Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 stycznia 2019 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach

Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2019 r. w Katowicach

sprawy z odwołania J. K. (J. K.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

o wysokość świadczenia

na skutek apelacji ubezpieczonego J. K.

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w Katowicach z dnia 11 kwietnia 2018 r. sygn. akt X U 951/17

oddala apelację.

/-/SSA J.Pietrzak /-/SSA M.Procek /-/SSA E.Kocurek-Grabowska

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn. akt III AUa 1463/18

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 11 kwietnia 2018r. Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach oddalił odwołanie ubezpieczonego J. K. od decyzji organu rentowego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. z dnia
24 kwietnia 2017r. odmawiającej ponownego ustalenia wysokości emerytury poprzez zaliczenie do stażu emerytalnego okresu prowadzenia działalności gospodarczej od 23 lutego 1995r. do 1 października 1995r.

Sąd Okręgowy przypomniał, że prawomocnym wyrokiem z dnia 23 kwietnia 2015r. Sąd Okręgowy w Katowicach zmienił decyzję organu rentowego z dnia 15 maja 2014r.
i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od daty wniosku, czyli od 5 maja 2014r.
W odwołaniu od zaprezentowanej decyzji z dnia 24 kwietnia 2017r. ubezpieczony wniósł
o jej zmianę przez zaliczenie okresu prowadzenia działalności gospodarczej od 23 lutego 1995r. do 1 października 1995r. do stażu pracy, jako okresy składkowego. Na rozprawie
w dniu 2 sierpnia 2017r. skarżący podniósł, iż przedłożył organowi rentowemu nowy dowód, czyli rozliczenia z Urzędem Skarbowym z okresu, kiedy prowadził działalność gospodarczą, w postaci zaświadczenie Naczelnika Pierwszego Urzędy Skarbowego w K. z dnia
2 sierpnia 2012r., w którym stwierdzono, że prowadził działalność gospodarczą od 23 lutego 1995r. do dnia jej likwidacji, czyli 1 października 1995r. Twierdził, iż skoro składki
na ubezpieczenie społeczne z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej były obowiązkowe, musiał uiszczać je organowi rentowemu.

Odnosząc się do twierdzeń wnioskodawcy, Sąd Okręgowy podniósł, że odwołujący nie przedstawił żadnych dowodów wskakujących na opłacenie składek z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w organie rentowym. W piśmie procesowym z dnia 10 sierpnia 2017r. organ rentowy wyjaśnił, iż NKP, na które powoływał się w piśmie z dnia 4 kwietnia 2017r., dotyczą wcześniej prowadzonych przez odwołującego działalności gospodarczej. NKP (...) nadany był w związku z prowadzoną przez ubezpieczonego dzielnością gospodarczą w ramach spółki z G. M. do 1996r., a nr(...) związany był z działalnością gospodarczą odwołującego prowadzoną do 1 marca 1991r.

Zatem Sąd Okręgowy, wskazując, że przepis art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016r.,
poz. 887 ze zm. - dalej jako ustawa emerytalna) stanowi, iż przy ustaleniu prawa
do emerytury lub renty dla płatników składek zobowiązanych do opłacania składek na własne ubezpieczenie rentowe i emerytalne nie uwzględnia się okresu, za który nie zostały opłacone składki, pomimo podlegania obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowemu
w tym okresie. Postępowanie dowodowe pozwoliło zaś temuż Sądowni na jednoznaczne stwierdzenie, iż odwołujący nie uiścił składek z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności, Sąd Okręgowy na mocy art. 477 ¹⁴
§ 1 k.p.c., orzekł o oddaleniu odwołania.

W apelacji od zaprezentowanego rozstrzygnięcia ubezpieczony wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie odwołania.

Skarżący ponownie podniósł, że nie ma praktycznie żadnej możliwości, aby w okresie od 15 lutego 1995r. do 1 października 1995r. nie wpłacił do ZUS należnych składek. Koronnym argumentem ZUS pozostało twierdzenie, że jeżeli czegoś nie ma w dokumentacji Zakładu, to oznacza, że tego nigdy nie było. Oddział ZUS w C. nie dopuszcza możliwości zaginięcia części dokumentacji sprzed 1999r.

W odpowiedzi na apelację organ rentowy wniósł o oddalenie apelacji podnosząc,
że skarżący nie przedłożył dowodów potwierdzających fakt zgłoszenia do ubezpieczenia społecznego, opłacania składek z tytułu prowadzenia działalności w spornym okresie, a także nie figuruje w ewidencji płatników składek Oddziału ZUS w C..

