Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 grudnia 2018r.

Sąd Okręgowy w Płocku Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSO Renata Szatkowska Protokolant: Marta Toruniewska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 listopada 2018r. sprawy z powództwa S. K.

przeciwko (...) SA V. (...) z siedzibą w W. o zapłatę

1. zasądza od (...) SA V. (...) z siedzibą w W. na rzecz S. K. lewotę 87.154,31 zł ( osiemdziesiąt siedem tysięcy sto pięćdziesiąt cztery złotych trzydzieści jeden groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie:

- od kwoty 50.000 zł od dnia 13 grudnia 2018r. do dnia zapłaty,

- od kwoty l.ł00 zł od dnia 14października 2015r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 36.054,31 zł od dnia 26 listopada 2015r. do dnia zapłaty,

2. oddala powództwo w pozostałej części,

3 zasądza od (...) SA V. (...) z siedzibą w W. na rzecz S. K. kwotę 3.600 zł (trzy tysiące sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu,

4. nakazuje pobrać od (...) SA V. (...) z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa- Sądu O. w P. kwotę 4.358 zł ( cztery tysiące trzysta pięćdziesiąt osiem złotych) tytułem opłaty od pozwu i kwotę 1.943,13 zł (jeden tysiąc dziewięćset czterdzieści trzy złotych trzynaście groszy) tytułem zwrotu wydatków.

(...)

UZASADNIENIE

S. K. wystąpił przeciwko (...) S.A. V. (...) w W. o zapłatę :

• kwoty 50.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wyrokowania do dnia zapłaty,

• kwoty 37.154,31 zł tytułem odszkodowania za poniesione koszty leczenia wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu podał, iż w dniu 16 kwietnia 2012r. uległ wypadkowi drogowemu, na skutek którego odniósł szereg obrażeń ciała, powodujących rozstrój zdrowia na okres powyżej 7 dni. Sprawca wypadku ubezpieczony był z tytułu odpowiedzialności cywilnej w pozwanym zakładzie ubezpieczeń. Wskazał, iż odszkodowanie obejmuje zwrot kosztów rehabilitacji w kwocie 1.110 zł i zwrot utraconego dochodu w wysokości 36.054,31 zł.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu. Podał, iż w toku postępowania likwidacyjnego wypłacono powodowi 33.000 zł tytułem zadośćuczynienia i 500 zł tytułem zwrotu kosztów opieki. Zdaniem pozwanego, wypłacone zadośćuczynienie w pełni realizuje interes powoda, zaś korzystanie przez powoda z odpłatnych świadczeń medycznych nie było uzasadnione stanem jego zdrowia, nie istniała pilna potrzeba leczenia. Podkreślił, iż powód nie wykazał zasadności odszkodowania w zakresie utraconych dochodów; z zeznań podatkowych powoda nie wynika bowiem, z czym związane były wcześniejsze dochody, a ponadto, powód nie wykazał, że gdyby nie wypadek, uzyskiwałby takie same dochody.

W piśmie procesowym z dnia 14 października 2016r. powód wskazał, iż odszkodowania z tytułu utraconych zarobków domaga się za okres od 16 kwietnia 2012r. do 31 grudnia 2014r. Jego zdaniem, gdyby nie wypadek, zarobiłby w 2013r. i 2014r. rocznie po 47.289 zł, tak, jak w 2011r. , czyli łącznie 94.578 zł. ZUS wypłacił mu z tytułu zasiłku chorobowego i renty kwotę łączną 58.523,69 zł, stąd różnica wynosi 36.054,31 zł (94.578 zł - 58.523,69 zł).

W piśmie z dnia 4 stycznia 2017r. powód podał, iż łącznie za okres 2012r. -2104r. jego utracony dochód wyniósł kwotę 78.958,10 zł.

Powód nie rozszerzył powództwa w zakresie utraconego dochodu; na rozprawie w dniu 29 listopada 2018r. wskazał, iż wnosi, jak w pozwie.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 16 kwietnia 2012r. S. K. uległ wypadkowi drogowemu na terenie Niemiec. Jechał wówczas jako zmiennik kierowcy TIR-a, siedział obok kierowcy. Jego samochód uderzył w pojazd, jadący przed nim. Powód stracił przytomność w chwili wypadku, odzyskał ją po kilkunastu dniach. Miał wyrwaną rękę od łokcia, uszkodzona płuca na skutek ucisku pasów bezpieczeństwa, rozbił głowę ( v. zeznania powoda, S. K. protokół rozprawy z dnia (...). czas nagrania od 00:04:43 do 00:08:11).

