Warszawa, dnia 22 stycznia 2019 r.
Sygn. akt VI Ka 902/18
Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :
Przewodniczący: SSO Agnieszka Wojciechowska-Langda
protokolant: sekr. sądowy Renata Szczegot
przy udziale prokuratora Anny Murzynowskiej
po rozpoznaniu dnia 22 stycznia 2019 r. w Warszawie
sprawy A. G., córki J. i L., ur. (...)
w S. (F.)
oskarżonej o przestępstwo z art. 178a § 1 kk
na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Nowym Dworze Mazowieckim
z dnia 22 maja 2018 r. 1sygn. akt II K 62/18
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu
w Nowym Dworze Mazowieckim.
VI Ka 902/18
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja wniesiona przez prokuratora zasługuje na uwzględnienie, co w efekcie skutkowało uchyleniem zaskarżonego wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I Instancji.
Zastosowanie warunkowego umorzenia postępowania jest zasadne, jeśli zostaną spełnione przesłanki wskazane w art. 66 § 1 k.k. Przy czym kluczowe jest wykazanie, że wina i społeczna szkodliwość czynu (którego okoliczności popełnienia nie budzą wątpliwości) nie są znaczne, a następnie rozważenie, czy w realiach danej sprawy zachodzą pozostałe przesłanki wskazane w powołanym przepisie.
W przedmiotowej sprawie Sąd I instancji w ogóle nie dokonał takiej analizy poprzestając na wyrażeniu przekonania, że oskarżona zasługuje na dobrodziejstwo warunkowego umorzenia postępowania i należy dać jej szansę. Tymczasem skarżący słusznie wskazał na okoliczności, które w realiach niniejszej sprawy uniemożliwiają przyjęcie, że wina i społeczna szkodliwość czynu oskarżonej nie są znaczne. Niewątpliwie należą do nich :
- bardzo duży stopień nietrzeźwości – 0,74 mg/l i 0,72 mg/l, czyli ponad półtora promila alkoholu w wydychanym powietrzu;
- sposób jazdy oskarżonej, która kierując pojazdem nie była w stanie utrzymać prawidłowego toru jazdy, co spowodowało interwencję policji;
- fakt, że oskarżona (co sama przyznała podczas składania wyjaśnień) straciła świadomość i nie pamiętała nawet, że wiozła pasażera.
Dodatkowo należy podnieść, że oskarżona w pełni świadomie zdecydowała się na kierowanie samochodem po spożyciu dużej ilości alkoholu.
W świetle tych okoliczności uprawnione jest twierdzenie, że stopień winy oskarżonej i społeczna szkodliwość czynu są duże, a usprawiedliwieniem dla jej zachowania nie może być stres związany z sytuacją domową czy osobistą.
Stopień nietrzeźwości oskarżonej, jej sposób jazdy oraz pora, w jakiej doszło do zdarzenia, uzasadniają twierdzenie, że stwarzała realne zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego, bowiem jej zachowanie w każdej chwili mogło stać się przyczyną wypadku lub kolizji drogowej. Nie można także tracić z pola widzenia, że oskarżona w takim stanie wiozła pasażera.
Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Odwoławczy nie mógł zaakceptować zaskarżonego rozstrzygnięcia i podzielił zarzut zawarty w apelacji prokuratora oraz argumenty przytoczone na jego poparcie.
W tym stanie rzeczy jedynym możliwym rozstrzygnięciem – zgodnie z art. 454 § 1 k.p.k. – było uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd I instancji, mając na uwadze powyższe argumenty, powinien wnikliwie rozważyć poszczególne okoliczności wpływające na stopień winy i stopień społecznej szkodliwości czynu zarzucanego oskarżonej i wydać rozstrzygnięcie adekwatne do poczynionych ustaleń faktycznych.
Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.