Sąd Apelacyjny ustalił i zważył, co następuje:

Przyjmując ustalenia poczynione przez Sąd pierwszej instancji, jako własne uznał,
że apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Otóż bowiem przypomnieć wypada, że prawomocnym wyrokiem z dnia 9 lipca 2012r. Sąd Okręgowy w Katowicach (sygn. akt X U 1165/12) oddalił odwołanie ubezpieczonego J. K. od decyzji organu rentowego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w C. z dnia 2 marca 2012r. odmawiającej prawa do emerytury, gdyż wnioskodawca nie udowodnił 20 lat stażu emerytalnego. W uzasadnieniu powyższego orzeczenia, Sąd Okręgowy podniósł, iż brak podstaw do zaliczenia do stażu emerytalnego wnioskodawcy okresu od 15 lutego 1995r. do 1 października 1995r., w którym ubezpieczony nie został odnotowany w ewidencji płatników składek i nie przedstawił jakiegokolwiek dowodu opłacenia składek. Dowodu takiego nie stanowiło postanowienie Urzędu Miasta K.
o wykreśleniu z ewidencji działalności gospodarczej z dnia 12 stycznia 1995r.

Z kolei prawomocnym wyrokiem z dnia 23 kwietnia 2015r. Sąd Okręgowy
w Katowicach (sygn. akt X U 1404/14) zmienił decyzję organu rentowego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. z dnia 15 maja 2014r. i przyznał ubezpieczonemu J. K. prawo do emerytury, począwszy od daty złożenia wniosku. Sąd Okręgowy wskazał wówczas, iż po doliczeniu do stażu emerytalnego wnioskodawcy okresu od lipca 1969r. do dnia 18 lutego 1970r. dysponuje on wymaganym okresem ubezpieczenia emerytalnego.

Do wniosku o przeliczenie emerytury z dnia 23 marca 2017r. ubezpieczony dołączył zaświadczenie naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. z dnia 2 sierpnia 2012r. stwierdzające, że wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą pod nr (...), nazwa: Firma (...) K. J. od dnia 23 lutego 1995r. do dnia jej likwidacji,
tj. 1 października 1995r. Przed Sądem pierwszej instancji wnioskodawca przedstawił decyzję Prezydenta Miasta K. z dnia 12 października 1995r. o wykreśleniu z ewidencji działalności gospodarczej wpisu dokonanego dnia 15 lutego 1995r. pod numerem (...).

Ubezpieczony nie wykazał przy tym w żaden sposób, że w okresie od 15 lutego 1995r. do 1 października 1995r. opłacał składki na ubezpieczenie społeczne. Powołał się jedynie
na domniemanie zapłaty składek, wynikające - jago zdaniem - z samego faktu zarejestrowania działalności gospodarczej w ewidencji takiej działalności. Stanowisko takie jest bezpodstawne. Otóż bowiem z art. 5 ust. 4 ustawy emerytalnej wynika, że przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty dla płatników składek, zobowiązanych do opłacania składek
na własne ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz dla osób współpracujących z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność nie uwzględnia się okresu, za który nie zostały opłacone składki, mimo podlegania obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym w tym okresie. Przepis art. 5 ust. 5 ustawy emerytalnej nakazuje przy tym odpowiednio stosować tę regułę także wobec ubezpieczonych zobowiązanych do opłacania składek
na własne ubezpieczenie społeczne za okres przypadający przed dniem wejścia w życie ustawy oraz osób współpracujących z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność przed dniem wejścia w życie ustawy. Tak więc, podkreślenia wymaga, że okresu prowadzenie działalności gospodarczej podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, realizowanej również przed wejściem w życie ustawy z 1998r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, za który nie zostały opłacone składki na ubezpieczenie społeczne, nie uwzględnia się przy ustalaniu prawa do emerytury lub jej wysokości
na podstawie przepisów tej ustawy. Inaczej mówiąc, w oparciu o art. 5 ust. 4 i 5 ustawy emerytalnej, wobec ubezpieczonych zobowiązanych do opłacania składek na własne ubezpieczenie społeczne za okres przypadający przed dniem wejścia w życie ustawy, czyli
1 stycznia 1999r., nie uwzględnia się okresu, za który nie zostały opłacone składki, mimo podlegania obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym w tym okresie.

Konkludując, Sąd drugiej instancji uznał apelację za bezzasadną i na mocy
art. 385 k.p.c. orzekł o jej oddaleniu.

/-/SSA J.Pietrzak /-/SSA M.Procek /-/SSA E.Kocurek-Grabowska

Sędzia Przewodniczący Sędzia

JR