Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 11 lipca 2018 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Agnieszka Stachurska

Protokolant: Mateusz Mućka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lipca 2018 r. w Warszawie

sprawy B. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania B. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 5 lipca 2016 roku, znak (...)

postanawia:

1.  uchylić zaskarżoną decyzję i umorzyć postępowanie,

2.  przekazać sprawę do rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W..

UZASADNIENIE

B. G. w dniu 2 sierpnia 2016r. złożyła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 5 lipca 2016r. odmawiającej przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W odwołaniu wskazała na niemożność podjęcia pracy ze względu na stopień naruszenia sprawności organizmu i trudne do określenia rokowania. Poza tym wyraziła przekonanie, odwołując się do opinii lekarza, który ją leczy, że stan jej zdrowia jest inny niż przyjął Zakład Ubezpieczeń Społecznych (odwołanie z dnia 2 sierpnia 2016r., k. 2 a.s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania. Uzasadniając swe stanowisko wskazał, że ubezpieczona nie jest osobą niezdolną do pracy, co wynika z orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS. Poza tym nie udowodniła w dziewięcioleciu przed dniem zgłoszenia wniosku o rentę wymaganego stażu. Jej staż w dziesięcioleciu wynosi 3 lata, 4 miesiące i 16 dni, natomiast staż ogółem to 24 lata, 7 miesięcy i 27 dni (odpowiedź na odwołanie z dnia 9 sierpnia 2016r., k. 3 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

B. G., urodzona w dniu (...), jest z zawodu mechanikiem urządzeń pneumatycznych i klimatycznych. W okresie od dnia 4 listopada 1983r. do dnia 26 maja 1985r. była zatrudniona na stanowisku referenta w Centrum (...) z siedzibą w W., a w okresie od dnia 19 maja 1986r. do dnia 31 maja 1990r. świadczyła pracę na analogicznym stanowisku pracy na rzecz Przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W.. W okresie od dnia 29 lipca 1994r. do dnia 31 sierpnia 2001r. była pracownikiem kiosku (...), położonego przy ul. (...) w W., a w okresie od dnia 10 września 2001r. do dnia 1 września 2009r. prowadziła pozarolniczą działalność gospodarczą (kwestionariusz dotyczący okresów składkowych i nieskładkowych, k. 5, wniosek o potwierdzenie ubezpieczenia, k. 15 tom I a.r.).

W dniu 1 sierpnia 2011r. ubezpieczona po raz pierwszy złożyła w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. wniosek o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy . W związku z powyższym organ rentowy wszczął postępowanie wyjaśniające, w toku którego ubezpieczona została skierowana na badanie do Lekarza Orzecznika ZUS, który w oparciu o posiadaną dokumentację lekarską oraz po jej zbadaniu, wydał w dniu 5 października 2011r. orzeczenie, w którym stwierdził brak niezdolności do pracy. Następnie orzeczeniem z dnia 17 listopada 2011r. Komisja Lekarska ZUS podtrzymała powyższe stanowisko i także oceniła, że ubezpieczona w prezentowanym stadium zaawansowania dolegliwości, nie jest niezdolna do pracy. Z uwagi na powyższe, decyzją z dnia 18 listopada 2011r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Od powyższej decyzji organu rentowego ubezpieczona wywiodła odwołanie do tut. Sądu, który wyrokiem z dnia 4 lipca 2013r., zapadłym w sprawie o sygn. VII U 41/12, oddalił odwołanie. Powyższy wyrok został utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie, III Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 9 września 2015r., wydanym w sprawie o sygn. akt III AUa 3017/13 (wniosek z dnia 1 sierpnia 2011r., k. 1-3, orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 5 października 2011r., k. 21, orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 17 listopada 2011r., k. 41, decyzja ZUS z dnia 18 listopada 2011r., znak: (...), k. 43, odwołanie z dnia 13 grudnia 2011r., k. 69, wyrok Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie, VII Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 4 lipca 2013r. wydany w sprawie o sygn. akt VII U 41/12, wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie, III Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 9 września 2015r. wydany w sprawie o sygn. akt III AUa 3017/13, k. 107 tom I a.r.).

W dniu 26 lutego 2016r. ubezpieczona złożyła w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. kolejny wniosek o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy. Do powyższego wniosku dołączyła kwestionariusz dotyczący okresów składkowych i nieskładkowych wskazując, że dokumenty dotyczące poszczególnych okresów zatrudnienia znajdują się w aktach sprawy rentowej (wniosek z dnia 26 lutego 2016r. wraz z załącznikiem, k. 1-7 tom II a.r.).

W toku postępowania prowadzonego przez organ rentowy ubezpieczona została skierowana na badanie do Lekarza Orzecznika ZUS, który orzeczeniem wydanym w dniu 8 kwietnia 2016r. stwierdził, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy. W związku z wniesieniem przez ubezpieczoną sprzeciwu od powyższego orzeczenia, sprawa została skierowana do Komisji Lekarskiej ZUS, która po ponownym zbadaniu ubezpieczonej, wydała w dniu 9 czerwca 2016r. orzeczenie potwierdzające brak niezdolności do pracy (orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 8 kwietnia 2016r., k. 8, sprzeciw, k. 9, orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 9 czerwca 2016r., k. 13 tom II a.r.). Na tej podstawie Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. wydał w dniu 5 lipca 2016r. decyzję znak: (...), w której odmówił B. G. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ nie jest osobą niezdolną do pracy. Ponadto Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał, że w ostatnim 10-leciu przed datą zgłoszenia wniosku o przyznanie świadczenia, tj. w okresie od dnia 26 lutego 2006r. do dnia 25 lutego 2016r., ubezpieczona legitymuje się udokumentowanym stażem pracy w łącznym wymiarze 3 lat, 4 miesięcy i 16 dni zamiast wymaganych 5 lat (decyzja z 5 lipca 2016r. , znak: (...), k. 17 tom II a.r.).

W związku z niekorzystną decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych B. G. złożyła odwołanie (odwołanie z dnia 2 sierpnia 2016r., k. 2 a.s.). W toku postępowania, postanowieniami z dnia 22 sierpnia 2016r. i 11 lipca 2017r. Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych lekarzy specjalistów: ortopedy, neurologa, otolaryngologa, internisty i kardiologa celem ustalenia, czy ubezpieczona jest zdolna, czy też całkowicie lub częściowo niezdolna do pracy zarobkowej, ze szczególnym wskazaniem daty powstania tej niezdolności, czy jest to niezdolność trwała, czy okresowa, a jeżeli okresowa to na jaki okres, a także jeżeli nastąpiła zmiana stanu zdrowia ubezpieczonej (poprawa lub pogorszenie), to na czym ona polegała (postanowienie z dnia 22 sierpnia 2016r., k. 6 a.s., postanowienie z dnia 11 lipca 2017r., k. 66 a.s.).

W opinii z dnia 20 września 2016r. biegły sądowy z zakresu kardiologii prof. dr hab. W. S. rozpoznał u ubezpieczonej nadciśnienie tętnicze napadowe, położeniowe zawroty głowy, otyłość oraz zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego. Biegły wskazał, że ubezpieczona od kilku miesięcy leczy się na nadciśnienie tętnicze, skarży na zawroty głowy, zaburzenia widzenia i równowagi, a także zasłabnięcia. Obecnie przyjmuje takie leki jak: A., doraźnie w razie zwyżki ciśnienia tętniczego C., a ponadto A., V. i T.. W badaniu przedmiotowym biegły stwierdził miarową akcję serca oraz głośne tony serca, prawidłowo akcentowane bez szmerów patologicznych, a także tętno dobrze wypełnione i napięte, zgodne z akcją serca, brzuch miękki, niebolesny, wątrobę schowaną pod prawym łukiem żebrowym, niemacalną, objaw Chełmońskiego ujemny, śledzionę niemacalną, objaw G. obustronnie ujemny oraz tętno na tętnicach grzbietowych stóp wyczuwalne. W opinii biegłego sądowego z zakresu kardiologii leczone u badanej nadciśnienie tętnicze ma przebieg łagodny, bez powikłań narządowych, a także bez niewydolności serca i bez objawów choroby niedokrwiennej serca. Na podstawie przeprowadzonego badania klinicznego oraz analizy załączonych do akt sprawy dokumentów, biegły nie stwierdził zatem niezdolności ubezpieczonej do pracy z przyczyn kardiologicznych. Zaznaczył przy tym, że o zdolności ubezpieczonej do pracy ostatecznie powinien rozstrzygnąć biegły sądowy z zakresu neurologii bądź laryngologii (opinia biegłego sądowego z zakresu kardiologii prof. dr hab. W. S. z dnia 20 września 2016r., k. 33 a.s.).

W opinii z dnia 8 grudnia 2016r. biegły sądowy z zakresu neurologii dr n. med. B. Z. rozpoznał u ubezpieczonej następujące schorzenia: umiarkowaną nadwagę oraz zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego bez wyraźnych objawów ogniskowego uszkodzenia układu nerwowego, centralnego i obwodowego. Biegły nie stwierdził przy tym zmian w zakresie nerwów czaszkowych oraz wskazał, że nie występują objawy móżdżkowe oraz niedowłady. Biegły podał, że w 2009r. u ubezpieczonej zaczęły występować silne napadowe zawroty głowy z nudnościami. Ubezpieczona miała wykonywane w tym okresie m.in. badanie przepływów przez tętnice domózgowe, które nie wykazało patologii w zakresie tętnic szyjnych i kręgowych. W tym czasie była także hospitalizowana na Oddziale Rehabilitacji Neurologicznej placówki medycznej w W., z której została wypisana z rozpoznaniem zespołu korzeniowego w odcinku szyjnym lędźwiowym kręgosłupa, dyskopatią C2-C3 i C4-C5 oraz L5-S1, kamicą pęcherzyka żółciowego oraz zaburzeniami gospodarki tłuszczowej. Na podstawie przeprowadzonego badania oraz analizy dokumentacji medycznej biegły neurolog nie stwierdził, by B. G. była niezdolna do pracy z przyczyn neurologicznych (opinia biegłego sądowego z zakresu neurologii dr n. med. B. Z. z dnia 8 grudnia 2016r., k. 51-52 a.s.).

