Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 250/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 lutego 2019r.

Sąd Rejonowy w Kłodzku III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący SSR Jolanta Urbanowicz

Protokolant Aneta Gustowska

po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2019r. w Kłodzku

na rozprawie

sprawy z powództwa Ośrodka Pomocy (...) w B. działającego na rzecz A. H.

przeciwko K. M.

o alimenty

I. zasądza od pozwanej K. M. na rzecz powódki A. H. rentę alimentacyjną w kwocie po 100 (sto) złotych miesięcznie za okres od dnia 4 czerwca 2018r. do dnia 13 lutego 2019r., a od dnia 14 lutego 2019r. w kwocie po 200(dwieście) złotych miesięcznie, z tym że tak zasądzone alimenty pozwana płaciła będzie do rąk powódki każdego następującego po sobie miesiąca z góry najpóźniej do dnia 15 – ego z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w terminie płatności każdej raty,

II. dalej idące powództwo oddala,

III. zasądza od pozwanej na rzecz Ośrodka Pomocy (...) w B. kwotę 792 złote tytułem kosztów zastępstwa procesowego,

IV. nakazuje pozwanej aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa ( do kasy Sądu Rejonowego w Kłodzku) koszty sądowe w kwocie 291,50 złotych i 6 złotych za klauzulę wykonalności,

V. wyrokowi w punkcie I – wszym nadaje rygor natychmiastowej wykonalności

Sygn. akt III RC 250/18

UZASADNIENIE

Kierownik Ośrodka Pomocy (...) w B., działający na rzecz A. H., wniósł o zasądzenie od pozwanej K. M. renty alimentacyjnej w wysokości po 450zł miesięcznie. W uzasadnieniu podał, że pozwana jest wnuczką A. H.. Otrzymuje wynagrodzenie w wysokości około 2 000 zł netto miesięcznie. A. H. przebywa w (...) Pomocy (...) w B.. Koszt jej utrzymania wynosi 3 857,87 zł, z czego pokrywa kwotę 1 155,37 zł, a Gmina B. kwotę 2 702,50 zł. Nie ma kontaktu z rodziną. Pozwana otrzymała dom od A. H., który sprzedała. Ojciec pozwanej nie realizuje obowiązku alimentacyjnego wobec matki, był leczony psychiatrycznie, nie wiadomo gdzie przebywa.

A. H. poparła żądanie przyznania alimentów, z tym że nie potrafiła zająć stanowiska jakiej kwoty alimentów domaga się.

Pozwana K. M. wniosła o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu podała, że kwestionuje jakoby była zobowiązana do uiszczania alimentów na rzecz A. H.. Pozostaje w związku małżeńskim z S. M., z którego pochodzi sześcioletnia córka N. M.. W pierwszej kolejności ma obowiązek utrzymania i wychowania córki. Pracuje w firmie (...) za wynagrodzeniem około 2 000 zł . Mąż pracuje w spółce (...) za wynagrodzeniem około 2 400 zł . Mieszka w mieszkaniu matki męża. Mąż ma czternastoletniego syna, na którego łoży 350 zł alimentów, a także wykonuje naprzemienną opiekę nad dzieckiem. Czynsz wynosi 440 zł, prąd 100 zł, gaz 100 zł,internet i telewizja 90 zł, telefony 100 zł, wynajem garażu 120 zł. Jej córka przewlekle choruje na niedoczynność tarczycy. Musi być poddawana kwartalnym badaniom lekarskim, koszt to 70 zł. Co kwartał wizyta u endokrynologa 90 zł, zażywa lek E. 30 zł miesięcznie. Po rozwodzie rodziców w 1988r. utraciła kontakt z A. H.. Nigdy nie utrzymywała z nią żadnych relacji. Babcia nie interesowała się nią, nie mogła liczyć na jej pomoc, nie otrzymała od niej jakiegokolwiek przysporzenia. Regulowała podatki od nieruchomości, w której mieszkała A. H.. Nieruchomość tę nabyła w spadku po ojcu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka A. H. ma (...)lat. Jest wdową. Jedyny syn S. H. nie żyje. Pozwana K. M. jest jej jedyną wnuczką. Powódka do dnia 8 marca 2018r. mieszkała w (...). Wymagała opieki innej osoby i dlatego została umieszczona w Domu Pomocy Społecznej w B.. Dom zapewnia jej wyżywienie, niezbędną odzież i obuwie, pokrywa opłaty ryczałtowe i częściowo odpłatność za leki do wysokości limitu ceny. Świadczenie emerytalne powódki wynosi 1 693,53 zł miesięcznie netto, z tym że ze świadczenia tego jest potrącana kwota 1 155,37 zł miesięcznie w związku z odpłatnością za placówkę. Do dyspozycji powódki pozostaje kwota 538,16 zł, która jest przeznaczana na zakup odzieży, kosmetyków, słodyczy. Opłata za pobyt w Domu Pomocy Społecznej w B. wynosi 3 857,87 zł , a gmina dopłaca do utrzymania powódki w placówce kwotę 2 702,50 zł miesięcznie.

dowód:- zeznania powódki

- decyzja (...) (...) w B. Kł. z

dnia 12 marca 2018r.

-odpis skrócony aktu zgonu S. H.

Pozwana K. M. ma(...) lata. Jest w małżeństwie z S. M., z którego pochodzi małoletnia N. M. lat (...). Małoletnia choruje na niedoczynność tarczycy. Pozostaje w leczeniu endokrynologicznym i farmakologicznym. Uczęszcza do przedszkola za odpłatnością 120 zł miesięcznie. S. M. ma syna z pierwszego małżeństwa w wieku 14 lat, nad którym sprawuje opiekę naprzemienną. Ponadto płaci na syna 350 zł alimentów.

dowód:- zeznania pozwanej

- zeznania świadka S. M.

- dokumentacja lekarska karty 38-44

Pozwana K. M. nabyła spadek po ojcu S. H., w skład którego wchodziła nieruchomość położona w Starej (...). Nieruchomość tę w dniu 24 maja 2018r. sprzedała za 60 000 zł. W dniu 8 września 2018r., wraz z mężem, nabyła nieruchomość w L. zabudowaną budynkiem mieszkalnym za 260 000 zł. Budynek w stanie surowym, wymaga wykończenia. Matka S. M. darowała mu 200 000 zł.

dowód:- zeznania pozwanej

- odpis postanowienia Sądu Rejonowego w Bielsku- Białej

z dnia 13 grudnia 2010r. sygn. akt II Ns 2440/10

- wypis z aktu notarialnego z dnia 24 maja 2018r.

Repertorium A nr 1746/2018

- wypis z aktu notarialnego z dnia 8 września 2018r.

Repertorium A nr 4076/2018

- zeznania świadka S. M.

Pozwana K. M., z mężem i córką do czasu wykończenia domu w L., mieszka w M. w domu swojej matki H. H.. Mieszka tam też jej babka M. S.. Podatek od nieruchomości wynosi 260 zł rocznie. . Pozwana będzie opłacała prąd 100 zł, gaz 100zł, wodę 150 zł, wywóz nieczystości 50 zł.

dowód:- zeznania pozwanej

- zeznania świadków H. H. i S.

M.

- polecenie przelewu - karty 197-198

- faktury – karty 205-206

Pozwana K. M. pracuje w Spółce (...) w M. za wynagrodzeniem 2 478,91 zł miesięcznie netto. S. M. zatrudniony jest w (...) Sp. z o.o. w B., zarabia 3 535,96 zł miesięcznie netto, z tym że za dojazdy do pracy płaci około 500 zł miesięcznie. H. H. pracuje, zarabia 1 646,97 zł miesięcznie netto, a M. S. pobiera świadczenia emerytalne w kwocie 1 603,66 zł miesięcznie netto.

dowod:- zeznania pozwanej

- zaświadczenie z J. & Spółka w M. z

dnia 9 stycznia 2019r.

- zaświadczenie z (...) B. z dnia

9 stycznia 2019r.

- kartoteka zarobkowa H. H.- karta 175

- przekaz pocztowy z dnia 5 sierpnia 2018r.

Strony nie utrzymują ze sobą kontaktów od czasu rozwodu rodziców pozwanej K. M., która z matką zamieszkała w M.. Gdy pozwana K. M. była jeszcze małoletnia babka nie utrzymywała z nią kontaktu.

dowód:- zeznania stron

- zeznana świadka H. H.

Sąd zważył:

Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania ( obowiązek alimentacyjny ) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo ( art. 128 k.r.o.). Obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed wstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem; jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych – obciąża bliższych stopniem przed dalszymi ( art. 129 $ 1 k.r.o.). Obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności, albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami ( art. 132 k.r.o.).

Powódka A. H. z uwagi na wiek i stan zdrowia nie była w stanie samodzielnie funkcjonować. Wymagała opieki innej osoby. Takiej opieki nie miała, w szczególności nie otrzymała jej od pozwanej K. M.. Dlatego została umieszczona w Domu Pomocy Społecznej w B., gdzie miesięczny koszt utrzymania wynosi 3 857,87 zł.

Art. 61 ust.1 Ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej ( Dz. U. z 2018r. poz.1508) stanowi, że obowiązani do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej są w kolejności:

1 - mieszkaniec domu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka,

2 - małżonek, zstępni przed wstępnymi,

3 - gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej

- przy czym osoby i gmina określone w pkt 2 i 3 nie mają obowiązku wnoszenia opłat, jeżeli mieszkaniec domu ponosi pełną odpłatność.

Art. 61 cytowanej ustawy określa kolejność zobowiązanych do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej. Jeżeli mieszkaniec domu nie jest w stanie ponosić kosztów pobytu, obowiązek wnoszenia opłat spoczywa na małżonku, a w następnej kolejności na zstępnych, a dalszej na wstępnych, a kolejno na gminie, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej.

Powódka A. H. ponosi odpłatność za pobyt w domu pomocy społecznej w kwocie 1 155,37 zł miesięcznie, co stanowi 70% jej dochodu. Zgodnie bowiem z treścią art. 61 ust.2 pkt 1 Ustawy o pomocy społecznej – mieszkaniec domu ponosi opłatę nie większą niż 70% swojego dochodu. Pozostałą część kosztów utrzymania powódki w placówce ponosi gmina jako organ obowiązany do wnoszenia opłaty po małżonku, zstępnych, wstępnych. Miesięczne obciążenie gminy z tego tytułu to kwota 2 702,50 zł, pozwana bowiem nie zgodziła się dobrowolnie przyczyniać do utrzymania powódki.

Pozwana K. M. pracuje, zarabia 2 478 zł miesięcznie netto. Jej mąż też pracuje, zarabia 3 535 zł miesięcznie netto, z tym że ponosi koszty dojazdu do pracy ( około 500 zł miesięcznie ). Płaci on alimenty na małoletniego syna w wysokości 350 zł miesięcznie oraz sprawuje nad nim opiekę naprzemienną, co także wiąże się z kosztami związanymi z utrzymaniem dziecka. Pozwana z małżeństwa ma córkę, która choruje, wymaga leczenia endokrynologicznego, zakupu leków, wizyt lekarskich. Dziecko uczęszcza do przedszkola za odpłatnością do 120 zł miesięcznie.

Pozwana nie utrzymuje kontaktów z powódką , nie przyczynia się do jej utrzymania, w szczególności nie partycypuje w odpłatności za placówkę. Powódka w przeszłości również nie utrzymywała z pozwaną kontaktów, w szczególności gdy ta była jeszcze małoletnia. Powódka nieruchomość w S. przepisała na syna, nie na wnuczkę. W konsekwencji to pozwana stała się właścicielką tej nieruchomości, ale nabyła ją w drodze dziedziczenia po ojcu, a nie jako darowiznę od babci. Pozwana odziedziczoną nieruchomość sprzedała, a pieniądze ze sprzedaży ( 60 000 zł ) przeznaczyła wraz z mężem ( który od swojej matki otrzymał 200 000 zł ) na zakup działki i domu do wykończenia w L..

Pozwana powoływała się na treść art. 144 1 k.r.o., w myśl którego zobowiązany może uchylić się od wykonania obowiązku alimentacyjnego względem uprawnionego, jeżeli żądanie alimentów jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego ( zdanie 1 ).

Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego do typów zachowań uprawnionego do alimentacji, które mogą być sprzeczne z zasadami współżycia społecznego można zaliczyć zachowania godzące w zdrowie, naruszające godność, dobre imię oraz inne godzące w osobowość człowieka; uporczywe uchylanie się od obowiązku alimentacyjnego; zawinione popadnięcie w niedostatek lub umyślne wywołanie innych przesłanek żądania alimentów. Żadna ze wskazanych okoliczności nie zachodzi. Okoliczność zaś, że powódka nie utrzymywała kontaktów z pozwaną nie stanowi, że żądanie alimentów jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Zdaniem Sądu pozwana winna przyczyniać się do utrzymania powódki, która z uwagi na wiek i stan zdrowia wymaga opieki, a pozwana jej tej opieki nie zapewnia. Jednakże pozwana ma na utrzymaniu córkę, która wymaga leczenia. Dochody pozwanej oscylują w granicach 2 500 zł miesięcznie i pozwalają na alimentowanie powódki kwotą po 200 zł miesięcznie, a dalej idące powództwo jako wygórowane zostało oddalone.

Rozstrzygnięcie w pkt III wyroku znajduje uzasadnienie w $ 4 ust. 1 pkt 9 w zw. z ust. 4 w zw. z $ 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych, a w pkt IV w art. 13 ust. 1 Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( 120 zł opłata sądowa, 6 zł opłata za klauzulę wykonalności, 165,50 zł koszty dojazdu związane z przesłuchaniem powódki w jej miejscu pobytu ). O rygorze natychmiastowej wykonalności orzeczono w oparciu o przepis art. 333 $ 1 pkt 1 k.p.c.