W szpitalu miejskim w H. powód przebywał od 16 kwietnia 2012r. do 27 kwietnia 2012r., przeprowadzono wówczas u niego repozycję i zszycie wiązadła stawu łokciowego prawego, zszycia palca wskazującego prawego, przeszczepu skóry z ramienia prawego, usunięcia stabilizatora, pozostawał w śpiączce. Towarzyszyła mu żona, która przyjechała z Polski. 27 kwietnia 2012r. przeniesiono go do Kliniki (...), gdzie był wentylowany mechanicznie, przeprowadzono mu bronchoskopię , otrzymywał leki. Zaczął wówczas samodzielnie siadać, przyjmować posiłki, chodzić. W dniu (...) powód został przewieziony do Polski ( v. dokumentacja leczenia powoda k. 32-33, zeznania świadka, E. K. protokół rozprawy z dnia (...)czas nagrania od 00:07:25 do 00:18:25).

Na skutek wypadku S. K. doznał wielonarządowych obrażeń ciała w postaci urazu czaszkowo- mózgowego I0, tępego urazu klatki piersiowej ze stłuczeniem płuc i ostrą niewydolnością oddechową, otwartego III0 zwichnięcia prawego stawu łokciowego z odłamaniami małych fragmentów kostnych dalszej nasady prawego ramienia i wyrostka łokciowego prawej kości łokciowej, złamania przezstawowego wyrostka rylcowatego dalszej nasady prawej kości promieniowej, złamania kompresyjnego dalszej nasady lewej kości promieniowej, rany I palca prawej ręki z uszkodzeniem ścięgna prostownika, raną prawej okolicy nadoczodołowej. Nastąpił także niedowład prawego nerwu promieniowego ( v. opinia biegłego, specjalisty ortopedii i chirurgii urazowej, A. W. v. k. 302, opinia biegłego pulmonologa, J. G. k. 323 ).

Po leczeniu operacyjnym i postępowaniu usprawniającym pozostają u powoda liczne blizny, ograniczenia ruchomości prawego stawu łokciowego i prawego stawu skokowego, utrzymuje się wielomiejscowy zespół bólowy i poczucie pogorszenia sprawności. Uszczerbek na zdrowiu powoda w zakresie narządów ruchu jest stały i wynosi 23 % (v. opinia biegłego, specjalisty ortopedii i chirurgii urazowej, A. W. v. k. 302-303).

Zakres cierpień fizycznych powoda w związku z doznanymi w dniu (...)obrażeniami narządu ruchu należy określić jako bardzo duży; największe dolegliwości bólowe trwały do 3 miesięcy po wypadku. Proces leczenia obrażeń narządów ruchu powoda jest zakończony. Rokowania na przyszłość co do stanu zdrowia powoda są raczej dobre; odzyskał on znaczną sprawność kończyn górnych po przebytych wielomiejscowych złamaniach, porusza się sprawnie, pracuje zawodowo, prawdopodobny jest u niego w przyszłości rozwój zmian zwyrodnieniowych w obrębie prawego stawu łokciowego, nie można wykluczyć w odleglejszej przyszłości zaistnienia takich zmian także w obrębie obu stawów nadgarstkowych (v. opinia biegłego, specjalisty ortopedii i chirurgii urazowej, A. W. v. k. 303, k. 304).

Z uwagi na niewydolność oddechową powód wymagał intubacji, przezskórnej tracheotomii oraz wspomagania oddechu respiratorem w okresie 14 dni od chwili wypadku. Wymagał stosowania antybiotykoterapii i stosowania leków przeciwzapalnych i usprawniających wentylację płuc. Istniało zagrożenie jego życia. Uszkodzenie układu oddechowego w postaci stłuczenia płuc było u powoda przemijające i trwało od (...) S. K. nie doznał z przyczyn pulmonologicznych stałego, ani długotrwałego uszczerbku na zdrowiu ( v. opinia biegłego pulmonologa, J. G. k. 325).

S. K. od chwili powrotu do Polski pozostawał przez rok pod opieką chirurga w przychodni lekarskiej, a później, przez pół roku, pod opieką tego lekarza w prywatnym gabinecie lekarskim. Opieka medyczna polegała na zmianie opatrunków, kontroli, czy rana dobrze się goi, podawaniu leków przeciwbólowych. Ponadto, poddawał się rehabilitacji narządów ruchu : w gabinecie rehabilitacji A. J. w M. w 2012r. i w 2013r., następnie w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej w M. w okresie od (...) do (...)., później w sanatorium w C. ( . zeznania powoda, S. K. protokół rozprawy z dnia 15 września 2016r. czas nagrania od 00:11:04 do 00:25:18, zeznania świadka, E. K. protokół rozprawy z dnia 12 stycznia 2017r. czas nagrania od 00:23:20 do 00:25:45, dokumentacja medyczna powoda k.34-37, k. 38, k. 39, rachunki k. 52, zaświadczenie lekarskie k. 134v-135, k. 190, rachunki k. 179v- 185, informacja o przebytej rehabilitacji k. 187v- 189, k. 221- 228).

W czerwcu (...)powód zrezygnował z rehabilitacji, refundowanej przez NFZ z powodu długiego oczekiwania. Termin pierwszych zabiegów ustalono na (...), powód nie chciał czekać tak długo, gdyż lekarze w szpitalu w Niemczech zalecili podjęcie rehabilitacji od razu po powrocie, inaczej ręka zostanie sztywna ( v. zaświadczenie Pracowni Fizjoterapii k. 40, zeznania powoda, S. K. protokół rozprawy z dnia 15 września 2016r. czas nagrania od 00:18:25 do 00:20:27).

W dniu 4 września 2013r. S. K. poddał się w zabiegowi usunięcia śrub z kości promieniowej prawej, wstawionej w szpitalu w H. i rewizji ścięgien prostownika kciuka prawego, operacja odbyła się bez powikłań, zalecono powodowi przyjmowanie leków : D. i A. ( v. dokumentacja leczenia powoda k. 41).

Przez ok. pół roku po wypadku żona pomagała powodowi umyć się, ubrać, przygotować posiłek, pójść do w.c. Zajmowała się sprawami leczenia męża, dochodzenia świadczeń od pozwanego, wypełniała dokumenty; powód przez ok. 3 lat po wypadku nie był w stanie pisać ( v. zeznania powoda, S. K. protokół rozprawy z dnia 15 września 2016r. czas nagrania od 00:50:15 do 00:51:41, od 00:54:18 do 00:57:15, zeznania świadka, E. K. protokół rozprawy z dnia (...)czas nagrania od 00:18:58 do00:20:54).

Wszelkie zastosowane u powoda ćwiczenia i zabiegi usprawniające z zakresu fizjo- i fizykoterapii były uzasadnione. W przypadku powoda odwlekanie wdrożenia leczenia usprawniającego mogłoby mieć niekorzystny wpływ na ostateczny jego wynik (v. opinia biegłego, specjalisty ortopedii i chirurgii urazowej, A. W. v. k. 303).

Pismem z dnia (...) powód zgłosił pozwanemu żądanie zapłaty zadośćuczynienia w kwocie 150.000 zł , odszkodowania za uszkodzone w wypadku rzeczy w kwocie 600 zł i odszkodowania z tytułu poniesionych kosztów opieki w kwocie 13.500 zł. Brak jest informacji, w jakim dniu pozwany otrzymał to pismo ( v. zgłoszenie szkody k. 141-143).

W odpowiedzi na powyższe, zakład ubezpieczeń pismem z dnia (...) potwierdził przyjęcie zgłoszenia ( v. pismo pozwanego z dnia (...)k. 128).

W dniu(...) pozwany przyznał i wypłacił powodowi zadośćuczynienie w kwocie 33.000 zł i zwrot kosztów opieki w kwocie 500 zł ( v. pismo pozwanego z dnia (...) k. 130).

Pismem z dnia 18 grudnia 2013r., wysłanym pozwanemu mailem w dniu 27 grudnia 2013r., powód wezwał do zwrotu kwoty 1.100 zł z tytułu kosztów leczenia, załączył rachunki za rehabilitację na 600 zł i 500 zł ( v. wezwanie do zapłaty k. 153 – 157).

Od daty wypadku, tj. od dnia (...) do (...). Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał powodowi świadczenie chorobowe, a następnie rehabilitacyjne , zaś od 10 października 2013r. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy ( v. dokumentacja ZUS z k.44-51, k. 229-230). Z tego tytułu ZUS wypłacił powodowi następujące kwoty :

- za kwiecień 2012r. : 190,15 zł,

- za maj 2012r. : 1.390,58 zł,

- za czerwiec 2012r. : 1.426,09 zł,

- za lipiec 2012r. : 1.473,63 zł,

- za sierpień 2012r.: 1.473,58 zł,

- za wrzesień 2012r.: 1.426,03 zł,

- za październik 2012r.: 1.472,89 zł,

- za listopad 2012r.: 1.425,82 zł,

- za grudzień 2012r. : 1.474,07 zł,

- za styczeń 2013r. : 1.474,07 zł ,

- za luty 2013r. : 1.331,16 zł,

- za marzec 2013r. : 1.473,07 zł,

- za kwiecień 2013r. : 1.426,10 zł,

- za maj 2013r. : 1.474,07 zł,

- za czerwiec 2013r. :1.426,10 zł,

- za lipiec 2013r. : 1.473,07 zł,

- za sierpień 2013r. : 1.474,07 zł ,

- za wrzesień 2013r. :1.426,10 zł,

- za październik 2013r. : 427,73 zł + 838,97 zł,

- za listopad 2013r. : 1.143,90 zł

- za grudzień 2013r. : 1.182,03 zł,

- za styczeń 2014r. : 1.182,03 zł,

- za luty 2014r. :1.205,69 zł,

- za marzec 2014r. : 1.224,59 zł,

- za kwiecień 2014r. :1.224,59 zł,

- za maj 2014r. : 1.224,59 zł,

- za czerwiec 2014r. : 1.224,59 zł,

- za lipiec 2014r. :1.224,59 zł,

- za sierpień 2014r. : 1.224,59 zł,

- za wrzesień 2014r. : 1.224,59 zł,

- za październik 2014r. : 1.224,59 zł,

-za listopad 2014r. : 1.224,59 zł,

- za grudzień 2014r. : 1.224,59 zł ( v. dokumentacja ZUS dotycząca świadczeń dla powoda k. 205, k. 228-230, k. 346).

Decyzją z dnia 15 stycznia 2015r. ZUS uznał, iż powód nie jest osobą niezdolną do pracy ( v. decyzja ZUS z dnia 15 stycznia 2015r. k. 228).

Przed wypadkiem powód prowadził działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych, obsługiwał dwie firmy, zatrudniał 2-3 kierowców. W 2010r. wykazał przychód z tej działalności w kwocie ponad 50.000 zł, w 2011r. w kwocie ponad 54.000 zł. Od początku 2012r. jego dochody zmalały, gdyż firma, dla której wykonywał usługi transportowe, zbankrutowała, przestał wówczas zatrudniać kierowców. Jego przychód od początku 2012r. do daty wypadku, tj. do 16 kwietnia 2012r. wyniósł 11.385,20 zł. Z tej kwoty naliczono powodowi składkę na ubezpieczenie społeczne w wysokości 1.040,59 zł i podatek w wysokości 8,5% ( v. kopie zeznań podatkowych powoda za lata 2010-2012r.k. 54-73, zeznania powoda, S. K. protokół rozprawy z dnia(...) czas nagrania od 00:36:55 do 00:39:36, od 00:43:41 do 00:45:44, protokół rozprawy z dnia (...)czas nagrania od 00:38:11 do 00:42:52).

Do dzisiaj powód kilkanaście razy w roku odczuwa ból i drętwienie ręki, ból głowy, gdy zmienia się pogoda, przyjmuje wówczas leki przeciwbólowe. Nadal dwa skrajne palce ręki uszkodzonej w wypadku są nieruchome, ręki tej nie może podnieść na pewną wysokość, np. nie może się nią ogolić, nie może jej zgiąć, ani długo pracować, pozostały mu blizny, które zwracają uwagę innych osób. Od czasu wypadku zdarzają mu się kłopoty ze snem, odczuwa duszności, kiedy się zmęczy. Nadal ma zniekształconą głowę na skutek urazu, doznanego w wypadku ( v. zeznania powoda, S. K. protokół rozprawy z dnia 15 września 2016r. czas nagrania od 00:27:56 do 00:31:20, od 00:51:41 do 00:54:18, protokół rozprawy z dnia (...) czas nagrania od 00:14:22 do 00:22:26, od 00:30:38 do 00:32:42, zeznania świadka, E. K. protokół rozprawy z dnia (...) czas nagrania od 00:21:34 do 00:23:20, od 00:25:45 do 00:26:28).

Po wypadku powód nie wrócił do pracy w charakterze kierowcy, uznał, że uszkodzona ręka jest na tyle niesprawna, że nie pozwala mu wykonywać dotychczasowego zawodu. Prowadził własne gospodarstwo rolne, uprawiał zboże. Był rozgoryczony tym, że zdarzył mu się wypadek, że nie może pracować, wspominał stale wypadek, bał się, że nie będzie mógł już pracować. Pomogła mu córka, która jest psychologiem. Od listopada 2016r. powód pracuje jako kierowca, także na trasach zagranicznych, zarabia obecnie 2.200 zł brutto + dodatek w wysokości 600 zł ( v. zeznania powoda, S. K. protokół rozprawy z dnia (...) czas nagrania od 00:31:20 do 00:34:05, od 00:39:36 do 00:40:40, protokół rozprawy z dnia (...) czas nagrania od 00:09:23 do 00;14:22, od 00:22:49 do 00:25:55, zeznania świadka, E. K. protokół rozprawy z dnia 12 stycznia 2017r. czas nagrania od 00:27:43 do 00:29:39, od 00:34:07 do 00:35:28).

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie zeznań powoda, S. K. ( protokół rozprawy z dnia 15 września 2016r. czas nagrania od 00:04:43 do 01:01:17, protokół rozprawy z dnia 18 listopada 2018r. czas nagrania od 00:09:23 do 00:42:52), zeznań świadka, E. K. (protokół rozprawy z dnia 12 stycznia 2017r. czas nagrania od 00:07:25 do 00:35:28), dokumentów w postaci : dokumentacji leczenia powoda( k. 32-33, k. 34-37, k. 38, k. 39, k. 41, k. 134v – 135, k. 187v-189, k. 190, k. 221-228), zaświadczenia Pracowni Fizjoterapii ( k. 40), rachunków ( k. 52, k. 179-180 ), kopii zeznań podatkowych powoda za lata 2010-2012r. ( k. 54- 73), dokumentacji ZUS ( z k.44-51, k. 205, k. 228-230, k. 346), zgłoszenia szkody ( k. 141-143), pism pozwanego z dnia (...). i z dnia (...) ( k. 128, k. 130), wezwania do zapłaty ( k. 153-157) oraz opinii biegłych : specjalisty ortopedii i chirurgii urazowej, A. W. ( v. k. 300-306) i pulmonologa, J. G. ( v. k. 322- 326).

Zeznania powoda i świadka były logiczne i spójne, nie budziły wątpliwości sądu, opinia zaś została przez biegłych sporządzona fachowo i rzetelnie, zgodnie z tezą dowodową, po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną i po przeprowadzeniu badania powoda.

W zakresie dokumentów żadna ze stron nie kwestionował ich wiarygodności.

Sąd zważył, co następuje :

Art. 436 kc w zw. z art. 435 kc przewiduje, iż samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu wyrządzoną komukolwiek przez ruch pojazdu, chyba że szkoda wystąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności. W razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę ( art. 445 kc w zw. z art. 444 kc), zaś naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty ( art. 444 § 1 kc). Odpowiedzialność ubezpieczyciela za sprawcę zdarzenia wynika z art. 822 kc.

Pozwany nie kwestionował swojej odpowiedzialności za skutki wypadku z dnia 16 kwietnia 2012r.; sporny był jedynie rodzaj i wysokość szkody, jakiej doznał powód w wyniku tego zdarzenia.

Niewątpliwe jest, iż w skutek przedmiotowego wypadku powód doznał wielonarządowych obrażeń ciała w postaci urazu czaszkowo- mózgowego I0, tępego urazu klatki piersiowej ze stłuczeniem płuc i ostrą niewydolnością oddechową, otwartego III0 zwichnięcia prawego stawu łokciowego z odłamaniami małych fragmentów kostnych dalszej nasady prawego ramienia i wyrostka łokciowego prawej kości łokciowej, złamania przezstawowego wyrostka rylcowatego dalszej nasady prawej kości promieniowej, złamania kompresyjnego dalszej nasady lewej kości promieniowej, rany I palca prawej ręki z uszkodzeniem ścięgna prostownika, raną prawej okolicy nadoczodołowej, nastąpił także u niego niedowład prawego nerwu promieniowego. Uszczerbek na zdrowiu powoda w zakresie narządów ruchu jest stały i wynosi 23 % . Z uwagi na niewydolność oddechową powód wymagał intubacji, przezskórnej tracheotomii oraz wspomagania oddechu respiratorem w okresie 14 dni od chwili wypadku. Wymagał stosowania antybiotykoterapii i stosowania leków przeciwzapalnych i usprawniających wentylację płuc. Istniało zagrożenie jego życia.

Powyższe okoliczności świadczą tym, że wypadek wywołał u powoda ból i cierpienie, spowodował poważne zmiany w jego życiu, dlatego też kwota zadośćuczynienia powinna być odpowiednia, by zrekompensować mu doznaną krzywdę. W ocenie sądu, taką adekwatną kwotą jest kwota zadośćuczynienia żądana przez powoda, tj. 83.000 zł, która uwzględnia wszystkie wskazane wyżej okoliczności i pozwoli złagodzić skutki, jakie dla zdrowia i życia powoda wywołał wypadek drogowy, ułatwi mu z pewnością pokonywanie problemów nowej sytuacji życiowej. Żądanie powoda nie jest wygórowane, jeśli zważyć, iż przeszedł on długotrwałe leczenie i rehabilitację, kilkakrotnie poddany był zabiegom operacyjnym. Przez okres ok. pół roku po wypadku potrzebował pomocy innej osoby w codziennych czynnościach. Do dzisiaj nie odzyskał dawnej sprawności; ma liczne blizny, pozostało ograniczenie ruchomości prawego stawu łokciowego i prawego stawu skokowego, utrzymuje się wielomiejscowy zespół bólowy i poczucie pogorszenia sprawności, ma zniekształconą głowę. Prawdopodobny jest u niego w przyszłości rozwój zmian zwyrodnieniowych w obrębie prawego stawu łokciowego, nie można wykluczyć także zaistnienia takich zmian t w obrębie obu stawów nadgarstkowych.