W opinii z dnia 3 listopada 2017r. biegła sądowa z zakresu laryngologii dr n. med. E. J. rozpoznała u ubezpieczonej uporczywy położeniowy zawrót głowy ( (...)) naprzemienny z lewego i prawego ucha z towarzyszącymi zaburzeniami równowagi oraz niedosłuch obustronny odbiorczy z zachowaną społeczną wydolnością słuchu UP-15 dB, UL-12 dB. Dokonując analizy dokumentacji medycznej, załączonej do akt sprawy, biegła odniosła się w szczególności do treści zaświadczenia lekarskiego z dnia 20 października 2017r. wystawionego przez lekarza z Poradni Otolaryngologicznej Szpitala (...) w W., z którego wynika, że odwołująca cierpi na napadowe zawroty głowy – łagodne ze zmiany położenia (...) wielokanałowe. Podstawą tych dolegliwości są zawroty głowy ze zmiany położenia związane z mechanizmem przemieszczania się otolitów w błędniku. Na podstawie przeprowadzonej diagnostyki otolaryngologicznej i neurologicznej oraz badań elektrofizjologicznych wykluczono ewentualne uszkodzenie receptora czyli błędnika, zmiany organiczne (...), ale stwierdzono występujący oczopląs położeniowy. Powyższe rozpoznanie potwierdzono także w Instytucie (...). Podstawą rozpoznania były manewry diagnostyczne repozycyjne lub uwalniające. Wskazano, że u badanej występuje stały problem poczucia niestabilności oraz lęku przed zawrotami głowy i upadkiem. Z tego też względu ubezpieczona wymaga opieki osób trzecich. B. G. przeszła rehabilitację przedsionkową, która aktualnie jest nadal kontynuowana, wobec czego pozostaje pod opieką Poradni Laryngologicznej. Biegła powołała się również na kserokopię zalecenia z dnia 16 października 2017r. wystawionego przez Centrum Medyczne (...), które potwierdza istnienie u odwołującej uporczywego zawrotu głowy ( (...)) naprzemiennie z lewego i prawego ucha z towarzyszącymi zaburzeniami równowagi, wynikającymi z zaburzonej dynamiki kanałów półkolistych tylnych. Z treści ww. zalecenia wynika, że choroba przebiega z okresami zaostrzeń i naturalnych remisji. Z uwagi na obustronność objawów leczenie operacyjne jest bardzo ryzykowne. W dalszej części opinii biegła wyjaśniła, że u B. G. występują napadowe wirowe zawroty głowy z trwałym uczuciem niestabilności otoczenia i zaburzeniami równowagi, które są rozpoznane i zdiagnozowane jako (...), czyli związane z uszkodzeniem błędników i mechanicznym przemieszczaniem otolitów w obrębie narządu równowagi. Ze względu na charakter występującego schorzenia (schorzenie obu błędników) u ubezpieczonej specjaliści kliniczni wykluczyli możliwość leczenia operacyjnego. Może być więc zastosowane jedynie leczenie zachowawcze w postaci okresowych manewrów D.-H.’a, które nie dają trwałego efektu terapeutycznego. Jednocześnie ze względu na nagłość i nieprzewidywalność ataków pacjentka często wymaga opieki osób trzecich i pozostaje stale w leczeniu specjalistycznym w Poradni Otoneurologicznej. Po przeanalizowaniu symptomatologii objawów, prześledzeniu wykonanej diagnostyki, etiologii i przebiegu leczenia oraz oceny sprawności organizmu badanej, biegła sądowa zawnioskowała o ustalenie częściowej, okresowej niezdolności do pracy od daty diagnozy z dnia 16 października 2017r., w której ustalono obustronność objawów i brak możliwości leczenia operacyjnego błędników. W konkluzji opinii biegła jednoznacznie stwierdziła, że z przyczyn laryngologicznych ubezpieczona jest częściowo, okresowo niezdolna do pracy zarobkowej od dnia 16 października 2017r. na okres 5 lat (opinia biegłej sądowej z zakresu laryngologii dr n. med. E. J. z dnia 3 listopada 2017r., k. 75-79 a.s.)

W opinii z dnia 12 grudnia 2017r. biegła sądowa z zakresu chorób wewnętrznych dr n. med. E. R. rozpoznała u odwołującej następujące schorzenia: nadciśnienie tętnicze, zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego, uporczywy położeniowy zawrót głowy, niedosłuch obustronny odbiorczy oraz otyłość I stopnia. Z powodu powyższych dolegliwości ubezpieczona była leczona na Oddziale Laryngologii Szpitala (...), w Klinice (...) oraz w Oddziale Rehabilitacji Neurologicznej Szpitala (...). Ponadto z powodu ww. objawów wielokrotnie przebywała w Szpitalnych Oddziałach Ratunkowych, gdzie była konsultowana neurologicznie i laryngologicznie. W ocenie biegłej sądowej z zakresu chorób wewnętrznych u odwołującej nadciśnienie tętnicze jest dobrze kontrolowane farmakologicznie, bez powikłań narządowych oraz bez niewydolności serca. Reasumując po zebraniu wywiadu, przeprowadzeniu badania klinicznego oraz analizie dokumentacji, biegła nie stwierdziła u badanej niezdolności do pracy z przyczyn internistycznych (opinia biegłej sądowej z zakresu chorób wewnętrznych dr n. med. E. R. z dnia 12 grudnia 2017r., k. 95-96 a.s.).

