Sygn. akt II K 438/18
Dnia 13 lutego 2019 r.
Sąd Rejonowy w Mrągowie, II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: SSR Wojciech Szałachowski
Protokolant: st. sekr. sądowy Ewelina Rabuczewska
w obecności prokuratora Asesora Prok. Rej. w G. delegowanego do Prok. Rej. M. A. Z.
po rozpoznaniu dnia 13/02/2019 r. sprawy
M. B. syna Z. i J. z domu Wojewódzka,
ur. (...) w miejscowości W.,
oskarżonego o to, że:
I. W dniu 01 czerwca 2017 roku w M., działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, usiłował dokonać kradzieży z włamaniem do mieszkania położonego na os. (...) na szkodę S. S., w ten sposób, że za pomocą bliżej nieokreślonego przedmiotu, który włożył do zamka wewnętrznego do drzwi prowadzących do mieszkania, usiłował je otworzyć powodując uszkodzenie wkładki zamka w drzwiach, jednakże zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na interwencję pokrzywdzonego, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu kary, co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności, będąc uprzednio skazanym za umyślne przestępstwo podobne,
tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
II. W dniu 01 czerwca 2017 roku w M., działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, usiłował dokonać kradzieży z włamaniem do mieszkania położonego na ul. (...) na szkodę W. S., w ten sposób, że za pomocą bliżej nieokreślonego przedmiotu, który włożył do zamka wewnętrznego do drzwi prowadzących do mieszkania, usiłował je otworzyć powodując uszkodzenie wkładki zamka w drzwiach, jednakże zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na interwencję pokrzywdzonego, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu kary, co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności, będąc uprzednio skazanym za umyślne przestępstwo podobne,
tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
O R Z E K A :
I. Oskarżonego M. B. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów i za to:
a) za czyn opisany w punkcie I na podstawie art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. skazuje go, opierając wymiar kary o przepis art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;
b) za czyn opisany w punkcie II na podstawie art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. skazuje go, opierając wymiar kary o przepis art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;
II. Na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierza oskarżonemu jedną łączną karę pozbawienia wolności w wymiarze 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy;
III. Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych w całości.
Sygnatura akt IIK 438/18
Uzasadnienie w trybie art. 424 § 3 k.p.k.
M. B. stanął pod zarzutem tego, że w dniu 01 czerwca 2017 roku w M., działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, usiłował dokonać kradzieży z włamaniem do mieszkania położonego na os. (...) na szkodę S. S., w ten sposób, że za pomocą bliżej nieokreślonego przedmiotu, który włożył do zamka wewnętrznego do drzwi prowadzących do mieszkania, usiłował je otworzyć powodując uszkodzenie wkładki zamka w drzwiach, jednakże zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na interwencję pokrzywdzonego, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu kary, co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności, będąc uprzednio skazanym za umyślne przestępstwo podobne, oraz tego, że w dniu 01 czerwca 2017 roku w M., działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, usiłował dokonać kradzieży z włamaniem do mieszkania położonego na ul. (...) na szkodę W. S., w ten sposób, że za pomocą bliżej nieokreślonego przedmiotu, który włożył do zamka wewnętrznego do drzwi prowadzących do mieszkania, usiłował je otworzyć powodując uszkodzenie wkładki zamka w drzwiach, jednakże zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na interwencję pokrzywdzonego, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu kary, co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności, będąc uprzednio skazanym za umyślne przestępstwo podobne, tj. o przestępstwa z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
Oskarżony M. B. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i jednocześnie wyraził zgodę na uznanie jego winy i skazanie za popełniony występek w sposób określony na k. 120 akt sprawy (d. wyjaśnienia oskarżonego k. 50, 118). W świetle zgromadzonego materiału dowodowego okoliczności popełnienia przestępstwa i wina nie budzą wątpliwości. Postawa oskarżonego wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte bez przeprowadzenia rozprawy. Prokurator w niniejszej sprawie złożył wniosek o skazanie oskarżonego (k. 129). Wniosek o skazanie oskarżony złożył na k. 120.
Istnieje przesłanka prowadzenia postępowania w trybie konsensualnym – art. 335 § 1 k.p.k. Strona została pouczona o możliwości zaznajomienia się z aktami (art. 335 § 3 k.p.k.). Wyznaczono posiedzenie - art. 339 § 1 pkt 3a k.p.k. Prokurator stawił się na posiedzenie osobiście, a oskarżony, prawidłowo zawiadomiony o terminie posiedzenia, nie stawił się na nie.
Sąd wymierzył oskarżonemu karę, uznając go za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów i za to na podstawie art. art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. skazał go, opierając wymiar kary o przepis art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., na jednostkowe kary po 1 (jednym) roku pozbawienia wolności. Na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. oraz art.86 § 1 k.k. Sąd wymierzył mu łączną karę pozbawienia wolności w wymiarze 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy.
O kosztach sądowych orzeczono jak w punkcie III wyroku, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zgodnie z wnioskiem w trybie art. 335 § 1 k.p.k.
Wymierzona oskarżonemu kara została orzeczona zgodnie z wnioskiem oskarżyciela publicznego uzyskanym w trybie konsensusu z oskarżonym (k. 120, 129).
W tym stanie rzeczy, należy uznać, że wymierzone oskarżonemu jednostkowe kary pozbawienia wolności oraz jej łączny wymiar jest adekwatny do stopnia społecznej szkodliwości czynów mu zarzucanych, stopnia zawinienia, sposobu działania, motywów i pobudek, a nadto adekwatny do uprzedniej karalności oskarżonego. Orzeczona kara spełni cele kary w tym, przede wszystkim, cel wychowawczy.
Orzeczona kara nie wykracza poza ustawowy wymiar kary w chwili popełnienia czynu. Jej wysokość limitowana jest także oświadczeniami woli Prokuratora, jak i oskarżonego M. B., skoro Sąd w niniejszej sprawie stosował tryb postępowania zgodny z treścią art. 335 § 1 k.p.k.
Dlatego orzeczono jak w wyroku.