Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II W 347/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lutego 2019 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca – SSR Katarzyna Garbarczyk

Protokolant – asyst. sędz. Maria Szymuś

w obecności oskarżyciela publicznego KPP w G. - asp. sztab. Sylwester Piotrowicz

po rozpoznaniu w dniach 17 stycznia 2019 roku i 25 lutego 2019 roku sprawy

P. T.

s. J. i C. z d. K.

ur. (...) w K.

obwinionego o to, że: W dniu 08 lipca 2018 roku w G. na kanale G. na wysokości ul. (...) jako sternik łodzi R. (...) o nr (...)- (...) nie zachował ostrożności i doprowadził do kontaktu burty łodzi z brzegiem kanału, czym naruszył warunki ruchu na szlaku żeglownym

tj. o czyn z art. 62 pkt 3 Ustawy o żegludze śródlądowej

1.  Obwinionego P. T. uniewinnia od popełnionego zarzucanego mu czynu.

2.  Koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt II W 347/18

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranych dowodów Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Oskarżyciel publiczny – KPP w G. - wystąpił z wnioskiem o ukaranie P. T. za to, że obwiniony w dniu 08 lipca 2018 roku w G. na kanale G. na wysokości ul. (...), jako sternik łodzi R. (...) o nr (...) - (...) nie zachował ostrożności i doprowadził do kontaktu burty łodzi z brzegiem kanału, czym naruszył warunki ruchu na szlaku żeglownym, dopuszczając się w konsekwencji wykroczenia z art. 62 pkt 3 Ustawy o żegludze śródlądowej.

P. T. nie przyznał się do winy. Potwierdził, że w dniu zdarzenia to on był sternikiem w/w łodzi, nie mniej wyjaśnił, że sposób w jaki nią sterował nie doprowadził do kontaktu burty łodzi z brzegiem kanału ( wyjaśnienia k. 55v- 56v, 19). Wyjaśnienia obwinionego korespondowały z zeznaniami świadków- osób, które wraz z obwinionym w tym dniu przebywały na pokładzie ( zeznania J. T. k. 56v- 57, M. T. k. 60-60v, K. T. k. 60v- 61).

Z zeznań K. B. (k. 58v- 59v, 11), M. B. (k.59v), M. G. ( k.60) i W. G. (k.60) wynika natomiast, iż spacerując wzdłuż kanału G., usłyszeli odgłos, który brzmiał, jak ocieranie burty łodzi o brzeg kanału i widzieli wówczas, wśród innych łodzi, znajdująca się na kanale łódź R. (...) o nr (...) - (...). (...) tę rozpoznał K. B., który dzień wcześniej, na prośbę swojego kolegi i właściciela tej łodzi- R. K. (zeznania pokrzywdzonego k. 57-58v, 7) – wyczarterował ją obwinionemu. Przy odbiorze łodzi przez K. B., stwierdził on na obu jej burtach zarysowania, których – jak zeznał - nie było w chwili wydania łodzi P. T..

Na wstępie podnieść należy, iż w sprawie brak jest obiektywnych dowód, które potwierdzałby i weryfikowały wersję zdarzenia, jaka rysuje się na podstawie wyjaśnień obwinionego ( wyjaśnienia k. 55v- 56v, 19) i świadków obrony ( zeznania J. T. k. 56v- 57, M. T. k. 60-60v, K. T. (k. 60v- 61), jak również, która rysuje się w oparciu o zeznania K. B. (k. 58v- 59v, 11), M. B. (k.59v), M. G. ( k.60) i W. G. (k.60).

Z jednej strony zarówno J. T., jak i przebywający z nim na pokładzie załoganci- członkowie rodziny obwinionego- mieli interes w tym, by przedstawiać wersję zdarzenia korzystną dla J. T., z drugiej- podobny interes przyświecał K. B., by opowiadać się po stronie pokrzywdzonego R. K., który był właścicielem przedmiotowej łodzi. Pamiętać należy, że to K. B. na prośbę swojego kolegi i właściciela łodzi- R. K.- łódź tę wyczarterował obwinionemu, przy czym pozostali świadkowie oskarżenia to żona i znajomi K. B..

Na niniejszą sprawę i ocenę zebranego materiału dowodowego należy spojrzeć nie tylko poprzez pryzmat przywołanych wyżej okoliczności.

Zarówno R. K., jak i K. B. zgodnie zeznali, że w momencie wydawania przedmiotowej łodzi obwinionemu, posiadała ona jedną rysę przy wejściu na pokład, po prawej stronie, natomiast przy odbiorze łodzi, stwierdzili oni na obu jej burtach dodatkowe zarysowania, które według w/w miały powstać w czasie kontaktu burty łodzi z brzegiem kanału, na którym widziany był obwiniony ( protokół oględzin k.25). Nie mniej zaznaczyć należy, że przed wydaniem łodzi obwinionemu nikt tej łodzi nie oglądał pod kątem uszkodzeń, więcej – nie spisano protokołu zdawczo- odbiorczego, który – według słów K. B. - sporządza się, gdy czarterowana jednostka ma uszkodzenia. Przedmiotowa łódź miała uszkodzenie- rysę przy wejściu na pokład, co zeznali R. K. i K. B., a mimo to protokół zdawczo- odbiorczy przy jej wydaniu obwinionemu, nie został sporządzony. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, że łodzią tą wcześniej pływał nie tylko jej właściciel – R. K., ale także inna osoba która zamierzała łódź kupić ( zeznania R. K. k. 57-58v, 7), jak również K. B. (k. 58v- 59v, 11).

W świetle powyższego, przy uwzględnieniu analizy zebranych dowodów, uznać należało, iż brak jest w sprawie dostatecznych dowodów przemawiających w sposób przekonywujący za tym, iż obwiniony w dniu 08 lipca 2018 roku w G. na kanale G. na wysokości ul. (...), jako sternik łodzi R. (...) o nr (...) - (...) nie zachował ostrożności i doprowadził do kontaktu burty łodzi z brzegiem kanału, czym naruszył warunki ruchu na szlaku żeglownym, dopuszczając się w konsekwencji wykroczenia z art. 62 pkt 3 Ustawy o żegludze śródlądowej.

W tym stanie rzeczy należało obwinionego uniewinnić od popełnienia zarzuconego mu czynu i w myśl postanowień art. 119§2 pkt 1 kpw ustalić, że koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.