W opinii z dnia 6 lutego 2018r. biegły sądowy z zakresu ortopedii i traumatologii M. G. rozpoznał u odwołującej dyskopatię kręgosłupa szyjnego. W ocenie biegłego sądowego tej specjalności analiza przedstawionej dokumentacji, zebrany wywiad oraz przeprowadzone badanie pozwalają stwierdzić, że badana nie utraciła zdolności do pracy. Wprawdzie wykonane badania obrazowe uwidoczniają zmiany dyskopatyczne kręgosłupa w odcinku szyjnym, to jednak stopień ich nasilenia nie jest duży. Również przeprowadzone badanie ortopedyczne w tym zakresie w jakim to jest możliwe ze względu na zgłaszane zawroty głowy, nie ujawnia jakiejkolwiek dysfunkcji narządu ruchu, tym bardziej w stopniu, który powodowałby niezdolność do pracy. Ruchy kręgosłupa są wykonywane swobodnie, bez obiektywnych objawów zespołu bólowego. Nie są obecne również objawy neurologiczne odkręgosłupowe o charakterze podrażnieniowym lub ubytkowym, co potwierdza badanie biegłego lekarza neurologa. W zakresie kończyn nie występuje dysfunkcja, natomiast ruchy w stawach i siła mięśniowa są prawidłowe. Prawidłowa jest również chwytność i wydolność chodu. Na tej podstawie biegły uznał, że odwołująca z przyczyn ortopedycznych nie jest niezdolna do pracy (opinia biegłego sądowego z zakresu ortopedii i traumatologii M. G. z dnia 6 lutego 2018r., k. 103-104 a.s.).

Do powyższych opinii żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń. W piśmie procesowym z dnia 4 czerwca 2018r. odwołująca wskazała jedynie, że decydująca w zakresie oceny jej stanu zdrowia powinna być opinia wydana przez biegłą sądową z zakresu laryngologii, a więc z tej dziedziny medycyny, która jest adekwatna do schorzeń, które czynią ją niezdolną do pracy zarobkowej. Ubezpieczona dodała, że opinia sporządzona przez biegłą sądową z zakresu laryngologii wskazała, że istnieją przesłanki uzasadniające uznanie jej za osobę niezdolną do pracy, co tym samym podważyło opinię Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 9 czerwca 2016r. oraz wydaną na jej podstawie decyzję organu rentowego z dnia 5 lipca 2016r. (pismo procesowe z dnia 4 czerwca 2018r., k. 134 a.s.).

W piśmie procesowym z dnia 30 maja 2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. wskazał, że w sprawie zostały ujawnione nowe okoliczności dotyczące stanu zdrowia B. G., albowiem w październiku 2017r. stwierdzono u niej napadowe zawroty głowy – łagodne ze zmiany położenia (...) wielokanałowe. Podstawą opisanych powyżej dolegliwości są zawroty głowy ze zmiany położenia związane z mechanizmem przemieszczania się otolitów w błędniku. Na podstawie przeprowadzonej diagnostyki otolaryngologicznej i neurologicznej oraz badań elektrofizjologicznych u odwołującej wykluczono ewentualne uszkodzenie receptora, czyli błędnika, zmiany organiczne (...), natomiast stwierdzono występujący oczopląs położeniowy. Rozpoznanie to zostało potwierdzone przez Instytut (...). Podstawą ww. rozpoznania były manewry diagnostyczne repozycyjne lub uwalniające. Powyższe schorzenia skutkują nasilaniem się zaburzeń nerwicowych o charakterze lękowym przed ewentualną utratą równowagi i upadkiem. Z tego też względu ubezpieczona wymaga opieki osób trzecich. Organ rentowy zaznaczył także, że jak wynika z załączonej do akt sprawy dokumentacji medycznej, B. G. przeszła rehabilitację przedsionkową, która aktualnie jest nadal kontynuowana, wobec czego pozostaje ona pod opieką Poradni Laryngologicznej. Jednocześnie ze względu na charakter występującego schorzenia (schorzenie obu błędników) u ubezpieczonej specjaliści kliniczni wykluczyli możliwość leczenia operacyjnego. Organ rentowy dodał, że odwołanie w sprawie wpłynęło w dniu 2 sierpnia 2016r., natomiast jak wynika ze stanowiska (...) po tej dacie zaistniały nowe okoliczności, dotyczące stwierdzenia niezdolności do pracy, dlatego też przeprowadzono dodatkową diagnostykę, a sama niezdolność została przez biegłą otolaryngolog stwierdzona dopiero od dnia 16 października 2017r. Na tej podstawie organ rentowy wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji, przekazanie sprawy do rozpoznania organowi rentowemu i umorzenie postępowania. Do powyższego wniosku przyłączył się również pełnomocnik ubezpieczonej na rozprawie w dniu 11 lipca 2018r. (pismo procesowe z dnia 30 maja 2018r., k. 128-129, protokół rozprawy z dnia 11 lipca 2018r., k. 143-144 a.s.).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...) Oddział w W. z dnia 5 lipca 2016r., znak: (...) należało uchylić, sprawę zaś przekazać do rozpoznania organowi rentowemu, umarzając postępowanie w sprawie.