Zatem, po odliczeniu świadczenia wypłaconego już przez pozwanego ( 33.000 zł), należało zasądzić kwotę 50.000 zł tytułem zadośćuczynienia.

S. K. był niezdolny do pracy z uwagi na uszkodzenia ciała, jakich doznał w wypadku w okresie od kwietnia 2012r. do końca 2014r. i w tym czasie nie uzyskiwał dochodów z pracy zarobkowej. W ocenie sądu, jest wielce prawdopodobne, że gdyby powód nie uległ wypadkowi w dniu 16 kwietnia 2012r., nadal uzyskiwałby dochody z tytułu pracy w takiej wysokości, jak przed wypadkiem.

Zasadne jest zatem – w świetle art. 444 § 1 kc- żądanie w zakresie przyznania odszkodowania z tytułu utraconych zarobków; szkoda w tym zakresie pozostaje bowiem w adekwatnym związku przyczynowym z uszkodzeniami ciała, jakich powód doznał na skutek wypadku.

W orzecznictwie ugruntowany jest pogląd, iż wysokość odszkodowania, obejmującego utracone zarobki, ma na celu wyrównanie tych zarobków, które poszkodowany mógłby osiągnąć, gdyby nie doznał uszkodzenia ciała. Szkoda wyraża się więc różnicą między zarobkami, jakie poszkodowany osiągnąłby, gdyby nie doznał uszkodzenia ciała, a zarobkami, jakie mógł realnie osiągnąć bez zagrożenia swego stanu zdrowia i świadczeniami, jakie otrzymał z tytułu niezdolności do pracy.

Z zeznania podatkowego za okres 1 styczeń 2012r. – 15 kwiecień 2012r. wynika, że z tytułu działalności gospodarczej zarobił brutto 11.385, 20 zł. Po odliczeniu składki na ubezpieczenie społeczne, 1.040,59 zł i podatku w wysokości 8,5%, dochód netto powoda za 3,5 msc 2012r. wynosił 9. 465 zł ( 11.385,20 zł -1.040,59 zł = 10.345 zł – 8,5% tej kwoty= 9.465 zł), czyli po ok. 2.700 zł miesięcznie. We wcześniejszych latach, tj. w 2010r. i w 2011r. dochody powoda były wyższe, ponad 50.000 zł rocznie przychodu, jednak firma, dla której wykonywał usługi transportowe, zbankrutowała i z tej przyczyny od 2012r. jego dochody uległy zmniejszeniu. Dlatego sąd uznał, że najbardziej obiektywnym wyznacznikiem możliwych do osiągnięcia przez powoda dochodów w okresie po wypadku, jest wysokość jego zarobków, jakie uzyskiwał tuż przed zdarzeniem, czyli 2.700 zł miesięcznie.

Odszkodowanie w zakresie utraconych zarobków sąd wyliczył w ten sposób, iż od kwoty hipotetycznych, możliwych do osiągnięcia dochodów powoda odliczono kwoty wypłaconych mu świadczeń przez ZUS w ramach zasiłku chorobowego, rehabilitacyjnego i renty.

Wyliczenie to przedstawia się następująco w poszczególnych miesiącach, za które powód dochodzi odszkodowania:

- kwiecień 2012r. : 1.159,85 zł, tj. należność za pół miesiąca ( 1.350 zł, czyli

połowa spodziewanych dochodów netto – 190,15 zł wypłacone przez ZUS),

- maj 2012r. : 1.309,42 zł ( 2.700 zł kwota spodziewanych dochodów netto –

1.390,58 zł netto wypłacone przez ZUS),

- czerwiec 2012r. : 1.273,91 zł ( 2.700 zł – 1.426,09 zł),

- lipiec 2012r. : 1.226,37 zł ( 2.700 zł – 1.473,63 zł),

- sierpień 2012r.: 1.226,42 zł ( 2.700 zł – 1.473,58 zł),

- wrzesień 2012r.: 1.273,97 zł ( 2.700 zł – 1.426,03 zł),

- październik 2012r.: 1.227,11 zł ( 2.700 zł – 1.472,89 zł),

- listopad 2012r.: 1.274,18 zł ( 2.700 zł – 1.425,82 zł),

- grudzień 2012r. : 1.225,93 zł ( 2.700 zł – 1.474,07 zł),

- styczeń 2013r. : 1.225,93 zł ( 2.700 zł – 1.474,07 zł ),

- luty 2013r. : 1.368,84 zł ( 2.700 zł – 1.331,16 zł),

- marzec 2013r. : 1.226,93 zł ( 2.700 zł – 1.473,07 zł),

- kwiecień 2013r. : 1.273,90 zł ( 2.700 zł – 1.426,10 zł),

- maj 2013r. : 1.225,93 zł ( 2.700 zł – 1.474,07 zł),

- czerwiec 2013r. : 1.273,90 zł ( 2.700 zł – 1.426,10 zł),

- lipiec 2013r. : 1.226,93 zł ( 2.700 zł – 1.473,07 zł),

- sierpień 2013r. : 1.225,93 zł ( 2.700 zł – 1.474,07 zł ),

- wrzesień 2013r. : 1.273,90 zł ( 2.700 zł – 1.426,10 zł),

- październik 2013r. : 1.433,30 zł ( 2.700 zł – 838,97 zł - 427,73 zł,

- listopad 2013r. : 1.556,10 zł ( 2.700 zł – 1.143,90 zł

- grudzień 2013r. : 1.517,97 zł ( 2.700 zł –1.182,03 zł),

- styczeń 2014r. : 1.517,97 zł ( 2.700 zł –1.182,03 zł),

- luty 2014r. : 1.494,31 zł ( 2.700 zł – 1.205,69 zł),

- marzec 2014r. : 1.475,41 zł ( 2.700 zł – 1.224,59 zł),

- kwiecień 2014r. : 1.475,41 zł ( 2.700 zł – 1.224,59 zł),

- maj 2014r. : 1.475,41 zł ( 2.700 zł – 1.224,59 zł),

- czerwiec 2014r. : 1.475,41 zł ( 2.700 zł – 1.224,59 zł),

- lipiec 2014r. : 1.475,41 zł ( 2.700 zł – 1.224,59 zł),

- sierpień 2014r. : 1.475,41 zł ( 2.700 zł – 1.224,59 zł),

- wrzesień 2014r. : 1.475,41 zł ( 2.700 zł – 1.224,59 zł),

- październik 2014r. : 1.475,41 zł ( 2.700 zł – 1.224,59 zł),

- listopad 2014r. : 1.475,41 zł ( 2.700 zł – 1.224,59 zł),

- grudzień 2014r. : 1.475,41 zł ( 2.700 zł – 1.224,59 zł).

Odnośnie wyliczenia odszkodowania za okres od 10 października do 31 stycznia 2014r. zauważyć należy, że ZUS podał zbiorczą wysokość wypłaconych świadczeń, bez rozbicia na poszczególne miesiące : 4.347,39 zł netto za okres 10 październik 2013r. – 31 styczeń 2014r. Kwota ta rozbita na 114 dni ( 22 dni października + 30 dni listopada +31 dni grudnia + 31 dni stycznia), daje po 38,13 zł netto za każdy dzień. Zatem za październik 2013r. ZUS wypłacił 838,97 zł netto renty ( 22 dni x 38,13 zł) , za listopad 2013r. -1.143,90 zł ( 30 dni x 38,13 zł), za grudzień 2013r. - 1.182,03 zł (31 dni x 38,13 zł), za styczeń 2014r. - 1.182,03 zł (31 dni x 38,13 zł). Przy czym, za okres 1-9 październik 2013r. ZUS wypłacił powodowi także świadczenie rehabilitacyjne w kwocie 427,73 zł. Dlatego też, za październik 2013r. od kwoty spodziewanych dochodów odjęto wypłacone przez ZUS dwie kwoty : 427,73 zł z tytułu świadczenie rehabilitacyjnego i 838,97 zł z tytułu renty.

Łączna kwota utraconych zarobków przez powoda w okresie od (...)do (...) wynosi 44.793,10 zł.

Powód domagał się mniejszej kwoty z tego tytułu, tj. 36.054,31 zł. Dlatego też zasądzono odszkodowanie w żądanej wysokości, zgodnie z dyspozycją art. 321 kpc, wyłączającą możliwość orzekania przez sąd ponad żądanie powoda.

