Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 maja 2018 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu, IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2018 r. w Nowym Sączu

na rozprawie

sprawy z powództwa J. O.

przeciwko Liceum Ogólnokształcącemu im. (...) w (...)

o przywrócenie do pracy

I. Oddala powództwo;

II. Zasądza od powódki J. O. na rzecz Liceum Ogólnokształcącego im. (...) w (...) kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem kosztów zastępstwa prawnego.

Sygn. akt IV P 6/18

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 23 maja 2018 r.

Powódka J. O. w pozwie wniesionym w dniu 24.01.2018 r. przeciwko pracodawcy Liceum Ogólnokształcącemu im. M. C. w (...) wniosła o przywrócenie do pracy w trybie art. 20 ust. 7 Karty Nauczyciela.

Uzasadniając żądanie powódka wskazała, że podczas Rady Pedagogicznej w kwietniu, dyrektor szkoły proponował jej nauczanie języka francuskiego w wymiarze 5,58 godziny oraz uzupełnienie godzinami języka polskiego i zastępstwami do ½ etatu. W maju 2017 r. otrzymała wypowiedzenie umowy o pracę. Strona pozwana podała jako przyczynę wypowiedzenia zmiany organizacyjne uniemożliwiające dalsze zatrudnianie powódki na ½ etatu.

Decyzją z dnia 22.06.2017 r. dyrektor przeniósł powódkę w stan nieczynny na okres do dnia 28 lutego 2018 r. informując jednocześnie, że po upływie tego okresu stosunek pracy powódki wygaśnie z mocy prawa.

W dniu 31.08.2017 r. powódka uczestniczyła w konferencji Rady Pedagogicznej, podczas której otrzymała przydział czynności i podział godzin w zakresie języka francuskiego i edukacji czytelniczo-medialnej w roku szkolnym2017/18.

W dniu 1.09.2017 r. powódka otrzymała telefon od dyrektora LO i usłyszała, że Delegatura Kuratorium (...) znajdująca się w N. nie pozwala na zatrudnienie powódki na stanowisku nauczyciela języka francuskiego gdyż nie ma ona w tym kierunku wymaganego wykształcenia.

W ocenie powódki jej kwalifikacje do nauczania języka francuskiego nie budzą żadnych wątpliwości o czym informowała dyrektora LO.

Po analizie podziału godzin obowiązującego w pozwanej szkole powódka uznała, iż istnieje możliwość wykonywania przez nią pracy w wymiarze w jakim wykonywała ją przed przeniesieniem w stan nieczynny. Wobec czego obowiązkiem dyrektora jest przywrócenie powódki do pracy.

W odpowiedzi na pozew /k. 22-26/ strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu wskazano, że w dniu 22 czerwca 2017 r. powódka została skutecznie przeniesiona w stan nieczynny.

Zdaniem strony pozwanej powódka obecnie nie ma możliwości kwestionowania okoliczności, które legły u podstaw wypowiedzenia.

Wbrew twierdzeniom powódki z dokumentów wynika jednoznacznie, że dyplom (...) nie uprawnia jej do nauczania w szkole ponadgimnazjalnej. Powódka nie przedstawiła żadnych dokumentów z Instytutu (...) ani MEN. Opinia Kuratorium (...) sporządzona przez S. S. została zawarta w opinii do arkusza organizacyjnego. Ma to kluczowe znaczenie albowiem wnioski tej opinii stoją w sprzeczności z twierdzeniami powódki co do informacji uzyskanych rzekomo z Kuratorium.

W żadnym z przygotowywanych scenariuszy powódka nie była brana pod uwagę do nauczania w wymiarze połowy etatu. Powódce nie można było przydzielić więcej niż 7,16 godzin.

Nie budzi wątpliwości, że u strony pozwanej zaszły zmiany organizacyjne powodujące obiektywną niemożność zatrudnienia powódki w wymiarze co najmniej ½ etatu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka J. O. była zatrudniona w Liceum Ogólnokształcącemu im. M. C. w (...) od 1 września 2005 r. w wymiarze pełnego etatu, na stanowisku nauczyciela języka polskiego a od 1 września 2006 r., na stanowisku także nauczyciela języka francuskiego. Strony łączyły umowy o pracę zawarte na czas określony.

W dniu 30 sierpnia 2007 r. strony zawarły kolejną umowę o pracę tym razem na czas nieokreślony. Powódka zajmowała stanowisko nauczyciela języka polskiego. Od 1 września 2011 r. strony łączył stosunek pracy nawiązany na podstawie mianowania.

Pismem z dnia 18.05.2015 r. strona pozwana ograniczyła powódce wymiar zatrudnienia do ½ etatu, na co powódka wyraziła zgodę. Zgodę na ograniczenie zatrudnienia do wymiary ½ etatu powódka wyraziła również w roku 2016.

W dniu 26 maja 2015 r. pracodawca wręczył powódce pismo rozwiązujące stosunek pracy z zachowaniem okresu wypowiedzenia wynoszącego 3 miesiące.

W uzasadnieniu wypowiedzenia podano, że przyczyną są: zmiany organizacyjne – zmniejszenie liczby oddziałów oraz ilości godzin nauczania.

W dniu 21 czerwca 2017 r. powódka złożyła wniosek o przeniesienie jej w stan nieczynny. Decyzją z dnia 22 czerwca 2015 r. Dyrektor strony pozwanej przeniósł powódkę w stan nieczynny na okres do 28 lutego 2018 r.

(bezsporne)

Strona pozwana oprócz powódki nie zatrudniała innego nauczyciela języka francuskiego. Ponieważ w arkuszu organizacyjnym przewidziano 5,58 godzin z języka francuskiego, godziny te przeznaczono dla powódki i tak zaplanowano podział godzin. Powódka dotychczas nauczała języka francuskiego na podstawie dyplomu (...). Do 2017 r. kwalifikacje powódki w tym zakresie nie były kwestionowane.

W 2017 r. wprowadzono procedurę opiniowania arkuszy organizacyjnych przez Kuratorium (...). W trakcie opiniowania arkusza organizacyjnego strony pozwanej, przez Kuratorium (...), kwalifikacje powódki do nauczania języka francuskiego zostały zaopiniowane negatywnie.

W zaistniałej sytuacji strona pozwana nie przydzieliła powódce godzin z języka francuskiego. Strona pozwana była zmuszona zatrudnić do nauczania języka francuskiego innego nauczyciela. Nie było również możliwe przydzielenie powódce godzin z języka polskiego z uwagi na zmniejszenie liczby godzin z tego języka w arkuszu organizacyjnym. Strona pozwana była zmuszona rozwiązać umowę o pracę także z jednym z nauczycieli języka polskiego.

W trakcie roku szkolnego 2017/2018 (do chwili wniesienia pozwu) w pozwanej szkole nie zaszły żadne zmiany organizacyjne oraz w planie nauczania, które powodowałyby możliwość podjęcia przez powódkę pracy w pełnym wymiarze zajęć.

(dowód: zeznania świadka S. S. k. 76, zeznania pozwanego k. 76-77)

Powyższy stan faktyczny był w zakresie większości istotnych dla rozpoznania sprawy okoliczności bezsporny. Sąd ustalił ten stan faktyczny w oparciu o akta osobowe powódki i zeznania stron. Wspomniane dokumenty uznano za wiarygodne wobec korzystania przez nie odpowiednio z domniemania prawdziwości /art. 244 §1 kpc/ oraz autentyczności /art. 245 kpc/ i nie negowania ich przez żadną ze stron postępowania.

Sąd ocenił jako wiarygodne zeznania pozwanego. Zeznania dyrektora strony pozwanej znajdują potwierdzenie w zgromadzonych w sprawie dokumentach są zgodne z zasadami doświadczenia życiowego i logiczne.

Jako wiarygodne sąd ocenił również zeznania świadków: B. M. i S. S.. Zeznania te tworzą logiczną całość z pozostałym materiałem dowodowym.

Także zeznania powódki nie budzą zastrzeżeń co do ich wiarygodności. Zeznania te co do istotnych dla rozstrzygnięcia faktów są zgodne z pozostałymi dowodami.

Sąd zważył, co następuje:

Żądanie powódki przywrócenia do pracy, na stanowisku nauczyciela – w trybie art. 20 ust. 7 Karty Nauczyciela podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art. 20. 1. Karty Nauczyciela: Dyrektor szkoły w razie:

1) całkowitej likwidacji szkoły rozwiązuje z nauczycielem stosunek pracy;

2) częściowej likwidacji szkoły albo w razie zmian organizacyjnych powodujących zmniejszenie liczby oddziałów w szkole lub zmian planu nauczania uniemożliwiających dalsze zatrudnianie nauczyciela w pełnym wymiarze zajęć rozwiązuje z nim stosunek pracy lub, na wniosek nauczyciela, przenosi go w stan nieczynny. Nauczyciel zatrudniony na podstawie mianowania może wyrazić zgodę na ograniczenie zatrudnienia w trybie określonym w art. 22 ust. 2.

5c. Wypowiedzenie jest bezskuteczne w przypadku złożenia przez nauczyciela, w terminie do 30 dni od dnia doręczenia wypowiedzenia stosunku pracy z przyczyn określonych w ust. 1 pkt 2, pisemnego wniosku o przeniesienie w stan nieczynny.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 18 marca 2014 r. (II PK 177/13) wyraził pogląd, że: W przypadku wypowiedzenia stosunku pracy nauczycielowi mianowanemu na podstawie art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z 1982 r. - Karta Nauczyciela, nauczyciel może dochodzić przywrócenia do pracy, co skutkuje koniecznością oceny okoliczności uzasadniających takie przywrócenie, w tym zachowania wymaganej prawem procedury konsultacji związkowej oraz zasadności doboru pracownika do zwolnienia. Natomiast zgodne z prawem przeniesienie w stan nieczynny, na wniosek nauczyciela, powoduje bezskuteczność dokonanego wypowiedzenia, a nauczyciel może także dochodzić przywrócenia do pracy, z tym, że z powołaniem się na okoliczności związane z przeniesieniem w stan nieczynny i wygaśnięciem stosunku pracy. W takiej sytuacji nauczyciel składający wniosek o przeniesienie w stan nieczynny dokonuje wyboru swego statusu w ewentualnym procesie o przywrócenie do pracy, w rezultacie rezygnując z możliwości kwestionowania dokonanego wypowiedzenia, które staje się z mocy prawa bezskuteczne. Złożenie wniosku o przejście w stan nieczynny powoduje wprawdzie rezygnację z dochodzenia roszczenia o przywrócenie do pracy lub uznania wypowiedzenia za bezskuteczne, jednak z drugiej strony stan nieczynny powoduje odsunięcie terminu ustania stosunku pracy, jak i nabycie uprawnienia przewidzianego w art. 20 ust. 7 ustawy - Karta Nauczyciela.

Zgodnie z wyrażonym powyżej poglądem (który Sąd Rejonowy w pełni podziela), z chwilą przeniesienia w stan nieczynny nauczyciel może domagać się jedynie przywrócenia do pracy ale z powołaniem się tylko na okoliczności związane z przeniesieniem go w stan nieczynny i wygaśnięciem stosunku pracy.

Art. 20 ust. 7 Karty Nauczyciela stanowi, że: Dyrektor szkoły ma obowiązek przywrócenia do pracy w pierwszej kolejności nauczyciela pozostającego w stanie nieczynnym w razie powstania możliwości podjęcia przez nauczyciela pracy w pełnym wymiarze zajęć na czas nieokreślony lub na okres, na który została zawarta umowa, w tej samej szkole, na tym samym lub innym stanowisku, pod warunkiem posiadania przez nauczyciela wymaganych kwalifikacji. Odmowa podjęcia pracy przez nauczyciela powoduje wygaśnięcie stosunku pracy z dniem odmowy.

Powódka domagała się wyłącznie przywrócenia do pracy w oparciu o art. 20 ust. 7 Karty Nauczyciela co powoduje, że ocena zasadności wypowiedzenia umowy o pracę oraz zasadności przeniesienia powódki w stan nieczynny w niniejszym procesie byłaby bezprzedmiotowa.

Sąd ustalił, że w pozwanej placówce po przeniesieniu powódki w stan nieczynny, nie nastąpiły zmiany organizacyjne powodujące, możliwość podjęcia przez nauczyciela pracy w pełnym wymiarze zajęć. Takie zmiany nie wynikają nawet z twierdzeń powódki. Co więcej nie powstała nawet możliwość zatrudnienia powódki w wymiarze ½ etatu. Nie ma możliwości przywrócenia powódki do nauczania języka francuskiego skoro do nauczania tego przedmiotu zatrudniono innego nauczyciela. W niniejszym procesie nie było istotnym czy powódka posiada uprawnienia do nauczania języka francuskiego, skoro powódka nie zakwestionowała zasadności wypowiedzenia oraz przeniesienia w stan nieczynny. Nawet gdyby przyjąć, że powódka posiada kwalifikacje do nauczania języka francuskiego to jej przywrócenie do pracy w oparciu o art. 20 ust. 7 KN nie byłoby możliwe z uwagi na brak godzin lekcyjnych pozwalających na przydzielenie jej pełnego etatu.

Na marginesie można przytoczyć postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 września 2008 r. (II PK 112/08), w którego tezie stwierdzono, że:

O powstaniu możliwości podjęcia przez nauczyciela w stanie nieczynnym pracy w pełnym wymiarze w rozumieniu art. 20 ust. 7 ustawy z 1982 r. - Karta Nauczyciela decyduje dyrektor szkoły, a nauczyciel nie ma roszczenia o stworzenie takiej możliwości przez zmiany organizacyjne w szkole w zakresie obciążeń dydaktycznych nauczycieli.

Tak więc to dyrektor szkoły organizuje pracę, kierowanej przez siebie placówki i bierze odpowiedzialność za jej należyte funkcjonowanie. Nie jest możliwym aby to sąd uwzględniając roszczenie nauczyciela, w ramach procesu dokonywał zmian w organizacji szkoły.

Sąd obciążył powódkę kosztami procesu jako stronę przegrywającą na zasadzie art. 98 k.p.c. Na koszty te składają się koszty poniesione przez stronę pozwaną na zastępstwo prawne zgodnie z najniższą stawką przewidzianą w § 9 ust.1 punkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Z:

1.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powódki,

2.  kalendarz 14 dni.