Zgodnie z treścią art. 477 ¹⁴ § 4 k.p.c., w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie Lekarza Orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub orzeczenie Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie od decyzji opiera się wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia, Sąd nie orzeka, co do istoty sprawy na podstawie nowych okoliczności dotyczących stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, które powstały po dniu złożenia odwołania od tej decyzji. W tym przypadku Sąd uchyla decyzję, przekazuje sprawę do rozpoznania organowi rentowemu i umarza postępowanie.

Przepis ten jest wyjątkiem od zasady, według której Sąd kontroluje tylko stan rzeczy faktyczny i prawny, istniejący w chwili wydania decyzji przez organ rentowy. Wyjątek ten przewiduje możliwość uchylenia przez Sąd decyzji organu rentowego, przekazania sprawy do rozpoznania (i ewentualnego wydania nowej decyzji) organowi rentowemu, z jednoczesnym umorzeniem postępowania sądowego. Jest to możliwe wówczas, gdy w toku postępowania przed Sądem doszło do ujawnienia się nowych okoliczności dotyczących stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, które powstały po dniu złożenia odwołania od decyzji, a których ujawnienie może wpłynąć na sposób rozstrzygnięcia sprawy przez Sąd. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 12 stycznia 2012r. (II UK 79/11), w art. 477 ¹⁴ § 4 k.p.c. mowa jest o „nowych okolicznościach”, które, choć powstałe po wniesieniu odwołania, mają znaczenie dla oceny stanu zdrowia do dnia decyzji. Z kolei w postanowieniu z dnia 20 listopada 2013r. (II UK 333/13), Sąd Najwyższy wyjaśnił, że regulacja art. 477 ¹⁴ § 4 k.p.c. wynika z tego, że to przed organem rentowym koncentruje się badanie i ocena niezdolności do pracy, co nie zawsze zapewnia i gwarantuje aktualność tej oceny w przypadku późniejszych zmian i pogorszenia stanu zdrowia, nie tylko w ramach tych samych dolegliwości i schorzeń, lecz także również w razie stwierdzenia niezdolności do pracy z przyczyny niebranej pod uwagę na pierwotnym etapie decydowania o prawie do renty.

