Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Otwocku II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Maszner

Protokolant: Marzena Kwiatek

po rozpoznaniu dnia 21 grudnia 2017 r. na posiedzeniu sprawy

przeciwko I. F. (1) c. A. i E. z domu K., urodzonej (...) w W.,

oskarżonej o to, że:

w dniu 15 września 2017r. w O. woj. (...) będąc w stanie nietrzeźwości I-0,72 mg/l, II – 0,71 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu kierowała w ruchu lądowym po drodze publicznej – ulicy (...), pojazdem marki P. (...) o nr rejestracyjnym (...)

tj. o przestępstwo z art. 178a § 1 k.k.

orzeka

1.  na podstawie art. 66 § 1 i 2 k.k. i art. 67 § 1 k.k. postępowanie karne wobec oskarżonej I. F. (1) warunkowo umarza na okres próby 3 (trzech) lat;

2.  na podstawie art.. 67 § 3 k.k.. orzeka wobec oskarżonej zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 (dwóch) lat,

3.  na podstawie art.. 67 § 3 k.k. w zw. z art.. 39 pkt. 7 k.k. orzeka wobec oskarżonej świadczenie pieniężne w kwocie 5000 (pięciu tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej,

4.  na podstawie art. 63 § 4 k.k. na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych zalicza oskarżonej okres rzeczywistego zatrzymania prawa jazdy w sprawie od dnia 15 września 2017 roku do dnia wyroku.

5.  na podstawie art. 627 k.p.k i art. 629 k.p.k.. zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 170 (sto siedemdziesiąt) złotych, w tym opłatę w kwocie 100 (sto) złotych.

Sygn. akt II K 879/17

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 15 września 2017 roku w godzinach wieczornych I. F. (1) udała się do swojego brata J. J.. W czasie wizyty po godzinie 22:00 spożywała alkohol w postaci piwa. Około godziny 23:00 I. F. (1) opuściła dom brata i postanowiła wrócić do domu swoim samochodem marki P. (...) o numerze rejestracyjnym (...). I. F. (1) wyjechała z rejonu ulicy (...), a następnie kierowała się w stronę ulicy (...). Na ulicy (...) została zatrzymana przez patrol policji do kontroli drogowej. Funkcjonariusze policji wyczuli od I. F. (1) woń alkoholu. W wyniku badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu urządzeniem A. B. uzyskano wynik pozytywny. Następnie I. F. (1) została przewieziona do Komendy Powiatowej Policji, gdzie została poddana badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu z wynikami 0,72 mg/l alkoholu o godzinie 0 ⁰⁰ oraz w drugim badaniu o godz. 0 ^{04 ­} ­z wynikiem 0,71 mm/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

I. F. (1) nie była dotychczas karana.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: wyjaśnień oskarżonej I. F. (1) (k. 17-18), zeznań świadka P. B. (k. 20) oraz dowodów z dokumentów w postaci: protokołu użycia urządzenia kontrolno-pomiarowego do ilościowego oznaczenia alkoholu w wydychanym powietrzu (k. 2), świadectwa wzorcowania (k. 3), wydruku z bazy (...) (k. 11), informacji z (...) (k. 25), kopii dokumentów złożonych przez oskarżoną (k. 34-40), kwestionariusza wywiadu środowiskowego (k. 55-56) .

Oskarżona I. F. (1) przesłuchana w toku postępowania przygotowawczego przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu i złożyła wyjaśnienia. Wskazała w nich, iż w dniu 15 września 2017 roku była w odwiedzinach u brata – J. J. u którego miała nocować. W tracie wizyty około godz. 22:00 spożyła alkohol w postaci piwa. Pomiędzy bratem oskarżonej i jego partnerką doszło do awantury. Oskarżona postanowiła wrócić do domu swoim samochodem. Po spożyciu alkoholu wsiadła do samochodu i wyjechała od brata z rejonu ulicy (...), kierując się w stronę ulicy (...). Następnie została zatrzymana przez policję. W ostatnim czasie miała trochę problemów dlatego nie spożywała normalnych posiłków, piła jedynie kawę i paliła papierosy. Rzadko spożywa alkohol, nie pije mocniejszych alkoholi. Wcześniej nie zdarzyło jej się wsiąść do samochodu pod wpływem alkoholu. Nigdy nie dostała mandatu. Samochód jest jej niezbędny do wykonywania pracy zarobkowej oraz zawożenia dzieci na zajęcia i rehabilitację. Oskarżona wyraziła skruchę z powodu tego co się stało.

Oceniając wyjaśnienia złożone przez oskarżoną Sąd przyznał im walor wiarygodności w całości, są one jasne, znajdują potwierdzenie w poczynionych przez Sąd ustaleniach faktycznych. Nadto Sąd miał na uwadze, iż oskarżona nie miała powodów, aby niesłusznie oskarżać samą siebie.

Walorem wiarygodności Sąd obdarzył również relację świadka P. B. – funkcjonariusza policji, który zatrzymywał oskarżoną do kontroli drogowej. Relacja świadka jest jasna, spójna, adekwatna do udziału w sprawie. Z zeznań świadka wynika, iż około godziny 23:15 wraz ze st. asp. A. S. zauważyli pojazd, którego kierująca jechała niejednolitym torem jazdy. Po zatrzymaniu do kontroli drogowej od oskarżonej wyczuwalna była woń alkoholu z ust. W wyniku przeprowadzonego badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu uzyskano wynik w pierwszym badaniu 0,72 mg/l, zaś w drugim badaniu 0,71 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Sąd jako w pełni wiarygodne uznał dowody z dokumentów ujawnionych i przeprowadzonych w toku postępowania, zostały one bowiem sporządzone przez osoby do tego uprawnione, żadna ze stron nie kwestionowała waloru ich wiarygodności ani autentyczności do czego Sąd również nie znalazł podstaw, zaś w połączeniu z osobowym materiałem dowodowym pozwoliły na odtworzenie pełnego przebiegu zdarzeń będących przedmiotem rozpoznania w sprawie.

I. F. (1) została oskarżona o to, że w dniu 15 września 2017r. w O. woj. (...) będąc w stanie nietrzeźwości I-0,72 mg/l, II – 0,71 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu kierowała w ruchu lądowym po drodze publicznej – ulicy (...), pojazdem marki P. (...) o nr rejestracyjnym (...) tj. o przestępstwo z art. 178a § 1 k.k.

Przestępstwo z art. 178a § 1 kk sankcjonuje prowadzenie, w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym. Istota tego czynu polega na prowadzeniu pojazdu w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego. Już sam tylko fakt prowadzenia pojazdu w takim stanie pociąga za sobą wypełnienie ustawowych znamion przestępstwa, chociażby pojazd był prowadzony całkowicie prawidłowo, a sprawca nie naruszył żadnej innej zasady bezpieczeństwa w ruchu i nie sprowadził konkretnego niebezpieczeństwa. Kierowanie pojazdem przez osobę będącą w stanie nietrzeźwości stanowi naruszenie zasady bezpieczeństwa ruchu. Wina sprawcy odnośnie popełnionego przez niego czynu stanowi w myśl art. 1 § 3 kk materialny element przestępstwa. Przestępstwo określone w art. 178a § 1 kk może być popełnione tylko z winy umyślnej co oznacza, że sprawca świadomie wykonuje czynności, których konsekwencją jest spowodowanie skutków określonych w w/w przepisie. W orzecznictwie przyjmuje się powszechnie, że postępowanie umyślne to postępowanie świadome z przewidywanymi w przyszłości konsekwencjami. Czyn z art. 178a § 1 kk, którego dopuściła się oskarżona jest nadto przestępstwem formalnym, karalne jest samo poruszanie się pojazdem.

W ocenie Sądu zgromadzony w przedmiotowej sprawie materiał dowodowy jest jednoznaczny i pozwala na ustalenie, iż I. F. (1) dopuściła się popełnienia zarzucanego jej czynu z art. 178a § 1 k.k. Oskarżona w swoich wyjaśnieniach przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu, wskazał także, że zanim wsiadła do samochodu spożywała alkohol w postaci piwa. Nie ulegało również wątpliwości, iż I. F. (1) poruszała się samochodem marki P. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym, po drodze publicznej, którą stanowiła ulica (...) w O..

W świetle powyższych rozważań, całokształtu materiału dowodowego fakt popełnienia przez oskarżoną zarzucanego jej czynu nie budził wątpliwości. Oskarżona dopuściła się zarzucanego jej przestępstwa umyślnie - chciała ona je popełnić i tego dokonała. Sąd nie miał wątpliwości, iż I. F. (1) prowadziła samochód znajdując się w stenie nietrzeźwości, tym bardziej, iż wynika to z jej wyjaśnień.

Biorąc pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej szkody, okoliczności popełnienia czynu, Sąd uznał, że te charakteryzowały się niskim stopniem szkodliwości społecznej. Sąd miał na uwadze, iż oskarżona wyraziła skruchę w związku z popełnionym przestępstwem, nadto jak wynika z wywiadu kuratora sądowego ma ona pozytywną opinię, nie zagraża porządkowi publicznemu, co tym bardziej wskazuje, iż popełnione przestępstwo miało jedynie charakter incydentalny i w przyszłości oskarżona będzie przestrzegała porządku prawnego.

Uznając winę I. F. (1) w zakresie zarzucanego jej czynu Sąd na podstawie 66 § 1, 2 k.k. i art. 67 § 1 k.k. warunkowo umorzył postępowanie karne wobec oskarżonej na okres 3 (trzech) lat. Orzekając w powyższym zakresie Sąd miał na uwadze, iż zostały kumulatywnie spełnione wszystkie ustawowe przesłanki zastosowania tej instytucji. Stopień zawinienia i szkodliwości społecznej popełnionego przez oskarżoną czynu z uwagi na stwierdzony u niej stopień nietrzeźwości nie był na tyle wysoki, aby wymagało to jej ukarania. I. F. (1) nie była również wcześniej karana za jakiekolwiek przestępstwo, w tym również nie popełniała wykroczeń w ruchu drogowym. W ocenie Sądu postawa oskarżonej wyraźnie wskazuje, iż pomimo warunkowego umorzenia postępowania karnego będzie ona przestrzegała porządku prawnego, w szczególności nie popełni w przyszłości żadnego przestępstwa. Sąd miał także na uwadze okoliczności w jakich doszło do popełnienia przedmiotowego przestępstwa, fakt, iż oskarżona opuściła dom brata w związku z zaistniała awanturą pomiędzy domownikami, odcinek drogi jaki pokonała przed zatrzymaniem nie był długi, nadto oskarżona poruszała się samochodem w godzinach, w których ruch na drodze nie był wzmożony. W ocenie Sądu sytuacja w jakiej znalazła się oskarżona w wyniku zdarzenia, powoduje, iż zrozumiała ona naganność swojego zachowania, bowiem aktualnie nie może ona prowadzić samochodu, który stanowił jej narzędzie pracy, jak również pozwalał na zawiezienie małoletnich dzieci na rehabilitację. Warunkowo umarzając postępowanie Sąd wyznaczył okres próby wynoszący trzy lata, a więc najdłuższy przewidziany przez ustawę. Sąd miał na uwadze, iż do tego typu przestępstw często dochodzi na terenie podległym Sądowi Rejonowemu w Otwocku. W ocenie Sądu trzyletni okres próby pozwoli zweryfikować pozytywną prognozę kryminologiczną przyjętą wobec oskarżonej, a jednocześnie będzie odpowiedni do stopnia winy i społecznej szkodliwości popełnionego przez nią czynu.

Sąd na podstawie art. 67 § 3 k.k. orzekł wobec oskarżonej zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Mając jednak na uwadze stopień nietrzeźwości oskarżonej wynoszący 0,72 i 0,71 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, Sąd uznał, iż wystarczające będzie orzeczenie wobec oskarżonej zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych przez okres dwóch lat. W ocenie Sądu biorąc pod uwagę, iż oskarżona dopuściła się prowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwości zasadnym jest wyłączenie jej z ruchu jako kierowcy, tak aby zrozumiała naganność swojego zachowania, w szczególności, iż prowadzenie pojazdu jest zabronione bez względu na ilość wypitego alkoholu.

Na podstawie art. 67 § 3 k.k. w zw. z art. 39 pkt. 7 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonej świadczenie pieniężne w kwocie 5000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Mając na uwadze warunkowe umorzenie postępowania, będzie to dla oskarżonej jedyna rzeczywista dolegliwość związana z popełnionym przez nią przestępstwem, a jednocześnie wspomoże instytucje, która zajmuje się pomocą m.in. osobom pokrzywdzonym przestępstwem oraz osobom im najbliższym, zwłaszcza pomoc medyczną, psychologiczną, rehabilitacyjną, prawną oraz materialną.

Zgodnie z przepisem art. 63 § 4 k.k. Sąd na poczet orzeczonego wobec oskarżonej zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych zaliczył okres rzeczywistego zatrzymania prawa jazdy w sprawie od dnia 15 września 2017 roku, do dnia wydania wyroku.

Jednocześnie Sąd zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 170 złotych, w tym opłatę kwocie 100 złotych. Zdaniem Sądu oskarżona jest w stanie ponieść powyższe koszty postępowania bez nadmiernego uszczerbku dla utrzymania siebie i rodziny.