Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 września 2018 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 września 2018 r. w G.

sprawy z powództwa M. K.

przeciwko S. W.

o bezpodstawne wzbogacenie

I.  Zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 1400 złotych (jeden tysiąc czterysta złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 30 maja 2018 roku do dnia zapłaty.

II.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie.

III.  Zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 357 złotych (trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

I C 612/18

UZASADNIENIE

Powódka M. K. domagała się zasądzenia od pozwanego S. W. kwoty 1400 zł wraz z odsetkami ustawowymi i kosztami postępowania, z tytułu zwrotu nienależnego świadczenia, jakie powstało na skutek realizacji obowiązku alimentacyjnego powódki względem pozwanego, wynikającego z nieprawomocnego, lecz zaopatrzonego w rygor natychmiastowej wykonalności wyroku Sądu Rejonowego w Gdyni, który następnie został zmieniony przez Sąd II instancji.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa zarzucając, że alimenty były uiszczane przez powódkę w oparciu o orzeczenie sądu, zaś pozwany znajduje się w tak trudnej sytuacji finansowej,, że nie ma z czego ich zwrócić.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka, jako córka pozwanego, została zobowiązana nieprawomocnym wyrokiem Sadu rejonowego w Gdyni z 3 lipca 2017 r. w sprawie III RC 456/16, do świadczenia na jego rzecz alimentów w kwocie 200 zł miesięcznie począwszy od 1 lipca 2017 r. Wyrok zaopatrzony został w rygor natychmiastowej wykonalności.

Powódka uiszczała alimenty na rzecz pozwanego zgodnie z treści ww wyroku przez okres 7 miesięcy (do stycznia 2018 r.).

Wyrokiem z 2 lutego 2018 r. wydanym w sprawie II 1 Ca 447/17 Sąd Okręgowy w Gdańsku zmienił wyrok Sądu Rejonowego w Gdyni i oddalił powództwo. W uzasadnianiu wyroku wskazano, iż roszczenie powoda (w niniejszej sprawie pozwanego) był sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, jako że S. W. w żaden sposób nie interesował się córką przez pierwsze 28 lat jej życia., Powódka żyła w biedzie, była wychowywania przez dziadka, który nie był w stanie zaspokoić jej podstawowych potrzeb., Pozwany nawiązał pierwszy kontakt z powódką, kiedy miała 28 lat, zatrudnił ja w swojej firmie tylko po to, aby mieć zaufaną osobę , która będzie sprawowała kontrolę nad przedsiębiorstwem, podczas gdy sam w tym czasie prowadził hulaszczy tryb życia i nadużywał alkoholu.

/okoliczności bezsporne, ustalone na podstawie wyroków SR w Gdyni w sprawie III RC 456/16, SO w Gdańsku w sprawie II 1 Ca 447/17, dowody wpłat i przelewów – k. 27 – 33/

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny był w sprawie bezsporny, w związku z czym jej rozstrzygnięcie zależało wyłącznie od prawnej oceny ustalonych okoliczności faktycznych.

Podstawą prawna żądania powódki był przepis art. 410 k.c., przewidujący po stronie pozwanego obowiązek zwrotu nienależnego świadczenia.. Zgodnie z a przepisem art. 410 § 2 k.p.c. świadczenie staje się nienależne, jeżeli jego podstawa prawna odpadła.

W niniejszej sprawie bezspornym było, że powódka świadczyła na rzecz pozwanego alimenty w łącznej kwocie 1400 zł na podstawie nieprawomocnego, lecz zaopatrzonego w rygor natychmiastowej wykonalności wyroku Sądu Rejonowego w Gdyni. Wyrok ten został następnie zmieniony, a powództwo pozwanego S. W., oddalone . W konsekwencji uiszczone na podstawie nieprawomocnego wyroku alimenty stały się świadczeniem nienależnym, zaś pozwany od początku powinien był liczyć się z koniecznością zwrotu wpłacanych na jego rzecz kwot, skoro wpłacane były jedynie z uwagi na nadany wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności.

Sąd nie dopatrzył się żadnych powodów do zakwestionowania roszczenia powódki w oparciu o treść art. 5 k.c. Pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty powołał się wprawdzie na swoja trudną sytuację materialną, jednakże nie stawił się w celu złożenia zeznań, co spowodowało pominięcie dowodu w tym zakresie. W konsekwencji pozwany, wbrew obciążającemu go ciężarowi dowodu nie wykazał żadnych okoliczności, które pozwalałyby uznać roszczenie powódki za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Jednocześnie zaś treść uzasadnienia wyroku Sądu II Instancji, oddalającego powództwo o zapłatę alimentów, nie pozostawia żadnych wątpliwości co do słuszności żądania powódki w aspekcie moralnym. Sąd rozpoznający niniejszą sprawę w pełni podziela pogląd iż rodzić, który z własnego wyboru w żaden sposób nie interesuje się własnym dzieckiem, narażając je na brak zaspokojenia podstawowych potrzeb, nie ma moralnego prawa do tego, aby od dorosłego już dziecka domagać się dostarczania środków utrzymania w jakimkolwiek wymiarze. Wystarczy tylko wskazać, że – jak wynika z uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku w sprawie II 1 Ca 447/17 niedostatek pozwanego jest konsekwencją dokonywanych przez niego wyborów życiowych. Niedostatek powódki, kiedy miała 2,5 czy 10 lat nie mógł wynikać z podejmowanych przez nią decyzji, a był również w dużej mierze konsekwencja wyborów dokonanych przez pozwanego.

Z powyższych względów, najprostsze poczucie sprawiedliwości nie pozwalało na uwzględnienie stanowiska pozwanego.

Powództwo oddalone zostało jedynie w zakresie zadania odsetek ustawowych za okres poprzedzający doręczenie pozwu, ponieważ zgodnie z art. 455 k.c. roszczenie powódki stało się wymagalne z chwila wezwania wierzyciela, a pierwszym takim wezwanemu w sprawie było doręczenie pozwanemu odpisu pozwu. które nastąpiło 29 maja 2018 r. W konsekwencji pozwany popadł w opóźnienie od 30 maja 2018 r. i od tego dnia zgodnie z art. 481 k.c. popadł w opóźnienie.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art.98 k.p.c. obciążając nimi w całości pozwanego. Na ich wysokość składała się opłata od pozwu w kwocie 70 zł, wynagrodzenie pełnomocnika profesjonalnego kwocie 270 zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.