Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 16 stycznia 2019 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Leszek Dąbek (spr.)

Sędziowie: SO Magdalena Hupa - Dębska

SO Marcin Rak

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 stycznia 2019 r. w G.

sprawy ze skargi M. B.

przy udziale Skarbu Państwa – Prezesa Sądu Rejonowego w R.

na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy

w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki

w sprawie o sygn. akt I Ns 139/12 Sądu Rejonowego w R.

postanawia:

1.  stwierdzić, że w postępowaniu sądowym toczącym się przed Sądem Rejonowym w R. pod sygn. akt I Ns 139/12 nastąpiła przewlekłość postępowania;

2.  przyznać od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w R. na rzecz skarżącej M. B. kwotę 5.000 zł (pięć tysięcy złotych);

3.  oddalić skargę w pozostałym zakresie;

4.  zwrócić skarżącej M. B. kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem opłaty od skargi;

5.  zasądzić od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w R. na rzecz skarżącej M. B. kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu skargowym.

SSO Marcin Rak SSO Leszek Dąbek SSO Magdalena Hupa – Dębska

Sygn. akt III S 341/18

UZASADNIENIE

Skarżąca M. B. wniosła skargę na naruszenie jej prawa do rozpoznania bez nieuzasadnionej zwłoki, żądając stwierdzenia nastąpienia przewlekłości postępowania w sprawie I Ns 139/12 Sądu Rejonowego w R., przyznania jej od Skarbu Państwa kwoty 15.000zł, zalecenia Sądowi Rejonowemu wydania orzeczenia odnośnie wniosku o udzielenie zabezpieczenia przed nadchodzącym sezonem zimowy oraz zasądzenia kosztów postępowania skargowego. Uzasadniając skargę twierdziła, że Sąd zwlekał z podjęciem postępowania, co nastąpiło dopiero 12 09 2018r., i rozpoznaniem wniosku o udzielenie zabezpieczenia, czego Sąd nie uczynił do tej pory.

Udział w sprawie zgłosił Skarb Państwa – Prezes Sądu Rejonowego
w R. , który wnosił o oddalenie skargi, a w razie jej uwzględnienia o zasądzenie sumy pieniężnej w najniższej wysokości.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje :

Sprawa zawisła w Sądzie Rejonowym w R. w dniu 6 03 2012r. i od tego czasu upłynęło do dnia wniesienia skargi upłynęło ponad 6 lat.

Pomimo, że skarżąca wskazała na uchybienia mające miejsce w 2018 r., to Sąd Okręgowy jest zobligowany do zbadania sprawności całego postępowania.

Przedmiotowa sprawa była w zasadzie sukcesywnie rozpoznawana, lecz w toku jej rozpoznawania w sposób nadmiernie długotrwały przeprowadzono dowód z opinii biegłego, rozpoznawano wniosek o zabezpieczenie z 24 07 2012r. oraz doszło także do długotrwałych stanów bezczynności w podejmowaniu czynności Sądowych (długotrwałe bezczynności w podejmowaniu czynności sądowych wystąpiły w okresach: od 24 07 2012r. do 22 10 2012r. ponad 3,5 miesiąca i od 29 11 2012r. do 9 05 2013r. ponad 5 miesięcy, łącznie ponad 8,5 miesiąca).

Powyższe skutkowało stwierdzeniem przewlekłości postępowania już postanowieniem Sądu Okręgowego w Gliwicach z 26 03 2015r. zapadłym w sprawie ze skargi J. O., sygn. akt III S 31/15.

Po zwrocie akt Sądowi Rejonowemu po rozpoznaniu tej skargi w dniu 14 04 2015r., Sąd Rejonowy podejmował w sposób dotknięty opóźnieniami i okresami bezczynności działania zmierzające do rozpoznania dalszych wniosków o udzielenie zabezpieczenia i nadania biegu złożonym zażaleniom. Postanowieniem z 19 04 2016r. zawieszono postępowanie, co zostało utrzymane postanowieniem Sądu Okręgowego w Gliwicach z 6 10 2016r. Następnie w sprawie doszło do zarzucanej przez skarżącą przewlekłości w rozpoznaniu wniosku o podjęcie postępowania złożonego 30 03 2018r., po ustaniu przyczyn uzasadniających zawieszenie postępowania, gdyż postępowanie zostało podjęto dopiero postanowieniem z 12 09 2018r. (ponad 5 miesięcy). Równocześnie wniosek o udzielenie zabezpieczenia, który prawidłowo opłacono 28 08 2018r. został rozpoznany dopiero 23 11 2018 r., po wpływie skargi na przewlekłość postępowania.

W następstwie tego w sprawie wystąpiła zarzucana w skardze przewlekłości postępowania w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 17 06 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki - Dz. U. nr 179, poz. 1843, z późniejszymi zmianami).

Doszło do niej w sprawie o ustanowienie służebności drogi koniecznej i znacznie opóźnia to prawne uregulowanie dojazdu i dojścia do nieruchomości, co niewątpliwie stanowi uciążliwość dla skarżącej.

Dlatego uwzględniając wskazane powyżej okoliczności, uznać należy, że przyznana kwota 5.000zł stanowi wystarczającą rekompensatę i w tej części jej żądanie przyznania jej od Skarbu Państwa - przewidzianej w regulacji art. 12 ust. 4 powyższej ustawy - odpowiedniej sumy pieniężnej było uzasadnione, a w pozostałym zakresie jest wygórowane.

Wskazane w skardze czynności zostały już podjęte przez Sąd Rejonowy i tym samym nie zachodzi potrzeba zobowiązywania go do ich wykonania.

Dlatego z podanych powyżej przyczyn w tej części skarga jest bezzasadna i jako taką należało ją oddalić.

O kosztach postępowania skargowego orzeczono na zasadzie § 14 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 10 2015r. w sprawie opłat za radców prawnych (t.j. Dz.U.2018.265).

Uiszczoną opłatę od skargi zwrócono skarżącej na mocy regulacji art. 17 ust. 3 powyższej ustawy.

Reasumując skarga skarżącej na naruszenie jej prawa do rozpoznania w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki sprawy zarejestrowanej w Sądzie Rejonowym w R. pod sygn. akt I Ns 139/12, co do zasady jest uzasadniona i dlatego przy zastosowaniu wskazanych powyżej regulacji prawnych orzeczono jak w sentencji.

SSO Marcin Rak SSO Leszek Dąbek SSO Magdalena Hupa - Dębska