stosuje przepisy obowiązujące w dacie popełnienia przez oskarżonego czynu i za to na podstawie art. 178a § 4 kk skazuje go na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 69 § 1, 2 i 4 kk i art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo mu zawiesza na okres próby w wymiarze 3 (trzech) lat, a nadto na podstawie art. 71 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych określając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 30 (trzydziestu) złotych,

III.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 5 kk zobowiązuje oskarżonego w okresie próby do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu,

IV.  na podstawie art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 (trzech) lat,

V.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonego w całości od ponoszenia kosztów sądowych w tym od oplaty należnej Skarbowi Państwa za to postępowanie.

SSR Cezary Jankowski

Sygnatura akt: V K 474/18

UZASADNIENIE

(sporządzone w trybie art. 423 § 1a kpk)

Oskarżonego K. G. uznano za winnego tego, że: w dniu 23 lutego 2014 r. o godzinie 02.30 w S. na ul. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości, posiadając 0,43 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy marki H. (...) o nr rej. (...), przy czym czynu tego dopuścił się, będąc uprzednio prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie o sygnaturze akt: V K 626/13 za czyn z art. 178a § 1 kk oraz w okresie obowiązywania środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonego na mocy powyższego wyroku na okres od dnia 22.08.2013 r. do 22.08.2015 r., to jest popełnienia czynu z art. 178a § 4 kk

K. G. jest kawalerem, na swoim utrzymaniu nie ma żadnych osób. K. G. od 20 maja 2017 roku przebywa w Centrum (...) w miejscowości O. z wdrożonym wobec niego programem terapii antyuzależnieniowej w zakresie środków psychoaktywnych. W wymienionym ośrodku (...) postrzegany jest pozytywnie jako osoba prawidłowo realizująca program antyuzależnieniowy. K. G. był karany: wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie z dnia 14 sierpnia 2013 roku - sygnatura akt V K 626/13 za przestępstwo z art. 178a § 1 kk został skazany na karę grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych z określeniem wysokości jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 20 złotych (karę tę wykonano w dacie 31 lipca 2018 roku - uiszczenie grzywny).

Dowód:

- dane wskazane przez K. G. co do swojej osoby - k. 170,

- dane o karalności - k. 156,

- odpis wyroku Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie z dnia 14 sierpnia 2013 roku -

sygnatura akt: V K 626/13 - k. 112,

- akta sprawy V K 626/13 wraz dokumentami wykonawczymi.

Wyrokując co do osoby K. G. zastosowano przepisy obowiązujące w dacie popełnienia czynu przez oskarżonego, jako względniejsze dla niego, co wynika z faktu, iż aktualnie obowiązujące przepisy w przypadku popełnienia przestępstwa z art. 178a § 4 kk przewidują możliwość orzeczenia środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów dożywotnio, a także nakazują obligatoryjnie orzekać od sprawców świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, co nie było znane przepisom obowiązującym w dacie czynu popełnionego przez oskarżonego (art. 4 § 1 kk).

Wymierzając oskarżonemu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności sąd miał na względzie dyrektywy określone w art. 53 § 1 i 2 kk. Jako okoliczności obciążające sąd uwzględnił dotychczasową karalność oskarżonego oraz znaczny stopień społecznej szkodliwości przypisanego mu występku wynikający przede wszystkim z naruszenia podstawowych zasad odnoszących się do bezpieczeństwa w ruchu drogowym, to jest zachowania trzeźwości przez uczestników tego ruchu. Tak wymierzona kara w ocenie sądu jest w świetle wymienionych okoliczności sprawiedliwa i osiągnie, po myśli art. 53 kk, cele wychowawcze wobec oskarżonego, będąc dla niego wystarczającą przestrogą, by na drogę przestępnego działania więcej nie powracać. Na podstawie art. 69 § 1, 2 i 4 kk i art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności sąd warunkowo mu zawiesił na okres próby 3 lat. W ocenie sądu wymierzenie oskarżonemu kary izolacyjnej byłoby nadmiernie surowe. Zdaniem sądu w stosunku do oskarżonego zachodzi szczególnie uzasadniony przypadek przemawiający za skorzystaniem przez niego ze środka probacyjnego. Oskarżony był co prawda karany uprzednio za przestępstwo z art. 178a § 1 kk, ale wskazać należy, iż było to skazanie na karę rodzajowo najłagodniejsza - grzywny. Także należy uwzględnić okoliczność, iż oskarżony w sposób dalece zaangażowany wdrożył się do programu antyuzależniniowego i wnosić należy z dotychczasowych przekazów ośrodka leczenia uzależnień, iż jest on na dobrej drodze co do pozytywnego zakończenia leczenia, co też z pewnością łączyć należy z kształtowaniem właściwej postawy oskarżonego na przyszłość i nie wkraczanie przez niego na drogę przestępstwa. Sąd określił w stosunku do oskarżonego okres próby na 3 lata. Aby wzmocnić wychowawcze oddziaływanie kary, sąd na podstawie art. 71 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego grzywnę w wysokości 100 stawek dziennych określając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 30 złotych. Orzeczona grzywna stanowić będzie realną dolegliwość dla oskarżonego, ważną z punktu widzenia celów zapobiegawczych i wychowawczych, które ma osiągnąć kara, ale także odgrywać będzie istotną rolę z punktu widzenia kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Sąd ustalił wysokość stawki dziennej grzywny - w oparciu o dyrektywy art. 33 § 3 kk - na kwotę 30 złotych. Tak ukształtowana wysokość stawki dziennej grzywny jest adekwatna do możliwości zarobkowych oskarżonego.Na podstawie art. 72 § 1 punkt 5 kk zobowiązano oskarżonego w okresie próby do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu. K. G. aktualnie przypisanego mu przestępstwa oraz przestępstwa wcześniejszego dopuścił się znajdując się w stanie nietrzeźwości - orzeczenie tego obowiązku ma głównie służyć celom zapobiegawczym względem osoby oskarżonego.W stosunku do oskarżonego orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat. Zdaniem sądu wyeliminowanie oskarżonego na okres 3 lat z grona osób uprawnionych do prowadzenia pojazdów w stopniu wystarczającym utrwali w oskarżonym przekonanie co do nieopłacalności prowadzenia pojazdów w stanach niedopuszczanych przez prawo. W stosunku do oskarżonego nie orzekano fakultatywnej nawiązki przewidzianej przepisem art. 47 § 3 kk, albowiem w ocenie sądu wydane w stosunku do oskarżonego wyroku, pomimo nie orzeczenia tej nawiązki, jest wystarczająco represyjne w szczególności uwzględniając trudną sytuację finansową oskarżonego w związku z jego pobytem w Centrum (...) i nie osiągania przez niego na obecną chwilę żadnych dochodów.

Oskarżonego zwolniono w całości od ponoszenia kosztów sądowych w tym od opłaty należnej Skarbowi Państwa za to postępowanie wobec okoliczności, iż oskarżony na chwilę obecną nie osiąga żadnych dochodów z bliżej nieokreśloną perspektywą co do opuszczenia wymienionego już Centrum (...).

SSR Cezary Jankowski