Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 1305/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 marca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Marek Makowczenko

Protokolant:

starszy sekretarz sądowy Urszula Młynarczyk

po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2019 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa A. P.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

1.  Zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powoda A. P. kwotę 20.757,00zł ( dwadzieścia tysięcy siedemset pięćdziesiąt siedem zł 00/100) z ustawowymi odsetkami od kwoty 19.683,60zł od dnia 07.08.2015 r. do dnia 31.12.2015 r. i z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 01.01.2016 r. oraz od kwoty 1.073,40zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 18.02.2019 r. do dnia zapłaty.

2.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie.

3.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.917zł ( trzy tysiące dziewięćset siedemnaście zł 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

4.  Nakazuje pobrać na rzecz Skarbu Państwa ( kasa Sądu Rejonowego w Giżycku) tytułem zwrotu kosztów opinii biegłego oraz kosztów doręczeń od powoda kwotę 316,05zł ( trzysta szesnaście zł 05/100) oraz od pozwanego kwotę 2.764,20zł ( dwa tysiące siedemset sześćdziesiąt cztery zł 20/100).

SSR Marek Makowczenko

Sygn. akt. I C 1305/17

UZASADNIENIE

Powód A. P. we wniesionym do tutejszego Sądu pozwie domagał się zasądzenia na swoją rzecz kwoty 19.683,60 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 6 sierpnia 2015r. do dnia zapłaty z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia. Nadto zażądał zasądzenia na swoją rzecz kosztów procesu.

W uzasadnieniu wskazał, iż w dniu 5 lipca 2015r. uszkodzony został należący do niego jacht (...) 33 o numerze rejestracyjnym (...). W wyniku zdarzenia uszkodzeniu lub utracie uległy między innymi pompa hydrauliczna, maszt, kosz dziobowy, ławeczka rufowa i prawa burta. Zgodnie ze sporządzonym na zlecenia powoda kosztorysem szkoda wynosiła 20.420 zł. W dniu 6 lipca 2015r. powód zgłosił szkodę ubezpieczycielowi. W dniu 9 lipca 2015r. przeprowadzono oględziny uszkodzonego jachtu. Na ich podstawie pozwany wypłacił początkowo kwotę 3.248 zł, później kwotę 1.200 zł i następnie kwotę 985 zł. Część kosztów nie została uznana.

W piśmie z dnia 23 lutego 2019r. powód rozszerzył powództwo do kwoty 26.200 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 6 sierpnia 2015r. do dnia zapłaty. Rozszerzenie związane było z uszkodzeniem silnika.

Pozwany (...) S.A. w W. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu według norm przepisanych. Zarzucił on powodowi niewykazanie i nieudowodnienie wysokości szkody. Uzasadniając podniósł, iż strony łączyła dobrowolna umowa ubezpieczenia casco jachtów. W wyniku przeprowadzonego postępowania wypłacono powodowi kwotę 5.433 zł. Odmówiono natomiast wypłaty odszkodowania z tytułu pompy hydraulicznej, kosza dziobowego, ławeczki rufowej, naprawy burty w okolicach forpiku, malowania kadłuba oraz nie uznano kosztów holowania.

W zakresie rozszerzonego powództwa pozwany podnosił, że powód nie podnosił wcześniej kwestii uszkodzenia silnika.

Sąd ustalił, co następuje:

Powód jest właścicielem jachtu M. 33 o numerze rejestracyjnym (...). Jacht ma długość całkowitą 10,45 m, długość kadłuba 9,95 m, szerokość kadłuba 3,20 m i posiada maszt o wysokości 11,5 m. Jacht M. należy do jachtów dużych oraz ciężkich wśród pływających po W. (...). Z uwagi na to posiada większą inercję oraz odmienne cechy manewrowe. W okresie od dnia 4 marca 2015r. do dnia 3 marca 2016 r. powód był ubezpieczony w zakresie CASCO jachtów, OC użytkownika, (...) członków załogi, mienia osobistego członków załogi u pozwanego (...) S.A. w W.. Suma ubezpieczenia casco wynosiła 100.000 zł. Zakresem ubezpieczenia objęte były szkody polegające na utracie , uszkodzeniu lub zniszczeniu przedmiotu ubezpieczenia wraz z osprzętem, oraz wyposażeniem standardowym i dodatkowym powstałych podczas żeglugi, w tym podczas postoju lub manewrowania na terenie portu. Przy czym wyposażeniem dodatkowym był zgodnie z polisą silnik przyczepny lub zamontowany w sposób trwały, posiadający numer fabryczny.

