Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX U 1438/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 grudnia 2018 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Mariola Łącka

Protokolant:

Monika Holona

przy udziale

po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2018r. w Rybniku

sprawy z odwołania H. K. (K.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o ponowne przeliczenie emerytury

na skutek odwołania H. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 11 sierpnia 2016r. Znak (...)

oddala odwołanie.

Sędzia

Sygn. akt IXU 1438/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11.08.2016r Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił H. K. ponownego ustalenia wysokości emerytury ponieważ wskaźnik wysokości podstawy wymiaru obliczony z lat 1967- 1992 wynosi 188,24%.i jest niższy niż 250%

Ubezpieczony odwołał się od tej decyzji i wniósł o jej zmianę zarzucając, że nieprawidłowo przyjęto wysokości jego zarobków za lata 1950-1978r i wnosił jednocześnie o powołanie biegłego, który ustali wysokość jego wynagrodzenia za ten okres.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie.

Tutejszy Sąd wyrokiem z dnia 31.08.2017r sygn. akt IXU 1752/16 oddalił odwołanie.

Na skutek apelacji ubezpieczonego Sąd Apelacyjny w Katowicach wyrokiem z dnia 25.07.2018r. sygn. akt III AUa 2343/17 uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę tutejszemu Sądowi do rozpoznania. W uzasadnieniu wyroku Sąd Apelacyjny wskazał na wadliwość uzasadnienia Sądu I instancji. Polecił przy ponownym rozpoznaniu sprawy poczynienie precyzyjnych, spójnych ustaleń faktycznych w oparciu o zgromadzone dowody, a następnie dokonanie subsumcji stanu faktycznego do prawa materialnego.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

H. K. od 15.01.1992r jest uprawniony do emerytury górniczej. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury ubezpieczonego obliczono od zarobków z lat 1985-1987r. wynosił 335,62 %. Ubezpieczony do dnia 30.05.1992r pozostawał w zatrudnieniu w KWK (...). Od (...)ubezpieczonemu przyznano emeryturę decyzją z dnia 6.11.2015r o symbolu (...) ale zawieszono jej wypłatę jako świadczenie mniej korzystne.

W dniu (...) ubezpieczony złożył wniosek o ponowne ustalenie wysokości emerytury górniczej o symbolu (...) .Wnosił o przeliczenie świadczenia od zarobków uzyskiwanych w całości lub części po przyznaniu świadczenia. Do wniosku załączył zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu za lata 1979-1992r. z zaświadczeniem (...) Spółki (...), że nie zachowała się dokumentacja płacowa od 16.01.1970 – 1978r

( k.7 akt sprawy ).

Ubezpieczony od 6.01.1970r do 30.05.1992r był zatrudniony w KWK (...) jako górnik pod ziemią w oddziale górniczych.

( akta osobowe ).

Wcześniej od 1.08.1966r. do 25.01.1970r. pracował w KWK (...) i za lata 1967,1968,1969 w legitymacji ubezpieczeniowej ma wpisane wysokości zarobków .

( k. 13 akt sprawy ) .

W KWK” Z.” ubezpieczony wykonywał pracę w przodkach i udokumentował za okres od 6.01.1970r do 31.12.1980r - 2259 dni pracy w przodkach.

( akta osobowe i akta rentowe).

Ubezpieczony pracował w systemie trzy zmianowym .Wykonywał prace w niedziele planowe i apelowe. Otrzymywał 13 i 14 pensję.

(zeznania ubezpieczonego k. 14v – 15 akt sprawy).

Przy odtworzeniu wynagrodzenia ubezpieczonego stanowiącego podstawę wymiaru składek za lata 1971-1976 i przyjęciu, że składało się ono z wynagrodzenia zasadniczego ustalonego jako iloczyn stawki zaszeregowania osobistego i ilości dni roboczych a także dwóch niedziel ,dodatkowego wynagrodzenia z Karty Górnika, dodatków za I i II zmianę, dodatku za pracę w warunkach szczególnych tj. zapyleniu przy pracach w przodkach, dodatku za pracę w niedzielę i deputatu węglowego –wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury ubezpieczonego wyliczony od podstawy wymiaru z lat 1971-1976 i 1979- 1992 wynosi 237,75%.

( opinia biegłego J. C. k. 19-32 akt sprawy).

Ubezpieczony wniósł o uzupełnienie złożonej w sprawie opinii poprzez doliczenie premii zgodnej z § 9 Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy w związku z Załącznikiem Nr 7 do protokołu dodatkowego nr 265/PW z dnia 6.12.1968r.

W oparciu o powyższe Sąd ustalił co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie w świetle art. 110 i 110a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS ( Dz. U. z 2017r poz. 1383) .

Sąd uznał , że opinia biegłego złożona w sprawie jest przekonywująca i wyjaśnia istotne dla sprawy okoliczności. Jak wynika z zeznań ubezpieczonego był on wynagradzany w systemie akordowym a jego premia nie była stałym składnikiem wynagrodzenia. W układzie zbiorowym nie uregulowano stałej wysokości premii a jedynie wskazano jej maksymalną wysokość. Dowodzi to , że miała ona charakter uznaniowy i nie jest możliwe jej obliczenie.

Chybiony jest też zarzut ubezpieczonego o niczym nieuzasadnionych dysproporcjach między wyliczeniem biegłego a osiąganym wynagrodzeniem .

Obliczone przez biegłego wynagrodzenie i wskaźnik wysokości podstawy wymiaru H. K. za lata 1971,1972 1973r jest wyższy niż wykazane przez zakład pracy wynagrodzenie na podstawie kartotek zarobkowych za lata 1979 czy za 1991 rok .

Zasadnie biegły nie uwzględnił trzynastej pensji gdyż do dnia 1.07.1982r tj. do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 26.02.1982r o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych ( Dz. U. z 1982r. nr 7 poz. 54) była ona wypłacana spoza osobowego funduszu płac i nie stanowiła podstawy wymiaru składek . Ponieważ nie zachowała się ewidencja czasu pracy ubezpieczonego za sporny okres nie jest możliwe wyliczenie 14-tej pensji .

Zgodnie z art.116 ust.5 ustawy o emeryturach i rentach z FUS na ubezpieczonym ciąży obowiązek przedstawienia dokumentów do wyliczenia wysokości świadczenia . Biegły w oparciu o przedstawione przez ubezpieczonego i zebrane w toku postępowania sądowego dowodu odtwarzając jego wynagrodzenie mógł uwzględnić tylko te dodatki, które zostały określone w układzie zbiorowym i wskazany był w tych uregulowaniach sposób ich obliczenia.

Skoro obliczony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury ubezpieczonego wyniósł 237,75% to jest on niższy niż poprzednio obliczony wynoszący 335,63% i niższy niż 250% .

Zatem nie zostały spełnione warunki z art. 110 i 110a ustawy z dnia 17.12.2998r o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych do przeliczenia świadczenia.

Dlatego też Sąd na mocy art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołanie jako nieuzasadnione.

Sąd nie orzekł o kosztach postępowania apelacyjnego gdyż organ rentowy nie był reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika.

Sędzia: