Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII C 1846/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lutego 2019 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, VIII Wydział Cywilny

w następującym składzie :

Przewodniczący : Sędzia SR Tomasz Kalsztein

Protokolant : staż. Anita Zięba

po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2019 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko A. G.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego A. G. na rzecz powoda (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 68,73 zł (sześćdziesiąt osiem złotych siedemdziesiąt trzy grosze) wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej Narodowego Banku Polskiego w skali roku z tym zastrzeżeniem, iż nie więcej niż wysokość odsetek maksymalnych od dnia 7 marca 2018 roku do dnia zapłaty;

2.  umarza postępowanie w pozostałej części;

3.  zasądza od pozwanego A. G. na rzecz powoda (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 30 zł (trzydzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu w całości.

Sygn. akt VIII C 1846/18

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2018 roku powód (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wytoczył przeciwko pozwanemu A. G. w elektronicznym postępowaniu upominawczym powództwo o zapłatę kwoty 917,13 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym od kwoty 844,27 zł, od dnia 7 marca 2018 roku do dnia zapłaty oraz wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów sądowych.

W uzasadnieniu powód podniósł, że pozwanego łączyła z powodem umowa pożyczki gotówkowej z dnia 24 września 2012 roku o nr (...). Pomimo wezwania do zapłaty pozwany nie spłacił swoich należności względem banku. (pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym k. 3-4v)

W dniu 18 kwietnia 2018 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny wydał przeciwko pozwanemu nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym.Nakaz ten zaskarżył sprzeciwem w całości pozwany, wnosząc o oddalenie powództwa w całości. Pozwany podniósł, że dokonał zapłaty kwoty 898,16 zł na rzecz powoda, którą wysokość do spłaty wskazał mu bank.

Postanowieniem z dnia 8 czerwca 2018 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości oraz przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi. (nakaz zapłaty k. 6, sprzeciw k. 7, postanowienie k. 10v)

W piśmie procesowym z dnia 14 września 2018 roku powód ograniczył powództwo
i jednocześnie podtrzymał co do kwoty 68,73 zł wraz z odsetkami umownymi oraz kosztami procesu (pismo k. 24-25)

Na rozprawie w dniu 28 lutego 2019 roku w imieniu powoda nikt się nie stawił, zawiadomienie doręczono w prawidłowy sposób. Stawił się pozwany A. G.. Pozwany po zapoznaniu się z pismem powoda dotyczącym ograniczenia powództwa stwierdził, że nie kwestionuje żądania pozwu, wniósł o umorzenie kosztów postępowania. (protokół rozprawy k. 39-40)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany A. G. w dniu 24 września 2012 roku zawarł z powodem umowę pożyczki nr (...) z pakietem ubezpieczeniowym, na mocy której bank udzielił pozwanemu kredytu w kwocie 29.631,58 zł, na warunkach
i zasadach ściśle określonych w umowie. Pozwany otrzymał ww. kwotę pożyczki
i zobowiązując się do jej zwrotu w terminach określonych umową.

Pozwany nie wywiązał się z warunków umowy i nie spłacał w terminie całości przyjętego na siebie zobowiązania, na skutek czego powód w piśmie z dnia 14 grudnia 2017 roku dokonał wypowiedzenia umowy pożyczki. (umowa pożyczki k. 26-28, wypowiedzenie umowy wraz z potwierdzeniem nadania k. 35-36, wypowiedzenie umowy k. 29, potwierdzenie odbioru k. 30, wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem odbioru k. 16-17, historia operacji na kontrakcie kredytowym k. 31-34, okoliczności bezsporne)

W wyciągu z ksiąg bankowych nr 296/A./2018 z dnia 2 marca 2018 roku, zawierającym podpis upoważnionego pracownika, wobec pozwanego A. G. wskazano wymagalne zadłużenie, na które składa się: należność główna (844,27 zł), odsetki za okres 15.10.2015-2.03.2018 r. (71,94 zł) oraz prowizje i opłaty bankowe (0 zł). (wyciąg z ksiąg bankowych k. 15, okoliczności bezsporne)

Pozwany A. G. uiścił w dniu 7 marca 2018 roku na rzecz powoda kwotę 898,16 zł, zaś do spłaty pozostała kwota 68,73 zł z tytułu kapitału wraz z odsetkami umownymi liczonymi od dnia 7 marca 2018 roku do dnia zapłaty. (okoliczność bezsporna)

Opisany stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie znajdujących się w sprawie dokumentów, których prawidłowość i rzetelność sporządzenia nie budziła wątpliwości, nie była również kwestionowana przez strony postępowania.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W przedmiotowej sprawie niesporne były twierdzenia faktyczne powoda o tym, że pozwany zawarła z nim umowę pożyczki nr (...), w ramach której pozwany otrzymał określoną w umowie sumę pieniężną, którą zobowiązał się zwrócić na warunkach określonych w umowie. Pozwany nie wywiązał się z warunków umowy, wskutek czego niespłacona kwota stała się wymagalna. Okolicznością bezsporną było, iż powód udokumentował swoje roszczenie w stosunku do pozwanego załączonymi do pozwu dokumentami i wykazał zasadność dochodzonego roszczenia.

Powód cofnął powództwo bez zrzeczenia się roszczenia wobec dokonanej w dniu
7 marca 2018 roku spłaty przez pozwanego kwoty 898,16 zł. Wobec tego powód ograniczył powództwo do żądania zapłaty na jego rzecz kwoty 68,73 zł wraz z odsetkami umownymi. Pozwany na rozprawie w dniu 28 lutego 2019 roku nie zakwestionował powyższych okoliczności, w tym wysokości pozostałego do zapłaty na rzecz powoda roszczenia.

Mając powyższe na względzie, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 68,73 zł z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy lombardowej Narodowego Banku Polskiego w skali roku, z zastrzeżeniem iż nie więcej niż wysokość odsetek maksymalnych, od dnia 7 marca 2018 roku do dnia zapłaty, co było zgodne z przepisami art. 359 k.c., art. 481 § 1 i 2 k.c. i w całości zgodne z żądaniem powoda.

Jednocześnie wobec cofnięcia pozwu bez zrzeczenia się roszczenia przez powoda, które nie było sprzeczne z prawem ani zasadami współżycia społecznego, nie zmierzało również do obejścia prawa (art. 203 § 4 k.p.c.), na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. i art. 203 § 1 k.p.c., Sąd umorzył postępowanie w sprawie w pozostałej części, orzekając jak w pkt 2 sentencji wyroku.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 98 § 1 k.p.c.

Na koszty procesu poniesione przez powoda w przedmiotowej sprawie w łącznej wysokości 30 zł złożyła się opłata sądowa od pozwu.

Z powyższych względów orzeczono, jak w sentencji