( dowód : opinia biegłego k. 148, polisa raz z aneksem – k. 39 – 41, warunki umowy – k. 42 -55)

W dniu 5 lipca 2015 r. powód płynął na silniku przyczepnym opisywanym jachtem M. 33 Kanałem G. z położonym masztem. W okolicach mostu podjął próbę dobicia do nadbrzeża, która zakończyła się uderzeniem dziobem w nadbrzeże i uszkodzeniem kosza dziobowego. Dalej jacht uderzył prawą burtą w nadbrzeże. Od uderzenia uszkodzeniu ulega prawa burta jachtu. Podjęta próba uwolnienia jachtu od nadbrzeża na biegu wstecznym silnika doprowadziła do cyrkulacji na lewo i uderzenia w nadbrzeże tym razem rufą jachtu. Uderzenie położonym masztem w nadbrzeże doprowadziło do jego wygięcia. Przybrzeżne wypłycenie dna kanału spowodowało w wyniku uderzenia uszkodzenie steru oraz silnika. Natomiast uszkodzenie pompy hydraulicznej instalacji sterującej oraz uszkodzenie silnika spowodowało utratę zdolności do samodzielnego poruszania się. W czasie zdarzenia zgubieniu uległa ławeczka rufowa. Jacht został odholowany z miejsca zdarzenia.

( dowód : zeznania świadka T. M. k. 75, przesłuchanie powoda k. 172 – 172v, oświadczenie k. 10, pismo powoda k. 56, opinia biegłego k. 116 – 137, )

Powód zgłosił szkodę pozwanemu. W dniu 9 lipca 2015r. dokonano w ramach likwidacji szkody oględzin jachtu. Na zlecenie powoda sporządzony został w (...) Sp. z o.o. w W. kosztorys naprawy na kwotę 20.420 zł netto. Nie obejmował on kosztów silnika. Powód dokonał naprawy jachtu w W. dokąd jacht został odholowany.

( dowód : kosztorys naprawy – k. 9, protokół oględzin k. 57, faktura pro forma (...) – k. 100, faktura nr (...) – k. 20, potwierdzenie zapłaty – k. 21)

Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego pozwany przyznał powodowi odszkodowanie w wysokości 5.433 zł, które wypłacił. Pozwany nie uznał natomiast i odmówił wypłaty odszkodowania z tytułu pompy hydraulicznej, kosza dziobowego, ławeczki rufowej, naprawy burty w okolicach forpiku, malowania kadłuba oraz kosztów holowania.

Korespondencja stron nie przyniosła zmiany stanowiska pozwanego. ( dowód : pismo powoda k. 11- 12, pismo pozwanego k. 13 - 15)

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd ustalił na podstawie przedłożonych przez strony postępowania dowodów z dokumentów, zeznań świadka, przesłuchania powoda oraz mającej zasadnicze znaczenie dla sprawy opinii biegłego z zakresu żeglugi Kapitana Żeglugi Wielkiej mgr inż. B. P., której strony nie zakwestionowały. Również w ocenie Sądu wnioski płynące z niej były zgodne z zasadami doświadczenia życiowego, a sama opinia jasna i wyczerpująca, w związku z czym stanowiła podstawę ustaleń faktycznych w sprawie. Materiał dowodowy z opinią biegłego układa się w jedną logiczną całość.

Na mocy art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. W niniejszej sprawie strony zawarły umowę dobrowolnego ubezpieczenia casco jacht, w związku z czym postanowienia przedmiotowej umowy określały zasady oraz wysokość odpowiedzialności pozwanego. Zgodnie z Ogólnymi Warunkami Ubezpieczenie Jachtów śródlądowych zakresem ubezpieczenia objęte były szkody polegające na utracie , uszkodzeniu lub zniszczeniu przedmiotu ubezpieczenia wraz z osprzętem, oraz wyposażeniem standardowym i dodatkowym powstałych podczas żeglugi, w tym podczas postoju lub manewrowania na terenie portu. Przy czym wyposażeniem dodatkowym był silnik przyczepny lub zamontowany w sposób trwały, posiadający numer fabryczny (§ 2 pkt 28 oraz § 27 pkt 1 Ogólnych Warunków Ubezpieczenia Jachtów śródlądowych) .

W tym kontekście należy wskazać, iż bezspornym było, iż pozwany ponosił co do zasady odpowiedzialność odszkodowawczą za skutki zdarzenia z dnia 5 lipca 2015 r. Strony pozostawały natomiast w sporze, czy wszystkie uszkodzenia jachtu objętego ubezpieczeniem, których naprawienia domaga się powód w niniejszym postępowaniu, powstały na skutek tego zdarzenia.

W tym zakresie Sąd oparł ustalenia faktyczne w sprawie na opinii biegłego sądowego z zakresu żeglugi. Z przedstawionego przez biegłego mechanizmu zdarzenia wynika, iż jacht powoda uderzył początkowo dziobem i burtą w nadbrzeże następnie po próbie odejścia uderzył w nadbrzeże masztem i następnie w dno płetwą sterową i silnikiem. Biegły wskazał, że przedstawione przez powoda okoliczności zdarzenia są żeglarsko spójne i logiczne. Taki przebieg zdarzenia i jego mechanizm wskazuje, że doszło do uszkodzenia kosza dziobowego, przebicia i porysowania prawej burty jachtu, zgięcia masztu, uszkodzenia sztywnego sztagu, uszkodzenia instalacji sterowej oraz zagubienia ławki kosza rufowego, których łączny koszt naprawy winien wynieść 26.200zł ( 11.800 zł robocizna, 8.400 zł materiały, 6000 zł silnik). Biegły wskazał również, że z miejsca zdarzenia jacht nie mógł z opisanymi uszkodzeniami powrócić samodzielnie do portu i wymagał holowania. Sąd miał na uwadze, iż biegły w sposób rzetelny i precyzyjny przedstawił mechanizm powstania uszkodzeń w jachcie wskutek zdarzenia z dnia 5 lipca 2015r. oraz zakres i koszt niezbędnych napraw. Biegły w sposób przekonywujący i fachowy wyjaśnił , które elementy jachtu zostały uszkodzone i w jaki sposób do tego doszło. Ostatecznie strony nie zakwestionowały sporządzonej opinii, ani nie wniosły o powołanie kolejnego biegłego w tym zakresie.

W konsekwencji przyjmując za miarodajne wnioski płynące ze sporządzonej opinii w zakresie uszkodzeń jachtu i kosztu jego naprawy Sąd uznał za zasadne roszczenie powoda do kwoty 20.757 zł stanowiącej różnicę pomiędzy kosztem naprawy ustalonym przez biegłego sądowego w niniejszej sprawie, a odszkodowaniem wypłaconym dotychczas przez pozwanego (26.190 zł – 5.433 zł).

W pozostałej części powództwo podlegało oddaleniu jako bezzasadne.

Powód żądał również odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 6 sierpnia 2015r. do dnia zapłaty.

W tym zakresie należało wskazać, że ustawa wprowadziła odsetki za opóźnienie z dniem 1 stycznia 2016r. Dlatego ich żądanie z datą wcześniejszą nie jest zasadne.

Zgodnie z art. 481 k.c. wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Mając na uwadze treść art. 817 § 1 k.c. odsetki, co do zasady należało zasądzić od dnia 7 sierpnia 2015 r. skoro szkoda została zgłoszona, jak wskazuje sam powód dnia 6 lipca 2015r., przy czym należało od tego dnia zasądzić odsetki od kwoty 19.683,60 zł stanowiącej żądanie pierwotne. Zgodnie z tym, co wskazano wyżej od dnia 7 sierpnia 2015r. były to odsetki ustawowe i od dnia 1 stycznia 2016r. odsetki ustawowe za opóźnienie.

Od rozszerzonego powództwa należało zasądzić odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia wystąpienia z tym żądaniem.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 2 kpc.

Natomiast mając na uwadze poniesione przez Skarb Państwa koszty opinii biegłego oraz koszty doręczeń należało orzec o ich pobraniu od powoda do kwoty 316,05 zł i od pozwanego do kwoty 2.764,20 zł. W tym zakresie Sąd miał na uwadze w jakim stopniu powód wygrał niniejszą sprawę.

Mając to na uwadze orzeczono jak w wyroku.