Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 14 listopada 2018 r.

Sąd Rejonowy w Opolu Wydział IX Cywilny w składzie:

Przewodniczący: ASR Anna Skupińska

po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2018 r. w Opolu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa P. P.

przeciwko Hucie (...) sp. z o.o.

o zapłatę

w przedmiocie skargi na punkt II postanowienia referendarza sądowego z dnia 3 października 2018 r., wydanego w sprawie IX Nc 1193/18

postanawia:

1.  zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że zasądzić od strony pozwanej Huty (...) sp. z o.o. na rzecz powoda P. P. kwotę 2417 zł (dwa tysiące czterysta siedemnaści złotych) z tytułu zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 2400 zł (dwa tysiące czterysta złotych) z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

2.  oddalić wniosek o zwrot opłaty od skargi na orzeczenie referendarza sądowego.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 3 października 2018 r. referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Opolu, w sprawie IX Nc 1193/18, umorzył postępowanie (punkt I) oraz zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2808,50 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 2417 zł kosztów zastępstwa procesowego i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa (punkt II). Skargę na punkt II powyższego postanowienia wniosła strona pozwana wskazując, że należało zasądzić od niej jedynie kwotę 2417 zł, gdyż opłata od pozwu powinna zostać zwrócona powodowi. Wniosła również o zwrot opłaty od skargi w związku z oczywistym naruszeniem prawa.

Sąd zważył, co następuje:

Skarga zasługuje na uwzględnienie w zakresie obejmującym orzeczenie w przedmiocie kosztów postępowania. Niezasadny był natomiast wniosek o zwrot opłaty na podstawie art. 79 ust. 1 pkt 1 lit f ustawy z dnia 28 lipca 2005 r., o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 300 z późn. zm.).

Zgodnie z treścią art. 398 ²³ § 1 k.p.c. rozpoznając skargę na postanowienie referendarza w przedmiocie kosztów sądowych lub kosztów procesu oraz na postanowienie o odmowie ustanowienia adwokata lub radcy prawnego, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone postanowienie referendarza sądowego utrzymuje w mocy albo je zmienia. W sprawach, o których mowa w § 1, wniesienie skargi na postanowienie referendarza sądowego wstrzymuje wykonalność tego postanowienia. Sąd rozpoznaje skargę w składzie jednego sędziego, jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu (§ 2).

Zasądzenie od pozwanej na rzecz strony powodowej kosztów postępowania uzasadnione jest zaspokojeniem roszczenia w toku postępowania, co jest równoznaczne z przegraniem sprawy. Zasadą jest (art. 203 § 2 k.p.c.), że w wypadku cofnięcia pozwu obowiązek zwrotu kosztów procesu na rzecz pozwanego, na jego żądanie, obciąża powoda bez względu na przyczynę cofnięcia. Jednakże dopuszczalne jest odstępstwo od tej zasady w sytuacji, gdy powód wykaże, że wystąpienie z powództwem było niezbędne dla celowego dochodzenia praw lub celowej obrony, z uwzględnieniem okoliczności istniejących w dacie wytoczenia pozwu. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy cofnięcie pozwu jest konsekwencją zaspokojenia przez pozwanego wymagalnego w chwili wytoczenia powództwa roszczenia powoda. W rozumieniu przepisów o kosztach procesu (art. 98 k.p.c.) pozwanego należy uznać wówczas za stronę przegrywającą sprawę (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 kwietnia 2012 r., sygn. II CZ 208/11).

W świetle powyższego strona pozwana zobowiązana jest zwrócić powodowi poniesione przez niego koszty postępowania, na które składają się wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 2400 zł, ustalone na podstawie § 3 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r., poz. 1804 z późn. zm), wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa (17 zł). Słusznie natomiast podnosi strona pozwana, że zgodnie z treścią art. 79 ust. 1 pkt 1 lit b ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, sąd z urzędu zwraca stronie całą uiszczoną opłatę od pisma odrzuconego lub cofniętego, jeżeli odrzucenie lub cofnięcie nastąpiło przed wysłaniem odpisu pisma innym stronom, a w braku takich stron - przed wysłaniem zawiadomienia o terminie posiedzenia. W niniejszej sprawie pozew został cofnięty przed wysłaniem jego odpisu stronie pozwanej. W takiej sytuacji powodowi należało zwrócić, na podstawie powyższej regulacji, kwotę 1566 zł i nie było podstaw do obciążania częścią tej sumy pozwanej spółki.

W świetle powyższego orzeczono jak w punkcie 1 sentencji postanowienia.

W ocenie Sądu w realiach niniejszej sprawy nie znajduje natomiast zastosowania art. 79 ust. 1 pkt 1 lit. f powyższego aktu prawnego. Nie można uznać, że postanowienie z dnia 3 października 2018 r. obarczone jest kwalifikowaną wadą, naruszającą podstawowe przepisy i zasady prawa. W świetle powyższego orzeczono jak w punkcie 2 sentencji postanowienia.

Na marginesie dostrzec należy, że skarżącej zostanie zwrócona, na podstawie art. 80 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, kwota 70 zł. W myśl art. 25 ust. 2 tego aktu prawnego, opłatę od skargi na orzeczenie referendarza pobiera się w wysokości opłaty od wniosku o wydanie tego orzeczenia, nie więcej jednak niż 100 złotych. Mając na uwadze wartość przedmiotu zaskarżenia uznać należy, że opłata od skargi wynosi 30 zł.

.

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować postanowienie,

2.  odpis postanowienia doręczyć:

-(...)

-(...)

3.  (...)

4.  (...)

5.  (...)