Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2018 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: SSR Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 października 2018 r. w G. sprawy z powództwa Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. S. z siedzibą w G. przeciwko W. K.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego W. K. na rzecz powoda Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. S. z siedzibą w G. kwotę 25.409,12 zł (dwadzieścia pięć tysięcy czterysta dziewięć złotych dwanaście groszy) z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, lecz nie wyższymi niż odsetki maksymalne w rozumieniu art. 359 § 2 ¹ k.c., za okres od dnia 29 listopada 2017 r. do dnia zapłaty;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  zasądza od pozwanego W. K. na rzecz powoda Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. S. z siedzibą w G. kwotę 3.935 zł (trzy tysiące dziewięćset trzydzieści pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 458/18

UZASADNIENIE

STAN FAKTYCZNY

W dniu 12 marca 2014 r. pomiędzy Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo-Kredytową im. F. S. z siedzibą w G. a W. K. doszło do zawarcia umowy pożyczki nr (...). Umowa została zawarta na okres od 12 marca 2014 r. do 11 lutego 2024 r. Całkowita kwota pożyczki wynosiła 30.000 zł. Koszty udzielenia pożyczki to: 40 zł (opłata przygotowawcza), prowizja (2.700 zł), opłata za wypłatę pożyczki przelewem (75,62 zł). Pożyczka była oprocentowana zmienną stopą procentową (w chwili zawarcia umowy: 14% w skali roku), zależną od zmian stopy kredytu lombardowego NBP. Maksymalną granicą stopy oprocentowania pożyczki była czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP. Umowa mogła być wypowiedziana przez pożyczkodawcę z 30-dniowym terminem wypowiedzenia i postawieniem całej zaległości w stan natychmiastowej wymagalności (wraz z odsetkami). Podstawą wypowiedzenia mogło być istnienie zaległości w zapłacie pełnych rat za co najmniej dwa okresy płatności po uprzednim wezwaniu do uregulowania zaległości w terminie nie krótszym niż 7 dni. Spłaty zostały rozłożone na 119 rat (118 równych – po 482,78 zł i ostatnia – w kwocie 481,65 zł).

Dowód: umowa, k. 32-37

regulamin, k. 38-43

tabela opłat i prowizji, k. 44

harmonogram spłat, k. 46-48

Wobec zaprzestania spłat w 2017 r. pozwany był dwukrotnie wzywany do uregulowania zaległości. Następnie wobec istnienia zaległości przekraczającej dwa okresy płatności umowa została wypowiedziana pismem z dnia 13 września 2017 r. (przesyłka zwrócona jako nie podjęta w dniu 5 października 2017 r.).

Dowód: wezwania do dowodami doręczeń, k. 51-54

wypowiedzenie z dowodem doręczenia, k. 49-50

Aktualna wysokość zadłużenia pozwanego to: 23.766,96 zł tytułem zaległego kapitału, 1.307,31 zł (odsetki umowne), 202,86 zł (odsetki karne), opłaty windykacyjne (131,99 zł).

Dowód: umowa, k. 32-37

regulamin, k. 38-43

tabela opłat i prowizji, k. 44

harmonogram spłat, k. 46-48

aktualny harmonogram stanu spłat, k. 75

zestawienie naliczania odsetek i opłat windykacyjnych, k. 76

historia operacji na rachunku rozliczeniowym, k. 55-63

OCENA DOWODÓW

Dokumenty prywatne przedstawione przez powoda w sposób wszechstronny i precyzyjny obrazują treść stosunku prawnego stron, powstanie zaległości, wezwania do zapłaty, wypowiedzenie umowy i aktualny stan zaległości. Najbardziej szczegółowo stan rozrachunków pomiędzy stronami obrazuje historia operacji na rachunku rozliczeniowym przeznaczonym do obsługi pożyczki (k. 55-63), która potwierdza fakt wypłaty pożyczki (po pobraniu jej kosztów, prowizja i opłaty), następnie – początkowo – spłacanie pożyczki, późniejsze zaprzestanie spłat. Dodatkowe objaśnienia powoda z kart 71-74 w przejrzysty sposób tłumaczą poprawną metodologię wyliczenia kwoty dochodzonej pozwem – zgodnie z treścią umowy stron (oraz stanowiącym jej integralną część: regulaminem oraz tabelą opłat i prowizji).

KWALIFIKACJA PRAWNA

Powództwo jest prawie w całości zasadne. Pozwany nie przedstawił żadnych uzasadnionych argumentów oraz dowodów podważających zasadność powództwa. Przedawnienie nie nastąpiło, gdyż wypowiedzenie umowy nastąpiło w 2017 r. (w tym samym roku został wniesiony pozew). Wcześniej nie było podstaw do wypowiedzenia, gdyż do pierwszej połowy 2017 r. pożyczka była spłacana. Treść umowy pożyczki oraz wezwań i wypowiedzeń została przedstawiona w formie odpisów potwierdzonych za zgodność przez reprezentującego powoda radcę prawnego, a więc ma walor równorzędny dokumentom urzędowym. Sposób naliczenia zaległości także – co już omówiono wyżej – został przedstawiony i udokumentowany w przejrzysty i zrozumiały sposób. Zarzut nieważności umowy w ogóle nie został sensownie uzasadniony.

Powództwo uznano za niezasadne jedynie w zakresie nieuwzględnienia w treści pozwu poprawnego limitu wysokości odsetek maksymalnych z art. 359 § 2 ¹ k.c. W pozwie przyjęto limit wysokości odsetek z art. 481 § 2 ¹ k.c., co zdaniem Sądu jest błędne, bo w tym wypadku mamy do czynienia z odsetkami umownymi (tj. wynikającymi z umowy cywilnoprawnej). Jeżeli więc chodzi o odsetki regulowane przepisem art. 359 k.c., to odwołanie się do limitów z innego typu odsetek (za opóźnienie, art. 481 k.c.) nie jest poprawne jurydycznie, gdyż miesza oba te porządki.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w punkcie I. sentencji na mocy art. 720 § 1 k.c., art. 359 § 2 ¹ k.c.

W pozostałym zakresie powództwo oddalono na mocy art. 481 § 2 ¹ k.c. a contrario ( punkt II. sentencji).

KOSZTY

Powód uległ jedynie co do bardzo nieznacznej części zgłoszonego w pozwie roszczenia, stąd zasądzono na jego rzecz całość należnych kosztów na mocy art. 100 k.p.c. ( punkt III. sentencji). Składa się nań: opłata sądowa od pozwu: 318 zł, opłata za czynności radcy prawnego w stawce minimalnej (3.600 zl, § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, ze zm.), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł).