Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 lutego 2019r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2019r. w S.

odwołania B. K.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 15 czerwca 2018 r. Nr (...)

w sprawie B. K.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o prawo do emerytury rolniczej

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 541/18

UZASADNIENIE

Decyzją z 15 czerwca 2018r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, działając na podstawie ustawy z dnia 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2017r. poz. 2336) odmówił B. K. prawa do emerytury rolniczej wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił wymaganego okresu podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu w wymiarze co najmniej 25 lat, a jedynie 21 lat, 2 miesiące i 10 dni.

Odwołanie od w/w decyzji złożył ubezpieczony B. K. wnosząc o jej zmianę i ustalenie, że przysługuje mu prawo do emerytury rolniczej. W uzasadnieniu stanowiska wskazał, iż do stażu pracy powinny mu zostać doliczone okresy, kiedy podlegał ubezpieczeniu społecznemu rolników jako domownik, tj. od 12.01.1984r. do 2.11.1987r., od 1.01.1988r. do 31.05.1988r. oraz od 1.11.1988r. do 28.02.1989r. Wyjaśnił, iż w w/w okresach stale i w wymiarze znaczącym dla funkcjonowania gospodarstwa wykonywał wszelkie prace związane z jego prowadzeniem, a jedynie dorywczo podejmował zatrudnienie poza rolnictwem (odwołanie ubezpieczonego k.1 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji (odpowiedź na odwołanie k. 4-5 akt sprawy).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Ubezpieczony B. K., ur. (...), podlegał ubezpieczeniu społecznemu rolników w okresie od 2.01.1965r. do 2.01.1971r., od 1.01.1984r. do 30.09.1995r. oraz od 10.06.1996r. do 31.03.2004r., w tym jako domownik od 2.01.1965r. do 2.01.1971r. oraz od 1.01.1984r. do 31.12.1990r. (bezsporne-zaświadczenie KRUS k. 5 akt KRUS).

Wcześniej, dnia 20 marca 2015 r., po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego B. K. wystąpił z wnioskiem do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o emeryturę.

Decyzją z 17 kwietnia 2015r. Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury na podstawie art. 24 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych od dnia 01.03.2015r. i ustalił jej wysokość na podstawie art. 26 tej ustawy na kwotę 1094,58 zł brutto i do wysokości tak wyliczonej emerytury doliczył ubezpieczonemu zwiększenie z tytułu opłacania składek na FUSR w kwocie 173,89 zł, tj. za okres 19 lat i 9 miesięcy. Łącznie wysokość świadczenia ustalono na kwotę 1268,47 zł brutto (kopia decyzji z 17.04.2015r. k.20 akt KRUS). Emerytura przyznana ubezpieczonemu przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. jest wypłacana ubezpieczonemu od 01.08.2015r. do nadal (okoliczność niesporna, pismo ZUS z 4.06.2018r. k.44 akt KRUS oraz pismo ZUS z 4.06.2018r. k.44 akt KRUS).

Decyzją z dnia 14 marca 2018 r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił przyznania B. K. prawa do emerytury rolniczej wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił 25 lat okresów podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu. ZUS odmówił ubezpieczonemu zaliczenia okresów: od 12.01.1984r. do 2.11.1987r., od 1.01.1988r. do 31.05.1988r. oraz od 1.11.1988r. do 28.02.1989r. wskazując, że ubezpieczony - urodzony po 1948r. nie ma możliwości łączenia okresów ubezpieczenia z tytułu podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników jako domownik i jednocześnie innemu ubezpieczeniu z tytułu zatrudnienia poza rolnictwem. Dodatkowo organ rentowy podkreślił, iż praca ubezpieczonego w gospodarstwie rolnym rodziców nie była jego głównym źródłem utrzymania w myśl art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1982r. o ubezpieczaniu społecznym rolników indywidulanych i ich rodzin (Dz. U. z 1989r. Nr 24, poz. 133). Organ rentowy zaliczył natomiast okresy: od 2.01.1965r. do 2.01.1971r. z tytułu pracy w gospodarstwie rolnym rodziców, a także okresy pracy we własnym gospodarstwie rolnym, tj. od 1.01.1984r. do 11.01.1984r., od 3.11.1987r. do 31.12.1987r., od 1.06.1988r. do 31.10.1988r., od 1.03.1989r. do 30.09.1995r., od 1.04.1996r. do 31.03.2004r., czyli łącznie 21 lat, 2 miesiące i 10 dni (zaskarżona decyzja z 15.06.2018r. k.47-47v akt KRUS).

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie. Ustalony przez Sąd stan faktyczny jest bezsporny.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie B. K., nie jest zasadne i podlega oddaleniu.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników emerytura rolnicza przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)osiągnął wiek emerytalny; wiek emerytalny kobiety wynosi 60 lat, a mężczyzny 65 lat;

2)podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez okres co najmniej 25 lat, z uwzględnieniem art. 20.

W sprawie bezsporne jest, że w dacie wystąpienia z wnioskiem o emeryturę rolniczą, tj. w dniu 7 maja 2018r. ubezpieczony osiągnął wymagany wiek emerytalny wnoszący co najmniej 65 lat. W sprawie powstał natomiast spór co do tego, czy ubezpieczony legitymuje się wymaganym przez ustawę okresem ubezpieczenia wynoszącym co najmniej 25 lat. Organ rentowy stanął na stanowisku, że ubezpieczony nie posiada wymaganego okresu ubezpieczenia, gdyż w okresach: od 12.01.1984r. do 2.11.1987r., od 1.01.1988r. do 31.05.1988r. oraz od 1.11.1988r. do 28.02.1989r. jednocześnie podlegał ubezpieczeniu społecznemu rolników jako domownik oraz innemu ubezpieczeniu z tytułu pracy poza rolnictwem. W tych zaś okolicznościach organ renty stwierdził, że w/w okresy ubezpieczenia społecznego rolników jako domownika nie mogą być przyjęte do ustalenia prawa do emerytury rolniczej, co powoduje, że do ustalenia tego prawa mogą być przyjęte jedynie okresy pracy ubezpieczonego w gospodarstwie rolnym rodziców oraz we własnym gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16. roku życia ,tj. okresy od 2.01.1965r. do 2.01.1971r., od 1.01.1984r. do 11.01.1984r., od 3.11.1987r. do 31.12.1987r., od 1.06.1988r. do 31.10.1988r., od 1.03.1989r. do 30.09.1995r., od 1.04.1996r. do 31.03.2004r. (vide: ustalenia faktyczne). Suma wskazanych okresów wynosi jednak 21 lat, 2 miesiące i 10 dni, a zatem jest niewystarczająca do nabycia emerytury rolniczej (zaskarżona decyzja z 15.06.2018r. k.47-47v akt KRUS).

Analizując okoliczności sprawy Sąd doszedł do przekonania, że stanowisko organu rentowego jest uzasadnione. Niesporne jest, że w w/w okresach ubezpieczony podlegał ubezpieczeniu społecznemu rolników jako domownik, a także jednocześnie innemu ubezpieczeniu społecznemu w związku z zatrudnieniem poza rolnictwem (świadectwa pracy z 10.06.1996r. 2.11.1987r., 19.05.2004r., 28.08.2015r., zaświadczenie zakładu pracy z 22.12.1983r. k.14-19 akt sprawy oraz pismo ZUS z 4.06.2018r. k.44 akt KRUS). Nie ulega wątpliwości, że okresy ubezpieczenia, które zostały uwzględnione do ustalenia prawa do emerytury na podstawie odrębnych przepisów – tu z tytułu zatrudnienia poza rolnictwem oraz współpracy przy prowadzeniu działalności gospodarczej, na podstawie przepisów ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z FUS, -nie mogą być zaliczone ponownie do ustalenia prawa do emerytury rolniczej, mimo opłaconych składek na FUSR.

Zauważyć należy, iż zgodnie z art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1982r. o ubezpieczaniu społecznym rolników indywidulanych i ich rodzin (Dz. U. z 1989r. Nr 24 poz.133) za domownika uważa się członków rodziny rolnika i inne osoby pracujące w gospodarstwie rolnym, jeżeli pozostają we wspólnym gospodarstwie domowym z rolnikiem, ukończyły 16 lat, nie podlegają obowiązkowi ubezpieczenia na podstawie innych przepisów, a ponadto praca w gospodarstwie rolnym stanowi ich główne źródło utrzymania.

Nadto, z mocy art. 16 ust. 3 ustawy o ubezpieczaniu społecznym rolników (Dz. U. z 2019r. poz. 299) nie podlega ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu domownik, jeżeli podlega innemu ubezpieczeniu.

Z kolei przepis art. 20 ust. 1 i 3 w/w ustawy stanowi, że do okresów ubezpieczenia wymaganych zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 zalicza się okresy:

1) podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników indywidualnych i członków ich rodzin w latach 1983-1990;

2) prowadzenia gospodarstwa rolnego lub pracy w gospodarstwie rolnym, po ukończeniu 16. roku życia, przed dniem 1 stycznia 1983 r.;

3) od których zależy prawo do emerytury zgodnie z przepisami emerytalnymi.

Z tym, że przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się do osób urodzonych po dniu 31 grudnia 1948r. (ust. 3).

Odnosząc powyższe uregulowania do okoliczności niniejszej sprawy zauważyć należy, iż w przypadku ubezpieczonego ur. (...), nie istnieje możliwość zaliczenia do stażu ubezpieczeniowego okresów od 12.01.1984r. do 2.11.1987r., od 1.01.1988r. do 31.05.1988r. oraz od 1.11.1988r. do 28.02.1989r., gdyż w przypadku osób urodzonych po dniu 31 grudnia 1948r. przy ustaleniu prawa do emerytury rolniczej nie zalicza się okresów podlegania innemu ubezpieczeniu z tytułu zatrudnienia poza rolnictwem (pismo ZUS z 4.06.2018r. k.44 akt KRUS). Ponadto wskazać także należy, iż po zmianach do ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników wprowadzonych ustawą o emeryturach kapitałowych z dnia 21 listopada 2008r. (Dz. U. z 2018r. poz.926), osoby urodzone po 31 grudnia 1948r. nie mają możliwości łączenia ubezpieczenia w KRUS i ZUS.

Podkreślić należy, że ubezpieczony od dnia 1 marca 2015r. uprawniony jest do emerytury na podstawie decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z dnia 17 kwietnia 2015r. Organ rentowy ustalając wysokość świadczenia doliczył ubezpieczonemu zwiększenie z tytułu opłacania składek na FUSR w kwocie 173,89 zł, tj. za okres 19 lat i 9 miesięcy. Łącznie wysokość emerytury została ustalona na kwotę 1268,47 zł brutto (kopia decyzji z 17.04.2015r. k.20 akt KRUS).

W związku z powyższym nie zachodzą podstawy do zaliczenia ubezpieczonemu do okresu ubezpieczenia uprawniającego do emerytury rolniczej okresów: od 12.01.1984r. do 2.11.1987r., od 1.01.1988r. do 31.05.1988r. oraz od 1.11.1988r. do 28.02.1989r., co powoduje, że ubezpieczony nie wykazał 25 lat podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu, a tym samym nie spełnia przesłanek do przyznania emerytury rolniczej.

Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc orzekł jak w sentencji wyroku.