Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 września 2018 r.

Sąd Rejonowy w Brzezinach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Ewa Wojciechowska

Protokolant: st. sekr. sąd. Dorota Kurczewska, stażysta Paulina

Strzyżewska

przy udziale prokuratora: Macieja Ołubka, Waldemara Dróżdż

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 5 marca 2018r., 30 kwietnia 2018r., 23 lipca 2018r., 17 września 2018 r.

sprawy:

R. J.

s. D., V. z domu T.

ur. (...) w m. B.

J. T.

s. S., E. z domu W.

ur. (...) w m. B.

oskarżonych o to, że:

w okresie czasu od 15 listopada 2016 roku do 10 marca 2017 roku w K., woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu w krótkich odstępach czasu i z góry powziętym zamiarem obrobił szereg grobów w ten sposób, iż dokonał kradzieży wazonów wytworzonych ze stopu metali w tym na szkodę Z. K. o wartości 400 złotych, na szkodę M. R. o wartości 500 złotych, na szkodę B. S. i B. L. o wartości 500 złotych, na szkodę H. D. o wartości co najmniej 500 złotych, na szkodę Z. B. o wartości 500 złotych, na szkodę M. C. o wartości 400 złotych , na szkodę T. M. oraz W. M. o wartości 300 złotych, na szkodę P. J. o wartości co najmniej 300 złotych, na szkodę Z. H. o wartości 300 złotych, na szkodę J. W. (1) o wartości 200 złotych, oraz o wartości 300 złotych, na szkodę K. F. o wartości 1.000 złotych, na szkodę J. Ś. o wartości 900 złotych oraz na szkodę K. K. (2) o wartości 500 złotych

tj. o czyn z art. 262 § 2 kk w związku z art. 12 kk

1.  R. J. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 262 § 2 kk w związku z art. 12 kk i za to na podstawie art. 262§2 kk wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

2.  na podstawie art. 69§1 kk i art. 70§1 kk wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 2 (dwóch) lat,

3.  na podstawie art. 72§1 pkt 1 kk zobowiązuje oskarżonego R. J. do informowania sądu o przebiegu okresu próby na piśmie co 6 (sześć) miesięcy,

4.  J. T. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 262 § 2 kk w związku z art. 12 kk i za to na podstawie art. 262§2 kk wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

5.  na podstawie art. 46§1 kk zasądza solidarnie od oskarżonych R. J. i J. T. tytułem naprawienia szkody na rzecz:

-

Z. K. kwotę 400 (czterysta) złotych,

-

M. R. kwotę 500 (pięćset) złotych,

-

B. S. i B. L. łączną kwotę 500 (pięćset) złotych,

-

H. D. kwotę 500 (pięćset) złotych,

-

Z. B. kwotę 500 (pięćset) złotych,

-

M. C. kwotę 400 (czterysta) złotych ,

-

T. M. oraz W. M. łączną kwotę 300 (trzysta) złotych,

-

P. J. kwotę 300 (trzysta) złotych

-

Z. H. kwotę 300 (trzysta) złotych,

-

J. W. (1) kwotę 500 (pięćset) złotych,

-

K. F. kwotę 1.000 (jeden tysiąc) złotych,

-

J. Ś. kwotę 900 (dziewięćset) złotych

-

K. K. (2) kwotę 500 (pięćset) złotych

6.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz kancelarii adwokackiej adw. Krzysztofa Ostrowskiego kwotę 840 (osiemset czterdzieści) złotych tytułem nieopłaconych kosztów obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu oraz kwotę 193,20 (sto dziewięćdziesiąt trzy 20/100) złotych tytułem podatku od towarów i usług VAT,

7.  zwalnia oskarżonych od ponoszenia kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

Oskarżeni J. T. i R. J. w okresie czasu od 15 listopada 2016 roku do 10 marca 2017 roku w K. dokonali kradzieży wazonów wytworzonych ze stopu metali, przytwierdzonych do grobów na cmentarzu w K.. Pokrzywdzonymi wskutek ich działania zostali : Z. K. na której szkodę skradli wazon wartości 400zł, M. R.- wazon o wartości 500 złotych, B. S. i B. L.- wazon o wartości 500 złotych, H. D.- wazon o wartości co najmniej 500 złotych, Z. B.- wazon o wartości 500 złotych, M. C. -wazon o wartości 400 złotych , T. M. oraz W. M. -wazon o wartości 300 złotych, P. J.- wazon o wartości co najmniej 300 złotych, Z. H.- wazon o wartości 300 złotych, J. W. (1) – wazony o wartości 200 złotych i 300 złotych, K. F.- wazon o wartości 1.000 złotych, J. Ś.- wazon o wartości 900 złotych ,K. K. (2)- wazon o wartości 500 złotych

( zeznania H. D. k.292,Z. K. k.292,B. S. k.293, J. U. k.293, Z. B. k.293, K. K. (3) k.293, K. F. k.294,Z. H. k.295, P. J. k.25, J. W. (1) k.295, K. K. (2) k.296, J. Ś. k.296, T. M. k.330 ).

Oskarżeni skradzione wazony tłukli przy pomocy młotka na małe części aby nie można było rozpoznać , iż są to wazony z cmentarza i sprzedawali je w punkcie skupu złomu. ( zeznania C. F. k. 350, wyjaśnienia oskarżonego R. J. k.170, J. T. k.171).

Oskarżony J. T. ma 30 lat, uzyskał wykształcenie średnie, z zawodu jest blacharzem-dekarzem, zatrudniony jest w firmie (...), aktualnie przebywa na zasiłku chorobowym, nie posiada majątku, jest kawalerem, na utrzymaniu posiada jedno dziecko, nie był leczony psychiatrycznie, leczył się neurologicznie, był karany. Rozpoznano u niego zespół uzależnienia od alkoholu, w czasie dokonywania zarzuconego mu czynu rozumiał jego znaczenie i mógł pokierować swoim postępowaniem. ( dane osobowo-poznawcze k278, dane o karalności k.302-303, opinia sądowo-psychiatryczna k.308-310).

Oskarżony składając pierwsze wyjaśnienia w postępowaniu przygotowawczym nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu, następnie zmienił zdanie i potwierdził fakt kradzieży wazonów z cmentarza wspólnie z kolegą R. J.. Będąc przesłuchiwanym po raz drugi nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień. Wyjaśniając przed Sądem również nie przyznał się do dokonania kradzieży, potwierdził jedynie , iż wspólnie z R. J. sprzedawał na skupie małe trójkąciki z jakiegoś metalu. Kolega mówił mu że to niepotrzebne rupiecie. Wyjaśnił, iż zdarzyła się kiedyś sytuacja, że wspólnie R. J. byli na cmentarzu. On poszedł odwiedzić grób dziadka, natomiast kolega udał się na spacer. Spotkali wówczas byłego policjanta, który krzyczał do R. „złodziej”. Stwierdził ponadto, że w okresie zimowym przechodził obok cmentarza, gdyż pracował u kamieniarza którego zakład znajdował się po przeciwnej stronie.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Wina i okoliczności popełnienia przez oskarżonego czynu nie budzą wątpliwości. Wyjaśnienia oskarżonego przyznającego się do popełnienia, który podczas pierwszego przesłuchania przyznał się do zarzuconego mu czynu są zgodne i uzupełniają się wzajemnie z wyjaśnieniami współoskarżonego R. J. , jak również świadków K. K. (3) i C. F..

Oskarżony R. J. w pierwszych wyjaśnieniach złożonych w postępowaniu przygotowawczym w sposób jednoznaczny stwierdził, iż kradzieży wazonów na cmentarzu dokonywali razem. Wyjaśnił, iż zdarzyło się iż kilka razy na cmentarzu był sam aby dokonać kradzieży, a kilka razy bez jego udziału był w tym celu J. T.. Szczegółowo opisał, iż po dokonaniu kradzieży szli wspólnie za budynek kolejowy, nastawnię i tam rozbijali wazony przy pomocy młotka, który przyniósł oskarżony J. T. a następnie sprzedawali je na złom. Stwierdził również, że gdy J. T. dokonywał kradzieży wazonów sam , opowiadał mu o tym, Późniejsze tłumaczenia oskarżonego, iż obciążył J. T. tylko dlatego, ze był na niego obrażony, nie są logiczne i nie zasługują na uwzględnienie, ponadto pozostają w sprzeczności z zeznaniami świadków. Świadek K. K. (3) jednoznaczne stwierdził, iż widział zarówno oskarżonego J. T. jak i R. J. razem na cmentarzu, obydwaj mieli reklamówki, w których znajdowały się wazony. Chwilę przed tym przebywająca na cmentarzu jego znajoma poinformowała go, ze dwóch chłopaków chyba coś kradnie z grobów. Udał się we wskazane przez nią miejsce i zobaczył oskarżonych. Gdy zadzwonił po policję oskarżeni odjechali taksówką, w rozmowie z taksówkarzem ustalił, że mieli przy sobie reklamówki, podwiózł ich pod zakład kamieniarski, w którym pracował J. T. a następnie na ulicę 3-M.. K. K. (3) zapamiętał wygląd obu oskarżonych i bez problemu ich rozpoznał.

