Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 kwietnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2019 r. w Giżycku

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank SA z siedzibą w W.

przeciwko J. A.

o zapłatę

1.  Zasądza od pozwanego J. A. na rzecz powoda (...) Bank SA z siedzibą w W. kwotę 10343,73zł ( dziesięć tysięcy trzysta czterdzieści trzy złote 73/100) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 24.07.2018r. do dnia zapłaty.

2.  Zasądza od pozwanego J. A. na rzecz powoda (...) Bank SA z siedzibą w W. kwotę 4187zł tytułem kosztów postępowania.

3.  Oddala powództwo w pozostałej części.

SSR Bogusława Olszewska - Wojgienica

Sygn.akt I C 1569/18 upr

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank S.A. w W. w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 24.07.2018 r. wniósł o zasądzenie od pozwanego J. A. kwoty 11 393,73 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu oraz o zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że pozwany dnia 23 sierpnia 2017 roku zaciągnął wobec powoda zobowiązanie wynikające z zawartej między stronami umowy pożyczki nr (...) i zobowiązał się do terminowej spłaty określonej sumy pieniężnej. Powód podał, że pozwany nieterminowo regulował zobowiązanie i powstałe zadłużenie zostało postawione w stan pełnej wymagalności w dniu 4.07.2018 roku, a wobec bezskutecznego wezwania pozwanego do spłaty , powód wystąpił z przedmiotowym pozwem. Zgodnie z wyciągiem z ksiąg bankowych powoda z dnia 24.07.2018 r. nr (...)/SI/ (...)/TG na należność żądaną pozwem składają się następujące należności: niespłacony kapitał w wysokości 11275,80 zł, odsetki umowne w wysokości 117,93 zł.

Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie , VI Wydział Cywilny wydał w sprawie sygn.akt VI Nc-e 1386639/18 dniu 27.09.2018 r. nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodny z żądaniem pozwu.

( k.5 akt)

Pozwany J. A. pismem z dnia 14.10 2019 roku wniósł do w/w Sądu wniosek o rozłożenie należności na raty, wskazując, że sytuacja jego rodziny jest trudna i nie jest w stanie spłacić jednorazowo żądanej kwoty. Wskazał, że źródłem jego utrzymania jest zasiłek przedemerytalny z ZUS, a na utrzymaniu ma przewlekle chorą żonę i jest w stanie spłacać po 500 zł miesięcznie.

Postanowieniem z dnia 22.10.2018 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał przedmiotową sprawę do Sądu rejonowego w Giżycku, traktując pismo pozwanego jako sprzeciw od nakazu zapłaty.

( k.8 verte)

Pozwany J. A. na rozprawie w dniu 1.03.2019 r. oświadczył, że zaciągnął u pozwanego kredyt konsolidacyjny , na okres 4 lub 5 lat, wysoko oprocentowany. Kredyt ten, jak twierdził pozwany cały czas spłacał, nie zapłacił tylko należności w lutym 2019 r. Przedstawił, że otrzymuje emeryturę w kwocie 900 zł i dodatkowo z tytułu zatrudnienia otrzymuje 1650 zł, a ma na utrzymaniu niepracującą żonę i pozostaje w gospodarstwie domowym z niepracującą córką, wychowującą dzieci. Pozwany wniósł o rozłożenie należności na raty po 500 zł miesięcznie. W toku postępowania pozwany przedstawił dowody spłaty należności z tytułu przedmiotowego kredytu z dnia 22.03.2019 r. na kwotę 300 zł i z dnia 23.04 2019 roku na kwotę 400 zł, wskazując, że nie mógł odnaleźć pozostałych dowodów wpłat na rzecz powoda.

Powód (...) Bank S.A. w W. pismem procesowym z dnia 20.03.2019 r. wskazał, że pozwany w dniu 14.01.2019 r. dokonał wpłaty kwoty 350 zł i o tą kwotę ograniczył żądanie pozwu.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 22.08.2017 r. (...) Bank S.A. w W. i J. A. zawarli umowę o kredyt konsolidacyjny nr (...) , na podstawie której powód udzielił pozwanemu kwoty 13888,56 zł kredytu, w tym kwoty 4450 zł na potrzeby konsumpcyjne i kwotę 3440 zł na spłatę innego kredytu oraz kosztów przedmiotowego kredytu. Zgodnie z umową całkowita kwota do zapłaty przez kredytobiorcę wynosiła 16525,49 zł a koszt kredytu 9492,49 zł i kwota kredytu miała być spłacona w terminach określonych w harmonogramie spłat.

( dowód: umowa kredytu- k.31-37 akt)

Dnia 9.07.2018 r. powód w związku z niewywiązywaniem się przez pozwanego z warunków kredytu wystosował do pozwanego przesądowe wezwanie do zapłaty wymagalnego zadłużenia w wysokości 12428,03 zł.

( dowód; wezwanie- k.38-41 akt)

Po dacie wezwania do zapłaty do zapłaty i wniesieniu pozwu pozwany J. A. uiścił na rzecz powoda (...) Banku S.A. W W. : w dniu 14.01.2019 roku kwotę 350 zł ( o którą powód ograniczył żądanie pozwu, nie cofając powództwa w tej części ) oraz w dniach 22.03.2019 r. kwotę 300 zł i dnia 23.04 2019 roku kwotę 400 zł, do których to wpłat powód nie zajął stanowiska.

( dowód: historia rachunku kredytowego- k.42 akt, dowody wpłat- k. 47 akt)

Sąd zważył, co następuje:

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwolił sądowi przyjąć, że roszczenie powoda jest zasadne co do obowiązku zwrotu wypłaconej pozwanemu i nie spłaconej przez pozwanego kwoty kredytu w wysokości 10 343,73 złotych, obejmującej też naliczone przez powoda odsetki za opóźnienie ustalone przez strony w umowie kredytu konsolidacyjnego z dnia 22.08. 2017 roku. Strony zawarły umowę kredytu, z której powód się wywiązał, natomiast pozwany nieterminowo regulował zobowiązanie i powstałe zadłużenie zostało postawione w stan pełnej wymagalności w dniu 4.07.2018 roku. Zawarta między stronami umowa jest zgodna z art. 69 Prawa bankowego, który stanowi, że przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu i wyczerpuje essentialia negotii tej umowy. Do zawarcia umowy doszło, a pozwany otrzymał umówioną kwotę kredytu. Uznać również należało , że pozwany w określonych w umowie terminach z umowy się nie wywiązał.

Pozwany uiścił natomiast po wniesieniu pozwu z tytułu przedmiotowej umowy, a przed wydaniem wyroku łącznie kwotę 1050 zł, trzykrotnie wpłacając na rachunek powoda kwoty po: 350 zł, 300 zł i 400 zł. odnośnie pierwszej z tych kwot powód ograniczył powództwo, nie cofając jednak pozwu w tej części i nie wnosząc o zasądzenie odsetek od tej kwoty. Tak więc powództwo zostało oddalone co do kwoty 1050 zł. Powód jest reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, nie mniej jednak przed terminem pierwszej rozprawy nie udowodnił istnienia wierzytelności. Dowody świadczące o istnieniu wierzytelności powód przedstawił dopiero wezwany przez sąd.

Pozwany J. A. wnosił o rozłożenie należności na raty. Powód zobowiązany do zajęcia stanowiska w tym przedmiocie, nie zadośćuczynił wezwaniu sądu. Zgodnie z art.320 kpc w szczególnie w uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Przepis ten powinien być stosowany z uwzględnieniem zarówno interesu pozwanego, który jest eksponowany częściej, jak i interesu powoda. Oznacza to, że rozważając zastosowanie art. 320 kpc, sąd musi brać pod uwagę interesy obu stron, a także skutki, jakie orzeczenie spowoduje w ich sferze prawnej i życiowej. Ważąc interesy stron, Sąd nie rozłożył świadczenia na raty.

Co do żądania obciążenia pozwanego kosztami procesu Sąd orzekł w myśl art. 98 kodeksu postępowania cywilnego, obciążając pozwanego w całości kosztami postępowania w sprawie, w tym kosztami zastępstwa procesowego wg. norm przepisanych, uznając, że na dzień wniesienia powództwa żądanie powoda było zasadne w całości.