Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 marca 2019 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący: SSR Magdalena Piątkowska

Protokolant : Karolina Nowicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 marca 2019 roku w Ś.

sprawy z odwołania M. T.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

przy udziale zainteresowanego PHU (...) w D.

w sprawie(...)

o zasiłek opiekuńczy

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. w sprawie (...)

w ten sposób, iż przyznaje powodowi M. T. prawo do zasiłku opiekuńczego za okres wskazany w zaskarżonej decyzji.

UZASADNIENIE

Powód M. T. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z dnia 18 października 2018 roku odmawiającej mu prawa do zasiłku opiekuńczego za okres od 18 września 2018r. do 21.09.2018r. W uzasadnieniu zarzucił naruszenie art. 34 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa poprzez błędne przyjęcie, że opiekę nad córką N. T. mógł sprawować inny członek rodziny. Jak wskazał, w spornym okresie matka dziecka wyjątkowo nie mogła się zająć córką, gdyż była chora- zaczęła odczuwać bardzo silne bóle kręgosłupa.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. wniósł o oddalenie odwołania od zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wskazano, iż odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych argumentów ani prawnych, ani faktycznych, które uzasadniałyby zmianę decyzji. Jak podniesiono żona powoda nie pracuje, a jej choroba nie została potwierdzona zaświadczeniem lekarskim.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód M. T. i jego żona A. T. (1) zamieszkują we wspólnym gospodarstwie domowym wraz z prawie 14 letnią córką N. T., która cierpi na dziecięce porażenie mózgowe w takim zaawansowaniu, iż wymaga noszenia i stałej opieki. Matka dziecka, a żona powoda, nie pracuje, zajmuje się niepełnosprawną córką. Opieka przy dziecku, związana zwłaszcza z noszeniem ( dziecko waży ok. 25 kg) daje dolegliwości bólowe kręgosłupa, które w dniach od 18 września 2018r. nasiliły się u matki dziecka na tyle, iż nie była w stanie wstać z łóżka, a tym bardziej zając się dzieckiem. W tej sytuacji, po zasięgnięciu porady w Oddziale ZUS, opiekę nad córką do dnia 21 września 2018r. przejął powód, aby żona mogła zregenerować zmęczony kręgosłup. Z racji tego, że nie pracuje i była przekonana, że jak odpocznie, ból minie, nie widziała potrzeby udania się do lekarza po poradę czy zwolnienie lekarskie.

Dowód:

akta ZUS w załączeniu

zeznania powoda k. 24

zeznania świadka A. T. k.24v.

Ustaleń stanu faktycznego w zakresie uprawnień do zasiłku opiekuńczego sąd dokonał w oparciu o akta ZUS, zeznania powoda i świadka. Sąd dał wiarę tymże zeznaniom albowiem nie budziły one wątpliwości, a brak było dowodów wskazujących, iż w spornym okresie żona powoda była zdrowa i mogła zająć się dzieckiem. Wymaganie dowodzenia niezdolności do pracy zaświadczeniem lekarskim w sytuacji, gdy dana osoba nie wie z góry i nie zakłada potrzeby przygotowania takiego dowodu, nie może prowadzić do odmowy prawa do zasiłku opiekuńczego w okolicznościach co najmniej wysoce prawdopodobnych.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym sąd zważył:

Odwołanie podlegało uwzględnieniu .

Zgodnie z art. 32 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa ( t.j. Dz.U.2017.1368 ze zmianami ) zasiłek opiekuńczy przysługuje ubezpieczonemu zwolnionemu od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym dzieckiem w wieku do ukończenia 14 lat. Powód przesłanki powołane w w/w artykule spełnił, a organ rentowy zdaniem sądu, nie wykazał w sposób dostateczny, aby w niniejszej sprawie zaszły okoliczności przewidziane w art. 34 powołanej ustawy, tj, aby poza powodem w spornych dniach byli inni członkowie rodziny pozostający we wspólnym gospodarstwie domowym, mogący faktycznie, a nie teoretycznie zapewnić opiekę dziecku.

Dlatego też sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję.