Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 kwietnia 2019 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2019 r. w S.

odwołania M. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 19 marca 2018 r. Nr (...)

w sprawie M. Z.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o wysokość emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że wysokość emerytury M. Z. na dzień (...)wynosi 2.267,98 (dwa tysiące dwieście sześćdziesiąt siedem i 98/100) złotych brutto miesięcznie.

Sygn. akt: IV U 382/18 UZASADNIENIE

Decyzją z 19 marca 2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.24 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przyznał M. Z. emeryturę od (...). ,tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. Wysokość emerytury ustalona została na kwotę 2 184,73 złotych brutto miesięcznie (decyzja z 19 marca 2018r. o przyznaniu emerytury k.29-30 akt emerytalnych).

Odwołanie od powyższej decyzji złożył ubezpieczony M. Z. zarzucając organowi rentowemu błędne wyliczenie wysokości emerytury w zakresie, w jakim organ rentowy ustalając kapitał początkowy ubezpieczonego obliczył wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału z 20 lat przypadających przed 1999r., zamiast z 10 pierwszych lat jego aktywności zawodowej kiedy to pracował w jednostkach (...) na kierowniczych stanowiskach i osiągał wynagrodzenie wykazane m.in. w świadectwach pracy. Nadto ubezpieczony zarzucił organowi rentowemu niezaliczenie okresu służby wojskowej jako okresu składkowego oraz błędne obliczenie okresów składowych ogółem na 24 lata i 7 miesięcy, w sytuacji, gdy łącznie posiada około 45 lat okresów ubezpieczenia, w tym 35 lat prowadzenia działalności gospodarczej i 10 lat pracy w uspołecznionych zakładach pracy. Ponadto w ocenie ubezpieczonego organ rentowy przyjął do obliczeń błędne dalsze trwanie życia ,tj. jak dla osoby w wieku 62 lat, gdy tymczasem on przeszedł na emeryturę w wieku 65 lat. Wskazując na powyższe ubezpieczony wniósł o prawidłowe obliczenie wysokości jego emerytury (odwołanie k.1-2 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że do ustalenia wysokości kapitału początkowego ubezpieczonego przyjęto wszystkie wykazane przez niego okresy ubezpieczenia przebyte przed 1 stycznia 1999r., w tym okres zasadniczej służby wojskowej, wyłączając jedynie okres urlopu bezpłatnego od 1 listopada 1981r. do 31 grudnia 1981r. oraz okres pracy na umowę zlecenie od 4 lipca 1980r. do 23 grudnia 1980r., gdyż umowa zlecenie trwająca krócej niż 6 miesięcy nie rodziła obowiązku ubezpieczenia społecznego. Z kolei wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego ubezpieczonego obliczony został z 20 lat kalendarzowych wybranych z okresu ubezpieczenia przed 1999r., gdyż taki wskaźnik okazał się najkorzystniejszy. Prawidłowo przyjęto również wskaźnik średniego dalszego trwania życia w wysokości 219,6 odpowiedni dla wieku 65 lat (wiek przejścia ubezpieczonego na emeryturę) zgodnie z komunikatem Prezesa GUS z 24 marca 2017r. w sprawie tablicy średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn - MP z 2017, poz.291 (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3-4 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony M. Z. urodzony w dniu (...), w dniu 9 lutego 2018r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z wnioskiem o emeryturę (wniosek o emeryturę k.1-3 akt emerytalnych).

Celem rozpoznania wniosku ubezpieczonego o emeryturę, w dniu 14 marca 2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. wydał decyzję o ustaleniu kapitału początkowego ubezpieczonego na dzień 1 stycznia 1999r. na kwotę 94 238,10 złotych wskazując, że do ustalenia wartości kapitału początkowego przyjęto okresy składkowe w wymiarze 24 lata i 7 miesięcy, natomiast nie uwzględniono okresu pobytu ubezpieczonego na urlopie bezpłatnym od 1 listopada 1981r. do 31 grudnia 1981r. oraz okresu zatrudnienia na umowę agencyjną od 4 lipca 1980r. do 23 grudnia 1980r. , gdyż okres zatrudnienia na podstawie umowy agencyjnej krótszy niż 6 miesięcy nie rodził obowiązku ubezpieczenia społecznego. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego ubezpieczonego obliczony został z 20 lat kalendarzowych wybranych sprzed 1999r. i wyniósł 57,60% (decyzja z 14 marca 2018r. o ustaleniu kapitału początkowego k.5-6 akt o ustalenie kapitału początkowego). Następnie zaskarżoną decyzją z 19 marca 2018r. organ rentowy przyznał ubezpieczonemu emeryturę od(...),tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego i ustalił jej wysokość na kwotę 2 184,73 złotych brutto miesięcznie (decyzja z 19 marca 2018r. o przyznaniu emerytury k.29-30 akt emerytalnych).

W okresie od 1 sierpnia 1976r. do 30 września 1978r. ubezpieczony był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) Związku Spółdzielni (...) w W. na stanowisku lustratora. W okresie tego zatrudnienia ubezpieczony osiągnął następujące wynagrodzenie: w 1976r. – 18 000 złotych, w 1977r. - 43 492 złotych i w 1978r. – 48 762 złotych (świadectwo pracy z 30 września 1978r. k.8 akt emerytalnych oraz zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z 21 września 2018r. – w kopercie na k.14 akt sprawy). Następnie od 1 października 1978r. – na zasadzie porozumienia między zakładami pracy ubezpieczony przeszedł do pracy w (...) Spółdzielni (...) w W. i kontynuował je do 21 czerwca 1980r. na stanowisku starszego rewidenta. Na wynagrodzenie ubezpieczonego na tym stanowisku składały się następujące stałe składniki wynagrodzenia: wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 3 700 złotych miesięcznie, dodatek lustracyjny w wysokości 750 złotych miesięcznie, dodatek stażowy w wysokości 5% od wynagrodzenia zasadniczego ,tj.185 złotych miesięcznie i premia regulaminowa w wysokości 15% od wynagrodzenia zasadniczego ,tj. 555 złotych miesięcznie. Przy przyjęciu w/w składników wynagrodzenia, łączne wynagrodzenie osiągnięte przez ubezpieczonego w ostatnim roku zatrudnienia w powyższej Spółdzielni ,tj. w okresie od 1 stycznia 1980r. do 21 czerwca 1980r. wyniosło 29 583 złotych (świadectwo pracy z 18 czerwca 1980r. k.9 akt emerytalnych, uzupełniająca opinia biegłej księgowej A. D. z 5 marca 2019r. k.49 akt sprawy).

Wskaźnik wysokości kapitału początkowego ubezpieczonego obliczony zgodnie z wnioskiem ubezpieczonego z 10 lat kalendarzowych przypadających przed 1 stycznia 1999r. ,tj. od 1973r. do 1982r. wynosi 55,24%. Wskaźnik wysokości kapitału początkowego ubezpieczonego obliczony z innych 10 lat kalendarzowych przypadających przed 1 stycznia 1999r. ,tj. z lat od 1984r. do 1993r. wynosi 57,39%. Z kolei wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego ubezpieczonego obliczony od zarobków z 20 lat kalendarzowych wybranych dowolnie z całego okresu podlegania ubezpieczeniu przypadających przed 1 stycznia 1999r., w tym przy uwzględnieniu wynagrodzenia za lata 1976-1978 w wysokości wykazanej w w/w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu w kopercie na k.14 akt sprawy (tj. za 1976r. – 18 000 złotych, za 1977r. - 43 492 złotych i za 1978r. – 48 762 złotych) oraz wynagrodzenia za ostatni rok zatrudnienia w (...) w W. ,tj. za okres od 1 stycznia do 21 czerwca 1980r. obliczonego przy przyjęciu stawek i składników wynagrodzenia wykazanych w świadectwie pracy na k.9 akt emerytalnych ,tj. w łącznej kwocie 29 583 złotych (vide: wcześniejsze ustalenia), wynosi 63,60% stanowiąc tym samym najkorzystniejszy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego (uzupełniająca opinia biegłej księgowej A. D. z 5 marca 2019r. k.49-51 akt sprawy). Wysokość kapitału początkowego ubezpieczonego obliczona przy przyjęciu w/w najkorzystniejszego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru w wysokości 63,60% wynosi 94 238,10 złotych, a wysokość emerytury ubezpieczonego ustalona na dzień nabycia prawa, czyli 9 marca 2018r. przy uwzględnieniu tak obliczonego kapitału początkowego wynosi 2 267,98 złotych brutto miesięczne (uzupełniająca opinia biegłej księgowej A. D. z 5 marca 2019r. k.51-54 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego M. Z. okazało się częściowo uzasadnione i skutkowało zmianą zaskarżonej decyzji poprzez ustalenie, że wysokość emerytury ubezpieczonego na dzień (...)., czyli na dzień nabycia prawa do świadczenia wynosi 2 267,98 złotych.

Zgodnie z art.174 ust.2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015r., poz.748 ze zm.) przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się odpowiednio przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy ,tj. przed 1 stycznia 1999r. okresy składkowe, o których mowa w art.6, a także okresy nieskładkowe, o których mowa w art.7 pkt 1-3, 5 i 6-12, W świetle powyższego uregulowania nieuzasadnione okazały się zarzuty ubezpieczonego co do nieprzyjęcia przez organ rentowy do obliczenia wysokości kapitału początkowego okresów ubezpieczania przypadających po 31 grudnia 1998r.

W odwołaniu i w toku postępowania ubezpieczony kwestionował wysokość kapitału początkowego, która w jego ocenie obliczona została nieprawidłowo z uwagi na przyjęcie niekorzystnego czasokresu, z którego wyliczono wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego. W ocenie ubezpieczonego wskaźnik ten powinien być obliczony z lat 1973-1982. Nadto ubezpieczony wniósł o przyjęcie do obliczeń wynagrodzenia uzyskanego przez niego okresie od 1 sierpnia 1976r. do 30 września 1978r. ,tj. w okresie zatrudnienia w (...) Związku Spółdzielni (...) w W. w wysokości wykazanej z złożonym zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu (koperta k.14 akt sprawy), a także w odniesieniu do wynagrodzenia uzyskiwanego w kolejnym okresie zatrudnienia ,tj. od 1 października 1978r. do 21 czerwca 1980r. w (...) Spółdzielni (...) w W. – wynagrodzenia w wysokości wykazanej w świadectwie pracy (na k.9 akt emerytalnych).

Analizując okoliczności sprawy, w tym przeprowadzony w sprawie dowód z opinii biegłej księgowej Sąd doszedł do przekonania, że niesłuszne są twierdzenia ubezpieczonego co do czasookresu, z którego organ rentowy wyliczył wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego ubezpieczonego. Ustalenia biegłej, zwarte w złożonej opinii potwierdzają, że wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału wyliczony z lat podanych przez ubezpieczonego ,tj. z lat 1973-1982 jest mniej korzystny od wskaźnika wysokości obliczonego od zarobków z 20 lat kalendarzowych dowolnie wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu przed 1 stycznia 1999r. Jednocześnie opinia biegłej pozwoliła na zweryfikowanie tych obliczeń w odniesieniu do w/w okresów zatrudnienia ubezpieczonego w jednostkach Spółdzielni (...), co do których biegła przyjęła wynagrodzenie wykazane w złożonym zaświadczeniu na druku ZUS Rp – 7 - okres zatrudnienia od 1 sierpnia 1976r. do 30 września 1978r. (k.14 akt sprawy) oraz wynagrodzenie (za ostatni rok zatrudnienia w (...) Spółdzielni (...) w W. ,tj. za okres od 1 stycznia 1980r. do 21 czerwca 1980r.) w wysokości wykazanej w świadectwie pracy (na k.9 akt emerytalnych). Dane co do składników wynagrodzenia wykazane w w/w świadectwie pracy – wobec braku dokumentacji płacowej - są na tyle precyzyjne, że pozwoliły na ustalenie na ich podstawie wynagrodzenia za ostatni rok zatrudnienia ubezpieczonego. Przyjęcie w/w danych pozwoliło w konsekwencji na ustalenie, że wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego ubezpieczonego obliczony od zarobków z 20 lat kalendarzowych dowolnie wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu przed 1 stycznia 1999r., w tym z lat 1976-1980 jest wyższy od wskaźnika obliczonego przez organ rentowy (na 57,60%) i wynosi 63,60% (opinia uzupełniająca biegłej księgowej k.50-51 akt sprawy). Powyższe pozwoliło z kolei na zweryfikowanie wysokości kapitału początkowego ubezpieczonego, który – jak ustaliła biegła wyniósł 94 238,10 złotych oraz wysokości emerytury ubezpieczonego na datę jej przyznania, która obliczona wg zasad z art.26 ustawy emerytalnej wyniosła 2 267,98 złotych brutto miesięcznie (w/w opinia biegłej księgowej k.52-54 akt sprawy).

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji wyroku.