Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 stycznia 2019 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Milczarek

Protokolant – st. sekr. sądowy Sylwia Sawicka

po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2019 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: E. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 25 kwietnia 2018 r., 5 lipca 2018 r., 11 września 2018 r.

i (...)

znak: (...)

oraz

z dnia 25 kwietnia 2018 r., 4 lipca 2018 r. i 10 września 2018 r.

znak: (...)

w sprawie: E. K.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o ustalenie kapitału początkowego i wysokość emerytury

I zmienia zaskarżone decyzje o ustaleniu kapitału początkowego i wysokości emerytury ubezpieczonej E. K. w ten sposób, że:

1)  ustala, iż łączny okres sprawowania opieki nad dziećmi przez ubezpieczoną wyniósł 3 lata, 2 miesiące i 7 dni,

2)  zobowiązuje organ rentowy do przyjęcia przy ustaleniu wysokości kapitału początkowego i emerytury ubezpieczonej wynagrodzeń z lat 1989-1998, z uwzględnieniem wynagrodzeń uzyskiwanych przez ubezpieczoną w trakcie zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie (...) w G. w wysokości:

- za rok 1989 - 3.120.844 (trzy miliony sto dwadzieścia tysięcy osiemset czterdzieści cztery) zł,

- za rok 1990 - 12.037.619 (dwanaście milionów trzydzieści siedem tysięcy sześćset dziewiętnaście) zł,

- za 1991 r. – 3.855.500 (trzy miliony osiemset pięćdziesiąt pięć tysięcy pięćset) zł oraz wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego - 92,63 % oraz zobowiązuje organ rentowy do przeliczenia wysokości kapitału początkowego i emerytury ubezpieczonej od dnia 1.12.2017r.,

II zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. na rzecz ubezpieczonej kwotę 540 (pięćset czterdzieści) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego,

III w zakresie decyzji dotyczącej przeliczenia emerytury ubezpieczonej stwierdza, że organ rentowy ponosi odpowiedzialność za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Na oryginale właściwy podpis.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25 kwietnia 2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił ubezpieczonej E. K. ponownego ustalenia wartości kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 r., ponieważ (...) S.A. w G. (skąd pochodzą przedłożone przez ubezpieczoną dokumenty) nie uzyskał wpisu do rejestru przechowawców akt osobowych i płacowych i nie jest uprawniony do przechowywania dokumentacji (k. 51 akt organu rentowego). Decyzją z dnia 25 kwietnia 2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił ubezpieczonej E. K. przeliczenia emerytury wskazując, że kapitał początkowy pozostaje bez zmian (k. 17 akt organu rentowego).

Od powyższych decyzji ubezpieczona wniosła odwołanie wskazując, że nie ma dostępu do oryginalnej dokumentacji, więc przedłożyła dokumenty za zgodność kopii z oryginałem, potwierdzone, opieczętowane i podpisane przez osobę odpowiedzialną za sporządzenie tych dokumentów. Ubezpieczona wniosła o ustalenie kapitału początkowego z uwzględnieniem zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu druk ZUS Rp-7 z dnia 25 września 2000 r. wydanym przez Przedsiębiorstwo (...).
z o.o. w G..

Decyzją z dnia 4 lipca 2018 r. organ rentowy po otrzymaniu nowych dowodów mających wpływ na wysokość kapitału początkowego (dołączonych do odwołania) ponownie ustalił wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 r. Decyzją z dnia 5 lipca
2018 r. organ rentowy przeliczył emeryturę i uchylił decyzję odmowną z dnia 25 kwietnia 2018 r.

Organ rentowy przekazał jednak odwołanie od ww. decyzji wskazując, iż nie zaspokojono w całości roszczeń ubezpieczonej. Organ rentowy wyjaśnił, że w decyzji z dnia 19 grudnia 2017 r. przyjęto wynagrodzenia minimalne za okres od 18 września 1978 r. do 31 marca 1991 r., zaś obecnie za lata 1981-1983, 1986-1991 przyjęto wynagrodzenia wskazane w legitymacji ubezpieczeniowej. Wobec braku wpisów w legitymacji za okres od 18 września 1978 r. do 31 grudnia 1980 r. przyjęto kwoty minimalnego wynagrodzenia. Ponadto, organ rentowy do ustalenia kapitału początkowego nie uwzględnił okresu od 23 grudnia 1983 r. do 23 grudnia 1985 r. – wg legitymacji urlop wychowawczy bezpłatny (brak aktów urodzenia dzieci).

