Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 marca 2019 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Bogdan Wałachowski

Protokolant – st. sekr. sąd. Urszula Ekstowicz

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w G.- Elżbiety Dunaj-Wałach

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 marca 2019roku sprawy

C. D.

syna M. i M. z d. D.

ur. (...) w G.

skazanego :

I.  Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 31.05.2017r. w sprawie IIK 92/13 za dwa przestępstwa z art. 280§1kk w zb. z art. 158§1kk w zb. z art. 275§1kk oraz z art. 157§2kk, popełnione 4/5 sierpnia 2012 roku na kary odpowiednio 2 lata i 2 miesiące pozbawienia wolności i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączna 2 lata i 4 miesiące pozbawienia wolności, którą aktualnie skazany odbywa od 02. 02.2018r. do 31.05.2020r. z zaliczeniem okresu zatrzymania od 05.08.2012 r. do 06.08.2012r.

II.  Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 12.09.2018 roku, sygn. akt IK 179/17, za dwa przestępstwa z art. 223§1kk w zb. z art. 222§1kk w zb. z art. 224§2kk oraz z art. 263§2kk na kary odpowiednio roku pozbawienia wolności i 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączna roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, którą skazany będzie obywać od 31.05.2020r. z zaliczeniem okresem tymczasowego aresztowania od 14.02.2017r. godz. 18:50 do 23.02.2017r.

orzeka

1.  Na podstawie art. 569§1kpk w zw. z art. 85§1, 2 kk i art. 85a kk, art. 86§1 kk łączy skazanemu C. D. kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanymi w pkt I, II i wymierza mu karę łączną w wymiarze 3 (trzy) lata pozbawienia wolności.

2.  Na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres kary dotychczas odbytej w sprawie IIK 92/13 tj. od 02.02.2018r. oraz okresy zaliczone na poczet kary tj. od. 05.08.2012r. do 06.08.2012r. i od 14.02.2017r. godz. 18:50 do 23.02.2017r.

3.  W pozostałym zakresie, nie objętym wyrokiem łącznym, połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu.

4.  Kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 41/19

UZASADNIENIE

Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Giżycku II Wydział Karny z dnia 29 marca 2019r., w sprawie sygn. akt IIK 41/19 na podstawie art. 85§1 i 2 kk, art. 85a kk, art. 86§1 kk, art. 569§1 kpk orzeczono wobec skazanego C. D. karę łączną 3 lat pozbawienia wolności. Połączono w ten sposób aktualnie podlegające wykonaniu wobec skazanego kary pozbawienia wolności orzeczone w sprawach:

1.  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 31.05.2017r. w sprawie sygn. akt IIK 92/13 za przestępstwa z art. 280§1kk w zb. z art. 158§1kk, art. 275§1kk, art. 157§2kk popełnione w nocy 4/5 sierpnia 2012 roku na karę łączną 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności. Karę te skazany aktualnie odbywa tj. od 02.02.2018r. przy czym zaliczono na poczet tej kary okres zatrzymania od 05.08.2012r- 06.08.2012r.

2.  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 12.09.2018 r. w sprawie sygn. akt IIK179/17, za przestępstwo z art. 223§1kk, art. 222§1kk w zb. z art. 224§2kk oraz za przestępstwo z art. 263§2kk popełnione w dniu 14.02./2017r. karę łączna roku i 2 miesięcy miesięcy pozbawienia wolności. Karę tę skazany będzie odbywać w dalszej kolejności tj. od 31.05.2020 r., i w tej sprawie zaliczono mu okres tymczasowego aresztowania od 14.02.2017r. godz. 18:50 do 23.02.2017r.

(dowód: opinia o skazanym k. 11- 13 , odpisy wyroków k. 3-6).

Kary wymierzone wyżej wskazanymi wyrokami spełniają wszystkie przesłanki do ich połączenia. Są bowiem prawomocne, podlegają wykonaniu, ponadto są karami tego samego rodzaju. Wobec tych kar nie zachodzą również żadne z przesłanek negatywnych wymienionych art. 85§ 3 i §3a kk. W świetle art. 86§1kk w zw. z art. 85§2 kk dolną granicę kary łącznej wyznacza najwyższa z kar wymierzonych jednostkowo, bądź kar łącznych, co odpowiada systemowi absorpcji, zaś górną granicę tworzy suma wymierzonych kar jednostkowych i łącznych, co odpowiada systemowi kumulacji oraz górna granica tego rodzaju kary przewidziana w tym przepisie. Stosownie zaś do art. 85a kk Sąd orzekając karę łączną bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Z orzecznictwa sądów jak i z literatury prawniczej wnosić należy, że oparcie przez Sąd wymiaru kary łącznej wyłącznie na zasadzie absorpcji, bądź na zasadzie kumulacji byłoby rozwiązaniem skrajnym, stosowanym wyjątkowo, w szczególnie uzasadnionych wypadkach.

Popełnienie więcej niż jednego przestępstwa powinno raczej skłaniać do odstąpienia od absorpcji kar. Wymierzenie bowiem takiej kary prowadziłoby do premiowania sprawcy popełniającego nie jedno, a więcej przestępstw, zatem prowadziłoby do praktycznej bezkarności innych zachowań zabronionych. Całkowitą zasadę absorpcji należy stosować, gdy wszystkie czyny wykazują bardzo bliską więź podmiotową i przedmiotową, albo orzeczone za niektóre czyny kary są tak minimalne, że w żadnym stopniu nie mogłyby rzutować na karę łączną, albo też istnieją jakieś szczególne okoliczności dotyczące osoby skazanego (zob. wyrok SA w Lublinie z dnia 25.03.2010r., II AKa 59/10, LEX nr 658856; wyrok SA w Katowicach z dnia 20.05.2008r., II AKa 129/08, Biul.SAKa 2008/3/8; wyrok SN z dnia 19.03.2008 r., IV KK 45/08; wyrok SA w Łodzi z dnia 27.11. 2008r., II AKa 198/08). Wymierzając w sprawie niniejszej skazanemu C. D. na skutek połączenia kar pozbawienia wolności, karę łączną 3 lat pozbawienia wolności, Sąd kierował się częściowo zasadą absorpcji (najsurowsza kara jednostkowa, została wymierzona w wysokości 2 lata i 2 miesiące pozbawienia wolności, a wszystkie przedmiotowe czyny skazanego popełnione zostały przez niego w okresie od 4/5.08.2012 roku, a potem dopiero w dniu 14.02.2017 roku ), a częściowo zasadą kumulacji (suma kar jednostkowych to kara 3 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności).

Stosując przy wymiarze kary łącznej pozbawienia wolności zasadę mieszaną, Sąd uwzględnił wysoki stopień zawinienia skazanego – przestępstw, za które został skazany dopuścił się z winy umyślnej, w większości z zamiarem bezpośrednim – wagę tych czynów, a także znaczny stopień ich społecznej szkodliwości. Równocześnie, w ocenie Sądu, w sprawie powyższej nie zachodzą żadne szczególne względy, które uzasadniałyby zastosowanie zasady pełnej absorpcji w odniesieniu do orzeczonych kar jednostkowych.

Na niekorzyść skazanego ewidentnie przemawia także jego dotychczasowa czterokrotna karalność ( k. 71). W okresie ostatnich 7 lat skazany dopuścił się wielu przestępstw, co niewątpliwie świadczy o daleko posuniętym procesie jego demoralizacji i konieczności resocjalizacji w drodze kary izolacyjnej.

Jako okoliczność przemawiającą na korzyść skazanego C. D. Sąd wziął pod uwagę opinię o nim z zakładu karnego ( k. 11-13), która dowodzi, że dotychczas przeprowadzony wobec niego proces resocjalizacji w warunkach izolacyjnych przebiega w sposób prawidłowy i daje podstawy do pozytywnej prognozy na przyszłość.

Reasumując, Sąd doszedł do przekonania, że zastosowanie zasady mieszanej, tj. częściowej absorpcji i częściowej kumulacji, jest w pełni uzasadnione zaś wymierzona kara łączna 3 lata pozbawienia wolności spełni cele w zakresie prewencji indywidualnej, a także potrzeb w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej Sąd zaliczył skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od 05.08.2012r. do 06.08.2012r. i od 14.02.2017r. godz. 18:50 do 23.02.2017r. oraz kary dotychczas odbytej w sprawie II K 92/13 tj. od 02.02.2019r.

Na podstawie art. 576§1kpk Sąd orzekł, że połączone wyroki w zakresie nie objętym wyrokiem łącznym podlegają odrębnemu wykonaniu.

Kosztami postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego obciążono Skarb Państwa.