Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACz 1076/13

POSTANOWIENIE

Dnia 31 stycznia 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSA Andrzej Palacz

Sędziowie:

SA Kazimierz Rusin (spr.)

SA Jan Sokulski

po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2014 r.na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa J. J.

przeciwko K. R.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Okręgowego w Przemyślu Wydział I Cywilny

z dnia 17 stycznia 2013 r., sygn. akt I C 762/12

p o s t a n a w i a:

o d d a l i ć zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Przemyślu - w sprawie z powództwa J. J. przeciwko K. R. o zapłatę zadośćuczynienia – stwierdził swą niewłaściwość oraz przekazał niniejszą sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Gdańsku, jako właściwemu rzeczowo i miejscowo.

Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia Sąd Okręgowy podał art. 27 kpc, zgodnie z którym powództwo należało wytoczyć przed sąd właściwy ze względu na miejsce zamieszkania pozwanego, tj. G.. Ponadto Sąd Okręgowy wydał zaskarżone postanowienie wskutek zarzutu niewłaściwości miejscowej sądu, podniesionego przez pozwanego w piśmie z dnia 10 stycznia 2013r.

W zażaleniu na powyższe postanowienie powód zarzucił naruszenie art. 200 kpc i domagał się uchylenia zaskarżonego postanowienia. W jego ocenie Sąd Okręgowy bezpodstawnie uwzględnił zarzut niewłaściwości miejscowej sądu, gdyż pozwany nie uzasadnił swojego wniosku w tym zakresie.

W odpowiedzi na zażalenie pozwany wniósł o jego oddalenie w całości.

Sąd Apelacyjny zważył , co następuje:

Stosownie do treści art. 202 kpc, niewłaściwość sądu dającą się usunąć za pomocą umowy stron, sąd bierze pod rozwagę tylko na zarzut pozwanego, zgłoszony i należycie uzasadniony przed wdaniem się w spór co do istoty sprawy, przy czym sąd nie bada z urzędu tej właściwości również przed doręczeniem odpisu pozwu.

W niniejszej sprawie nie zachodzi przypadek naruszenia właściwości rzeczowej ani też właściwości miejscowej sądu.

Sąd Okręgowy wydał zaskarżone postanowienie, tj. przekazał sprawę do rozpoznania sądowi właściwemu zgodnie z art. 27 kpc i nie dokonał tego – jak twierdzi powód – w oparciu o nieuzasadniony wniosek pozwanego. Pismem z dnia 10 stycznia 2013r. powód, przed wdaniem się w spór co do istoty sprawy, podniósł zarzut niewłaściwości miejscowej sądu, uzasadniając to miejscem swego zamieszkania (k. 9).

Nie ma zatem racji skarżący twierdząc, iż powyższe postanowienie zostało wydane z naruszeniem art. 200 kpc.

Z tych względów Sąd Apelacyjny orzekł, jak w sentencji na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc.