Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 1027/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 marca 2019 roku

Sąd Rejonowy w Puławach II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Marek Stachoń

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Lilia Skałecka – Zielonka, Anita Szczepanik

Przy udziale Prokuratora Grzegorza Kwita

po rozpoznaniu na rozprawie dnia 18.12.2018 r. 29.01.2019 r. i 07.03.2019 r.

sprawy A. K., syna C. i M. z domu A., urodzonego dnia (...) w Ł.

oskarżonego o to, że:

I. w okresie od 10 stycznia 2013 roku do dnia 1 lipca 2014 roku w P. woj. (...) znęcał się psychicznie i fizycznie nad matką M. K. w ten sposób, że znajdując się pod wpływem alkoholu wszczynał awantury domowe, podczas których wypowiadał pod adresem wymienionej słowa wulgarne i powszechnie uznawane za obelżywe, poniżał, krytykował, ciągle niepokoił, wypowiadał groźby pobicia, a także naruszał nietykalność cielesną poprzez popychanie, szarpanie i zadawanie uderzeń, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w przeciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej za podobne przestępstwo umyślne

tj. o czyn z art. 207§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

II. w okresie od 27 stycznia 2015 roku do dnia 12 sierpnia 2018 roku w P. woj. (...) znęcał się psychicznie i fizycznie nad osobą najbliższą, nieporadną ze względu na wiek i stan zdrowia tj. matką M. K. w ten sposób, że znajdując się pod wpływem alkoholu wszczynał awantury domowe, podczas których wypowiadał pod adresem wymienionej słowa wulgarne i powszechnie uznawane za obelżywe, poniżał, krytykował, ciągle niepokoił, wypowiadał groźby pobicia, a także naruszał nietykalność cielesną poprzez popychanie, szarpanie i zadawanie uderzeń, zaś w dniu 12 sierpnia 2018 roku wypowiadając groźby pozbawienia życia wymachiwał nożem przed pokrzywdzoną, a następnie rzucił nim w jej kierunku, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w przeciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej na podobne przestępstwo umyślne

tj. o czyn z art. 207§1a kk w zb. z art. 207§1 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art. 64§1 kk

1. oskarżonego A. K. uznaje winnym dokonania zarzucanego mu w pkt I aktu oskarżenia czynu z art. 207§1 kk w zw. z art. 64§1 kk i za to na mocy art. 207§1 kk wymierza mu karę 5 ( pięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2. oskarżonego A. K. uznaje winnym dokonania zarzucanego mu w pkt II aktu oskarżenia czynu z art. 207§1a kk w zb. z art. 207§1 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art. 64§1 kk i za to na mocy art. 207§1a kk w zw. z art. 11§3 kk wymierza mu karę 6 ( sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

3. na mocy art. 85§1 i 2 kk i art. 86§1 kk wymierzone w pkt 1 i 2 kary pozbawienia wolności łączy i jako karę łączną wymierza karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

4. na mocy art. 63§1 i 5 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza rzeczywiste pozbawienie wolności od 12 sierpnia 2018 roku godzina 22.50 do 18 grudnia 2018 roku godzina 14.50, równoważne 4 (czterem) miesiącom i 8 (ośmiu) dniom kary pozbawienia wolności;

5. zasądza na rzecz Kancelarii adw. R. B. kwotę 723,24 (siedemset dwadzieścia trzy 24/100) złoty tytułem nieopłaconej obrony wykonywanej z urzędu;

6. na mocy art. 230§2 kpk nakazuje zwrócić pokrzywdzonej M. K. nóź kuchenny ujęty wykazie dowodów rzeczowych nr I/273/18/P;

7. na mocy art. 624§1 kpk zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, przejmując wydatki na rachunek Skarbu Państwa.

II K 1027/18

UZASADNIENIE

Prokuratura Rejonowa w Puławach oskarżyła A. K. o to, że:

I.  w okresie od 10 stycznia 2013 roku do dnia 1 lipca 2014 roku w P. województwa (...) znęcał się psychicznie i fizycznie nad matką M. K. w ten sposób, że znajdując się pod wpływem alkoholu wszczynał awantury domowe, podczas których wypowiadał pod adresem wymienionej słowa wulgarne i powszechnie uznawane za obelżywe, poniżał, krytykował, ciągle niepokoił, wypowiadał groźby pobicia, a także naruszał nietykalność cielesną poprzez popychanie, szarpanie i zadawanie uderzeń, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w przeciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej za podobne przestępstwo umyślne, tj. o przestępstwo z art. 207 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk;

II.  w okresie od 27 stycznia 2015 roku do dnia 12 sierpnia 2018 roku w P. województwa (...) znęcał się psychicznie i fizycznie nad osobą najbliższą, nieporadną ze względu na wiek i stan zdrowia tj. matką M. K. w ten sposób, że znajdując się pod wpływem alkoholu wszczynał awantury domowe, podczas których wypowiadał pod adresem wymienionej słowa wulgarne i powszechnie uznawane za obelżywe, poniżał, krytykował, ciągle niepokoił, wypowiadał groźby pobicia, a także naruszał nietykalność cielesną poprzez popychanie, szarpanie i zadawanie uderzeń, zaś w dniu 12 sierpnia 2018 roku wypowiadając groźby pozbawienia życia wymachiwał nożem przed pokrzywdzoną, a następnie rzucił nim w jej kierunku, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w przeciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za podobne przestępstwo umyślne, tj. o przestępstwo z art. 207 § 1a kk w zb. z art. 207 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

Po przeprowadzeniu rozprawy sąd ustalił i zważył, co następuje:

M. K. mieszka w P. z synem A. K., który jest uzależniony od alkoholu. A. K. w okresie od 30 stycznia 2012 roku do 9 stycznia 2013 roku odbywał karę pozbawienia wolności orzeczoną przez Sąd Rejonowy w Puławach w sprawie II K 1034/09 za czyn z art. 207 § 1 kk w rozmiarze roku i 6 miesięcy. Po opuszczeniu zakładu karnego na skutek warunkowego przedterminowego zwolnienia od 10 stycznia 2013 roku zaczął nadużywać alkoholu, pod wpływem którego wszczynał awantury domowe wypowiadając wobec matki słowa wulgarne i obelżywe, poniżał ją, krytykował, niepokoił, groził pobiciem, popychał, szarpał i uderzał. W dniu 11 marca 2014 roku Sąd Okręgowy odwołał warunkowe przedterminowe zwolnienie, więc w okresie od 2 lipca 2014 roku do 22 stycznia 2015 roku A. K. odbywał dalszą część kary pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie II K 1034/09 Sądu Rejonowego w Puławach. Następnie do 26 stycznia 2015 roku odbywał zastępcze kary aresztu w dwóch sprawach wykroczeniowych. Po opuszczeniu zakładu karnego od 27 stycznia 2015 roku A. K. nadal nadużywał alkoholu, pod wpływem którego wszczynał awantury domowe wypowiadając wobec matki słowa wulgarne i obelżywe, poniżał ją, krytykował, niepokoił, groził pobiciem, popychał, szarpał i uderzał, a w dniu 12 sierpnia 2018 roku wymachiwał nożem przed matką grożąc jej pozbawieniem życia, po czym rzucił nożem w jej stronę. W dniu 12 sierpnia 2018 roku po zgłoszeniu dokonanym przez matkę A. K. został zatrzymany przez policję, a następnie został tymczasowo aresztowany do 18 grudnia 2018 roku. M. K. ma 85 lat i została uznana za trwale niezdolną do samodzielnej egzystencji. A. K. był dotychczas dwukrotnie karany: za czyn z art. 178a § 1 kk na karę ograniczenia wolności i za czyn z art. 207 § 1 kk na karę pozbawienia wolności, jest kawalerem, nie ma dzieci ani stałej pracy. W zakładzie karnym był zdyscyplinowanym więźniem, był nagradzany, nie był karany dyscyplinarnie. Po opuszczeniu zakładu karnego na skutek uchylenia tymczasowego aresztowania A. K. zamieszkał z matką i doszło pomiędzy nimi do pojednania i obecnie ich relacje układają się poprawnie, a matka potrzebuje obecności syna.

Ustalając powyższy stan faktyczny sąd obdarzył wiarą zeznania świadków: M. K. – k. 202-203, 23-24 poza częścią, gdzie zaprzecza groźbom wykonywanym przy użyciu noża oraz mówi o zmuszeniu jej do potwierdzenia wcześniej takich faktów, A. F. – k. 203-203v, A. S. – k. 203v, 31-32, S. U. – k. 215v, P. K. – k. 219-219v, ponieważ powyższe zeznania w tym zakresie są logiczne, zgodne z życiowym doświadczeniem, konsekwentne i wzajemnie się potwierdzają tworząc jeden spójny stan faktyczny, a ponadto świadkowie za wyjątkiem M. K. są osobami obcymi dla stron i nie zainteresowanymi treścią rozstrzygnięcia. Sąd obdarzył wiarą opinię biegłych – k. 110, ponieważ została sporządzona przez osoby bezstronne i posiadające odpowiednie kwalifikacje. Sąd obdarzył wiarą również informacje zawarte w protokole zatrzymania osoby – k. 16-17, protokole badania stanu trzeźwości – k. 19, dokumentacji medycznej dotyczącej M. K. – k. 25-26, protokołu zatrzymania rzeczy w postaci noża kuchennego – k. 28-30, protokołu oględzin noża kuchennego wraz z dokumentacją fotograficzną i płytą CD – k. 43-47, odpisu wyroku – k. 61-63, danych z KRK – k. 78-80, opinii o skazanym – k. 81-84, 189-190, materiałów ze sprawy o nałożenie obowiązku leczenia odwykowego – k. 86-107, danych osobo poznawczych – k. 132, ponieważ zostały sporządzone przez uprawnione do tego osoby i w przewidzianej prawem formie, a żadna z zainteresowanych stron nie zakwestionowała ich prawdziwości. Sąd uznał za nie wnoszące nic do sprawy zeznania świadka H. B. – k. 203v-204, ponieważ słyszała jedynie rozmowy podniesionym głosem. Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka M. K. w części, gdzie zaprzecza użyciu przez syna noża, gdyż są sprzeczne z zeznaniami policjantów: S. U. i P. K., którzy ją przesłuchiwali i niezależnie od siebie potwierdzili fakt takiego zgłoszenia, a wykonywali jedynie swoje obowiązki i nie mieli żadnego interesu, by czymkolwiek niesłusznie obciążać A. K. tym bardziej, że to sama M. K. udała się na policję, żeby zgłosić fakt popełnienia przestępstwa.

A. K. nie przyznał się do winy zaprzeczając jakoby znęcał się nad matką. Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego uznając, że stanowią one jedynie linię obrony, są sprzeczne z pozostałym obdarzonym wiarą materiałem dowodowym oraz doświadczeniem życiowym. Gdyby pokrzywdzona chciała niesłusznie oskarżonego obciążyć, to nie wnosiłaby o uchylenie wobec niego tymczasowego aresztowania.

Wina oskarżonego nie budzi wątpliwości, ponieważ jest on osobą świadomą swych czynów i nie zachodzą okoliczności wyłączające jego odpowiedzialność karną, a zarzucany mu czyn polegający na urządzaniu wobec nieporadnej z uwagi na wiek i stan zdrowia matki wspólnie z nim zamieszkującej awantur polegających na znieważaniu, poniżaniu, groźbach, naruszaniu nietykalności cielesnej popełniony po odbyciu kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, gdyż również z art. 207 § 1 kk, w rozmiarze co najmniej 6 miesięcy i przed upływem 5 lat od odbycia tej kary stanowi przestępstwo znęcania się psychicznego i fizycznego nad osobą najbliższą określone w art. 207 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk odnośnie czynu zarzucanego w pkt I i przestępstwo znęcania się nad osobą nieporadną określone w art. 207 § 1a kk w zw. z art. 64 § 1 kk odnośnie czynu z art. 64 § 1 kk z uwagi na wejście w życie w międzyczasie w dniu 13 lipca 2017 roku art. 207 § 1a kk.

Przy wymiarze kary jako okoliczności obciążające sąd wziął pod uwagę dotychczasową karalność oskarżonego i to za czyn podobny oraz popełnienie przestępstwa pod wpływem alkoholu, a jako okoliczności łagodzące – pojednanie z matką. Biorąc powyższe okoliczności pod uwagę sąd wymierzył karę adekwatną do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, która zmotywuje oskarżonego do przestrzegania prawa. Sąd nie mógł zawiesić warunkowo wykonania kary pozbawienia wolności, ponieważ oskarżony był już skazany za czyn z art. 207 § 1 k.k. na karę pozbawienia wolności, przed popełnieniem przedmiotowych przestępstw.

Sąd zwolnił oskarżonego z ponoszenia kosztów sądowych z uwagi na jego i matki trudną sytuację materialną.