Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lutego 2019 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Marek Jasiński

Protokolant: Małgorzata Małecka

po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2019 r. w Gdańsku

na rozprawie

sprawy z powództwa K. K.

przeciwko (...) Towarzystwu (...) z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od (...) Towarzystwa (...) z siedzibą w W. na rzecz K. K. kwotę 4 281,82 zł (cztery tysiące dwieście osiemdziesiąt jeden złotych osiemdziesiąt dwa grosze) wraz z ustawowymi odsetkami od 24 listopada 2015 r. do 31 grudnia 2015 r. oraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od (...) Towarzystwa (...) z siedzibą w W. na rzecz K. K. kwotę 1832 zł (tysiąc osiemset trzydzieści dwa złote) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 106/17

UZASADNIENIE

Pozwem z 23 stycznia 2017 r. K. K. domagała się zasądzenia od (...) Towarzystwa (...) z siedzibą w W. kwoty 4 281,82 zł wraz z ustawowymi odsetkami od 24 listopada 2015 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu według norm przepisanych.

Uzasadniając żądanie pozwu powódka wskazała, że 10 sierpnia 2014 r. doszło do zalania jej mieszkania położonego w G. przy ul. (...). Przyczyną zalania było pęknięcie wężyka doprowadzającego wodę w lokalu nr (...), mieszczącym się nad lokalem powódki. Właściciel tego mieszkania ubezpieczony był z tytułu odpowiedzialności cywilnej w pozwanym towarzystwie ubezpieczeń.

Zdaniem powódki, koszt usunięcia szkód spowodowanych zalaniem wyniósł 6 334,11 zł. W toku postępowania likwidacyjnego pozwany wypłacił jej odszkodowanie w wysokości 2 052,29 zł.

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) Towarzystwo (...) w W. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

Zdaniem pozwanego, kwota wypłaconego w postępowaniu likwidacyjnym odszkodowania w pełni zrekompensowała powstałą szkodę.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Na skutek pęknięcia wężyka doprowadzającego wodę w lokalu przy ul. (...) w G. doszło do zalania mieszkania położonego poniżej – (...) należącego do K. K.. Właścicielka lokalu nr (...) – E. W. – ubezpieczona była z tytułu odpowiedzialności cywilnej w (...) Towarzystwie (...) w W..

dowód: okoliczności bezsporne, a ponadto kopia polisy – k. 63.

W wyniku zalania, w lokalu nr (...) doszło do powstania zacieków na ścianach i sufitach oraz uszkodzeń posadzek w łazience, przedpokoju, kuchni, salonie i sypialni.

dowód: protokół szkody – k. 10-13, zeznania świadka B. P. – k. 84, przesłuchanie powódki – k. 84 v.

Szkoda została zgłoszona (...) Towarzystwa (...). W toku postępowania likwidacyjnego ubezpieczyciel uznał swoją odpowiedzialność i wypłacił K. K. odszkodowanie w wysokości 2 052,29 zł.

dowód: kosztorys – k. 14-31, decyzja o przyznaniu odszkodowania – k. 32-34.

Koszt usunięcia zniszczeń spowodowanych przez zalanie w lokalu nr (...) w G. przy ul. (...) wynosił 6 270,92 zł, a po uwzględnieniu podatku VAT, 7 713,23 zł.

dowód: opinia biegłego – k. 93-107.

Mimo przeprowadzenia postępowania reklamacyjnego oraz wezwania do zapłaty, (...) Towarzystwo (...) w W. nie wypłaciło K. K. dalszego odszkodowania.

dowód: korespondencja stron – k. 45 – 47.

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zaoferowanych przez strony dowodów w postaci wyżej wymienionych dokumentów z postępowania likwidacyjnego i kopii polisy, których autentyczność nie była w toku procesu kwestionowana przez strony, nie budziła również wątpliwości Sądu.

Za wiarygodne Sąd uznał również dowody z zeznań świadka B. P. i przesłuchania powódki, jako spójne, logiczne, wzajemnie się potwierdzające i uzupełniające, a ponadto mające potwierdzenie w wiarygodnym dowodzie z dokumentu w postaci protokołu szkody. Wersję przedstawioną przez świadka i powódkę potwierdziły również dokonane przez biegłego oględziny.

Za w pełni wiarygodny dowód w sprawie Sąd uznał również opinię biegłego z zakresu budownictwa M. Ś.. Opinia została sporządzona przez biegłego sądowego posiadającego odpowiednią wiedzę i doświadczenie. Jest jasna, spójna, zaś wnioski opinii zostały należycie umotywowane w jej części opisowej. Opinia w pełni odpowiada na pytanie postawione w tezie dowodowej postanowienia o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego. Opinia nie była również kwestionowana przez strony.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Powódka wywodziła swe roszczenie z tytułu umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, jaka łączyła osobę odpowiedzialną za powstanie szkody – właścicielkę lokalu nr (...) – z pozwanym towarzystwem ubezpieczeń. Zgodnie z przepisem art. 822 § 1 k.c., przez umowę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której zawarta została umowa ubezpieczenia.

Podkreślenia wymaga, że w toku postępowania likwidacyjnego pozwany uznał co do zasady swoją odpowiedzialność i wypłacił powódce bezsporną część odszkodowania. Istota sporu sprowadzała się do oceny zakresu szkód powstałych w lokalu powódki w wyniku zalania i wysokości technicznie i ekonomicznie uzasadnionych kosztów ich usunięcia. Jak wynika z ustalonego w sprawie stanu faktycznego, zakres uszkodzeń, a w konsekwencji koszt prac koniecznych do ich usunięcia wynosił 7 713,23 zł (z VAT). Zasadne było zatem roszczenie powódki o zapłatę kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy kosztami przywrócenia jej mieszkania do stanu sprzed szkody i wypłaconym jej dotychczas odszkodowania. Zgodnie bowiem z przepisem art. 363 § 1 zd. 1 k.c., naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Stosownie natomiast do przepisu art. 363 § 2 k.c., jeżeli naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili.

Mając na uwadze, że roszczenie dochodzone pozwem zostało przez powódkę wykazane zgodnie z zasadami rozkładu ciężaru dowodu (art. 6 k.c., art. 232 zd. 1 k.p.c.), Sąd uwzględnił powództwo w całości, również co do ustawowych odsetek za opóźnienie (art. 481 § 1 i 2 k.c.).

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.c., kierując się zasadą odpowiedzialności za jego wynik, uznając pozwanego za stronę przegrywającą spór w całości, a w konsekwencji zobowiązaną do zwrotu powódce na jej żądanie celowych kosztów dochodzenia swoich praw, na które złożyła się opłata sądowa od pozwu, koszty zastępstwa procesowego oraz wykorzystana część zaliczki na poczet kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego.

Sygn. akt I C 106/17

ZARZĄDZENIE

(...)

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

(...)