Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACa 1051/18

POSTANOWIENIE

Dnia 7 lutego 2019 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący – Sędzia SA Lucyna Świderska-Pilis

Sędziowie SA Tomasz Ślęzak

SO del. Lucyna Morys-Magiera (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2019 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi D. K. o wznowienie prawomocnie zakończonego postępowania w sprawie z powództwa D. K. przeciwko Skarbowi Państwa-Prezesowi (...) w K., Skarbowi Państwa-Prezesowi (...) w K. i Skarbowi Państwa-Prezesowi (...) w S. o zapłatę, prowadzonej przez Sąd Apelacyjny w Katowicach pod sygn. I A Ca 134/18

postanawia:

odrzucić skargę.

SSO del. Lucyna Morys-Magiera SSA Lucyna Świderska-Pilis SSA Tomasz Ślęzak

Sygn. akt I A Ca 1051/18

UZASADNIENIE

Skarżący D. K. w skardze wniesionej 5 listopada 2018r. domagał się wznowienia prawomocnie zakończonego, wyrokiem z 19 września 2018r., postępowania w sprawie z powództwa D. K. przeciwko Skarbowi Państwa-Prezesowi (...) w K., Skarbowi Państwa-Prezesowi (...) w K. i Skarbowi Państwa-Prezesowi (...) w S. o zapłatę, prowadzonej przez Sąd Apelacyjny w K. pod sygn. akt I A Ca 134/18. W skardze wnosił o uchylenie w całości wydanego w sprawie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu.

Jako ustawową podstawę wznowienia przywołał normę art. 401 pkt 1 kpc w zw. z art. 379 pkt 4 kpc, wskazując na nieważność postępowania z uwagi na udział w wydaniu przez Sąd Apelacyjny wyroku przez sędziego podlegającego wyłączeniu na zasadzie art. 48 § 1 pkt 1 i 5 kpc i inne. Podnosił, że z uzasadnienia jego pozwu wynikało, iż jego roszczenie związane było także z treścią postanowienia tego Sądu zapadłego w sprawie o sygn. I S 7/07, gdzie przewodniczącym składu był sędzia biorący następnie udział w rozpoznaniu apelacji skarżącego od wyroku zapadłego w sprawie (...) w K. o sygn. akt II C 829/16 – w sprawie Sądu Apelacyjnego w Katowicach o sygn. akt I A Ca 134/18. Wskazywał skarżący, iż w sprawie o sygn. akt II C 829/16 wnosił o przeprowadzenie dowodu z orzeczenia zapadłego w sprawie o sygn. akt I S 7/07, zarzucał więc w skardze bezstronność sędziego biorącego udział także w wydaniu orzeczenia końcowego w sprawie o sygn. akt I A Ca 134/18, wskazując na rozbieżność zajętych przez niego stanowisk w obu tych sprawach.

Sąd Apelacyjny ustalił i zważył, co następuje:

Skarga o wznowienie nie mogła zostać rozpoznana merytorycznie, lecz podlegała odrzuceniu jako nieoparta na ustawowej podstawie wznowienia, w myśl art. 410 § 1 kpc.

Skarżący jako ustawową podstawę wznowienia wskazał art. 401 pkt 1 kpc, stanowiący, iż można żądać wznowienia z przyczyn nieważności, jeżeli w składzie sądu uczestniczyła osoba nieuprawniona lub jeżeli orzekał sędzia wyłączony z mocy ustawy, a strona przed uprawomocnieniem się wyroku nie mogła domagać się wyłączenia. W składzie Sądu Apelacyjnego w Katowicach wydającym wyrok w sprawie o sygn. akt I A Ca 134/18 nie stwierdzono jednak występowania osoby nieuprawnionej, ani też sędziego wyłączonego z mocy ustawy, w rozumieniu art. 48 § 1 kpc. Zdaniem Sądu Apelacyjnego w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę, wcześniejszy udział sędziego w wydawaniu rozstrzygnięcia jedynie w postępowaniu wpadkowym (sygn. akt I S 7/07), będącego jedynie wnioskowanym elementem postępowania dowodowego w sprawie, w której wydano wyrok zaskarżony następnie apelacją podlegającą rozpoznaniu w składzie, w którym zasiadał tenże sędzia, nie stanowi podstawy dopuszczalności skargi. Sędzia ten nie jest bowiem wyłączony z mocy ustawy od rozpoznania wskazanej sprawy w postępowaniu apelacyjnym, zaś zarzut braku bezstronności, który dopiero obecnie powołuje skarżący, nie może skutkować przyjęciem wystąpienia powołanej w skardze podstawy nieważności postępowania. Mógłby jedynie stanowić przesłankę żądania wyłączenia sędziego na mocy postanowienia sądu, przy czym tego rodzaju okoliczność nie stanowi podstawy wznowienia, o której mowa w art. 401 pkt 1 kpc (por. : postanowienie Sądu Najwyższego z 23 lutego 2018 r., III CZ 2/18, LEX nr 2490606).

Nie ustalono również innych okoliczności pozwalających na przyjęcie wyłączenia sędziego z mocy ustawy od rozpoznania sprawy o sygn. akt I A Ca 134/ 18 , na co bezpodstawnie powoływał się skarżący.

Wobec powyższego uznał Sąd Apelacyjny, iż skarga D. K. o wznowienie prawomocnie zakończonego postępowania w istocie nie była oparta na ustawowej podstawie. Mimo bowiem powołania w skardze takiej podstawy w postaci nieważności postępowania, spowodowanej udziałem sędziego wyłączonego z mocy ustawy(art. 401 pkt 1 kpc), w rzeczywistości nie zachodziła ona w sprawie o sygn. akt I A Ca 134/18, skoro przytoczone w skardze okoliczności faktyczne nie uzasadniały wyłączenia sędziego z mocy ustawy (por.: postanowienie Sądu Najwyższego z 28 lutego 2018 r., II CZ 105/17, LEX nr 2487612). Skoro zatem z uzasadnienia skargi wynika, iż w faktycznie powołana podstawa wznowienia nie występuje, wyłącznie sformułowanie podstawy wznowienia w sposób odpowiadający przepisowi art. 401 kpc, nie oznacza oparcia skargi na ustawowej podstawie wznowienia (tak: postanowienie Sądu Najwyższego z 23 marca 2017 r., V CZ 13/17, LEX nr 2278330).

Z tych przyczyn skargę odrzucono, na zasadzie art. 410 § 1 kpc.

SSO del. Lucyna Morys-Magiera SSA Lucyna Świderska-Pilis SSA Tomasz Ślęzak