Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lutego 2019 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Katarzyna Powalska

Protokolant : st. sekr. sąd. Beata Krysiak

po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2019 roku w Sieradzu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...)

przeciwko R. L. prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą (...) w P.

o zapłatę

1.  utrzymuje w mocy w całości nakaz zapłaty wydany przez Sąd Okręgowy w Sieradzu w dniu 21 czerwca 2017 roku w sprawie o sygnaturze akt I Nc 60/17;

2.  zasądza od pozwanego R. L. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) w P. na rzecz (...) kwotę 8.791,06 ( osiem tysięcy siedemset dziewięćdziesiąt jeden 06/100 ) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu ponad kwotę kosztów wynikającą z nakazu zapłaty opisanego w punkcie 1;

3.  nakazuje pobrać od pozwanego R. L. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) w P. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Sieradzu kwotę 1.525,42 ( jeden tysiąc pięćset dwadzieścia pięć 42/100) złotych tytułem zwrotu wydatków poniesionych w toku procesu.

Sygn. akt I C 228/17

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 19 czerwca 2017 r. pełnomocnik powoda (...) wniósł o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym, w zakresie obowiązku pozwanego zapłaty na rzecz powoda kwoty 86.018,94 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 12 maja 2014 r. do dnia zapłaty, nadania nakazowi zapłaty rygoru natychmiastowej wykonalności oraz zasądzenia kosztów procesu według norm przepisanych. W przypadku wniesienia przez pozwanego zarzutów od nakazu zapłaty pełnomocnik powoda wniósł o utrzymanie nakazu zapłaty w mocy oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa .

Jako podstawę swojego roszczenia wskazywał pisemne porozumienia stron, w tym umowę z dnia 20 listopada 2015 r. na mocy której pozwany zobowiązał się do zapłaty kwoty dochodzonej pozwem jako różnicy pomiędzy kwotą 126.018,69 złotych będącą należnością powoda a kwotą 39.999,75 złotych , przysługującą mu od powoda , wobec złożenia oświadczenia o potrąceniu.

W dniu 21 czerwca 2017 r. Sąd Okręgowy w Sieradzu wydał nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym, mocą którego nakazał pozwanemu R. L. prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą (...) w P., aby zapłacił powodowi (...) kwotę 86.018,94 złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 12 maja 2014 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 6.510 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 5.400 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego, w terminie dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu, albo wniósł w tymże terminie zarzuty, (nakaz zapłaty z dnia 21 czerwca 2017 r. k. 50).

W dniu 14 lipca 2017 r. (data wpływu) pełnomocnik pozwanego R. L. wniósł zarzuty od powyższego nakazu zapłaty, w których podniósł następujące zarzuty:

-

brak legitymacji czynnej powoda, albowiem zdaniem pozwanego zawarł on umowę z Gminą W. a nie z (...) i to ten pierwszy podmiot jest legitymowany czynnie do występowania z roszczeniami wobec pozwanego,

-

nieważności porozumienia z dnia 12 marca 2014 r., gdyż w dniu jego zawarcia między powodem a pozwanym nie istniał jakikolwiek stosunek prawny, gdyż pozwany był związany umową z Gminą W. i podmiot ten był jedynym poszkodowanym w tym czasie, w konsekwencji porozumienie z dnia 12 marca 2014 r. pozbawione było causy a w związku z tym nieważne, a co za tym idzie aneks do tego porozumienia z dnia 24 kwietnia 2015 r. również należy uznać za nieważny,

-

przedwczesności powództwa, albowiem na mocy postanowienia § 1 aneksu z dnia 24 kwietnia 2015 r. powód zobowiązał się do kierowania swych roszczeń do ubezpieczyciela pozwanego (...) S.A. i dopiero w razie prawomocnej przegranej egzekwowania swych roszczeń od pozwanego, a ponieważ powód ograniczył się jedynie do zgłoszenia szkody ubezpieczycielowi pozwanego i po jego decyzji odmownej zaniechał wszelkich dalszych działań, w szczególności nie wytoczył powództwa w tym stanie rzeczy należy uznać powództwo jest przedwczesne, gdyż roszczenie powoda jest niewymagalne,

-

przedawnienia roszczenia, porozumienie z dnia 12 marca 2014 r. oraz aneks do niego z dnia 24 kwietnia 2015 r. są nieważne i jako takie nie mogły przerwać biegu przedawnienia i skoro roszczenie powoda może mieć źródło jedynie w delikcie, a nie w umowie, to początek biegu przedawnienia jego roszczenia rozpoczął bieg we wrześniu 2012 r. wtedy to powód dowiedział się o szkodzie i osobie obowiązanej do jej naprawienia, co sprawia że ewentualne roszczenie powoda przedawniło się we wrześniu 2015 r.,

-

nie wykazania wysokości dochodzonego roszczenia, albowiem powód nie wykazał, aby poniósł jakiekolwiek koszty związane z błędem popełnionym przez pozwanego, powód przedstawił jedynie dokumenty potwierdzające wysokości kosztów związanych z wyburzeniem balkonu i jego wybudowaniem, nie przedstawił natomiast jakichkolwiek dowodów, aby te koszty poniósł, (zarzuty od nakazu zapłaty k. 57-65).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

R. L. jest architektem wpisanym na listę Okręgowej Izby Architektów RP w P. pod numerem DS.- (...). Prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...). Przedmiotem działalności jest tworzenie projektów budowlanych i architektonicznych. Jest projektantem z dwudziestoletnim doświadczeniem. Stworzył około 200-300 projektów sal kinowych i widowiskowych oraz około 50 projektów przebudowy takich obiektów. W dniu 02 listopada 2001 r. Zarząd Miejski w W. zawarł z (...) w W. umowę użyczenia nieruchomości wraz z istniejącym budynkiem, oznaczonej jako działka nr (...) o pow. 2000 m ^{( 2 )}obręb(...) m. W. i działkę nr (...) o pow. 1110 m ^{( 2)} obręb(...) m. W. wraz z istniejącym budynkiem. W dniu 03 września 2008 r. Gmina W. zawarła z pozwanym R. L. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (...) umowę nr (...), na podstawie której pozwany zobowiązany był m.in. do wykonania dokumentacji projektowo-kosztorysowej dla zadania inwestycyjnego pn. „Rewitalizacja zabytkowego centrum miasta W.- modernizacja kina-teatru (...)w W.”. Obowiązkiem pozwanego było m.in. wykonanie projektów budowlanych, projektów wykonawczych, specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót budowlanych, przedmiarów, wykonanie kosztorysu inwestorskiego, wykonanie kosztorysów ofertowych ślepych, sporządzenie informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, opracowanie projektu organizacji ruchu na czas budowy, uzyskanie wszystkich uzgodnień niezbędnych do uzyskania decyzji pozwolenia na budowę i uzyskanie prawomocnej decyzji pozwolenia na budowę. Do wskazanej umowy zawarto następnie dwa aneksy w dniu 06 kwietnia 2009 r. oraz w dniu 25 maja 2009 r. zmieniające termin realizacji przedmiotu umowy. Z uwagi na konieczność zmiany przekazanych projektów w dniu 26 października 2011 r. strony zawarły umowę nr (...), której przedmiotem było wykonanie kompletnej dokumentacji projektowej oraz uzyskanie na jej podstawie pozwolenia na budowę. Pozwany R. L. wadliwie zaprojektował położenie galerii bocznych czyli tzw. balkonów, co ujawniło się już po wykonaniu balkonów według przedstawionego przez pozwanego projektu. Skutkiem tego konieczne było wyburzenie wybudowanych przez wykonawcę balkonów oraz ponowne wybudowanie balkonów według zmienionego przez pozwanego projektu pozbawionego stwierdzonych wcześniej wad. W związku z tym pracami powód poniósł łączny koszt 126.018,69 zł na którą to kwotę składały się koszty usunięcia balkonów wykonanych według wadliwego projektu w kwocie 55.350 zł oraz koszty budowy nowych balkonów według niewadliwych projektów kwota 70.668,69 zł. Faktury w tym zakresie były wystawiane przez wykonawców na (...) (dowód: wykaz z (...) k. 15, kserokopia umowy z dnia 03 września 2008 r. k. 16-20, kserokopia aneksów do umowy k. 21, 22, kserokopia umowy nr (...) k. 23-26, kserokopia wyceny k. 28, kserokopia pisma powoda k. 29, kserokopia protokołu odbioru robót k. 30, 33, kserokopia faktur k. 31, 32, kserokopia umowy użyczenia k. 145-146, aneks do umowy użyczenia k. 147, plan zadań inwestycyjnych k. 148-151, ogłoszenie o zamówienie k. 152-154, kserokopia decyzji k. 155-156, 159, kserokopia zgoda na przeniesienie pozwolenia na budowę k. 158, kserokopia umowy z dnia 30 kwietnia 2012 r. k. 160-163, kserokopia umowy z dnia 02 maja 2012 r. k. 164-168, kserokopia dziennika budowy k. 169-184, kserokopia notatki ze spotkania technicznego k. 185-186, pismo k. 187, 188, 189-190, kserokopia protokołu kontroli k. 191-195, kserokopia umowy z dnia 07 października 2013 r. k. 196-200, kserokopie aneksów z dnia 16 czerwca 2014 r. oraz 09 grudnia 2014 r. k. 201, 202, zeznania świadka P. O.- protokół rozprawy z dnia 20 lipca 2018 r. 00:07:52-00:47:29 w zw. z k. 277v-278v, zeznania świadka J. A.-protokół rozprawy z dnia 20 lipca 2018 r. 00:47:29-01:00:47 w zw. z k. 278v, zeznania świadka J. P.- protokół rozprawy z dnia 20 lipca 2018 r. 01:00:47-01:07:16 w zw. z k. 278v-279, zeznania świadka S. K.- protokół rozprawy z dnia 21 września 2018 r. 00:08:59-00:26:16 w zw. z k. 299v-300, zeznania świadka A. M.- protokół rozprawy z dnia 21 września 2018 r. 00:26:16-00:49:49 w zw. z k. 300-300v, zeznania świadka E. K.- protokół rozprawy z dnia 26 października 2018 r. 00:23:54-00:54:22 w zw. z k. 328v-329, zeznania pozwanego- protokół rozprawy z dnia 26 października 2018 r. 00:54:22-01:31:47 w zw. z k. 329-329v, protokół rozprawy z dnia 08 lutego 2019 r. 00:11: (...):14:08 w zw. z k. 387v-388v ).

W dniu 18 lutego 2014 r. w W. powód i pozwany zawarli umowę nr (...) r. mocą której powód zlecił, zaś pozwany przyjął do wykonania pełnienie nadzoru autorskiego nad realizacją projektu „ (...) Centrum (...), Dialogu i Pojednania- przebudowa kino-teatru (...). Strony ustaliły wysokość wynagrodzenia ryczałtowego należnego pozwanemu od powoda nw kwotę 12.195,12 zł netto, 15.000 zł brutto, (umowa z dnia 18 lutego 2014 r. k. 203-205).

W dniu 12 marca 2014 r. powód i pozwany zawarli porozumienie, w którym R. L. przyznał, że w ramach wykonywania projektu zamiennego dla dokumentacji projektowej ( umowa z Gminą W.) nr (...) ) popełnił błąd projektowy polegający na wadliwym zaprojektowaniu położenia balkonów i zobowiązał się do pokrycia kosztów usunięcia wad. Strony zgodnie przyznały, że wadliwość ujawniła się na etapie wykonawczym i wymusiła konieczność usunięcia wybudowanych galerii bocznych, co wiąże się z kosztami, które według kosztorysu wyniosły 70.668,69 zł, w zakresie wykonania balkonu i 55.350 zł co do prac rozbiórkowych balkonu. Kosztorysy wskazujące te wielkości były załącznikiem do powyższej umowy. W porozumieniu tym pozwany oświadczył, że pokryje poniesione przez powoda koszty w powyższym zakresie na podstawie noty obciążeniowej wystawionej przez zleceniodawcę czyli (...) w ciągu 60 dni od daty zawarcia porozumienia ze środków własnych albo „posiadanej polisy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej projektanta”.

