Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 sierpnia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Anna Guniewska

Protokolant: st. sekr. sądowy Magdalena Rykała-Płodzień

po rozpoznaniu w dniu 6 sierpnia 2018 r. w Rzeszowie

sprawy z wniosku M. Ł.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o rentę

na skutek odwołania M. Ł.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 14/02/2018 r. znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. z dnia 14/02/2018r. znak: (...) w ten sposób, że nakazuje organowi rentowemu dalszą wypłatę wnioskodawczyni M. Ł. renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy poczynając od dnia 1 lutego 2018r. na okres lat dwóch.

Sygn. akt IV U 326/18

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 6 sierpnia 2018r.

Decyzją z dnia 14 lutego 2018r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R., na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz. U. z 2017r., poz. 1383) po rozpoznaniu wniosku z dnia 12.12.2017r. przeliczył M. Ł. rentę z tytułu niezdolności do pracy od 1.02.2018r. na okres do 31.01.2021r. W uzasadnieniu decyzji dalszego prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że wnioskodawczyni odmówiono prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, gdyż orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 28.11.2017r. ustalono, że wnioskodawczyni jest częściowo on niezdolna do pracy do dnia 31.01.2021r.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła wnioskodawczyni M. Ł. wnosząc o przyznanie jej prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy.

W odpowiedzi Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. wniósł o oddalenie odwołania uzasadniając jak w decyzji .

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

M. Ł. pobierała rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy doi 31.01.2018r. W dniu 28.11.2017r. Komisja Lekarska ZUS ustaliła, że odwołująca się jest częściowo niezdolna do pracy. To dało ZUS podstawę do kontynuacji renty w zmniejszonej wysokości. W celu ustalenia stanu zdrowia wnioskodawczyni M. Ł. w szczególności, czy jest ona nadal całkowicie niezdolna do pracy, kiedy powstała owa niezdolność do pracy oraz czy ma charakter trwały, czy okresowy Sąd dopuścił i przeprowadził dowód z opinii biegłych sądowych z zakresu neurologii, kardiologii i diabetologii.

Biegli sądowi z zakresu kardiologii i diabetologii w opinii wydanej na podstawie akt sprawy, akt organu rentowego i zgromadzonej dokumentacji lekarskiej, a także po przeprowadzeniu badania sądowo-lekarskiego odwołującego się, rozpoznali u badanej:

nadciśnienie tętnicze, cukrzycę typu 2 w okresie insulinoterapii przebiegającej z epizodami ciężkiej hipoglikemii, niedoczynność tarczycy w trakcie leczenia substytucyjnego. W oparciu o powyższe biegli uznali, że M. Ł. po 31.011.2018r. jest nadal częściowo niezdolna do pracy na okres roku od daty badania sądowo – lekarskiego – to jest do kwietnia 2019 roku.

W uzasadnieniu biegli stwierdzili, że wnioskodawczyni leczy się z powodu nadciśnienia tętniczego, które jest dobrze wyrównane w trakcie terapii pojedynczym lekiem. W echokardiografii nie stwierdza się cech nadciśnieniowego uszkodzenia serca. Brak niezdolności do pracy z przyczyn kardiologicznych. Wnioskodawczyni od wielu lat leczy się z powodu cukrzycy typu 2 , w leczeniu stosuje insulinę. Obecnie przebieg cukrzycy jest chwiejny, co utrudnia funkcjonowanie chorej oraz niekorzystnie wpływa na układ nerwowy. W okresie ostatniego roku dwukrotnie wystąpiły epizody ciężkiego niedocukrzenia. Chora w chwili obecnej z przyczyn diabetologicznych jest całkowicie niezdolna do pracy zawodowej na okres 12 miesięcy celem ustabilizowania przebiegu cukrzycy.

Biegły neurolog stwierdził u badanej :

- stan po ukrwiotocznionym udarze niedokrwiennym lewej półkuli mózgu na tle zakrzepicy zatok żylnych mózgowia z dyskretnym niedowładem kończyn prawych o elementami afazji amnestycznej,

- zaburzenia funkcji poznawczych wtórne do rozległego uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego,

- bóle i zawroty głowy wtórne,

- zespół bólowy kręgosłupa szyjnego na tle zmian dyskopatyczno-zwyrodnieniowych.

W ocenie biegłej neurolog badanie, analiza dokumentacji medycznej i wywiad od męża wskazują na dalszą całkowitą niezdolność do pracy po 31.01.2018r. na okres 2 lat. Całkowita niezdolność do pracy powstała w dniu 26.06.2014r.

