Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 marca 2019 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Bogdan Wałachowski

Protokolant – st. sekr. sąd. Urszula Ekstowicz

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w G.- Sebastiana Pilch

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 22.02.2019r. i 15.03.2019 roku sprawy

T. Ł.

syna R. i H. z d. S.

ur. (...) w G.

skazanego :

I.  Prawomocnym wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 10.10.2018r. w sprawie IIK 274/18 za dwa przestępstwa z art. 209§1akk na karę po 8 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym i w konsekwencji karę łączną w wymiarze 10 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym. Kara podlega wykonaniu.

II.  Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny w siedzibą w Węgorzewie z dnia 27.02.108 roku, sygn. akt VK194/16, za dwa przestępstwa oraz ciąg przestępstw przestępstwa z art.63 ust., art.58 ust.1 i 2 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz ciąg przestępstw z art. 217§1kk na kary odpowiednio 10 miesięcy pozbawienia wolności, 1 rok i 6 miesięcy pozbawienia wolności i 4 miesiące pozbawienia wolności i w konsekwencji karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, zmienionym przez SO w Olsztynie wyrokiem z dnia 26.06. 2018 roku w sprawie VIIKa 513/18, orzekającym karę łączną roku pozbawienia wolności;

Skazany karę te odbywa od 23.01.2019r. do 23.01.2020r.

III.  Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 26.06.2018r, sygn. akt IIK 90/17 za ciąg przestępstw określonych w art. 178a§4kk w zw. z art. 14§1kk w zw. z art. 178a§4kk w zw. z art. 91§1kk z art. na karę roku pozbawienia wolności, środek karny dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych oraz za przestępstwo z art. 180akk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności i 3 lata zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Karę łączną roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Sąd Okręgowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 09.01.2019r. w sprawie VIIKa 1021/18 zmienił powyższy wyrok w ten sposób, że uzupełnił kwalifikację karną czynu w pkt 1c o art. 4§1kk i uchylił zawarte w tym punkcie rozstrzygnięcie o środku karnym w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymał w mocy.

Karę tę skazany będzie odbywać od 23.01.2020 r. do 22.05.2021r.

orzeka

1.  Na podstawie art. 569§1kpk w zw. z art. 85§1, 2 kk i art. 85a kk, art. 86§1 kk, 87§1kk łączy skazanemu T. Ł. kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanymi w pkt I, II, III i wymierza mu karę łączną w wymiarze 2 (dwa) lata i 2 (dwa) miesięcy pozbawienia wolności.

2.  Na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres kary dotychczas odbytej w sprawie VK 194/16 tj. od 23.01.2019 roku.

3.  W pozostałym zakresie, nie objętym wyrokiem łącznym, połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu.

4.  Kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 589/18

UZASADNIENIE

Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Giżycku II Wydział Karny z dnia 15 marca 2019 roku, w sprawie sygn. akt IIK 589/18 na podstawie art. 85§1 i 2 kk, art. 85a kk, art. 86§1 kk , art. 569§1 kpk orzeczono wobec skazanego T. Ł. karę łączną 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Połączono w ten sposób aktualnie podlegające wykonaniu wobec skazanego kary pozbawienia wolności oraz ograniczenia wolności orzeczone w sprawach:

I.  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 10.10.2018r. w sprawie IIK 274/18 za dwa przestępstwa z art. 209§1a kk na karę po 8 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym i w konsekwencji karę łączną w wymiarze 10 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym. Kara podlega wykonaniu.

II.  Sądu Rejonowego w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny w siedzibą w Węgorzewie z dnia 27.02.108 roku, sygn. akt VK 194/16, za dwa przestępstwa oraz ciąg przestępstw przestępstwa z art.63 ust., art. 58 ust.1 i 2 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz ciąg przestępstw z art. 217§1kk na kary odpowiednio 10 miesięcy pozbawienia wolności, 1 rok i 6 miesięcy pozbawienia wolności i 4 miesiące pozbawienia wolności i w konsekwencji karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, zmienionym przez SO w Olsztynie wyrokiem z dnia 26.06. 2018 roku w sprawie VII Ka 513/18, orzekającym karę łączną roku pozbawienia wolności;

Skazany karę tę odbywa od 23.01.2019r. do 23.01.2020r.

III.  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 26.06.2018r, sygn. akt IIK 90/17 za ciąg przestępstw określonych w art. 178a§4kk w zw. z art. 14§1kk w zw. z art. 178a§4kk w zw. z art. 91§1kk na karę roku pozbawienia wolności, środek karny dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych oraz za przestępstwo z art. 180akk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności i 3 lata zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Karę łączną roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Sąd Okręgowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 09.01.2019r. w sprawie VII Ka 1021/ 18 zmienił powyższy wyrok w ten sposób, że uzupełnił kwalifikację karną czynu w pkt 1c o art. 4§1kk i uchylił zawarte w tym punkcie rozstrzygnięcie o środku karnym w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymał w mocy.

Karę tę skazany będzie odbywać od 23.01.2020 r. do 22.05.2021r.

(dowód: opinia o skazanym k. 28-29 , wyrok k. 33 oraz wyrok z akt sprawy IIK274/18, IIK90/17).