Z powyższego wynika, że mające walor nowości okoliczności dotyczące stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, które powstały po dniu złożenia odwołania od negatywnej decyzji rentowej i nadal utrzymują się w okresie wymaganym do nabycia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, nie mogą być samodzielnie ocenione przez sąd z zastosowaniem dyspozycji art. 316 k.p.c. przede wszystkim ze względu na kodeksowy zakaz orzekania co do istoty sprawy zawarty w art. 477 ¹⁴ § 4 k.p.c., który w takich przypadkach bezwzględnie zobowiązuje sąd do uchylenia zaskarżonej decyzji, przekazania sprawy ze względu na ujawnione nowości do rozpoznania organowi rentowemu i umorzenia postępowania sądowego. "Nowe okoliczności" to schorzenia istniejące przed wydaniem decyzji, lecz wykazane przez ubezpieczonego dopiero po wniesieniu odwołania do sądu albo ujawnione na podstawie badań lekarskich w trakcie postępowania sądowego i których nie oceniał ani lekarz orzecznik, ani komisja lekarska organu rentowego. Jeśli ujawnią się one w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji, sprawa "wraca" na etap postępowania przed organem rentowym po to zasadniczo, aby organy orzecznicze Zakładu Ubezpieczeń Społecznych mogły dokonać ponownej oceny stanu zdrowia z ich uwzględnieniem. Ocena "nowych okoliczności" przez organy orzecznicze Zakładu Ubezpieczeń Społecznych może doprowadzić do zmiany pierwotnego stanowiska organu rentowego i zakończenia sporu - bez potrzeby jego rozstrzygania przed sądem i ponoszenia kosztów opinii biegłych.

W rozpatrywanej sprawie dokumenty w postaci zaświadczenia lekarskiego z dnia 20 października 2017r., wystawionego przez lekarza z Poradni Otolaryngologicznej Szpitala (...) w W. oraz kserokopii zalecenia z dnia 16 października 2017r., wystawionego przez K. P. z Centrum Medycznego (...)., wskazały na istnienie u odwołującej uporczywego zawrotu głowy ( (...)) naprzemiennie z lewego i prawego ucha z towarzyszącymi zaburzeniami równowagi, wynikającymi z zaburzonej dynamiki kanałów półkolistych tylnych. Z treści ww. dokumentów wynika, że choroba przebiega z okresami zaostrzeń i naturalnych remisji i z uwagi na obustronność objawów leczenie operacyjne jest bardzo ryzykowne. Poza tym wymienione dokumenty potwierdziły, że zawroty głowy występujące u ubezpieczonej mają charakter napadowy, wobec czego towarzyszy im trwałe uczucie niestabilności otoczenia z zaburzeniami równowagi, które zostały zdiagnozowane jako (...), czyli związane z uszkodzeniem błędników i mechanicznym przemieszczaniem otolitów w obrębie narządu równowagi.

Z opisanych dokumentów wynikają nowe okoliczności związane ze stanem zdrowia ubezpieczonej, które powstały po dacie wniesienia przez ubezpieczoną odwołania, a które mogą mieć wpływ na ocenę jej stanu zdrowia. Potwierdziła to zresztą biegła sądowa otolaryngolog, której ocena co do niezdolności do pracy ubezpieczonej odnosi się właśnie do okresu, kiedy opisaną diagnozę postawiono. Biegła stwierdziła, że ubezpieczona powinna być uznana za niezdolną częściowo do pracy od daty 16 października 2017r. Wprawdzie w okresie przed tą datą ubezpieczona również leczyła się z powodu zawrotów głowy, ale ich powstawanie naprzemiennie z lewego i prawego ucha z towarzyszącymi zaburzeniami równowagi, wynikającymi z zaburzonej dynamiki kanałów półkolistych tylnych oraz towarzyszące zawrotom głowy trwałe uczucie niestabilności otoczenia z zaburzeniami równowagi, które zostały zdiagnozowane jako (...), czyli związane z uszkodzeniem błędników i mechanicznym przemieszczaniem otolitów w obrębie narządu równowagi, są okolicznościami nowymi. Ujawniły się one po badaniu przez organy orzecznicze ZUS i po wydaniu decyzji przez ZUS, na co wskazała biegła sądowa, organ rentowy, a także i sama ubezpieczona na rozprawie. Wobec tego konieczne stało się uchylenie zaskarżonej decyzji z dnia 5 lipca 2016r., przekazanie sprawy do rozpoznania organowi rentowemu i umorzenie postępowania w sprawie.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy orzekł jak w pkt 1 i 2 sentencji postanowienia na podstawie art. 477 ¹⁴ § 4 k.p.c.

ZARZĄDZENIE

(...)