Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 1510/18 upr.

Na rozprawie dnia 6 marca 2019

Za powoda nikt się nie stawił zawiadomiony prawidłowo.

Pozwana nie stawiła się pomimo należytego zawiadomienia jej o terminie rozprawy, nie złożyła żadnych wyjaśnień – ani też nie żądała przeprowadzenia rozprawy w jej obecności. Przewodniczący ogłosił wyrok zaoczny.

Przewodniczący SSR Alina Kowalewska

Protokolant Justyna Koleśnik-Matelak

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 marca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Alina Kowalewska

Protokolant:

Justyna Koleśnik-Matelak

po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2019 r. w Giżycku

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) (...)z siedzibą w W.

przeciwko K. Z.

o zapłatę

Oddala powództwo.

Sygn. akt I C 1510/18 upr.

UZASADNIENIE

Powód (...) (...)z siedzibą w W. wniósł pozew przeciwko K. Z. domagając się zapłaty łącznie kwoty 875,89 zł na którą składają się:

- kwota 2,31 zł wraz z odsetkami naliczonymi od dnia 23.11.2016r. do dnia 15.10.2018r. w kwocie 0,31 zł,

- kwota 12,90 zł wraz z odsetkami od dnia 31.12.2016r. do dnia 15.10.2018r. w kwocie 1,62 zł,

- kwota 39,99 zł wraz z odsetkami od dnia 01.12.2016r. do dnia 15.10.2018r. w kwocie 5,25 zł

- kwota 340 zł wraz z odsetkami od dnia 23.02.2017r. do dnia 15.10.2018r. w kwocie 39,12 zł

- kwota 388,03 zł wraz z odsetkami od dnia 31.01.2017r. do dnia 15.10.2018r. w kwocie 46,36 zł.,

wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu podniósł, że jest następcą prawnym pierwotnego wierzyciela – (...) S.A. z siedzibą w W., z którym pozwana zawarła w dniu 30.03.2016 r. umowę abonencką o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Wskazał, że pozwana nie wywiązała się z umowy, a wierzytelność została nabyta przez powoda na mocy umowy przelewu zawartej w dniu 21.03.2018 r.

Pozwana K. Z. pomimo należytego doręczenia odpisu pozwu i zawiadomienia o terminie rozprawy nie stawiła się, nie złożyła żadnych wyjaśnień, ani nie zażądała przeprowadzenia jej pod swoją nieobecność.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 30 marca 2016 r. pozwana K. Z. zawarła z (...) S.A. umowę abonencką o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Pozwana w tym samym dniu odebrała udostępniony jej sprzęt w postaci dekodera oraz karty dekodującej.

( dowód : umowa abonencka – k. 52-66, protokół odbioru sprzętu k. 67)

W piśmie z dnia 21 marca 2018 r. pozwana została poinformowana, iż wierzytelność z tytułu wymienionej umowy została nabyta przez powoda (...) (...) z siedzibą w W..

( dowód : zawiadomienie dłużnika o przelewie wierzytelności – k. 49)

Pozwana została wezwana przez powoda do zapłaty kwoty 848,70 zł.

( dowód : wezwanie do zapłaty – k. 50)

Sąd zważył, co następuje:

Na wstępie należy wskazać, że stosownie do dyspozycji art. 339 § 1 k.p.c., jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. W takim wypadku, zgodnie z § 2 przywołanego przepisu, co do zasady przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą. Wskazane powyżej domniemanie prawdziwości twierdzeń powoda nie obowiązuje, gdy twierdzenia te budzą uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa (art. 339 § 2 k.p.c.).

Pozwana K. Z. nie stawiła się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę, mimo iż została skutecznie na nią wezwana, w związku z czym wydanie wyroku zaocznego stało się konieczne.

W niniejszej sprawie powód (...) (...)z siedzibą w W. na dowód zasadności roszczenia przedłożył umowę abonencką z dnia 30 marca 2016 r., pismo zawierające zawiadomienie pozwanej o cesji wierzytelności z dnia 21 marca 2018 r., wezwanie do zapłaty z dnia 10 kwietnia 2018 r. oraz umowę przelewu wierzytelności z dnia 21 marca 2018 r.

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego Sąd uznał, iż powód nie wykazał w sposób skuteczny swojej legitymacji procesowej czynnej. W tym kontekście należy podkreślić, iż Sąd z urzędu ustala, czy strony występujące w procesie posiadają legitymację do występowania w procesie, a jej brak zawsze skutkuje oddaleniem powództwa bez potrzeby merytorycznej oceny roszczenia.

Strona powodowa zgłaszając roszczenie winna wykazać nie tylko, istnienie i wysokość wierzytelności, ale także fakt skutecznego nabycia wierzytelności od pierwotnego wierzyciela. Treścią umowy przelewu jest bowiem przeniesienie przez wierzyciela swojej wierzytelności na osobę trzecią, a jej skutkiem jest wyłączenie dotychczasowego wierzyciela ze stosunku zobowiązaniowego i zajęcie jego miejsca przez nabywcę wierzytelności. Przelew wywołuje bezpośrednie skutki wobec dłużnika, po stronie którego powstaje obowiązek świadczenia w stosunku do nabywcy wierzytelności. W związku z tym nabywca wierzytelności jest legitymowany do wystąpienia z powództwem przeciwko dłużnikowi. Okoliczność tę winien wykazać w procesie, bowiem na podstawie art. 6 k. c. ciężar dowodu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Obowiązkiem Sądu nie jest natomiast zarządzenie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, a także przeprowadzenia z urzędu dowodów zamierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, których wykazanie obciąża strony procesu, stosownie do treści art. 232 k.p.c. Powód, reprezentowany przez pełnomocnika profesjonalnego, winien zatem wykazać legitymację do wystąpienia z powództwem, w szczególności poprzez przedłożenie umowy przelewu wierzytelności przysługującej pierwotnemu wierzycielowi w stosunku do pozwanego w kwocie dochodzonej pozwem. W razie niewykazania powyższych okoliczności ponosi negatywne konsekwencje procesowe w postaci oddalenia powództwa.

W ocenie Sądu w sprawie niniejszej powód nie wykazał skutecznie nabycia wierzytelności wynikającej z umowy abonenckiej z dnia 30 marca 2016 r. Powód wprawdzie przedstawił umowę przelewu wierzytelności, lecz z dołączonego do niej wyciągu z załącznika nie wynika, aby doszło do przelewu wierzytelności wobec pozwanej K. Z., bowiem wskazana została w nim osoba o innych danych personalnych. Przelewu wierzytelności nie dowodzi także przedłożone przez powoda zawiadomienie o przelewie, ani wezwanie do zapłaty, które w żadnym stopniu nie precyzują wierzytelności będącej przedmiotem cesji. Wobec powyższego nie ma podstaw do przyjęcia, że powodowi przysługuje względem pozwanej roszczenie wskazane w pozwie.

Mając przedstawione racje na uwadze i na podstawie przywołanych przepisów Sąd oddalił powództwo.