Łączna kwota kosztów związanych z wadliwym zaprojektowaniem położenia balkonów wyniosła 126.018,69 zł. Nadto zleceniobiorca zobowiązał się dodatkowo wykonać nieodpłatnie na rzecz zleceniodawcy projekt zamienny wykończenia sali, obejmujący konstrukcję nowego balkonu wraz z wykończeniami (w tym oświetlenie, okładziny akustyczne, układ foteli) w terminie 80 dni od daty zawarcia porozumienia. W § 6 porozumienia strony uzgodniły, że ustalenia wyłączają dalsze roszczenia powoda wobec pozwanego mające za swój przedmiot wady projektu. Powód wystawił notę obciążeniową nr (...) w dniu 06 maja 2014 r. i przesłał ją do pozwanego, (dowód: kserokopia porozumienia k. 35-36, kserokopia noty księgowej k. 39-40 zeznania pozwanego- protokół rozprawy z dnia 26 października 2018 r. 00:54:22-01:31:47 w zw. z k. 329-329v, protokół rozprawy z dnia 08 lutego 2019 r. 00:11: (...):14:08 w zw. z k. 387v-388v).

Pozwany posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej prowadzonej przez siebie działalności zawodowej w (...) SA ( bezsporne).

W dniu 24 kwietnia 2015 r. powód i pozwany zawarli aneks do umowy z dnia 12 marca 2014 r., mocą którego postanowiły, że powód w pierwszej kolejności wystąpi o naprawę poniesionej szkody do ubezpieczyciela pozwanego. W przypadku jednak nie uzyskania zaspokojenia odpowiedzialność spoczywa na pozwanym. Zgodnie z powyższym ustaleniami powód zgłosił ubezpieczycielowi szkodę, jednak ten decyzją z dnia 12 sierpnia 2015 r. odmówił uwzględnienia roszczenia powoda z uwagi na przedawnienie roszczeń odszkodowawczych spowodowanych wadami (dowód: kserokopia aneksu nr (...) z dnia 24 kwietnia 2015 r. k. 37-38, kserokopia pisma (...) SA k. 41, kserokopia porozumienia k. 42-43, kserokopia zawiadomienia o cesji k. 339).

W dniu 20 listopada 2015 r. doszło do zawarcia kolejnego porozumienia pomiędzy Gminą W., (...) i pozwanym. Strony na wstępie wskazały, iż motywem zawarcia porozumienia był przedłużający się proces inwestycyjny i wola jego zakończenia. Pozwany jako projektant oświadczył, że przenosi na Gminę pełnię praw autorskich do opracowanego projektu i w związku z tym upoważnia zarówno Gminę jak i (...) do wykonywania w jego imieniu praw autorskich z projektu. Gmina potwierdziła w punkcie 4 porozumienia upoważnienie dla (...) do zarządzania nieruchomoscią, w tym wykonywania inwestycji na podstawie uzyskanego od pozwanego projektu budowlanego, jak i wykonywania w imieniu i na rzecz Gminy praw z umowy z projektantem. Następnym postanowieniem tego porozumienia( pkt 5) strony oświadczyły, że projektant podczas wizyty na budowie w sierpniu 2014r. dostarczył niewadliwy projekt oraz „uznał i zobowiązał się pokryć (...) koszty usunięcia wad w kwocie 126.018,69 złotych. W kolejnym punkcie ( 6) strony potwierdziły, że projektantowi przysługuje należność w kwocie 39.999,75 złotych objętej fakturą nr (...) za pełnienie nadzoru autorskiego i (...) (za zgodą Gminy) dokonuje potrącenia wzajemnych należności Projektanta z tytułu wskazanej powyżej faktury z roszczeniami (...) względem Projektanta omówionymi w ust. 5 powyżej”. Nadto mocą porozumienia powód przeniósł na pozwanego prawo do dochodzenia roszczeń odszkodowawczych z tytułu poniesionej przez pozwanego szkody, (dowód:, porozumienie z dnia 20 listopada 2015 r. k. 42-43 ).

W dniu 31 grudnia 2014 r. Gmina W. zawarła z Wojewódzkim Funduszem(...)w Ł. umowę o dofinansowanie ze środków (...) w Ł. nr (...) w formie pożyczki i dotacji realizacji zadania „ (...) Centrum (...), Dialogu i Pojednania w W.- przebudowa i rozbudowa (...)”. Na mocy wskazanej umowy Gmina W. uzyskała pożyczkę w kwocie 497.670 zł oraz dotację w kwocie 497.669 zł na realizację w/w zadania, (dowód: kserokopia umowy z dnia 31 grudnia 2014 r. k. 224-227, kserokopia harmonogramu spłaty pożyczki k. 228, 231, aneks do umowy k. 229, 232,233).

Pismem z dnia 26 kwietnia 2016 r. powód wystąpił o wszczęcie postępowania pojednawczego wobec pozwanego. Posiedzenie pojednawcze wyznaczono na dzień 08 lipca 2016 r., jednak z uwagi na niestawiennictwo pozwanego do zawarcia ugody nie doszło, (pismo pełnomocnika powoda k. 44-48, kserokopia protokołu rozprawy cywilnej z dnia 08 lipca 2016 r. Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w P. XII Wydział Cywilny k. 49).

Pozwany wystąpił przeciwko (...) SA na drogę postępowania sądowego o odszkodowanie obejmujące naprawienie szkody poniesionej przez przedmiotową wadliwość projektu i proces przed Sądem Okręgowym w Poznaniu jest w toku ( bezsporne).

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w zasadniczej mierze w oparciu o dowody z dokumentów jako nie budzących wątpliwości co do swojej autentyczności, zresztą okoliczności wynikające z tychże nie były sporne. Sąd dał wiarę zeznaniom przesłuchanych świadków, zaś zeznaniom samego pozwanego przyznano walor wiarygodności jedynie w zakresie korelującym z tymi dowodami.

Sąd oddalił wniosek pozwanego o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność ustalenia wartości szkody poniesionej przez powoda jako nie mającej znaczenia dla rozstrzygnięcia. Podstawą oceny zasadności roszczenia zgłoszonego przez były bowiem kolejno zawierane porozumienia, w których strony precyzowały wysokość wzajemnych zobowiązań. Ustalanie zatem innych wartości jest poza zainteresowaniem sądu w tej sprawie, niezależnie od toczącego się procesu pozwanego z jego ubezpieczycielem.

Sąd Okręgowy zważył:

Powództwo jest zasadne.

Przedmiotem roszczenia powoda był obowiązek zapłaty na jego rzecz przez pozwanego i jako podstawę swojego żądania (...) od początku wskazywał postanowienia zawartych porozumień, a w szczególności umowę z dnia 20 listopada 2015 roku.

Poza sporem jest, że w dniu 03 września 2008 r. Gmina W. zawarła z pozwanym R. L. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (...) umowę nr (...), na podstawie której pozwany zobowiązany był m.in. do wykonania dokumentacji projektowo-kosztorysowej dla zadania inwestycyjnego pn. „Rewitalizacja zabytkowego centrum miasta W.- modernizacja (...) w W.”, a następnie nadzoru autorskiego. W trakcie realizacji tej inwestycji pozwany w ramach wykonywania projektu zamiennego dla dokumentacji projektowej ( umowa z Gminą W.) nr (...) ) popełnił błąd projektowy polegający na wadliwym zaprojektowaniu położenia balkonów, a wadliwość ujawniła się na etapie wykonawczym i wymusiła konieczność usunięcia wybudowanych galerii bocznych i ponownego wybudowania balkonów. Nie ma także wątpliwości co do tego, że pierwotnie inwestorem całego zadania była Gmina W., bo to z tym podmiotem pozwany zawierał umowę w trybie zamówienia publicznego. Podmiotem aktywnie uczestniczącym i zarządzającym z ramienia (...) był (...), który samodzielnie zawierał umowy o prace budowlane z wykonawcami finansował część prac i uczestniczył z Gminą w procesie decyzyjnym całej inwestycji. W dniu 24 kwietnia 2012 r. do Starostwa Powiatowego wpłynął wniosek o przeniesienie decyzji o pozwoleniu na budowę z Gminy na rzecz (...) i w dniu 30 kwietnia 2012 r. Burmistrz W. wyraził zgodę na przeniesienie decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę na rzecz (...). W toku prac to (...) zawierał umowy w przedmiocie wykonawstwa robót budowlanych i na rzecz (...) wykonawcy wystawiali następnie rachunki.