Odnośnie odszkodowania w zakresie kosztów leczenia, zauważyć należy, iż zdaniem biegłego A. W. rehabilitacja powoda po wypadku była konieczna, a odwlekanie jej rozpoczęcia mogło mieć niekorzystny wpływ na jej wynik. Zasadnie zatem powód zrezygnował z długiego oczekiwania na rehabilitację, refundowaną przez Narodowy Fundusz Zdrowia i skorzystał z odpłatnej, lecz dostępnej niezwłocznie rehabilitacji w gabinecie rehabilitacji A. J. w M.. Dlatego też, sąd uznał, że należny jest powodowi zwrot kosztów rehabilitacji w wysokości 1.100 zł jako związanych z koniecznością leczenia po wypadku.

O odsetkach orzeczono zgodnie z art. 455 kc i art. 481 kc w zw. z art. 14 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym (…), który stanowi, iż zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni, licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie; a w przypadku, gdyby wyjaśnienie w terminie, o którym mowa wyżej, okoliczności niezbędnych do wyjaśnienia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania okazało się niemożliwe, odszkodowanie wypłaca się w terminie 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe, nie później niż w terminie 90 dni od dnia złożenia zawiadomienia o szkodzie, chyba że ustalenie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania zależy od toczącego się postępowania karnego lub cywilnego.

Pozwane towarzystwo ubezpieczeń nie wykazało, by w okolicznościach niniejszej sprawy nie miało możliwości ustalenia swojej odpowiedzialności w terminie 30 dni od chwili zgłoszenia szkody przez powoda.

S. K. wystąpił do pozwanego z żądaniem zadośćuczynienia najpóźniej w dniu 19 października 2012r.( z tej daty pochodzi odpowiedź pozwanego na żądanie wypłaty zadośćuczynienia). Stąd termin do wypłaty świadczenia upłynął w dniu 18 listopada 2012r. Powodowi należne są więc, z mocy art. 481 kc, odsetki ustawowe od dnia następnego, tj. od 19 listopada 2012r. Ponieważ jednak zgłosił on żądanie odsetek od dnia wydania wyroku w sprawie, sąd zasądził zadośćuczynienie z odsetkami ustawowymi od tak określonej daty, będąc związany zakresem żądania z mocy art. 321 kpc.

Żądanie zwrotu kosztów rehabilitacji powód zgłosił w dniu 27 grudnia 2013r.; do żądania załączył rachunki na kwotę 1.100 zł za przeprowadzoną rehabilitację. Pozwany powinien więc najpóźniej w dniu 26 stycznia 2014r. dokonać zwrotu powodowi tych kosztów. Odsetki ustawowe od tej kwoty należą się powodowi zatem od 27 stycznia 2014r. ( art. 481 kc). S. K. ograniczył jednak żądanie w tym zakresie i wniósł o zasądzenie odsetek od dnia wniesienia pozwu. Pozew w tej sprawie został wniesiony w dniu 14 października 2015r. ( data nadania w urzędzie pocztowym), wobec czego zasądzono odsetki od kwoty 1.100 zł od (...), mając na względzie treść powołanego wyżej przepisu art. 321 kpc.

Przed wytoczeniem przedmiotowego powództwa S. K. nie zgłosił pozwanemu żądania wypłaty kwoty 36.054,31 zł. Wobec tego uznano, iż wezwanie do zapłaty tej kwoty w rozumieniu art. 455 kc nastąpiło w chwili otrzymania przez pozwanego odpisu pozwu w tej sprawie, tj. w dniu 26 października 2015r. Upływ 30 dniowego terminu do wypłaty świadczenia nastąpił w dniu 25 listopada 2015r., stąd odsetki ustawowe za opóźnienie należne są powodowi od dnia następnego ( art. 481 kc), tj. od 26 listopada 2015r. Za okres wcześniejszy, żądanie zapłaty odsetek oddalono, jako niezasadne.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 kpc, obciążając pozwanego całością kosztów z uwagi na fakt, iż powód uległ tylko co do nieznacznej części swojego żądania, tj. co do odsetek za okres od dnia 14 października 2015r. do dnia 25 listopada 2015r.

Koszty procesu, jakie poniósł powód, wyniosły 3.600 zł ( wynagrodzenie pełnomocnika, ustalone wg wartości przedmiotu sporu i na podstawie przepisów, obowiązujących w dacie wniesienia sprawy) i taką też kwotę zasądzono na jego rzecz od pozwanego.

Opłata od pozwu wynosi 4.358 zł. Powód nie uiścił tej opłaty, był bowiem zwolniony od kosztów sądowych. Wobec czego należało obowiązkiem jej uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa obciążyć pozwanego.

Ponadto, obciążono pozwanego wydatkami, poniesionymi przez Skarb Państwa w związku z wynagrodzeniem biegłych, w łącznej kwocie 1.943,13 zł.