Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 173/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 września 2018 r.

Sąd Rejonowy w Mrągowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Wojciech Szałachowski

Protokolant: st. sekr. sąd. Ewelina Rabuczewska

przy udziale Prokuratora Prok. Rej. Jarosława Pawluczuk

po rozpoznaniu w dniu 12 września 2018 r. sprawy

A. K. syna D. i I. z domu S.,

ur. (...) w G.,

oskarżonego o to, że:

W dniu 24 marca 2018 roku w miejscowości W., gm. M. prowadził w ruchu lądowym na drodze publicznej czterokołowiec Quad marki L. o numerze VIN (...), będąc w stanie nietrzeźwości, przy zawartości w pierwszym badaniu 0,86 mg/dm 3, w drugim badaniu 0,83 mg/dm 3, w trzecim badaniu 0,72 mg/dm 3 i w czwartym badaniu 0,71 mg/dm 3 alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się będąc wcześniej prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Mrągowie V Wydziału Grodzkiego, sygn. akt VK 192/08 z dnia 25 czerwca 2008 roku za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości,

tj. o przestępstwo z art. 178 a § 4 k.k.

ORZEKA:

I.  Oskarżonego A. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art.178 a § 4 k.k. przy zastosowaniu art. 37a k.k. w zw. z art. 34 § 1 i § 1 a pkt 1 k.k., art. 35 § 1 k.k. skazuje go na karę 10 ( dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności i zobowiązuje oskarżonego do wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

II.  Na podstawie art. 42 § 3 k.k. orzeka w stosunku do oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio;

III.  Na podstawie art. 43 a § 2 k.k. zasądza od oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 10 000 zł (dziesięć tysięcy złotych) na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

IV.  Na podstawie art. 627 k.p.k. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 180 złotych tytułem opłaty i obciąża go pozostałymi kosztami sądowymi.

Sygnatura akt IIK 173/18

Uzasadnienie w trybie art. 424 § 3 k.p.k.

A. K. stanął pod zarzutem tego, że w dniu 24 marca 2018 roku w miejscowości W., gm. M. prowadził w ruchu lądowym na drodze publicznej czterokołowiec Quad marki L. o numerze VIN (...), będąc w stanie nietrzeźwości, przy zawartości w pierwszym badaniu 0,86 mg/dm 3, w drugim badaniu 0,83 mg/dm 3, w trzecim badaniu 0,72 mg/dm 3 i w czwartym badaniu 0,71 mg/dm 3 alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się będąc wcześniej prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Mrągowie V Wydziału Grodzkiego, sygn. akt VK 192/08 z dnia 25 czerwca 2008 roku za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, tj. o przestępstwo z art. 178 a § 4 k.k.

Oskarżony A. K. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, iż 23 marca obchodził swoje urodziny, na których spożywał alkohol. Alkohol spożywał do godziny 1:00 w nocy. Następnego dnia około godziny 12:00 wypił jedno piwo o pojemności 0,5 litra. Następnie udał się do chlewka, gdzie trzyma pojazd typu Quad, uruchomił silnik i wyjechał tym pojazdem na ulicę w W.. Nie miał określonego celu jazdy. Na wysokości ogródków działkowych został zatrzymany do kontroli i poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu (d. wyjaśnienia oskarżonego A. K. k. 19, 32).

W tym stanie rzeczy wina oskarżonego nie budzi wątpliwości i została mu w pełni wykazana zebranymi w sprawie dowodami. Działaniem swym wyczerpał on dyspozycję artykułu 178 a § 4 k.k.

Oskarżony A. K. był dotychczas karany sądownie (d. dane o karalności k. 24).

W świetle wyjaśnień przyznającego się do winy oskarżonego (k. 19, 32) oraz pozostałego zgromadzonego w toku postępowania materiału dowodowego (zeznania świadka L. S. k. 47; protokół z badania trzeźwości k. 4, 6) okoliczności popełnienia czynu i wina oskarżonego A. K. nie budzą wątpliwości.

Sąd wymierzył oskarżonemu A. K. karę, uznając go za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, i za to na podstawie art. 178 a § 4 k.k., przy zastosowaniu art. 37 a k.k. wymierzył mu karę ograniczenia wolności w wymiarze 10 (dziesięciu) miesięcy, z obowiązkiem wykonywania pracy społecznie – użytecznej w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym.

Sąd orzekł nadto w stosunku do oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio.

Na podstawie art. 43 a § 2 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w wysokości 10.000 (dziesięć tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Wymiar kary jest zgodny ze wskazanymi w art. 53 k.k. dyrektywami wymiaru kary, biorącymi pod uwagę cele kary w zakresie jej społecznego oddziaływania oraz cele wychowawcze i zapobiegawcze, które kara ma osiągnąć. W szczególności Sąd uwzględnił rodzaj i charakter naruszonego dobra prawnego, stopień społecznej szkodliwości czynu, pobudki i motywację oskarżonego oraz sposób i okoliczności jego popełnienia. Sąd wziął również pod uwagę, w ramach znacznej społecznej szkodliwości czynu fakt, iż zachowanie oskarżonego pozostawało w znacznej dysharmonii pomiędzy zachowaniem powinnym i było bez wątpienia przejawem rażącego lekceważenia przez niego podstawowych zasad obowiązującego porządku prawnego.

O kosztach orzeczono jak w punkcie IV wyroku, na podstawie art. 627 k.p.k.