R. L. od początku swojej współpracy przy realizacji tego przedsięwzięcia nie kwestionował pozycji i roli w nim (...). Kiedy zatem ujawniła się wadliwość projektu wymuszająca konieczność dokonania prac rozbiórkowych i ponownych prac budowalnych, podjął rozmowy co do sposobu dokonania naprawy nie z Gminą ale z (...). Pozwany podnosił w swoich zarzutach w tej sparwie przede wszystkim brak czynnej legitymacji procesowej powoda z racji tego, że łączyła go umowa o prace projektowe z Gminą W. a nie z (...).

Zarzut ten, zdaniem sądu, nie ma podstaw. Nie można nie zauważyć, że pozwany posiadał ogromne doświadczenie w realizacji tego typu projektów, czym zajmował się przez kilkadziesiąt lat. Miał pełną świadomość co do tego jaki podmiot jest inwestorem tego przedsięwzięcia. Mimo tego prowadził rozmowy nie z Gminą W., a z (...), mające doprowadzić do ustalenia zasad naprawienia wadliwości projektu i odpowiedzialności za koszty z tym związane.

Zgodnie z treścią art. 353 ¹ k.c. strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania , byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

W dniu 12 marca 2014 roku R. L. zawiera więc porozumienie nie z Gminą W., ale z (...) i to wobec tego podmiotu , przy powołaniu się na causa wynikającą z umowy nr (...) z dnia 3 września 2008 r. zawartej z Gminą, składa oświadczenie o tym, że popełnił błąd projektowy. W umowie tej strony określają jako „zleceniodawcę” (...) , a pozwany zobowiązuje się do pokrycia kosztów poniesionych przez (...) związanych zarówno z wykonaniem balkonu w aktualnym kształcie, wskazując wprost wartość na 70.668,69 złotych, jak i kosztów prac rozbiórkowych w wysokości 55.350 złotych brutto. Z treści tych oświadczeń wyraźnie wynika, że chodzi o zwrot kosztów, jakie ma ponieść właśnie (...), a nie Gmina W.. Świadczy to o ścisłej relacji Gminy z (...) przy realizacji przedmiotowej inwestycji, której charakter i zakres pozostaje poza sferą oceny w przedmiotowej sprawie. Dla rozstrzygnięcia w tym procesie istotne jest jedynie to , że (...) w kontekście porozumienia z dnia 12 marca 2014 r. nie było podmiotem nieuprawnionym do jego zawarcia. R. L. zaś składając oświadczenie o uznaniu swojej odpowiedzialności wobec tego podmiotu dokonał uznania długu. Zresztą warto też zauważyć, że strony umówiły się o zwrot przez pozwanego kosztów poniesionych właśnie przez (...). Trzeba więc wskazać, iż zgodnie z fakturą VAT z dnia 30 maja 2014 r., wystawioną przez (...) Spółka Akcyjna w R., to (...) został obciążony obowiązkiem zapłaty kwoty 55.350 złotych brutto.

Nie może więc ostać się jako trafne twierdzenie pozwanego o tym, że porozumienie z dnia 12 marca 2014 r było nieważne, a skoro zawierało oświadczenie o uznaniu długu to zgodnie z treścią art. 123 § 1 pkt 2 k.c. doszło do przerwania biegu przedawnienia.

