Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący:SSO Mariusz Musiał

Protokolant: st. sekr. sądowy Jolanta Stawarz

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2014 r. w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania W. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 31 października 2012 r. nr (...)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 1307/12

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 16 stycznia 2014 r.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. decyzją z dnia 31 października 2012 r. odmówił W. Z. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W szczególności organ rentowy wskazał, że ubezpieczony został orzeczeniem komisji lekarskiej z dnia 28.08.2012 r. uznany za zdolnego do pracy.

W. Z. w odwołaniu od tej decyzji domagał się jej zmiany i przyznania mu renty z tytułu niezdolności do pracy, podnosząc, że dolegliwości – szeroko opisane – powodują iż nie może podjąć zatrudnienia zgodnie z kwalifikacjami. Posiada orzeczenie o zaliczeniu do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności i pracuje za 4 razy niższe wynagrodzenie prowadząc książki budowlane, a nie zgodnie z kwalifikacjami jako technik mechaniczny i techniki budowlany. W żadnym razie nie przekwalifikował się. Podniósł, że w 2003 r. usunięto mu z ucha środkowego guz perlisty z powodu całkowitego zniszczenia tkanki kostnej i kosteczek słuchowych, jak również uszkodzenia błędnika, co z kolei spowodowało u niego problemy z utrzymaniem równowagi. Jak podniósł, pomimo usunięcia perlaka, ucho środkowe wymaga bardzo częstego odsysania wydzieliny, ponieważ guz ten odrasta, co z kolei grozi powtórną operacją. Dwa razy w roku był hospitalizowany z powodu schorzeń narządu słuchu, jednak leczenie to nie przynosi rezultatu. Ponadto, odwołujący podał, że stwierdzono u niego chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa, wypuklinę dyskową oraz stenozę zachyłkowią co powoduje, że ma ciągłe nasilające się bóle kręgosłupa oraz problemy z chodzeniem.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie, powołując się na brak przesłanek do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy, podtrzymując tym samym argumenty zawarte w zaskarżonej decyzji.

Bezspornym w niniejszej sprawie było, że odwołujący W. Z., urodzony w dniu (...), ukończył technikum mechaniczne dla pracujących uzyskując zawód technika obróbki skrawania i w okresie od 1968 r. do 1976 r. pracował jako frezer. Następnie pracował jako magazynier, kierownik magazynu, mistrz, mechanik spalinowych pojazdów drogowych i trakcyjnych, konserwator konstrukcji mostowych, rzemieślnik specjalista, naczelnik sekcji, z-ca naczelnika sekcji, kierownik budowy. Orzeczeniem Miejskiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w T. z dnia 15 czerwca 2009 r. W. Z. został zaliczony do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności na okres od maja 2009 r. do dnia 30 czerwca 2011 r. z powodu schorzenia oznaczonego symbolem „03-L” ze wskazaniem pracy w warunkach pracy chronionej. W takich też warunkach wykonywał od dnia 03.11.2008 r. pracę administratora budynków i kierownika remontów w wymiarze 7 godzin dziennie. W okresie od dnia 06.10.2008 r. do dnia 31.10.2012 r. pobierał rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Orzeczeniem Miejskiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w T. z dnia 28 czerwca 2011 r. został zaliczony do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności na okres od maja 2009 r. na stałe z powodu schorzenia oznaczonego symbolem „03-L” ze wskazaniem pracy w warunkach pracy chronionej.

W dniu 28.08.2012 r. złożył wniosek o ponowne ustalenie prawa do świadczenia rentowego.

(okoliczności bezsporne)

Celem wyjaśnienia istoty sporu tj. ustalenia istnienia u W. Z. niezdolności do pracy w rozumieniu z art. 12, art. 13 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (DzU Nr 162 poz. 1118 z późń zm.) Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych: specjalistów z zakresu neurologii oraz laryngologii.

Biegły sądowy z zakresu neurologii stwierdził u odwołującego:

- głuchotę ucha lewego, niedosłuch ucha prawego,

- stan po operacyjnym usunięciu guza z ucha lewego w 2004 r.,

- stan po urazie głowy ze złamaniem kości podstawy czaszki w 2001 r.,

- zmiany dyskopatyczno-zwyrodnieniowe kręgosłupa,

- przewlekły zespół bólowy lędźwiowy i szyjny kręgosłupa,

W oparciu o przeprowadzone badanie oraz wyniki badań specjalistycznych biegły sądowy uznał, że odwołujący nie jest niezdolny do pracy z przyczyn neurologicznych.

W uzasadnieniu opinii biegły podniósł, że u badanego badania obrazowe potwierdzają obecność zmian zwyrodnieniowych kręgów kręgosłupa i dyskopatii w odcinku szyjnym i lędźwiowym. Zmiany te manifestują się dolegliwościami bólowymi lecz nie powodują uszkodzeń neurologicznych. Chodzi samodzielnie, chód jest w pełni wydolny, objawów rozciągowych nie stwierdza się, brak zaników, deficytów siły i uszkodzenia odruchów. Zborność jest zachowana. Sprawność chwytna dłoni jest prawidłowa. Próba Romberga fizjologiczna. Kontakt słowny jest logiczny, pełny. Wykonywana odpowiedzialna praca zawodowa jest potwierdzeniem wydolności intelektualnej odwołującego. Ocena neurologiczna odwołującego nie daje podstaw do rozpoznania znacznego upośledzenia sprawności organizmu i orzeczenia częściowej niezdolności do pracy w ramach posiadanych kwalifikacji zawodowych z wyłączeniem prac ciężkich, na wysokości i w hałasie. Jest zdolny do kontynuowania dotychczas wykonywanej pracy, zwłaszcza biurowej.

(dowód: opinia sądowo- lekarska - k. 12-16 as,

Biegły sądowy z zakresu laryngologii w pisemnej opinii stwierdził u odwołującego:

- obustronne przewlekłe zapalenie ucha środkowego,

- stan po operacji nie radykalnej ucha środkowego lewego,

- obustronny niedosłuch typu mieszanego znacznie większy ucha lewego.

W oparciu o przeprowadzone badanie oraz wyniki badań specjalistycznych biegły sądowy uznał, że odwołujący jest zdolny do pracy od listopada 2012 r.

W uzasadnieniu opinii biegły podniósł, że u odwołującego stwierdza się niedosłuch asymetryczny, przewlekły proces zapalny ucha środkowego, stan po operacji tego ucha. Przewlekły proces chorobowy w uchu lewym jest być może wynikiem zaniedbanych stanów zapalnych z okresu dzieciństwa i późniejszego wieku. W dokumentacji medycznej są zawarte uwagi lekarza neurologa o zawrotach głowy już w 2004 r., ale dopiero w 2008 r. stwierdzono konieczność odsunięcia odwołującego od pracy na wysokości i w hałasie. Od 2008 r. odsunięty ze stanowiska z zaleceniem przekwalifikowania się. Od 2008 r. do chwili obecnej pracuje na stanowisku, na którym nie ma przeciwskazań do pracy z powodu uszkodzenia uszu. W okresie pobierania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy prawidłowo sam się przekwalifikował dzięki swoim umiejętnościom i predyspozycji psychofizycznej. Obecnie odwołujący ma słuch społecznie wydolny, słuch ucha prawego wspomagany aparatem słuchowym wewnątrz usznym, rozmawia swobodnie z odległości 2-ch metrów. Odwołujący od 01.11.2012 r. nie jest niezdolny do pracy. Odwołujący może wykonywać inną niż dotychczas pracę zgodną z posiadanymi kwalifikacjami i fakt, ze nie może wykonywać jednego z wyuczonych zawodów który dawał mu wyższe zarobki nie świadczy o tym , że jest częściowo niezdolny do pracy.

(dowód: opinia sądowo- lekarska - k. 24-25 as,

uzupełniająca opinia sądowo- lekarska - k. 41 as)

Odwołujący kwestionował opinie biegłego laryngologa i Sąd dopuścił dowód z opinii uzupełniającej celem ustosunkowania się do nich. Odwołujący kwestionował także opinię uzupełniającą, nie zgłaszał już jednak dalszych zarzutów merytorycznych. Sąd nie podzielił jego zastrzeżeń do opinii biegłego laryngologa uznając, iż opinia ta w pełni zasługuje na uwzględnienie jako prawidłowo przeprowadzony dowód sądowo-lekarski zwłaszcza, iż zastrzeżenia odwołującego nie miały merytorycznego charakteru ograniczając się do negacji wniosków biegłego. W przekonaniu Sądu zastrzeżenia zgłoszone przez odwołującego nie znajdują potwierdzenia w świetle analizy przedmiotowej opinii. W opiniowaniu sądowo-lekarskim zdaniem Sądu istotne znaczenie ma bowiem stopień naruszenia funkcji organizmu spowodowany stanem lub procesem chorobowym w odniesieniu do zdolności bądź niezdolności do pracy. Natomiast mnogość rozpoznanych schorzeń, stałe leczenie – nie przekładają się automatycznie na stopień zdolności do pracy. Subiektywne odczucia odwołującego muszą być oceniane w toku badania klinicznego i obiektywnie zweryfikowane. Obiektywna weryfikacja nie zawsze jednak spełnia oczekiwania stron zwłaszcza w postępowaniu w sprawach rentowych - co jednakże nie przesądza automatycznie, że opinia wydana jest z naruszeniem obiektywizmu i bezstronności.

Wydane w tym zakresie opinie biegłych sądowych neurologa i laryngologa Sąd uznał za trafne i dostatecznie wyjaśniające przedmiot sporu, gdyż zostały wydane przez specjalistów z tego rodzaju schorzeń na jakie choruje odwołujący się, po wnikliwej analizie aktualnych wyników badań oraz zebranej aktach sprawy dokumentacji lekarskiej.

Opinie biegłych w ocenie Sądu spełniają ponadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych w art. 278 kpc i art. 285 kpc, a także w Rozporządzeniu Ministra Polityki Społecznej z dnia 14.12.2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy (Dz. U. Nr 273, poz. 2711) w związku z art. 12-14 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS.

Pozostałe okoliczności sprawy Sąd uznał za bezsporne- bowiem nie były w żaden sposób kwestionowane przez strony, podobnie jak dokumenty przedstawione na ich stwierdzenie zebrane w aktach rentowych, które ocenił jako całkowicie wiarygodne i potwierdzające rzetelnie okoliczności nimi poświadczone.

Sąd rozważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Istotą sporu w niniejszej sprawie było ustalenie, czy W. Z. jest nadal częściowo niezdolny do pracy czy też nastąpiła poprawa jego stanu zdrowia i istniejąca niezdolność do pracy ustała - jak to wynika z zaskarżonej decyzji organu rentowego.

Zgodnie z brzmieniem art. 107 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. 2009 r. nr 153, poz. 1227 z późn. zm.) prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności do pracy oraz wysokość tych świadczeń ulega zmianie, jeżeli w wyniku badania lekarskiego, przeprowadzonego na wniosek lub z urzędu, ustalono zmianę stopnia niezdolności do pracy, brak tej niezdolności lub jej ponowne powstanie.

Stosownie zaś do art. 57 powołanej ustawy, renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki:

-

jest niezdolny do pracy,

-

ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

-

niezdolność do pracy powstała w okresach określonych w ustawie.

Zgodnie z dyspozycją art. 12 ustawy- niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

W myśl dyspozycji ust. 2 powołanego artykułu całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast stosownie do ust. 3 częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Równocześnie w myśl art. 13 ustawy, przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania tej zdolności uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwość przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia, jak również możność wykonywania dotychczasowej pracy, względnie możliwość przekwalifikowania zawodowego. Dalej w myśl ustępu 2 cytowanego artykułu, trwałą niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy.

W przedmiotowej sprawie, jak wynika z opinii biegłego sądowego z zakresu laryngologii, odwołujący z uwagi na stwierdzone u niego schorzenia nie jest niezdolny do pracy od dnia 01.11.2012 r. Odwołujący z uwagi na schorzenia narządu słuchu nie może wykonywać pracy na wysokości i w hałasie. Obecnie odwołujący ma słuch społecznie wydolny, słuch ucha prawego wspomagany aparatem słuchowym wewnątrz usznym, rozmawia swobodnie z odległości 2-ch metrów. Odwołujący może wykonywać inną pracę - niż pracę wykonywaną bezpośrednio przed zachorowaniem - zgodną z posiadanymi kwalifikacjami i fakt, że nie może wykonywać jednego z wyuczonych zawodów, który dawał mu wyższe zarobki nie świadczy o tym , że jest częściowo niezdolny do pracy. Odwołujący może wykonywać pracę biurową z wyłączeniem pracy w hałasie, do wykonywania której posiada także kwalifikację.

W niniejszym przypadku odwołujący nie spełnia przesłanek z art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 z późn. zm.) i dlatego na podstawie art. 477 ¹⁴ §1 kpc należało orzec jak w sentencji wyroku.

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)