Ubezpieczona pismem procesowym datowanym na 2 sierpnia 2018 r. wniosła odwołanie od decyzji z dnia 28 grudnia 2017 r. (o przyznaniu emerytury w kwocie zaliczkowej), decyzji z dnia 5 stycznia 2018 r. (o ustaleniu wysokości i podjęciu wypłaty emerytury), decyzji z dnia 19 grudnia 2017 r. (o ponownym ustaleniu wartości kapitału początkowego), decyzji z dnia 5 lipca 2018 r. (o przeliczeniu emerytury od 1 lutego 2018 r.) oraz decyzji z dnia 4 lipca 2018 r. W uzasadnieniu odwołania ubezpieczona częściowo powtórzyła argumentację zaprezentowaną w poprzednim odwołaniu oraz wskazała, że:

a.  wniosek o przeliczenie emerytury ubezpieczona złożyła nie w lutym 2018r.,
a w grudniu 2017 r., zatem emerytura powinna zostać przeliczona za miesiące grudzień 2017 r. i styczeń 2018 r. – zdaniem ubezpieczonej decyzja z dnia 5 stycznia 2018 r. w dniu 6 lutego nie była prawomocna, nie stała się ostateczna zgodnie z pouczeniem;

b.  w decyzji z dnia 5 lipca 2018 r. organ rentowy wskazuje, że średnie dalsze trwanie życia wynosi 250,60 miesięcy, a po korekcie kapitału początkowego wpisano 254,20miesięcy,

c.  organ rentowy zmniejszył lata składkowe o okres urlopu wychowawczego, z uwagi na zapis w legitymacji ubezpieczeniowej – do tego czasu były to okresy składkowe i nie były potrzebne akty urodzenia dzieci.

W piśmie procesowym z dnia 12.11.2018 r. ubezpieczona wyjaśniła, że nie skarży decyzji ZUS z dnia 28 grudnia 2017 r, decyzji z dnia 5 stycznia 2018r. i decyzji z dnia 19 grudnia 2017 r., żąda jedynie przeliczenia wysokości kapitału początkowego i emerytury od dnia 1.12.2017 r., z uwzględnieniem wysokości wynagrodzeń wykazanych w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 25 września 2000 r. wydanym przez Przedsiębiorstwo (...) i kartach wynagrodzeń. Które ubezpieczona przekazała organowi rentowemu 6.02.2018 r.

W toku postępowania organ rentowy wydał jeszcze decyzję z dnia 10.09.2018 r. przeliczającą wysokość kapitału początkowego ubezpieczonej ale nie uwzględniając wszystkich żądań ubezpieczonej, od której ubezpieczona złożyła odwołanie w sprawie VIU 2014/18, którą Sąd połączył do wspólnego rozpoznania ze sprawą VIU 1545/18 oraz dwie decyzje o wysokości emerytury z dnia 11.09.2018 r. i 23.10.2018 r. od których ubezpieczona również odwołała się w toku niniejszej sprawy.

Ubezpieczona złożyła też ponownie pismo z dnia 2.08.2018 r., które zarejestrowane zostało jako kolejne odwołanie pod sygn.VIU 1725/18 ale było to już po zarejestrowaniu sprawy VIU 1545/18, w której ubezpieczona odwołała się od decyzji ZUS z dnia 25.04.2018 r. i ubezpieczona wyjaśniła, że faktycznie odwołanie w sprawie VIU 1725/18 dotyczy decyzji które zaskarżyła w sprawie VIU 1545/18 . Sąd połączył więc tę sprawę także ze sprawą VIU 1545/18.

W odpowiedzi na odwołania organ rentowy wniósł o ich oddalenie i wskazał, że (...) Spółka z o.o. nie uzyskał wpisu do rejestru przechowawców akt osobowych i płacowych i nie jest uprawniony do przechowywania dokumentacji i nie mógł wystawić zaświadczenia z dnia 25.09.2000 r.

Sąd Okręgowy ustalił co następuje :

Ubezpieczona była zatrudniona w (...) Przedsiębiorstwie (...) w G. w okresie od 18.09.1978 r. do 31.03.1991 r. jako majster budowy, otrzymując wynagrodzenie zasadnicze miesięczne oraz dodatek funkcyjny i premię uznaniową. Wysokość wynagrodzenia w okresie zatrudnienia ubezpieczonej obrazują karty wynagrodzenia i karty pracy wystawione przez pracodawcę.

Skarżąca w okresie od 30.07.1983 do 18.11.1983 przebywała na urlopie macierzyńskim w związku z urodzeniem córki J. (vide karta zasiłkowa), potem od 19.11.1983 do 7.04.1985 korzystała z urlopu wychowawczego. Następnie od 8.04.1985 do 14.07.1985 ponownie przebywała na urlopie macierzyńskim z uwagi na urodzenie syna Ł., a od 5.07.1985 do 1.05.1987 korzystała z urlopu wychowawczego.

dowód : zeznania świadka R. K.- zapis A/A k. 83 i ubezpieczonej -zapis A/V k.111, odpis legitymacji ubezpieczeniowej i odpisy aktów urodzenia w aktach rentowych

Świadectwo pracy ubezpieczonej z dnia 28.03.1991 r. wskazuje na ciągłość pracy w okresie zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie (...) w G.. Karta wynagrodzenia za 1987r. uwzględnia otrzymane wynagrodzenie dopiero od 1.05.1987r.

Wynagrodzenia ubezpieczonej za okres zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie (...) w G. wykazane zostały w kartach pracy. Przedsiębiorstwo (...) spółka z o.o. w G. wystawiło ubezpieczonej zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 25 września 2000 r., w którym wskazano, że ubezpieczona w latach 1978 – 1991 osiągnęła następujące wynagrodzenia :

1978 – 6 206,64 złotych

1979 – 45 187,63 złotych

1980 – 42 431 złotych

1981 – 74 480 złotych

1982 – 117 428 złotych

1983 – 155 631 złotych

1985 - 37 151 złotych

1987 – 125 805 złotych

1988 – 524 871 złotych

1989 – 2 796 544 złotych

1990 – 12 632 319 złotych

1991 – 3 855 500 złotych

dowód: świadectwo pracy z dnia 29.03.1991 r. w aktach rentowych, kserokopie kart wynagrodzeń w aktach rentowych dołączone do pisma ubezpieczonej z dnia 6.02.2018 r., zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 25 września 2000 r. w aktach rentowych., oryginały kart wynagrodzeń i zasiłkowych nadesłane przez (...) Spółkę z o.o.

W dniu 1 grudnia 2017 r. ubezpieczona, pozostając w zatrudnieniu, złożyła wniosek o emeryturę. Do wcześniej zgłoszonego wniosku o ustalenie kapitału początkowego z dnia 15.05.2003 r. ubezpieczona dołączyła zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu na druku ZUS Rp-7 z dnia 25 września 200r. wydane przez Przedsiębiorstwo (...) Spółka z o.o. w G..

Organ rentowy decyzją z dnia 28 grudnia 2017 r. ustalił okresową emeryturę kapitałową dla ubezpieczonej od 1 grudnia 2017 r., ustalając jej wysokość na kwotę 450,31 zł. Kolejną decyzją z tego samego dnia, organ rentowy przyznał ubezpieczonej emeryturę i stwierdził, że decyzja ma charakter zaliczkowy a wysokość emerytury zostanie ustalona w ostatecznej kwocie z chwilą podjęcia wypłaty emerytury tj. po rozwiązaniu stosunku pracy (dostarczeniu świadectwa pracy) i zgłoszeniu wniosku o podjęcie wypłaty emerytury. Decyzja z dnia 5 stycznia 2018 r. o ustaleniu wysokości i podjęciu wypłaty emerytury (k. 15-16 akt rentowych ) została wydana przez organ rentowy na skutek wniosku ubezpieczonej z dnia 28 grudnia 2017 r. (k. 10 akt rentowych) i przedłożonym przez ubezpieczoną świadectwem pracy. Ww. decyzją organ rentowy ustalił wysokość i podjął wypłatę emerytury od 1 grudnia 2017 r.

ZUS ustalił kapitał początkowy decyzją z dnia 13 kwietnia 2005 r. W decyzji tej przyjęto do obliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru lata 1989-1998. Wskaźnik wysokości podstawy wyniósł 91,81%, do obliczeń przyjęto wysokość wynagrodzeń z druku Rp 7. Decyzją z dnia 19 grudnia 2017 r. o ponownym ustaleniu kapitału początkowego, działając z urzędu, organ rentowy ponownie ustalił wartość kapitału początkowego ubezpieczonej na podstawie ww. lat (wskaźnik 72,57%). We wskazanej wyżej decyzji organ rentowy w zasadzie zakwestionował przyjęte przez organ uprzednio (w 2005r.) zarobki wynikające z druku Rp-7, przyjmując stanowisko, że (...) Spółka z o.o. nie jest następcą prawnym i przyjmując za sporne lata wynagrodzenia minimalne. ZUS przeliczając kapitał początkowy ubezpieczonej w decyzji z dnia 10.09.2018 r. uwzględnił jedynie okres wychowywania dzieci trwający od 23.12.1983 r. do 23.12.1985r. Nie uwzględnił natomiast okresu opieki nad dziećmi od 24.12.1985r. do 30.04.1987r., bowiem korzystanie z urlopu wychowawczego nie zostało potwierdzone wpisem w legitymacji ubezpieczeniowej.

Do decyzji ZUS z dnia 28 grudnia 2017 r., którą organ rentowy przyznał ubezpieczonej emeryturę w kwocie zaliczkowej, dołączono pouczenie zgodnie z którym: „w przypadku dostarczenia poświadczonych za zgodność z oryginałem kserokopii dokumentów osobowo-płacowych z Przedsiębiorstwa (...) Spółka z o.o. w terminie 30 dni od otrzymania decyzji przyznającej emeryturę, tut. Wydział ponownie przeliczy świadczenie i ustali jego wysokość od przyznania tj. od 1 grudnia 2017 r. W momencie dostarczenia dokumentów po uprawomocnieniu się decyzji wyrównanie zostanie wypłacone od miesiąca zgłoszenia wniosku o ponowne przeliczenie emerytury”. W dniu 6 lutego 2018 r. ubezpieczona przekazała organowi rentowemu kserokopię kart wynagrodzeń (za zgodność z oryginałem) zwracając się o ponowne przeliczenie kapitału i emerytury.

Na decyzji z dnia 28 grudnia 2017r., o ustaleniu wysokości i podjęciu wypłaty emerytury zawarto adnotację, iż decyzję powyższą przekazano do wysyłki dnia 4 stycznia 2018 r., uznać więc należało, że ubezpieczona otrzymała decyzję z pouczeniem 5-6 stycznia i wówczas zachowała 30-dniowy termin zawarty w pouczeniu. Organ rentowy, mimo wykonania zobowiązania przez ubezpieczoną, zaczął jednak ustalać, czy podmiot, który wystawił zaświadczenie - Przedsiębiorstwo (...) Spółka z o.o. w G. jest przechowawcą wpisanym na listę bądź następcą prawnym pracodawcy. Ostatecznie podmiot ten wyjaśnił ZUS-owi, że jest przechowawcą archiwum po zlikwidowanym (...) Przedsiębiorstwie (...) w G., nie jest następcą prawnym, nie przejął pracowników i majątku po zlikwidowanym pracodawcy ani że nie posiada w dokumentacji nr wpisu do rejestru archiwów

dowód: decyzje i pisma w aktach rentowych.

W zaskarżonej decyzji o odmowie ponownego ustalenia kapitału początkowego i przeliczenia emerytury organ rentowy wskazał, że (...) Spółka z o.o. nie uzyskał wpisu do rejestru przechowawców akt osobowych i płacowych i nie jest uprawniony do przechowywania dokumentacji.

W piśmie procesowym z dnia 12.11.2018r. ( k.69-72 akt sprawy ) pełnomocnik ubezpieczonej przedstawił dokładne wyliczenie wysokości wynagrodzenia ubezpieczonej w spornym okresie, zestawiając wielkości wykazane w zaświadczeniu wystawionym przez (...) Spółka z o.o. z treścią zapisów na kartach wynagrodzeń, których kserokopie dołączono do akt osobowych ubezpieczonej oraz których oryginały przedłożył przechowawca akt na żądanie Sądu.

dowód: karty wynagrodzeń w aktach osobowych ubezpieczonej

Na rozprawie w dniu 11.12.2018 r. ubezpieczona wniosła o przyjęcie jako właściwych wynagrodzeń wykazanych w piśmie procesowym z dnia 12.11.2018r. z korektą, że za 1990 r. wynagrodzenie ubezpieczonej wyniosło 12.037.619 zł a za rok 1989 wynagrodzenia według kart wynagrodzeń w łącznej kwocie wyniosły 3.120.964 zł.

Organ rentowy przyznał, że wynagrodzenie ubezpieczonej z lat 1978-1982, 1987-1988, 1990-1991 znajdują odzwierciedlenie w zapisach kart wynagrodzeń złożonych w toku postępowania przed ZUS. Organ rentowy wniósł natomiast zastrzeżenia dotyczące składników wynagrodzenia przyjętych do obliczenia lat: 1983 r. , 1985 r. i 1989 r., wskazując je dokładnie w piśmie procesowym z dnia 2.01.2019 r. ( k.88 akt sprawy ).

Na karcie wynagrodzeń dotyczącej wysokości zasiłku chorobowego ubezpieczonej w (...) Przedsiębiorstwie (...) w G. widnieje zapis i z za okres od 27.06.1989 r. do 30.06.1989 r. ubezpieczonej wypłacono kwotę 11592 zł a za okres 11.12.1989 r. do 16.12.1989 r. kwotę 56569 zł

dowód : kserokopia karty zasiłkowej w aktach osobowych ubezpieczonej

Na zarządzenie Sądu organ rentowy dokonał hipotetycznego obliczenia wysokości emerytury z uwzględnieniem żądania ubezpieczonej i hipotetyczne przeliczenie wysokości kapitału początkowego, w którym ZUS przyjął cały okres opieki ubezpieczonej na dziećmi w rozmiarze 3 lat, 2 miesięcy i 7 dni. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 92,63 %.. Wysokość kapitału wyliczona zgodnie z zarządzeniem Sądu wyniosła 110899,58 a wysokość emerytury na dzień nabycia uprawnień, tj. 1.12.2017 r. wynosiłaby:

-

kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego: 414206,40 zł,

-

kwota zwaloryzowanych składek : 216128,43 zł,

-

średnie dalsze trwanie życia: 250,60 m-cy,

-

wyliczona kwota emerytury: (414206,40 zł + 216128,43 zł) : 250,60 m-cy = 2515,30 zł.

dowód: wyliczenie wysokości kapitału początkowego i emerytury ubezpieczonej k. 98,90).

Ostatecznie, po dokonaniu wyliczeń przez organ rentowy, pełnomocnik ubezpieczonej wniósł o ustalenie, że łączny okres sprawowania opieki przez ubezpieczoną nad dziećmi wynosi 3 lata, 2 miesiące i 7 dni oraz zażądał zobowiązania organu rentowego ZUS do przyjęcia przy ustaleniu kapitału początkowego i emerytury ubezpieczonej wynagrodzeń z lat 1989-1998 według tabeli stanowiącej załącznik do hipotetycznej decyzji o ponownym ustaleniu kapitału początkowego dołączonej do pisma ZUS z 2.01.2019 r. z korektą w odniesieniu do roku 1989 r. - 3.120.844 i wskaźnika 125,78% w miejsce 125,79% oraz przyjęcia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego w wysokości 92,63 %, po dokonaniu korekty otrzymanego przez ubezpieczoną zasiłku chorobowego w 1989 r., zgodnie z zapisami w karcie zasiłkowej.

Pełnomocnik organu rentowego na rozprawie w dniu 22.01.2019 r. wniósł w efekcie o uwzględnienie odwołania w tej części, w której ZUS wydał decyzje zamienne oraz w odniesieniu do wynagrodzeń ubezpieczonej przyjętych w hipotetycznym wyliczeniu za lata 1989-1991 i uwzględnienie odwołań w odniesieniu do okresu opieki nad dziećmi i przeliczenie wysokości emerytury i kapitału od 1.12.2017 r.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołania, po skorygowaniu żądania ubezpieczonej, zasługiwały na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy ustalił w sprawie stan faktyczny na odstawie dowodów z dokumentów a w szczególności kart wynagrodzeń i kart zasiłkowych, legitymacji ubezpieczeniowej, zeznań świadka R. K. i zeznań ubezpieczonej, którym dał wiarę jako spójnym i uzupełniającym się wzajemnie.

Zgodnie z art. 173 ust. 1.ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy (1.01.1999) opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy.

Zgodnie z kolei z art. 174 ust. 1 ww. ustawy kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12. W myśl ust. 2 przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1)okresy składkowe, o których mowa w art. 6;

2)okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5;

3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-3 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

Zgodnie zaś z ust. 2a. przy ustalaniu kapitału początkowego do okresów, o których mowa w art. 7 pkt 5 stosuje się art. 53 ust. 1 pkt 2.

Stosownie do art. 114 ust. 1 ww. ustawy prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Zgodnie z ust. 2 jeżeli prawo do świadczeń lub ich wysokość ustalono orzeczeniem organu odwoławczego, organ rentowy na podstawie dowodów lub okoliczności, o których mowa w ust. 1:

1)wydaje we własnym zakresie decyzję przyznającą prawo do świadczeń lub podwyższającą ich wysokość;

2)występuje do organu odwoławczego z wnioskiem o wznowienie postępowania przed tym organem, gdy z przedłożonych dowodów lub ujawnionych okoliczności wynika, że prawo do świadczeń nie istnieje lub że świadczenia przysługują w niższej wysokości; z wnioskiem tym organ rentowy może wystąpić w każdym czasie;

3)wstrzymuje wypłatę świadczeń w całości lub części, jeżeli emeryt lub rencista korzystał ze świadczeń na podstawie nieprawdziwych dokumentów lub zeznań albo w innych wypadkach złej woli.

W myśl § 28 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe środkiem dowodowym w postępowaniu przed organem rentowym mogą być również poświadczone za zgodność z oryginałem kopie dokumentów stwierdzających stan zdrowia oraz dotyczących okresów składkowych i nieskładkowych, a także wysokości wynagrodzenia, przychodu, dochodu i uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru świadczeń, wydawane przez jednostki upoważnione do przechowywania dokumentacji zlikwidowanych lub przekształconych zakładów pracy. Organ rentowy w zaskarżonej decyzji z dnia 25.04.2018 r. o odmowie przeliczenia wysokości kapitału początkowego powołał się na przepisy ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach. W tej ustawie rozdział 4a został poświęcony działalności gospodarczej w zakresie przechowywania dokumentacji osobowej i płacowej pracodawców o czasowym okresie przechowywania. W myśl art. 51a ust. 1 i 3 ww. działalność może być wykonywana tylko przez przedsiębiorcę będącego osobą prawną lub jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej i wymaga uzyskania wpisu do rejestru przechowawców akt osobowych i płacowych, zwanego dalej "rejestrem". Zgodnie z art. 51g ust. 1 –3 o wpisaniu przedsiębiorcy do rejestru marszałek województwa zawiadamia Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych w terminie miesiąca od dnia dokonania wpisu, podając dane, o których mowa w ust. 4 pkt 1-4. Na podstawie informacji uzyskanych od marszałków województw i przedsiębiorców Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych prowadzi ewidencję przechowawców akt osobowych i płacowych, zwaną dalej "ewidencją". Ewidencja jest jawna. Na stronie internetowej Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych znajdują się różne bazy danych , w tym baza, w której zamieszczono dane o dokumentacji osobowej
i płacowej pracodawców przechowywanej w archiwach państwowych, urzędach administracji centralnej i terenowej oraz u przedsiębiorców i innych przechowawców, którzy prowadzą w tym zakresie działalność gospodarczą. (...) Spółka z o.o. nie znajduje się w ewidencji Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych, ale znajduje się w bazie danych, o której mowa wyżej. Jak wynika z pisma (...) Spółka z o.o. (...) Przedsiębiorstwo (...) w G. zostało zlikwidowane. W myśl art. 51u ust. 1 ww. ustawy w przypadku postawienia pracodawcy w stan likwidacji lub ogłoszenia jego upadłości, odpowiednio likwidator lub syndyk masy upadłości wskazuje podmiot prowadzący działalność w dziedzinie przechowywania dokumentacji, któremu zostanie ona przekazana do dalszego przechowywania, zapewniając na ten cel środki finansowe na czas, jaki pozostał do końca 50-letniego okresu przechowywania dokumentacji liczonego od dnia: zakończenia pracy
u danego pracodawcy - dla dokumentacji osobowej bądź wytworzenia - dla dokumentacji płacowej. Z powyższych zapisów wynika, że przechowawcy akt Spółki (...) nie ma co prawda w ewidencji przechowawców akt osobowych i płacowych, ale znajduje się ona w bazie na stronie internetowej Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych, i dlatego brak podstaw, zdaniem Sądu Okręgowego, dla których organ rentowy uznał, że nie jest to jednostka upoważniona do przechowywania dokumentacji zlikwidowanych lub przekształconych zakładów pracy.

W związku z powyższym Sąd Okręgowy przyjął, że organ rentowy niezasadnie nie uwzględnił danych zawartych w zaświadczeniu o wysokości wynagrodzenia wystawionym przez (...) Spółkę z o.o., które to dane znajdują odbicie w kartach wynagrodzeń i kartach zasiłkowych w aktach osobowych ubezpieczonej ( po skorygowaniu żądania przez ubezpieczoną w opisany już w uzasadnieniu sposób ).

W tej sytuacji, wobec wykonania przez ubezpieczoną zobowiązania zgodnie z pouczeniem zawartym w decyzji z dnia 28 grudnia 2017r. o ustaleniu wysokości i podjęciu wypłaty emerytury, zdaniem Sądu Okręgowego, przeliczenie wysokości emerytury i kapitału początkowego ubezpieczonej powinno nastąpić z uwzględnieniem faktycznych wynagrodzeń ubezpieczonej, od dnia 1 grudnia 2017 r.

Sąd, po przeprowadzeniu postępowania dowodowego ( zeznań świadka R. K. i ubezpieczonej, którym dał wiarę, oraz zapisu z legitymacji ubezpieczonej) przyjął więc, że łączny okres sprawowania przez ubezpieczoną opieki nad dziećmi wyniósł faktycznie 3 lata, 2 miesiące i 7 dni a wysokość wynagrodzeń uzyskana przez ubezpieczoną w trakcie pracy w (...) Przedsiębiorstwie (...) w G. za rok 1989 wynosiła 3.120.844 zł, za rok 1990 - 12.037.619 zł a za 1991 r. wynosiła 16.800.954 zł. W związku z powyższym wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 92,63 %.

Organ rentowy nie kwestionował w efekcie tych wielkości, po dokonaniu przez ubezpieczoną korekty wysokości żądania w podany we wcześniejszej części uzasadnienia sposób i dlatego Sąd Okręgowy na podstawie cytowanych przepisów oraz art.477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił wszystkie zaskarżone decyzje dotyczące ustalenia wysokości kapitału początkowego i wysokości emerytury, orzekając jak w punkcie I wyroku i nakazując dokonanie przeliczenia wysokości świadczeń od (...)r., czyli od daty ustalenia prawa do emerytury, uznając , że organ rentowy dysponował niezbędnym materiałem dowodowym w postaci kart wynagrodzeń i kart zasiłkowych, które ubezpieczona złożyła w wymaganym przez ZUS terminie. Z tego też względu Sąd Okręgowy na podstawie art.118 ust.1a ustawy o emeryturach i rentach z FUS orzekł o odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji ( punkt III wyroku ).

W punkcie II wyroku orzeczono o kosztach zastępstwa prawnego na podstawie art.98 k.p.c. oraz przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, uwzględniając nakład pracy pełnomocnika i fakt, że w sprawie ( połączonej z trzech poszczególnych spraw dotyczących kolejnych decyzji organu rentowego ). Pełnomocnik ubezpieczonej musiał dokonać analizy wielu decyzji ZUS oraz obszernej dokumentacji płacowej ubezpieczonej oraz przedstawić szczegółowe wyliczenia wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego i emerytury. Dlatego zastosowanie w sprawie potrójnej stawki wynagrodzenia podstawowego ( 180 zł) i przyznanie kwoty 540 zł. tytułem kosztów procesu, w okolicznościach niniejszej sprawy było uzasadnione .

SSO Ewa Milczarek