Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Marek Wojnar

Sędziowie: SO Ludmiła Tułaczko (spr.)

SR del. Justyna Dołhy

protokolant: sekr. sądowy Anna Tarasiuk

przy udziale prokuratora Jerzego Kopcia

po rozpoznaniu dnia 10 stycznia 2019 r.

sprawy Ł. W. syna J. i J., ur. (...) w W.

oskarżonego o przestępstwo z art. 271 § 3 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Wołominie

z dnia 13 lutego 2018 r. sygn. akt V K 848/16

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Wołominie do ponownego rozpoznania.

SSR del. Justyna Dołhy SSO Marek Wojnar SSO Ludmiła Tułaczko

Sygn. akt VI Ka 519 / 18

UZASADNIENIE

.

Ł. W. został oskarżonego o to, że :

w dniu 3 kwietnia 2015 roku w miejscowości M. przy ul. (...) będąc diagnostą (...) uprawnionym do wystawienia dokumentów potwierdzających przeprowadzenie badań technicznych pojazdów, która to okoliczność miała znaczenia prawne – poświadczył nieprawdę w celu osiągniecia korzyści majątkowej w ten sposób, że wystawił zaświadczenie numer (...) o przeprowadzeniu badania technicznego pojazdu marki T. (...) nr rej. (...) pomimo braku takiego badania
z uwagi na fakt, iż ww. pojazd w tym czasie był rozebrany i sprzedany na części, przyjmując za nieprzeprowadzone badania techniczne kwotę 150 złotych,

tj. o czyn z art. 271 § 3 kk

Sąd Rejonowy w Wołominie, po rozpoznaniu sprawy sygn. akt V K 848/16 wyrokiem z dnia 13 lutego 2018r.

1.oskarżonego Ł. W. uniewinnił od postawionego mu zarzutu;

2.kosztami procesu obciąża Skarb Państwa.

Od powyższego wyroku prokurator złożył apelację. Na podstawie art. 425 § 1 i § 2 kpk, art. 444 § 1 kpk oraz art. 447 § 3 kpk zaskarżył powyższy wyrok na niekorzyść oskarżonego Ł. W. w całości. Na podstawie art. 427 § 1 i 2 kpk i art. 438 pkt 2 kpk zarzucił:

- obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, a to art. 4 kpk,, art. 7 kpk, art. 333 § 2 kpk, art. 366 § 1 kpk, art. 410 kpk oraz art. 424 § 1 kpk polegającą na dowolnej ocenie materiału dowodowego w postaci zeznań świadka S. P. oraz zeznań A. P. – w części w jakiej sąd odmówił wartości dowodowej zeznaniom tego świadka, w oderwaniu od całokształtu okoliczności sprawy, dowolnym przyjęciu, iż M. B. nabył również inne części samochodu T. (...) poza fragmentem numerycznym nadwozia oraz tablicami rejestracyjnymi, braku wskazania
w uzasadnieniu wyroku dlaczego wobec sprzeczności zeznań S. P.
i D. K. nie uznał za niewiarygodne zeznań D. K., zaniechanie wezwania i odczytanie na rozprawie zeznań D. K. w sytuacji gdy zeznania te stały się kluczowe dla rozstrzygnięcia o wiarygodności zeznań S. P. , braku rozstrzygnięcia o wiarygodności zeznań S. P. , braku wskazania w uzasadnieniu wyroku, jakie- po odrzuceni wersji przyjętej w akcie oskarżenia , iż w dniu 03 kwietnia 2015 roku ww pojazd był rozebrany i sprzedany na części – sąd przyjął wersję wydarzeń dotyczących użytkowania pojazdu marki T. (...) nr rej. (...)
w okresie od listopada 2014 roku do czerwca 2015 roku , co w konsekwencji doprowadziło do przyjęcia , iż w sprawie zachodzą niedające się usunąć wątpliwości w rozumieniu art. 5 § 2 kpk rozstrzygnięcie tych wątpliwości na korzyść oskarżonego a następnie uniewinnienia go od popełnienia zarzucanego mu czynu.

W konkluzji wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy sądowy
I instancji do ponownego rozpoznania, uzyskanie od (...) m st. W. Biuro Administracji i Spraw Obywatelskich Delegatura w D. B. dokumentacji związanej ze złożeniem wniosku i uzyskaniem w dniu 11 maja 2015r. wtórnika tablic rejestracyjnych (...) – celem ustalenia okoliczności i daty utraty pierwotnych tablic rejestracyjnych, wezwanie na rozprawę świadka D. K..