Wnioskodawczyni lat 52 pozostaje pod stałą kontrolą Poradni Neurologicznej po udarze niedokrwiennym wtórnie ukrwotocznionym na tle zakrzepicy zatok żylnych mózgowia w czerwcu 2014r. Głównym problemem pozostają zaburzenia mowy, zaburzenia funkcji poznawczych z wtórnymi zaburzeniami zachowania. Opiniowana pozostaje pod kontrolą neurologiczną , czasowo kontynuowała terapię neurologopedyczną, podlega okresowej kontroli psychologicznej. W trakcie badania sprawiała wrażenie wycofanej , nieco lękliwej, prezentowała cechy spowolnienia psychoruchowego, zaburzenia orientacji allopsychicznej, cechy afazji amnestycznej i dyskretny niedowład kończyn prawych. Z wywiadu od męża uczestniczącego w badaniu wynika, że deficyt funkcji językowych i poznawczych powoduje istotne trudności w codziennym funkcjonowaniu, co potwierdza badanie psychologiczne z lutego 2018r. Biorąc pod uwagę kontrolne badanie obrazowe TK głowy z 11.2017 w którym zobrazowano rozległy obszar malacji poudarowej lewej półkuli mózgu obejmujący płat skroniowy, częściowo ciemieniowy, potyliczny i czołowy oraz zanik korowy mózgu , jest wysoko prawdopodobne , że opiniowana może mieć upośledzone tzw wyższe funkcje mózgowe pomimo niewielkiego deficytu ruchowego. W związku z tym w ocenie biegłej odwołująca się jest nadal całkowicie niezdolna do pracy na okres 2 lat.

Sąd Okręgowy dokonał powyższych ustaleń faktycznych na podstawie wskazanych dowodów. Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów, albowiem zostały one sporządzone przez powołane do tego osoby w zakresie przyznanych im kompetencji i w przepisanej formie, a ich autentyczność i treść nie budziły wątpliwości Sądu.

Sąd Okręgowy dał wiarę opiniom biegłych sądowych , albowiem są one fachowe, a ich treść oraz sposób formułowania wniosków nie budzi wątpliwości. Wspomniane opinie zawierają wszystkie konieczne elementy opiniowania, w tym odnosi się do dokumentacji lekarskiej. Z treści opinii wynika, iż zawierają one wszystkie konieczne elementy (wywiad uzyskany od wnioskodawcy i z zapisu dokumentacji medycznej, rezultaty własnych badań, wskazanie dokumentacji medycznej będącej przedmiotem analizy, rozpoznanie lekarskie i wniosek końcowy dotyczący niezdolności do pracy). Merytoryczna analiza również pozwala na przyznanie opiniom biegłych waloru wiarygodności.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Odwołanie jest uzasadnione.

Zgodnie z art. 107 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2009 r., nr 153, poz. 1227 ze zm.) prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności do pracy oraz wysokość tych świadczeń ulega zmianie, jeżeli w wyniku badania lekarskiego przeprowadzonego na wniosek lub z urzędu ustalono zmianę stopnia niezdolności, brak tej niezdolności lub jej ponowne powstanie. Renta z tytułu niezdolności do pracy chroni przed ryzykiem niezdolności do pracy. Specyfika powyższego ryzyka przejawia się w niestałości tego stanu faktycznego i prawnego. W związku z tym prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności do pracy może ulec zmianom – zmianie kwalifikacji niezdolności do pracy, jej ustaniu lub ponownemu powstaniu. O zmianach w prawie i wysokości świadczeń rentowych przesądza wynik badania lekarskiego przeprowadzonego przez lekarza orzecznika ZUS i komisji lekarskiej ZUS. W toku postępowania sądowego w przedmiocie odwołania od decyzji organu rentowego, która zależna jest od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, Sąd dokonuje weryfikacji stanowiska lekarza, jak i komisji lekarskiej zakwestionowanych przez wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu przy czym częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się z jednej strony stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, z drugiej zaś możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

W niniejszej sprawie, stanowisko wyrażone w decyzji organu rentowego, odmawiające dalszej wypłaty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy było nieuzasadnione. Sąd Okręgowy dokonując weryfikacji decyzji organu rentowego oparł się w tej mierze na opiniach biegłych. Biegli wskazali na jakie schorzenia cierpi wnioskodawczyni. Biegły neurolog orzekł, że schorzenia neurologiczne powodują naruszenie sprawności organizmu w stopniu całkowitym. Wzięto pod uwagę wywiad zawodowy, uzyskany od wnioskodawczyni. W ocenie Sądu zgromadzony w przedmiotowej sprawie materiał dowodowy pozwala stwierdzić, że wnioskodawczyni spełnia przesłanki do uzyskania prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na dalszy okres.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji wyroku.