Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 lutego 2019 roku

  Sąd Rejonowy w Kłodzku, I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ewa Karp

Protokolant: p.o. prot. sąd. Barbara Podruczna

po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2019 roku w Kłodzku

na rozprawie

sprawy z powództwa B. O. (1)

przeciwko (...) S.A. V. (...) w W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. V. (...) w W. na rzecz powódki B. O. (1) kwotę 16.230 zł ( szesnaście tysięcy dwieście trzydzieści złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 5.000 od dnia 17 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty od kwoty 5.000 złotych od dnia 25 maja 2017 roku do dnia zapłaty od kwoty 5.000 złotych od dnia 9 października 2018 roku, od kwoty 1.230 złotych od dnia 17 stycznia 2019 roku;

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 5.221,38 zł (pięć tysięcy dwieście dwadzieścia jeden złote 38/100) tytułem kosztów procesu;

III.  nakazuje uiścić stronie pozwanej opłatę od rozszerzonego powództwa zlecając jej ustalenie referendarzowi.

(...)

UZASADNIENIE

Powódka B. O. (2) wniosła o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A., (...) S.A. w W. kwoty 10.000,00 zł tytułem zadośćuczynienia wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 5.000,00 zł od dnia 17 kwietnia 2017r. do dnia zapłaty i od kwoty 5.000,00 zł od dnia 25 maja 2017r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów przejazdu pełnomocnika na rozprawę.

W uzasadnieniu wskazała, że 23 czerwca 2014r. doszło do kolizji drogowej, tzn. w skręcający pojazd F. nr rej. (...) kierowany przez powódkę wjechał pojazd V. o nr rej. (...), w wyniku czego powódka doznała obrażeń ciała. Sprawca wypadku posiadał samochód objęty obowiązkowym ubezpieczeniem od odpowiedzialności cywilnej na podstawie polisy wykupionej w pozwanym Towarzystwie (...), w związku z czym odpowiedzialność pozwanego nie budzi wątpliwości. W następstwie tego wypadku powódka doznała urazu wielonarządowego ciała. Szkodę osobową powódki zgłosił jej pełnomocnik pismem poleconym z dnia 11 marca 2017r., nadanym w dniu 13 marca 2017r., odebranym w dniu 16 marca 2017r. W odpowiedzi strona pozwana pismem z dnia 14 kwietnia 2017 r. poinformował pełnomocnika powódki o przyznaniu kwoty 1.000,00 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną przez powódkę krzywdę przesyłając wydane zaocznie orzeczenie lekarza ortopedy z 26 marca 2017r.

Następnie pełnomocnik powódki wezwał stronę pozwaną do wypłaty zadośćuczynienia za ból i cierpienie w wysokości 60.000,00 zł, a pozwany powiadomił pełnomocnika powódki, że podtrzymuje swoje stanowisko odmowne w zakresie przyznania powódce dalszego zadośćuczynienia, proponując jednocześnie zawarcie ugody na kwotę łączną 2.000,00 zł tytułem kompensaty wszelkich roszczeń powódki.

Uzasadniając datę początkową naliczania żądanych odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia z tytułu zadośćuczynienia w wysokości 5.000,00 zł powódka wskazała, iż jej pełnomocnik pismem poleconym wysłanym w dn. 13 marca 2017r. wezwał pozwanego do dobrowolnej wypłaty zadośćuczynienia za ból i cierpienie w wysokości 5.000,00 zł, a data naliczania odsetek ustawowych za opóźnienie rozpoczyna się od 31 dnia od daty odebrania przez pozwanego w dnia 16 marca 2017r. pisma pełnomocnika powódki z 11 marca 2017r., tj. od dnia 17 kwietnia 2017r.

Uzasadniając datę początkową naliczania żądanych odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia z tytułu zadośćuczynienia w kolejnej kwocie 5.000,00 zł powódka wskazała, iż jej pełnomocnik pismem poleconym wysłanym w dn. 08 maja 2017r. wezwał pozwanego do dobrowolnej wypłaty zadośćuczynienia za ból i cierpienie w wysokości 60.000,00 zł, a data naliczania odsetek ustawowych za opóźnienie rozpoczyna się od 15 dnia od daty odebrania przez pozwanego w dn. 10 maja 2017r. pisma pełnomocnika powódki z dn. 08 maja 2017r., tj. od dnia 25 maja 2017r.