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora jest zasadna a wskazany w niej wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania okazał się słuszny. Należy podzielić zarzuty skarżącego dotyczące naruszenia art. 4 k.p.k. i art. 7 kpk oraz art. 410 kpk. Sąd odwoławczy na wniosek prokuratora zwrócił się do (...) D. B. w W.
i uzyskał kopie dokumentów, które złożyła świadek A. P. ubiegając się
o wydanie duplikatu jednej sztuki tablicy rejestracyjnej samochodu marki T. (...) nr rej. (...) F. Jak wynika z nadesłanych dokumentów świadek złożyła wniosek w dniu 17 lutego 2015r. Tego dnia opłaciła także wydanie jednej sztuki tablic rejestracyjnych, którą odebrała w dniu 11 maja 2015r. (karta 306-309). Dane wynikające z dokumentów dołączonych do akt na etapie postępowania odwoławczego należy w toku postępowania ponownego poddać analizie w powiazaniu z pozostałymi dowodami zgromadzonymi w aktach sprawy. W wyniku przeszukania pomieszczeń zajmowanych przez M. B. w O. w dniu 29 czerwca 2015 r. policjanci ujawnili element metalowy z wybitym nr (...) należącym do T. (...) nr rej. (...) F (k- 24), moduł komputerowy, tablice rejestracyjne dwie sztuki nr (...), kluczyki z logo T., wkład stacyjki samochodowej i wkład zamka drzwi. Jak wynika z wyjaśnień M. B. kluczyki, tablice rejestracyjne i element z numerem nadwozia kupił na swoje potrzeby, nie wskazując sprzedającego ani daty zakupu. Zaznaczył jednak, że było to dawno temu i elementy te nie pochodzą ze skradzionych samochodów. Wyjaśnienia M. B. korespondują
z wyjaśnieniami S. P., z których wynika, że w listopadzie 2014r. rozebrał na części samochód T. (...) nr rej. (...) F zarejestrowany na jego żonę A. P. i sprzedał element z numerem nadwozia samochodu T. (...) nr rej. (...) F właśnie M. B. razem z jedną tablicą rejestracyjną gdyż ta druga została całkowicie zniszczona w wyniku uderzenia samochodu w słup oświetleniowy na terenie W.. M. B. zażądał od niego drugiej tablicy rejestracyjnej. Wtedy S. P. poprosił żonę A. P., na którą został zarejestrowany samochód T. (...) nr rej (...), aby poszła do urzędu i złożyła wniosek o wydanie drugiej tablicy rejestracyjnej. A. P. złożyła stosowny wniosek i otrzymała duplikat tablicy rejestracyjnej samochodu marki T. (...) nr rej. (...) F zaś S. P. przekazał tę tablicę M. B.. Ten zażądał jeszcze dowodu rejestracyjnego oraz karty pojazdu. Aby uzyskać „twardy” dowód rejestracyjny, konieczne jest przeprowadzenie badania technicznego samochodu zaś S. P. dysponował tylko tymczasowym dowodem rejestracyjnym a ponadto samochód ten już od listopada 2014r. był rozebrany na części. Wtedy postanowił, że zapłaci za wydanie zaświadczenia o badaniu technicznym diagnoście. Zwrócił się więc do oskarżonego, który wystawił zaświadczenie
o badaniu technicznym pojazdu T. (...), który już nie istniał od listopada 2014r. płacąc mu kwotę 150 zł. Rozpoznał oskarżonego na zdjęciu poglądowym. Skoro
w dniu 17 lutego 2015r. a nie jak przyjął to sąd I instancji, wiosną 2015r. świadek A. P. za namową męża S. P. złożyła wniosek do właściwego urzędu o wydanie duplikatu tablicy rejestracyjnej samochodu, to należy uznać, że co najmniej od tego dnia samochód nie posiadał kompletu tablic rejestracyjnych. Jak wynika z akt sprawy oskarżony wystawił zaświadczenie o przeprowadzeniu badania technicznego samochodu T. (...) nr rej. (...) F w dniu 3 kwietnia 2015r. Natomiast tablicę rejestracyjną tego samochodu świadek odebrała dopiero w dniu 11 maja 2015r. W toku postępowania ponownego należy rozważyć, czy gdyby rzeczywiście w dacie 3 kwietnia 2015r. czyli w dacie widniejącej na zaświadczeniu o badaniu technicznym, które wystawił oskarżony Ł. W., samochód T. (...) nr rej. (...) F został przez niego poddany badaniu technicznemu to diagnosta nie zauważyłby, że pojazd ten posiada tylko jedną tablicę rejestracyjną. Tymczasem z zaświadczenia, jakie bezsprzecznie wystawił oskarżony Ł. W. nie wynika, aby odnotował brak tablicy rejestracyjnej tego pojazdu. Pojazd bez dwóch identycznych tablic rejestracyjnych nie powinien przejść badania technicznego i zostać dopuszczony do ruchu. Skoro oskarżony wystawił zaświadczenie o sprawności pojazdu
a z dokumentów uzyskanych w toku postepowania odwoławczego wynika, że w dniu 3 kwietnia 2015r. pojazd posiadał tylko jedną tablicę rejestracyjną to należy rozważyć czy
w ogóle oskarżony widział ten samochód i przeprowadził badanie techniczne tego pojazdu.

Sąd I instancji nadmierną wagę przyłożył do faktu, iż wyjaśnienia S. P. co do miejsca, w którym w listopadzie 2014r. dokonał demontażu samochodu T. (...) nie znalazły potwierdzenia w zeznaniach świadków M. P., D. K. oraz A. P., która o uszkodzeniu samochodu dowiedziała się od męża S. P., natomiast nie widziała tego pojazdu. To, że S. P. nie wskazał wiarygodnie miejsca gdzie samochód został rozebrany na części nie oznacza, że nie został zdemontowany. Wyjaśnienia S. P. znajdują potwierdzenie
w wyjaśnieniach M. B. oraz w treści wniosku o wydanie duplikatu tablicy rejestracyjnej samochodu T. (...).

W tej sytuacji uniewinnienie oskarżonego diagnosty Ł. W. w oparciu o przepis art. 5 § 2 kpk jest przedwczesne bowiem materiał dowodowy wymaga ponownego przeanalizowania, zwłaszcza wyjaśnień S. P., powiązanych z nimi wyjaśnień M. B., treści wniosku o wydanie duplikatu tablicy rejestracyjnej. Ponadto należy rozważyć, że samochód nie został wyrejestrowany, opłacono składkę OC zaś wycięcie tabliczki znamionowej i posiadane tablic rejestracyjnych, karty pojazdu oraz dowodu rejestracyjnego umożliwiało zalegalizowanie innego skradzionego pojazdu tej marki. Sąd odwoławczy na podstawie art. 437 § 2 k.p.k. uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał sądowi I Instancji do ponownego rozpoznania.

SSO Ludmiła Tulaczko SSO Marek Wojnar SSR (del) Justyna Dołhy