Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lutego 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lutego 2014r. w S.

odwołania P. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 21 lutego 2013 r. Nr (...)- (...)

w sprawie P. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty socjalnej

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo P. P. do renty socjalnej na okres od 1 lutego 2013 r. do 31 stycznia 2015 r.

Sygn. akt: IV U 338/13 UZASADNIENIE

Decyzją z 21 lutego 2013r. znak: (...)- (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.4 ustawy z 27 czerwca 2003r. o rencie socjalnej odmówił P. P. prawa do renty socjalnej wskazując, że u wymienionego nie stwierdzono całkowitej niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył P. P. wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu prawa do renty socjalnej. W uzasadnieniu odwołania podniósł, że od urodzenia jest nieuleczalnie chory. Ma niewykształcone płuca i astmę oskrzelową oraz opóźnienie w rozwoju. Częste napady duszności powodują utratę przytomności i w związku z tym potrzebuje pomocy innej osoby. Choroba nie pozwala mu na podjęcie pracy, a jednocześnie nie ma szans na wyleczenie (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 11 lutego 2013r., która nie stwierdziła u ubezpieczonego całkowitej niezdolności do pracy, a odwołanie nie daje podstaw do zmiany zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony P. P. był uprawniony do renty socjalnej do 31 stycznia 2013r. (decyzja o przyznaniu renty socjalnej z 27 lutego 2012r. k.114 akt rentowych). W dniu 2 stycznia 2013r. wpłynął do organu rentowego wniosek ubezpieczonego o przyznanie renty socjalnej na dalszy okres (wniosek k.132 akt rentowych). Rozpoznając ten wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 15 stycznia 2013r. ustalił, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy (orzeczenie Lekarza Orzecznika z 15 stycznia 2013r. k.134 akt rentowych).

Na skutek sprzeciwu ubezpieczonego od powyższego orzeczenia Lekarza Orzecznika ubezpieczony skierowany został na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 11 lutego 2013r. stwierdziła, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy (sprzeciw ubezpieczonego od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS k.135 i orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 11 lutego 2013r. k.138 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 21 lutego 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił ubezpieczonemu prawa do renty socjalnej od 1 lutego 2013r. (decyzja z 21 lutego 2013r. k.143 akt rentowych).

Biegli psychiatra i psycholog w opinii sporządzonej na zlecenie sądu rozpoznali u ubezpieczonego upośledzenie umysłowe w stopniu lekkim ze zmianami zachowania wymagającymi opieki leczenia F70.1 i stwierdzili, że schorzenie to powoduje u ubezpieczonego częściową niezdolność do pracy do 31 maja 2015r. Wskazali, że ubezpieczony z powodu obniżonego funkcjonowania intelektualnego ukończył tylko szkołę specjalną w zawodzie kucharza. Współistniejąca choroba somatyczna – astma oskrzelowa znacznie utrudniała mu wykonywanie wyuczonego zawodu i prawidłowe funkcjonowanie w środowisku. Ubezpieczony często wchodzi w konflikty z otoczeniem i ma stany depresyjne z lękami, które wymagają leczenia. Stąd uzasadnione jest orzeczenie częściowej niezdolności do pracy niezdolności do pracy do 31 maja 2015r. (opinia biegłego psychiatry M. M. i psychologa E. R. k.15-17).

Z kolei biegła alergolog-specjalista chorób płuc rozpoznała u ubezpieczonego astmę oskrzelową przewlekłą niestabilną z ciężkimi zaostrzeniami i stwierdziła, że schorzenie to powoduje u ubezpieczonego całkowitą niezdolność do pracy powstałą przed 18. rokiem życia i trwającą nadal do 31 stycznia 2015r. W uzasadnieniu opinii biegła wskazała, że za takim rozpoznaniem przemawia niestabilny przebieg choroby z częstymi zaostrzeniami pomimo systematycznego stosowania wielu leków przeciwastmatycznych. Ubezpieczony zgłasza duszności zarówno w ciągu dnia, jak i w nocy częściej niż 2 razy w tygodniu. Ponadto źle toleruje wysiłek, codziennie kilkakrotnie korzysta z leku ratunkowego, betamimetyku krótko działającego. Pomimo stałego stosowania betamimetyków długodziałających, sterydów wziewnych i leku antyleukotrienowego, a także okresowego stosowania sterydów systemowych u ubezpieczonego występują zmiany osłuchowe w postaci wydłużonej fazy wydechowej i świstów, a w badaniach spirometrycznych utrzymują się zaburzenia wentylacji typu obturacyjnego znacznego stopnia. Według kryteriów GINA takie leczenie stosuje się u pacjentów z ciężką postacią astmy, przebiegającą z niewydolnością oddechową. Stałą niewydolność oddechową potwierdzają wyniki badań spirometrycznych oraz badanie przeprowadzone przez biegłego, w których FEV1 od 41,1% do 53%, maksymalnie 62%, co świadczy o pogorszeniu w stosunku do lat 2010-2011. Nadal nie uzyskano normalizacji wyników spirometrycznych pomimo wielolekowej terapii i rehabilitacji układu oddechowego w palcówce lecznictwa zamkniętego. Okoliczności te potwierdzają trwałą przebudowę dróg oddechowych i postępującą niewydolność oddechową. Dlatego wg biegłej ubezpieczony jest całkowicie niezdolny do pracy w wyuczonym zawodzie, ani też do innej pracy fizycznej, a przy istniejącym upośledzeniu umysłowym może wymagać pomocy osób drugich, szczególnie w okresach zaostrzeń, przy konieczności intensyfikacji leczenia w napadach silnej duszności czy w stanie astmatycznym (opinia biegłego alergologa-specjalisty chorób płuc Z. B. k.24-28).

W opinii uzupełniającej wydanej na skutek zastrzeżeń zgłoszonych przez organ rentowy do pierwotnej opinii, biegła alergolog-specjalista chorób płuc podtrzymała w całości pierwotną opinią i nie zgodziła się ze stanowiskiem Przewodniczącego Komisji Lekarskiej ZUS, że u ubezpieczonego nastąpiła poprawa stanu zdrowia. Wskazała, że w teście 6-minutowym wg skali Borga duszność ze stopnia 3 w spoczynku i 4 po 675 m po 21-dniowym okresie rehabilitacji oddechowej zmniejszyła się do 2 stopnia, ale nie ustąpiła zarówno w spoczynku jak i po 800 m. Pobyt ubezpieczonego w Ośrodku w R. pozwolił na odstawienie przewlekle przyjmowanych przez ubezpieczonego sterydów systemowych, ale nie poprawił parametrów spirometrycznych – nadal FEV1 w granicach 50% (zastrzeżenia organu rentowego do opinii biegłej k.35 oraz opinia uzupełniająca biegłej alergolog–specjalisty chorób płuc k.43).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego P. P. okazało się uzasadnione i skutkowało zmianą zaskarżonej decyzji.

Zgodnie z art.4 ust.1 ustawy z 27 czerwca 2003r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2003r., Nr 135, poz.1268 ze zm.) renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało: przed ukończeniem 18. roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej – przed ukończeniem 25. roku życia albo w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty socjalnej wymagało ustalenia, czy u ubezpieczonego istnieje całkowita niezdolność do pracy wynikająca z naruszenia sprawności organizmu powstałego w w/w okresach. W tym celu Sąd zasięgnął opinii biegłych psychiatry i psychologa oraz biegłego alergologa-specjalisty chorób płuc. Z opinii tych wynika, że ubezpieczony cierpi na upośledzenie umysłowe w stopniu lekkim ze zmianami zachowania wymagającymi leczenia w (...), które nie powoduje u niego całkowitej niezdolności do pracy oraz na astmę oskrzelową przewlekłą niestabilną z ciężkimi zaostrzeniami, która w ocenie biegłego alergologa-specjalisty chorób płuc powoduje u ubezpieczonego całkowitą niezdolność do pracy do 31 stycznia 2015r.

Analizując opinię biegłego alergologa-specjalisty chorób płuc Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez specjalistę z zakresu medycyny, a jej wydanie poprzedzone zostało analizą dokumentacji lekarskiej ubezpieczonego i jego badaniem. Biegła w sposób jasny i wyczerpujący uzasadniła swoje stanowisko i wykazała dlaczego uzasadnione jest dalsze orzeczenie u ubezpieczonego całkowitej niezdolności do pracy. Biegła przekonująco wyjaśniła dlaczego przebieg astmy oskrzelowej u ubezpieczonego ma postać cieżką i nie można mówić o poprawie stanu zdrowia ubezpieczonego, na co wskazał organ rentowy w zastrzeżeniach do opinii (k.35). Podniosła, że wynika to ze stałej niewydolności oddechowej, którą potwierdzają wyniki badań spirometrycznych. Wyniki tych badań nie uległy poprawie mimo dłuższego pobytu ubezpieczonego w Ośrodku (...) w R.. Pobyt w tym Ośrodku pozwolił na odstawienie przewlekłe przyjmowanych przez ubezpieczonego sterydów systemowych, ale nie poprawił parametrów spirometrycznych (opinia uzupełniająca k.43).

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, że wydana opinia wraz z opinią uzupełniającą jest spójna i logiczna i brak jest uzasadnionych podstaw do jej kwestionowania. Dlatego oddaleniu podlegał kolejny wniosek organu rentowego, który w dalszym ciągu kwestionując opinię biegłej, wnosił o powołanie innego biegłego (wniosek k.50). W konsekwencji Sąd stwierdził, że odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie i na podstawie art.477.14§2 kpc w zw. z art.4 ust.1 i ust.2 pkt 2 ustawy o rencie socjalnej Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił prawo P. P. do renty socjalnej na okres od 1 lutego 2013r. do 31 stycznia 2015r.