Kary wymierzone wyżej wskazanymi wyrokami spełniają wszystkie przesłanki do ich połączenia. Są bowiem prawomocne, podlegają wykonaniu, ponadto dwie z nich są karami tego samego rodzaju, a kara ograniczenia wolności orzeczona w sprawie IIK 274/18 jest również kara podlegającą łączeniu. Wobec tych kar nie zachodzą również żadne z przesłanek negatywnych wymienionych art. 85§ 3 i §3a kk. W świetle art. 86§1kk w zw. z art. 85§2 kk dolną granicę kary łącznej wyznacza najwyższa z kar wymierzonych jednostkowo, bądź kar łącznych, co odpowiada systemowi absorpcji, zaś górną granicę tworzy suma wymierzonych kar jednostkowych i łącznych, co odpowiada systemowi kumulacji oraz górna granica tego rodzaju kary przewidziana w tym przepisie. Stosownie zaś do art. 85a kk Sąd orzekając karę łączną bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Z orzecznictwa sądów jak i z literatury prawniczej wnosić należy, że oparcie przez Sąd wymiaru kary łącznej wyłącznie na zasadzie absorpcji, bądź na zasadzie kumulacji byłoby rozwiązaniem skrajnym, stosowanym wyjątkowo, w szczególnie uzasadnionych wypadkach.

Popełnienie więcej niż jednego przestępstwa powinno raczej skłaniać do odstąpienia od absorpcji kar. Wymierzenie bowiem takiej kary prowadziłoby do premiowania sprawcy popełniającego nie jedno, a więcej przestępstw, zatem prowadziłoby do praktycznej bezkarności innych zachowań zabronionych. Całkowitą zasadę absorpcji należy stosować, gdy wszystkie czyny wykazują bardzo bliską więź podmiotową i przedmiotową, albo orzeczone za niektóre czyny kary są tak minimalne, że w żadnym stopniu nie mogłyby rzutować na karę łączną, albo też istnieją jakieś szczególne okoliczności dotyczące osoby skazanego (zob. wyrok SA w Lublinie z dnia 25.03.2010r., II AKa 59/10, LEX nr 658856; wyrok SA w Katowicach z dnia 20.05.2008r., II AKa 129/08, Biul.SAKa 2008/3/8; wyrok SN z dnia 19.03.2008 r., IV KK 45/08; wyrok SA w Łodzi z dnia 27.11. 2008r., II AKa 198/08). Wymierzając w sprawie niniejszej skazanemu T. Ł. na skutek połączenia kar pozbawienia wolności, karę łączną 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności, Sąd kierował się częściowo zasadą absorpcji (najsurowsza kara jednostkowa, została wymierzona w wysokości roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, a wszystkie przedmiotowe czyny skazanego popełnione zostały przez niego w okresie od marca 2015 roku do 18 maja 2018 roku), a częściowo zasadą kumulacji (suma kar jednostkowych to kara 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności).

Stosując przy wymiarze kary łącznej pozbawienia wolności zasadę mieszaną, Sąd uwzględnił wysoki stopień zawinienia skazanego – przestępstw, za które został skazany dopuścił się z winy umyślnej, w większości z zamiarem bezpośrednim – wagę tych czynów, a także znaczny stopień ich społecznej szkodliwości. Równocześnie, w ocenie Sądu, w sprawie powyższej nie zachodzą żadne szczególne względy, które uzasadniałyby zastosowanie zasady pełnej absorpcji w odniesieniu do orzeczonych kar jednostkowych.

Na niekorzyść skazanego ewidentnie przemawia także jego dotychczasowa wielokrotna karalność ( k. 15-16). W okresie ostatnich 5 lat skazany dopuścił się wielu przestępstw, co niewątpliwie świadczy o daleko posuniętym procesie jego demoralizacji i konieczności resocjalizacji w drodze kary izolacyjnej.

Jako okoliczność przemawiającą na korzyść skazanego T. Ł. Sąd wziął pod uwagę opinię o nim z zakładu karnego (k. 28-29), która dowodzi, że dotychczas przeprowadzony wobec niego proces resocjalizacji w warunkach izolacyjnych przebiega w sposób prawidłowy i daje podstawy do pozytywnej prognozy na przyszłość. Skazany jest bowiem krytyczny wobec popełnionych przez siebie przestępstw, przyznał się do ich popełnienia. Utrzymuje stały i dobry kontakt z osobami bliskimi ( k. 28v).

Reasumując, Sąd doszedł do przekonania, że zastosowanie zasady mieszanej, tj. częściowej absorpcji i częściowej kumulacji, jest w pełni uzasadnione zaś wymierzona kara łączna 2 lata i 2 miesięcy pozbawienia wolności spełni cele w zakresie prewencji indywidualnej, a także potrzeb w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej Sąd zaliczył skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności oraz kary dotychczas odbytej w sprawie IV K 194/16 tj. od 23.01.2019r.

Na podstawie art. 576§1kpk Sąd orzekł, że połączone wyroki w zakresie nie objętym wyrokiem łącznym podlegają odrębnemu wykonaniu.

Kosztami postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego obciążono Skarb Państwa.