Fakt sprzedaży potłuczonych części wazonów na skupie złomu potwierdził w swych zeznaniach C. F.. Stwierdził, iż obydwaj oskarżeni przychodzili i sprzedawali żółty mosiądz w częściach. Po pewnym czasie gdy usłyszał od znajomych o dokonywanych kradzieżach na cmentarzu, zorientował się że to oni kradną i przynoszą pocięte wazony do niego, przestał od nich je przyjmować.

Na uwzględnienie zasługują zeznania osób pokrzywdzonych, na których szkodę dokonano kradzieży wazonów, wynika z nich iż kradzieże były dokonywane w ten sam sposób i w tym czasie kiedy oskarżeni sprzedawali wazony w punkcie złomu .

Oskarżony J. T. dopuścił się zarzucanego mu czynu umyślnie, chciał tego i to zrealizował. W toku postępowania nie zostały ujawnione żadne okoliczności wyłączające winę lub bezprawność popełnionego przez niego czynu.

Znajdował się w takiej sytuacji motywacyjnej, że nic nie ograniczało i nie wyłączało możliwości zachowania się zgodnego z obowiązującym prawem. . Ocena zachowania oskarżonego z punktu widzenia ocen społeczno – etycznych prowadzi do wniosku, że zachowanie to było niewłaściwe i nic nie stało na przeszkodzie, aby oskarżony zachował się zgodnie z normami prawa.

Mając na uwadze powyższe okoliczności uznać należało, iż oskarżony J. T. w okresie czasu od 15 listopada 2016 roku do 10 marca 2017 roku w K., woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu w krótkich odstępach czasu i z góry powziętym zamiarem dokonał kradzieży wazonów z grobów, wytworzonych ze stopu metali w tym na szkodę Z. K. o wartości 400 złotych, na szkodę M. R. o wartości 500 złotych, na szkodę B. S. i B. L. o wartości 500 złotych, na szkodę H. D. o wartości co najmniej 500 złotych, na szkodę Z. B. o wartości 500 złotych, na szkodę M. C. o wartości 400 złotych , na szkodę T. M. oraz W. M. o wartości 300 złotych, na szkodę P. J. o wartości co najmniej 300 złotych, na szkodę Z. H. o wartości 300 złotych, na szkodę J. W. (1) o wartości 200 złotych, oraz o wartości 300 złotych, na szkodę K. F. o wartości 1.000 złotych, na szkodę J. Ś. o wartości 900 złotych oraz na szkodę K. K. (2) o wartości 500 złotych i zachowaniem swym wyczerpał dyspozycję art. 262 § 2 kk w związku z art. 12 kk

Wymierzając oskarżonemu karę sąd miał na uwadze iż stopień społecznej szkodliwości popełnionych przez z nich czynów był znaczny. Działał on z premedytacją, z niskich pobudek, z chęci osiągnięcia w łatwy sposób korzyści majątkowej. W stosunku do oskarżonego nie istniały żadne okoliczności łagodzące. Był on wielokrotnie karany, w dalszym ciągu nie przestrzega porządku prawnego, popełnił kolejne przestępstwo. Wynika z tego , iż dotychczas wymierzane kary nie odniosły żadnego rezultatu. Wymierzona kara 10 miesięcy pozbawienia wolności w ocenie sądu jest adekwatna do stopnia winy, pozwoli uzmysłowić oskarżonemu nieopłacalność tego typu przestępnych zachowań i nieuchronność poniesienia konsekwencji prawnych jak również spełni także swe cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Orzeczony środek kompensacyjny wpłynie wychowawczo na oskarżonego i skłoni go do bardziej rozważnego postępowania w przyszłości.

Rozstrzygniecie o kosztach zapadło w oparciu o treść art. 624§ 1 kpk.