Właściwym jednak źródłem odpowiedzialności pozwanego względem powoda jest porozumienie z dnia 20 listopada 2015 r. Sam fakt jego zawarcia , gdzie znów jako stronę określa się (...) stanowi pewną konsekwencję wcześniejszej umowy co potwierdza, że pozwany miał wolę zawrzeć ją z (...). Trzeba w tym miejscu zauważyć, że nawet gdyby rozumować odmiennie, jak zdaje się to czynić pozwany, to istotnym jest, że do consnsusu z dnia 20 listopada 2015 r. dochodzi przy udziale Gminy W.. W punkcie 4 tej umowy Gmina zawiera oświadczenie, że potwierdza „upoważnienie” dla (...), powołując się na umowę z roku 2001 r. do zarządzania nieruchomością, na której realizowana jest inwestycja, „w tym wykonywania inwestycji na podstawie otrzymanego od projektanta projektu budowlanego” i wreszcie „wykonywania w imieniu i na rzecz Gminy praw z umowy z projektantem”. Tym samym Gmina potwierdziła uprawnienia (...) do dokonywania wszelkich rozliczeń wynikających z umowy z dnia 3 września 2008 r. zawartej pomiędzy pozwanym a Gminą W.. Tak więc po stronie pozwanego była wola zawarcia konkretnych postanowień z (...). W treści punktu 5 umowy strony przytaczają okoliczność zawarcia wcześniejszych porozumień co do usunięcia wad projektowych i wskazują wprost, że projektant dostarczył (...) w dniu 3 lipca 2014 r. niewadliwy projekt. Zatem R. L. po zawarciu umowy z (...) w dniu 12 marca 2014 r. zrealizował swój obowiązek wynikający z niej. Po raz kolejny w tej umowie jej strony czyli zarówno powód, pozwany ale i Gmina potwierdzają dobrowolne zobowiązanie się pozwanego do poniesienia odpowiedzialności w zakresie kosztów w wysokości 126.018, 69 złotych czyli powołują się na uznanie długu przez pozwanego, który temu nie oponuje. Wreszcie w treści pktu 6 umowy strony dokonują swoistego rozliczenia wzajemnych wymagalnych zobowiązań , bowiem potwierdzają wierzytelność pozwanego za pełnienie nadzoru autorskiego w kwocie 39.999,75 złotych, a następnie Gmina W. i (...) wspólnie oświadczają, co pozwany potwierdza o potrąceniu obu wierzytelności. Skutkiem tych oświadczeń jest umorzenie obu wierzytelności do wysokości wierzytelności niższej czyli do kwoty 39.999,75 złotych. Zatem w dalszym ciągu nie spełniona pozostaje wierzytelność w wysokości 86.018,94 złotych należna powodowi .

W zakresie zarzutu pozwanego o przedwczesności powództwa wobec przyjętego przez strony trybu postępowania poprzez skierowanie roszczeń o zapłatę przez powoda w pierwszej kolejności do ubezpieczyciela pozwanego z OC, wypada zauważyć, że w porozumieniu powyższym zawarto punkt 7, gdzie Gmina i (...) przeniosły na pozwanego przysługujące im wobec (...) roszczenie z tytułu naprawienia szkody, której wysokość wskazały w postanowieniu punktu 5 porozumienia.

Z tych względów na podstawie art. 496 k.p.c. należało utrzymać w mocy w całości nakaz zapłaty.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. na zasadzie odpowiedzialności za wynik sprawy. W nakazie zapłaty ujęto koszty uiszczonej opłaty 1076 złotych, 34 złote opłat pełnomocnictwa i 5400 złotych z tytułu zastępstwa procesowego. W skład dalszych kosztów wchodzą: kwota 2700 złotych jako koszt zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym, 861 złotych – opłata od zażalenia, koszty pięciokrotnego przejazdu pełnomocnika na rozprawy w wysokości po 264,11 złotych ( łącznie 1.320,55 złotych ), koszty postepowania zabezpieczającego ustalone prawomocnym postanowieniem komornika – 2559,51 złotych i koszt zastępstwa prawnego w postępowaniu zabezpieczającym – 1350 złotych. Łącznie stanowi to wielkość 8.791,06 złotych.

Na zasadzie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. – o kosztach sądowych w sprawach cywilnych – Dz. U. z 2018 r. poz. 300 ze zm. obciążono pozwanego kosztami wydatków poniesionych w toku procesu.