Strona pozwana w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa całości i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu przyznała fakt prowadzenia postępowania likwidacyjnego w niniejszej sprawie, co zostało udokumentowane w aktach szkody, znak: (...), W toku likwidacji szkody pozwane Towarzystwo wypłaciło na rzecz powoda kwoty: 1.000,00 zł tytułem zadośćuczynienia, która to kwota w pełni zaspokaja roszczenia powoda. Zakwestionowała zakres i wysokość szkody wykazywane przez stronę powodową. Żądana przez powoda kwota dalszego zadośćuczynienia w wysokości 10.000,00 zł jest rażąco wygórowana i nie jest uzasadniona odniesionymi w wypadku urazami.

Strona pozwana wskazuje, iż podstawową funkcją zadośćuczynienia jest próba naprawienia negatywnych przeżyć, krzywdy, bólu i cierpienia poszkodowanego w związku z zaistnieniem zdarzenia wywołującego szkodę; celem zadośćuczynienia nie może natomiast być nadmierne wzbogacenie poszkodowanego. Odnośnie żądania odsetek wskazała, że ustalenie przez Sąd rozmiaru doznanej przez powódkę krzywdy nastąpi dopiero po zamknięciu rozprawy, według stanu rzeczy istniejącego w tym właśnie momencie, co uzasadniać z kolei będzie zasądzenie odsetek dopiero od daty wyrokowania.

Powódka następnie rozszerzyła powództwo w ten sposób, że obok roszczeń wyrażonych w pozwie wniosła zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki dodatkowych kwot z tytułu kosztów leczenia - konsultacji laryngologicznych i rehabilitacji w kwocie 1230 zł od dnia doręczenia rozszerzenia pozwu pozwanemu do dnia zapłaty oraz dalszego zadośćuczynienia w kwocie 5 000 zł- łącznie zadośćuczynienia w kwocie 15 000 zł .

Sąd ustalił następujący stan faktyczny;

Powódka B. O. (2) została poszkodowana w wypadku w 23 czerwca 2014 roku przez sprawcę ubezpieczonego u strony pozwanej w zakresie odpowiedzialności cywilnej. W chwili wypadku powódka miała 54 lata, z zawodu była pielęgniarką, pracowała w pogotowiu.

W wyniku wypadku doznała skręcenia kręgosłupa szyjnego , a po czasie ujawnił się niedosłuch ucha lewego. Z powodu odniesionych obrażeń powódka nadal się leczy, odbyła wiele serii rehabilitacji, ucho nie powróciło do stanu sprzed wypadku, zmuszona była do przejścia na emeryturę pomostową. Zarabiała 3000 zł, obecnie otrzymuje 1700 zł. Od kręgosłupa ma zdrętwiały palec, bole kręgosłupa piersiowego, , jeździ na zabiegi do O. i K., wozi ja mąż , ponieważ obecnie boi się jeździć sama. Kręgosłup boli powódkę cały czas, odczuwa zawroty głowy, pogorszyła się jej sprawność. Nie myje okien, nie może podnosić ręki, ma bóle barku . Nie pracując odczuwa brak kontaktu z ludźmi, zażywa leki przeciwbólowe, nie słyszy i odwraca się całym ciałem gdy zadawane są pytania na Sali rozpraw.

Dowód: przesłuchanie powódki K- 103

Sąd powołał biegłego ortopedę, który sporządził opinię w sprawie i złożyli ją do akt 7 marca 2018 roku. W opinii tej biegły dr nauk med. M. J. rozpoznał u powódki stan po urazie skrętnym szyjnego kręgosłupa Biegły ustalił, ze procentowy trwały uszczerbek na zdrowiu powódki, związany z wypadkiem, wynosi 5 % .Opinia opiera się na badaniu powódki, 30 letnim doświadczeniu biegłego jako chirurga urazowego i ortopedy oraz zbadanej i dołączonej dokumentacji lekarskiej.

Dowód: opinia K-127-131 , 156-157akta szkody

Biegła otolaryngolog I. J. rozpoznała u powódki szumy uszne uporczywe i długotrwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 3 % wynikający z uczestnictwa w wypadku i zaburzeń adaptacyjnych będących następstwem urazów i wypadków, w których nie doszło do trwałych uszkodzeń (...). D. w postaci niedosłuchu i szumów usznych ucha lewego powódka nie zgłaszała nigdy wcześniej , a pomimo prawidłowego leczenia niedosłuch nie ustapił i audiogram nie jest prawidłowy.

Dowód: opinia K- 172-173, 195

Biegła neurolog w opinii z dnia 2 listopada 2018 roku nie stwierdziła u powódki obrażeń neurologicznych pourazowych uzasadniających uszczerbek na zdrowiu w dziedzinie prezentowanej przez biegłą.

Dowód: opinia K- 196-199

Sąd zważył co następuje;

Powództwo zostało uwzględnione w całości.

Przyznając zadośćuczynienie Sąd kierował się dolegliwościami i poczuciem krzywdy, zgłaszanymi przez powódkę, ustalonym rozstrojem zdrowia, wskazaną przez biegłych prawidłowością leczenia, opisanymi przez powódkę i biegłych dolegliwościami bólowymi, ograniczeniami wynikającymi z urazu kręgosłupa i niedosłuchu, odczuwanymi szumami usznymi, koniecznością rezygnacji z pracy i utratą kontaktu z ludźmi, który miała powódka jako pielęgniarka pracująca w pogotowiu, a także wieloletnią rehabilitacją i trwającym do dzisiaj leczeniem.

Zgodnie z przepisem art. 822 § 1 k.p.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Na podstawie przepisu art. 445 § 1 k.c. w wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Katalog wypadków, w których można żądać zadośćuczynienia określa przepis art. 444 § 1 k.c. stanowiąc, że w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty.

O charakterze, jaki ma spełniać zadośćuczynienie wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 3 lutego 2000 r. wydanego w sprawie I CKN 969/98 (LEX 50824), stwierdzając, że zadośćuczynienie nie jest karą, lecz sposobem naprawienia krzywdy. Chodzi tu o krzywdę ujmowaną jako cierpienie fizyczne, a więc ból i inne dolegliwości oraz cierpienia psychiczne, czyli negatywne uczucia przeżywane w związku z cierpieniami fizycznymi lub następstwami uszkodzenia ciała, czy rozstroju zdrowia w postaci np. zeszpecenia, wyłączenia z normalnego życia itp. Celem zadośćuczynienia jest przede wszystkim złagodzenie tych cierpień. Winno ono mieć charakter całościowy i obejmować wszystkie cierpienia fizyczne i psychiczne, zarówno już doznane, jak i te, które zapewne wystąpią w przyszłości (a więc prognozy na przyszłość). Przy ocenie więc "odpowiedniej sumy" należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności danego wypadku, mające wpływ na rozmiar doznanej krzywdy.

Z przesłuchania powódki i opinii biegłych oraz dokumentacji medycznej, wynika, ze powódka zmuszony jest nadal się leczyć, a następnie rehabilitować.

Powódka do chwili obecnej skarży się na dolegliwości bólowe. Do chwili obecnej zgłasza bóle kręgosłupa piersiowego, od kręgosłupa ma zdrętwiały palec, jeździ na zabiegi do O. i K., wozi ja mąż , ponieważ obecnie boi się jeździć sama. Kręgosłup boli powódkę cały czas, odczuwa zawroty głowy, pogorszyła się jej sprawność. Nie myje okien, nie może podnosić ręki, ma bóle barku.

Nie pracując odczuwa brak kontaktu z ludźmi, zażywa leki przeciwbólowe, nie słyszy i odwraca się całym ciałem gdy zadawane są pytania na Sali rozpraw.

Jako pielęgniarka zarabiała 3000 zł , emerytura, która otrzymuje wynosi około 1700 zł.

Kwota zadośćuczynienia jest adekwatna do poczucia krzywdy i cierpień powódki B. O. (1) przy uwzględnieniu opisanych przez biegłych i odczuwanych przez powódkę dolegliwości, ograniczeń, zmniejszenia aktywności, rezygnacji z pracy, konieczności przejścia na emeryturę i czekającego powódkę dalszego leczenia.

O kosztach orzeczono mając na względzie wynik sprawy, na podstawie art.98 k.p.c.